Eindejaarslijstjes: De beste wielrenster van 2022

In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2022? Iedere werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staan de beste wielrensters van het jaar centraal.

Annemiek van Vleuten

Vanwege privacy-redenen zullen we het medische dossier van Annemiek van Vleuten nooit onder ogen krijgen. Maar wat zeker is, is dat deze intussen flink gevuld is. Alleen al in 2022 kwamen daar een polsbreuk en een elleboogbreuk bij. En laten we niet vergeten dat ze tot half december 2021 op krukken liep als gevolg van een zware val in de allereerste Parijs-Roubaix. Daarbij vergeleken zijn de problemen waar ze mee kampte tijdens de Tour de France Femmes inderdaad maar een voetnoot.

Alles en iedereen had haar van tevoren al met potlood opgeschreven als eindwinnares, zeker na haar overtuigende optreden in de Giro, maar door ziekte kwam hier bijna niets van terecht. Tijdens een van de etappes was er zelfs een hommage aan Tom Dumoulin. Maar net als bij Dumoulin zou het uiteindelijk goedkomen.

Het royaal gevulde medische dossier stelt weinig voor als we het vergelijken met de uitpuilende erelijst van Van Vleuten. Als de maag na een paar dagen asociaal afzien weer meewerkt, rijdt ze tijdens de Tour de France Femmes namelijk iedereen op een hoop. Ze wordt de vorstin van de Vogezen, pakt twee etappes op rij en wordt de volkomen verdiende winnares van de hernieuwde vrouwentour.

Van Vleuten won haar derde Giro - foto: Cor Vos

Eenmanszaak Van Vleuten, voor al uw sloopwerk - foto: Cor Vos

Op de voorlaatste dag veroverde ze het geel - foto: Cor Vos

Op La Planche des Belles Filles stelde ze haar eindzege veilig - foto: Cor Vos

En die zege dankt ze zeker ook aan haar ploeg - foto: Cor Vos

Daarvoor was het jaar ook al prima geweest. Direct in haar eerste etappekoers van het jaar, de Setmana Valenciana, sloeg ze toe en die lijn trok ze door in de Omloop Het Nieuwsblad, waarin ze voor de zoveelste keer de wetten der logica logenstrafte. Na de Bosberg hing enkel Demi Vollering in haar wiel. Tot verbazing van alles en iedereen won Van Vleuten de uiterst lange sprint die ze zelf initieerde, ondanks het continue volgen van Vollering.

In de rest van het voorjaar bleef ze haar niveau halen. Ja, er waren er vaak een paar net even eerder aan de meet, maar Van Vleuten was steevast op de afspraak en dat was voor haar ook goed. Menigeen die net na een tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen sterk de neiging zou hebben om even een bushokje kort en klein te slaan, maar niets van dat alles bij Van Vleuten.

Accepteren, tevreden zijn met je eigen prestatie, weer doorgaan en vooral weinig energie verspillen met zaken waar je weinig invloed op hebt. Het getuigt van een pure, misschien zelfs wel ultieme sportbeleving.

Haar zege in de Omloop was niet haar enige onwaarschijnlijke overwinning van het jaar - foto: Cor Vos

Kopecky wist Van Vleuten een paar keer knap te kloppen - foto: Cor Vos

Maar in Luik-Bastenaken-Luik was ze weer haar eigen ongenaakbare zelf - foto: Cor Vos

Haar voorjaar eindigt met twee knallers. Allereerst haar eclatante zege in Luik-Bastenaken-Luik, een paar dagen later is er de polsbreuk. Niet ideaal in aanloop naar de zomerse doelen, maar ook weer niet onoverkomelijk. Dat blijkt wel als ze in de Giro het eindklassement voor de derde keer naar zich toe weet te trekken. Na de uiteindelijke triomftocht in de Tour zou ook nog de Ceratizit Challenge by La Vuelta volgen, ook weer dankzij één zware rit waarin ze iedereen naar de gallemiezen rijdt.

De trilogie is compleet, al mogen we er de kanttekening bij plaatsen dat de Vuelta met slechts vijf koersdagen niet kan tippen aan de andere twee koersen. Stellen dat ze drie grote rondes in een jaar heeft gewonnen gaat wel wat ver — zeker omdat vooral de Vuelta maar een slap aftreksel is — maar indrukwekkend blijft het.

En dan moest het Wonder van Wollongong nog volgen. Maar laten we die nog even bewaren voor het eindejaarslijstje met de beste Nederlandse renster van 2022.

Belangrijkste prestaties in 2022
Tour de France Femmes + 2 ritzeges
Giro d’Italia Donne + 2 ritzeges + puntenklassement
Ceratizit Challenge by la Vuelta + 1 ritzege
WK Wielrennen wegwedstrijd
Luik-Bastenaken-Luik
Omloop Het Nieuwsblad
Setmana Ciclista Valenciana + 1 ritzege
Ronde van Vlaanderen
Strade Bianche
Waalse Pijl
Tour de Romandie Feminin

Pauline Ferrand-Prévot

Veel sportliefhebbers hebben er een handje van om eindeloos met elkaar te steggelen wie nu de beste van het afgelopen jaar is. Of wie zich — om helemaal maar eens een afgrijselijke term te gebruiken — de GOAT mag noemen, de ‘Greatest Of All Time’. Persoonlijk denk ik: lekker belangrijk allemaal.

Een eindejaarslijstje als dit is wat mij betreft vooral een goed excuus om de hoofdrolspeelsters van het afgelopen wielerjaar nog eens voorbij te laten komen in een hapklaar overzicht. En dat er dan op gestemd kan worden, zorgt ervoor dat het geheel nog een beetje urgentie krijgt. Fotootjes, filmpjes en lijstjes met belangrijkste prestaties erbij en hup, afmarcheren.

Wie toch wil discussiëren over de beste aller tijden (en doe dat gerust als je daar genoegen in schept), zal ongetwijfeld Marianne Vos noemen, maar Pauline Ferrand-Prévot mag in die polemiek zeker niet onbenoemd blijven. Al is het maar omdat ze in 2015 in drie wielerdisciplines tegelijkertijd wereldkampioene was. Een werkelijk uniek gegeven dat ook zo haar negatieve effecten heeft gehad, maar de prestatie is er niet minder om.

PFP boekte haar meeste successen op de mountainbike – foto: Red Bull Content Pool

Ze moest soms het hoofd buigen voor anderen - foto: Cor Vos

Maar vrij veel veranderde in goud - foto: Cor Vos

Zoals op het allereerste WK op de gravelfiets - foto: Cor VOs

In 2022 voegde ze nog maar eens vier (!) wereldtitels aan haar toch al indrukwekkende palmares toe. Bij wereldkampioenschappen op de mountainbike zegevierde ze op zowel de kortste discipline, de langste afstand en die daartussenin: short track, de marathon en de cross-country zette ze alle drie naar haar hand. Met die laatste titel evenaarde Ferrand-Prévot het record van de Noorse Gunn-Rita Dahle, die eveneens vier wereldtitels cross-country achter haar naam heeft staan.

Op een zonnige zaterdag in september voegde ze daar ook nog de wereldtitel op de gravelfiets aan toe. Ze werd vooraf al naar voren geschoven als de te kloppen vrouw en die reputatie maakte ze geheel waar. In de fraaie binnenstad van Cittadella moest ze nog wel zien af te rekenen met Sina Frei — niet de minste — maar dit deed ze vol overtuiging. Natuurlijk kun je je enige vragen stellen bij de waarde van dit kampioenschap, maar PFP zal er vermoedelijk niet om malen.

Veranderde alles wat ze dit jaar aanraakte in goud? Nee. Ze won ‘slechts’ één wereldbeker cross-country en twee short track wereldbekers. Zowel bij het Europese als Franse kampioenschap cross-country moest ze het hoofd buigen voor landgenote Loana Lecomte. In het klassement van de legendarische Cape Epic zien we haar (en gelegenheidsploeggenote Robyn de Groot) terug op plek drie. Maar of ze hier in de toekomst ook nog maar een seconde van wakker zal liggen?

Belangrijkste prestaties in 2022
WK Mountainbike cross-country
WK Mountainbike short track
WK Mountainbike marathon
WK Gravel
NK Mountainbike short track
WB Mountainbike Val di Sole short track + cross-country
WB Mountainbike Petropolis short track
Roc d’Azur
EK Mountainbike cross-country
NK Mountainbike cross-country
NK Mountainbike marathon
WB Mountainbike Albstadt cross-country
Cape Epic

Lorena Wiebes

Weinig mensen op deze planeet die in staat zijn om ogenschijnlijk met het grootste gemak de ene na de andere wielerkoers te winnen. Lorena Wiebes valt echter ontegenzeggelijk in die categorie. Het afgelopen jaar werkte Wiebes 50 UCI-racedagen af op de weg. 21 keer eindigde zo’n dag met een zegegebaar. Een simpele rekensom leert ons dat het winstpercentage 42% is. Als bonus graaide ze ook nog twee eindzeges mee, waardoor haar teller op 23 zeges uitkomt.

En dan te bedenken dat het er nog meer hadden kunnen zijn. Zo moest ze in Brugge-De Panne het hoofd buigen voor Elisa Balsamo, maar hiervan zou een gebroken spaak best eens de belangrijkste oorzaak kunnen zijn. Ook haalde ze twee keer een handig foefje uit, waardoor haar DSM-ploeggenote — en toekomstig rivaal — Charlotte Kool een etappe in de Simac Ladies Tour en de GP Eco-Struct kon winnen.

Uitzonderingen als deze bevestigen de regel. En die regel luidt in 2022: organiseer een sprint en Wiebes wint. Het leverde haar vele mooie overwinningen op en enkele schitterende zeges. De mooiste zal ongetwijfeld die op de Avenue des Champs-Élysées zijn. In het kloppend hart van Parijs snelde zij namelijk naar het eerste geel in de Tour de France Femmes. Iedereen dacht al dat ze dat wel even zou gaan doen, maar toen ze het ook daadwerkelijk deed en direct na de finish haar dierbaren omhelsde… Pfoe.

Bij het 'officieuze sprint-WK' snelde Wiebes naar het eerste geel - foto: Cor Vos

Ze nam de baby van voormalig ploeggenote Esther van Veen mee op het podium - foto: Cor Vos

Later die Tour zou ze nog een rit winnen - foto: Cor Vos

Ook speciaal: het veroveren van de Europese kampioenstrui. Nee, het is geen wedstrijd waar we het over tientallen jaren nog regelmatig zullen hebben, maar de prestatie mag er desondanks zijn. Het was wel wat nipter dan in de meeste andere sprints, maar Wiebes won. Al de rest is bijzaak.

Teken een nagenoeg biljartvlakke driedaagse uit, zorg ervoor dat deze wedstrijd in de Women’s WorldTour komt en de kans is reëel aanwezig dat Lorena Wiebes er alle etappes wint. Dat deed ze in 2019 al eens in de Tour of Chongming Island, dit jaar presteerde ze het in de RideLondon Classique. Daarmee is ze de eerste die dit twee keer heeft gepresteerd op het hoogste niveau bij de vrouwen.

Lorena Wiebes gaat zonder enige twijfel de boeken in als de beste sprintster van het wielerjaar. Hoe krankjorum het ook klinkt: hiermee doen we haar tekort. Want Wiebes is veel meer dan alleen maar de snelste vrouw ter wereld op een racefiets. Dat bewees ze onder meer in de Simac Ladies Tour. Natuurlijk won ze er sprints, maar ze ging er ook ‘gewoon’ met de eindzege aan de haal.

Ja, het deelnemersveld had er nog wel wat sterker gekund, goed punt, maar dat doet niet veel af aan haar presteren in deze hoog aangeschreven etappekoers. De meeste sprinters gruwelen van een kuitenbijter als de Cauberg, Wiebes nam op die klim gewoon zelf het commando. En in de tijdrit deed ze het ook meer dan behoorlijk, waardoor ze ook enigszins tot haar verbazing de eindzege binnen kon harken.

Lorena Wiebes won in heel veel truien - foto: Cor Vos

Ze hoeft niet altijd zelf te winnen - foto: Cor Vos

Maar het vaakst won ze zelf - foto: Cor Vos

In de RideLondon Classique won ze alles - foto: Cor Vos

En in de Women's Tour ging ze vrolijk verder - foto: Cor Vos

Om van de Baloise Ladies Tour maar te zwijgen - foto: Cor Vos

Je zou bijna vergeten dat ze ook nog het gewone DSM-shirt droeg - foto: Cor Vos

In de toekomst kijken kunnen we bij WielerFlits voorlopig niet, al doen we in de vele voobeschouwingen natuurlijk ons uiterste best. Wat er allemaal in het verschiet ligt voor Lorena Wiebes kunnen we dan ook niet voorspellen. Maar als ze op hetzelfde elan blijft doorgaan, kunnen we één ding wel stellen: de persoon die de ondankbare taak heeft om aan het einde van haar wielerloopbaan haar hele erelijst uit te typen, kan zomaar RSI oplopen.

Belangrijkste prestaties in 2022
EK Wielrennen wegwedstrijd
2 ritzeges Tour de France Femmes
Simac Ladies Tour + 2 ritzeges
RideLondon Classique + 3 ritzeges
3 ritzeges Women’s Tour
Scheldeprijs
Nokere Koerse
GP Oetingen
Binche-Chimay-Binche
1 ritzege Tour de la Semois
Baloise Ladies Tour + vier ritzeges
Classic Brugge-De Panne
NK Wielrennen wegwedstrijd
NK Gravel
Omloop Het Nieuwsblad

Lotte Kopecky

Lotte Kopecky was al een renster van absolute wereldklasse voor 2022 begon. Niemand met ook maar een greintje wielerverstand die daar over twijfelt. Maar afgelopen jaar werd ze een superster.

Dat dankt ze zeker aan een hele reeks titels. Twee keer schoot ze raak op zowel het WK (koppelkoers en afvalkoers) als het EK Baanwielrennen (afvalkoers en puntenkoers). En als Annemiek van Vleuten niet haar stunt uithaalde, was de kans zeer reëel geweest dat ze ook wereldkampioene op de weg was geworden.

Op nationaal niveau prolongeerde ze haar titel op de individuele tijdrit nog maar eens. Voegen we daar nog een tweede plaats in Parijs-Roubaix aan toe, evenals een tweede stek in de zesde etappe van de Giro en twee podiumplekken in de Tour. Ach ja, en een ritzege in de Ronde van Burgos. Ook mooi meegenomen.

Als tweede Belgische won Kopecky de Ronde van Vlaanderen - foto: Cor Vos

En dat doet wat met eens mens - foto: Cor Vos

Twee gouden WK-medailles - foto: Cor Vos

Waarvan eentje met een ander Belgisch toptalent - foto: Cor Vos

Op het WK op de weg lukte het nét niet - foto: Cor Vos

Maar in Strade Bianche was Kopecky wel te sterk voor Van Vleuten - foto: Cor Vos

Op het EK baan was de oogst ook prima - foto: Cor Vos

Maar de status van superster veroverde ze eerder dit jaar al. Te beginnen met haar prestatie op 5 maart in en om Siena. Twee keer volgt ze de aanval van Annemiek van Vleuten. Alles perst ze uit het lichaam, maar de Belgische troef begeeft niet. Ook niet op de steile slotmuur op enkele honderden meters van de meet. Als eerste komt Kopecky over de streep op de vermaarde Piazza del Campo als winnares van Strade Bianche.

En op 3 april wordt het nog mooier. Het is de dag van de Ronde en de naam van Kopecky wordt natuurlijk genoemd. De voorbije jaren heeft ze diverse malen getoond dat ze Vlaanderens Mooiste eens zou kunnen winnen, maar in de koerswereld rijden er meer van zulke rensters rond. En dan moet alles maar net op z’n plaats vallen.

Maar dat gebeurt. Opnieuw raakt Kopecky in een strijd verwikkeld met Van Vleuten. Zij strijden om de zege in Oudenaarde. Kopecky heeft daarbij het geluk dat ze Chantal van den Broek-Blaak aan haar zijde heeft. Zij bereidt het werk grandioos voor en Kopecky rondt het keurig af. Twaalf jaar na Grace Verbeke brult er opnieuw een Vlaamse leeuwin in de Ronde.

Belangrijkste prestaties in 2022
Ronde van Vlaanderen
Strade Bianche
WK Baanwielrennen madison (met Shari Bossuyt)
WK Baanwielrennen afvalkoers
EK Baanwielrennen puntenkoers
EK Baanwielrennen afvalkoers
NK Tijdrijden
1 ritzege Vuelta a Burgos
WK Wielrennen wegwedstrijd
Parijs-Roubaix
Nokere Koerse
Puntenklassement Tour de France Femmes
Ronde van Drenthe

Elisa Longo Borghini

Veel wint ze niet, maar als ze wint, dan wint ze goed. Het is Elisa Longo Borghini, die al een decennium meedraait aan de absolute top van het vrouwenpeloton, in een notendop. En ook voor dit jaar gaat deze vlieger op. Zes individuele zeges, dat bokst Lorena Wiebes soms in een tijdsbestek van nog geen twee weken voor elkaar. Maar dat is appels met peren vergelijken.

De eerste seizoenszege van ELB was direct een regelrechte knaller. Met een overtuigende solo zette ze namelijk Parijs-Roubaix op haar palmares. In de Women’s Tour pakte ze de overwinning in de koninginnenrit. In de slotrit knalde ze Grace Brown zelfs nog uit de leiderstrui dankzij een derde plaats in de eindsprint, toch altijd haar achilleshiel.

Longo Borghini was de baas in de Hel - foto: Cor Vos

Ze is maar wat blij met de kassei - foto: Cor Vos

Ook de Women's Tour zette ze naar haar hand - foto: Cor Vos

Net als de Giro dell'Emilia - foto: Cor Vos

In de Ceratizit Challenge werd ze tweede - foto: Cor Vos

Wat volgde was een nieuwe zege op het nationaal kampioenschap tegen de klok, een vierde plaats in de Giro (mede dankzij een paar fabelachtige afdalingen), plaats zes in de Tour en nog twee Italiaanse najaarszeges om het af te leren.

Voeg daar nog een reeks ereplaatsen en diverse wedstrijden waarin ze uitmuntend in dienst van anderen reed aan toe en je weet genoeg: ELB staat nog altijd aan de top. Elk jaar steeds niet genoeg om de allerbeste van het jaar genoemd te mogen worden, maar ze zit er vaak in de buurt. En dat is aan het einde van haar carrière — dat nog niet direct in zicht is — best een oeuvreprijs waard.

Belangrijkste prestaties in 2022
Parijs-Roubaix
Women’s Tour + 1 ritzege
NK tijdrijden
Giro dell’Emilia
Tre Valli Varesine
WK Wielrennen mixed relay
Ceratizit Challenge by la Vuelta
Tour de Romandie Feminin
4e Giro d’Italia Donne
6e Tour de France Femmes

Demi Vollering

Cynici zouden het wielerjaar van Demi Vollering kunnen reduceren tot het achterwiel van Annemiek van Vleuten. Zij was immers de laatste die in de koninginnenrit door de Vogezen het wiel van de Wageningse moest laten gaan, zoals haar dat ook in de Vuelta overkwam. Maar daarmee zouden we Vollering en haar prestaties in 2022 ernstig tekort doen.

Lorena Wiebes slaagde er dit jaar niet als enige in om alle etappes in één en dezelfde Women’s WorldTour-wedstrijd te winnen, Demi Vollering kreeg dit ook voor elkaar. In de lastige Itzulia Women, de spirituele opvolger van de legendarische Emakumeen Bira, knalde ze drie dagen op rij naar de bloemen.

Twee UCI-zeges zaten er verder nog in het vat voor de Berkelse: de Brabantse Pijl en de rit naar Lagunas de Neila in de Ronde van Burgos. En met wat meer geluk hadden er nog een paar overwinningen bij kunnen komen. Wat als Marta Cavalli tijdens de Amstel Gold Race niet was weggereden na de Cauberg? Wat als ze tijdens de Ronde van Scandinavië geen hersenschudding had opgelopen? Wat als ze niet moest afzeggen voor de WK-wegrit vanwege het ook in 2022 nog altijd rondwarende coronaspook?

Hartje voor de trui met de bolletjes - foto: Cor Vos

Vollering moest als laatste lossen bij Van Vleuten - foto: Cor Vos

In het Baskenland werd ze eigenaresse van de felbegeerde txapela - foto: Cor Vos

Geen hoedjes in de Brabantse Pijl, wel de zege - foto: Cor Vos

En vooral: wat als Annemiek van Vleuten tijdens de Tour toch niet was hersteld? Het geeft te denken. Maar Vollering weet maar al te goed dat ‘als’ niet telt in topsport. Van Vleuten was op tijd hersteld voor de bergritten. Het is een prestatie op zich dat Vollering steeds de laatste was die het wiel van haar ervaren landgenote moest laten gaan. En ze pakte nog wel een andere iconische Tourtrui: die witte met de rode bolletjes. Is ook wat waard.

En het is ook belangrijk om je bij Vollering te blijven realiseren dat 2022 nog maar het vijfde jaar was dat ze alles voor het wielrennen besluit te gaan doen. Ze krijgt de juiste mensen om zich heen en in 2018, als ze in het shirt van SwaboLadies rijdt, blijkt haar droom om prof te worden niet alleen realistisch, maar raakt deze zelfs in een gigantische stroomversnelling.

Sterker nog: ze wordt flink opgemerkt en tekent uiteindelijk een contract bij Parkhotel Valkenburg. Nu staat ze voor haar derde jaar in dienst van SD Worx. Het is allemaal heel snel gegaan en Vollering heeft al een erelijst om u tegen te zeggen. Het niet winnen van de Tour zal best nog steken, maar Vollering heeft ook vooral heel veel om trots op te zijn. En die Tourzege, die zou er zomaar volgend jaar kunnen komen…

Belangrijkste prestaties in 2022
Itzulia Women + 3 ritzeges
Bergklassement Tour de France Femmes
4e rit Vuelta a Burgos Feminas
Brabantse Pijl
Tour de France Femmes + 2 tweede plaatsen
Amstel Gold Race
Omloop Het Nieuwsblad
4e rit Ceratizit Challenge by la Vuelta
Luik-Bastenaken-Luik
Waalse Pijl
Ceratizit Challenge by la Vuelta
1e rit Tour de Romandie Feminin

Marianne Vos

Over ‘wat als’ gesproken. Wat als er tien jaar geleden al een echte Tour voor vrouwen was? Dan had Marianne Vos toch zeker al een paar keer eindwinnares geweest van deze ronde? Tja, de geschiedenis draaien we jammer genoeg niet terug, al lijkt de Ronde van Frankrijk voor vrouwen na een succesvolle ‘reTour’ een blijvertje. Zeker omdat Vos aan de basis stond van de terugkeer van de vrouwentour, is het wel heel mooi dat de Tour voor Vos dit jaar een succesvolle aangelegenheid werd.

Op de tweede dag pakte ze op fraaie wijze het geel in Provins. Later die week won ze in Rosheim haar tweede etappe. In het geel begon ze aan de twee beslissende ritten door de Vogezen, maar meedoen om de eindzege zat er zoals verwacht niet echt in. Wel sleepte ze de groene trui in de wacht. En daar bleef het niet bij in 2022, ondanks een voorjaar met enkele teleurstellingen.

Niet alleen het WK Veldrijden.. - foto: Cor Vos

Maar ook het NK Veldrijden won Vos - foto: Cor Vos

Net als het NK op de gravelfiets - foto: Cor Vos

En op de weg, zoals hier in de Tour, ging het ook vaak crescendo - foto: Cor Vos

En eindelijk kon ze die gele trui dragen - foto: Cor Vos

En ze verliet de Tour met het groen - foto: Cor Vos

Haar diskwalificatie in Vårgårda was knap lullig - foto: Cor Vos

Gelukkig hebben we de foto's nog - foto: Cor Vos

En ze won nog genoeg in Scandinavië - foto: Cor Vos

Met een wereldtitel, twee nationale titels, vier ritzeges in grote rondes en de eer om de meest legendarische wielertrui van allemaal te dragen, kunnen we spreken van opnieuw een behoorlijk jaar. Die wereldtitel kwam er in Fayetteville. Bij de WK veldrijden in Arkansas vocht ze een spannend duel uit met Lucinda Brand, met de achtste voor Vos als eindresultaat. De rood-wit-blauwe trui behaalde ze eveneens in het veld, haar zevende in deze discipline, maar ook in het nationaal kampioenschap gravelen sloeg ze toe.

Ook Scandinavië was Vos traditiegetrouw gunstig gezind. Hoewel, in Vårgårda werd ze gediskwalificeerd vanwege de ‘puppypootjeshouding’ — wielerwoord van het jaar? Gelukkig maakte ze dat in de daaropvolgende Ronde van Scandinavië meer dan goed door vier van de zes ritzeges in de wacht te slepen.

Belangrijkste prestaties in 2022
WK Veldrijden
NK Veldrijden
NK Gravel
Puntenklassement Tour de France Femmes + 2 ritzeges
2 ritzeges Giro d’Italia Donne
4 ritzeges Tour of Scandinavia
WB Veldrijden Hoogerheide
Gent-Wevelgem

Ellen van Dijk

Als iemand ooit de moeite neemt om een scheppingsverhaal te schrijven voor het wielrennen zou de komende passage er zo in kunnen. “En God zeide: laat er een tijdrijdster komen. Laat haar op haar beste dagen de perfectie benaderen, zodat ze de harten van het publiek kan veroveren. Laat haar in staat zijn om op een Zwitserse wielerbaan ruim 49 kilometer af te leggen in zestig minuten. God schiep Ellen van Dijk, en God zag dat het goed was.”

23 mei gaat de boeken als een zeer pijnlijke, maar ook glorierijke dag voor Ellen van Dijk. Ze reed naar een totale afstand van 49,254 kilometer en wist zo het oude record van Joscelin Lowden overtuigend uit de boeken te rijden. Al jaren werd ze getipt als mogelijke aanscherper van het werelduurrecord en afgelopen jaar was het moment dan eindelijk gekomen.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Ellen van Dijk (@emvandijk)

Weinig werd er overgelaten aan het toeval. Het materiaal klopte en in lichaam en geest klopte het eveneens. Pijn deed het verschrikkelijk — “Ik kon op een bepaald moment niet meer alles horen langs de kant en het werd allemaal wat wazig” — maar het was het uiteindelijk allemaal waard. Na zestig minuten rolde er een afstand uit van 49,254 kilometer.

Het zal u niet verbazen dat vrijwel al haar UCI-zeges van 2022 geboekt werden in tijdritten. Maar helemaal aan het begin van het jaar won ze zowaar een rit-in-lijn, door Soraya Paladin in de tweede etappe van de Setmana Ciclista Valenciana in een sprint-à-deux te kloppen. Daarna volgde er nog een tweetal klassementszeges, maar verder zien we enkel chronoproeven op haar palmares over 2022 staan.

Te beginnen met de bevredigende (sorry) overwinning in de EasyToys Bloeizone Fryslân Tour. Daarin legde ze ook de basis voor haar vijfde eindoverwinning in die ronde. Dit kunstje herhaalde ze in de Baloise Ladies Tour met liefst twee tijdritzeges. Verder mocht ze juichen in de Chrono des Nations en het Nederlands kampioenschap.

In de hoog aangeschreven ploegentijdrit van Vårgårda brommerde ze haar ploeg eveneens naar de bloemen. Dat deed de privé-pletwals van Trek-Segafredo het afgelopen seizoen overigens nog wel een aantal keer, maar we hebben geen tijd om die wedstrijden allemaal te benoemen. Anders worden het hele vreemde feestdagen.

Bijna het hele jaar reed Van Dijk tijdritten in de regenboogtrui - foto: Cor Vos

En die keer dat ze 'm niet droeg... - foto: Cor Vos

Veroverde ze 'm juist weer - foto: Cor Vos

Haar meeste overwinningen boekte ze in die mooie trui - foto: Cor Vos

Maar ze kon het ook op de wegfiets - foto: Cor Vos

Van Dijk won ook de meest besproken prijs van het jaar - foto: Cor Vos

O ja, en dan was er nog een overwinning. Niet op het Europees kampioenschap tijdrijden, want in Fürstenfeldbruck bleef Marlen Reusser haar voor. Een maand later nam ze in Wollongong op gepaste wijze sportieve revanche. Voor het tweede jaar op rij, en voor de derde keer in totaal, knalde ze tot haar eigen verbazing naar de mondiale tijdrittitel. Nee, erg veel tijdritten waren er niet voor vrouwen in 2022, en daar had ze wel een mening over, maar Van Dijk won ze wel bijna allemaal.

Belangrijkste prestaties in 2022
Verbetering werelduurrecord
WK Wielrennen tijdrit
NK Tijdrijden
Baloise Ladies Tour + 2 ritzeges
EasyToys Bloeizone Fryslân Tour + 1 ritzege
2e etappe Setmana Ciclista Valencia
Chrono des Nations
EK Wielrennen tijdrit

Elisa Balsamo

Velen die zich voorafgaand aan het wegseizoen afvroegen: zal Elisa Balsamo een waardig wereldkampioene blijken te zijn? Het antwoord op die vraag gaf ze met de pedalen en luidde ‘ja’. Direct op haar eerste wedstrijddag van 2022 snelde ze al naar de overwinning. Goed, de Setmana Ciclista Valenciana mag dan niet de allergrootste koers zijn, ze deed het toch maar. En het bleek een mooie opmaat voor een magnifiek voorjaar.

Goede klasseringen kwamen er in de Amstel Gold Race (8e), Omloop Het Nieuwsblad (4e) en de Ronde van Drenthe (2e). Maar de week die haar mede een plaats in dit lijstje oplevert, is die van eind maart. In de Trofeo Alfredo Binda, de oudste koers op de Women’s WorldTour-kalender, rondt ze allereerst het werk van haar ploeggenotes magistraal af in de sprint. Een paar dagen later klopt ze Lorena Wiebes in de Classic Brugge-De Panne.

Terugkerend thema bij Balsamo? - foto: Cor Vos

Juichen met de 'v' van victorie - foto: Cor Vos

Zo ook in de Giro d'Italia Donne - foto: Cor Vos

En opnieuw een paar dagen later wordt het nog mooier als ze Gent-Wevelgem op haar naam schrijft. Niemand die meer durft te beweren dat ze last kan gaan hebben van de vloek van de regenboogtrui, want met die overwinningen kun je er wel even tegenaan. Klaar met winnen was ze nog niet, want ook bij het Italiaans kampioenschap, de Giro d’Italia Donne, de Ceratizit Challenge by la Vuelta en de Ronde van Zwitserland sloeg ze toe.

Haar wereldtitel prolongeren bleek te veel gevraagd, maar op de baan veroverde ze ‘m juist. Met de Italiaanse selectie snelde ze namelijk naar het goud op de ploegenachtervolging. Voeg daar nog een aantal wereldbekerzeges aan toe en een tweede plaats op het EK op de weg, en het is duidelijk dat Balsamo een van de beste rensters van het jaar mag worden genoemd.

Belangrijkste prestaties in 2022
WK Baanwielrennen ploegenachtervolging
NK wielrennen wegwedstrijd
Gent-Wevelgem
Trofeo Alfredo Binda
Classic Brugge-De Panne
2 ritzeges Giro d’Italia Donne
WB Baan Milton omnium + madison + ploegenachtervolging
EK Wielrennen wegwedstrijd
RideLondon Classique
Ronde van Drenthe

Marta Cavalli

Al een aantal jaar wisten we dat ze eraan zat te komen. Genoeg uitslagen die haar talent bewezen. En toch kwam ze misschien toch nog enigszins onverwachts. Ze had al heel wat goede klasseringen te pakken in grote wedstrijden, maar het draait natuurlijk om winnen. En dat was precies wat ze 10 april 2022 voor het eerst op het hoogste niveau deed. Op een slimme manier sloeg ze het beslissende gat in de finale van de Amstel Gold Race.

En na een knappe vijfde plaats in Parijs-Roubaix, want dat kan ze ook, werd het nog mooier. De Waalse Pijl was op zoek naar de troonopvolgster van Anna van der Breggen, die het na zeven achtereenvolgende zeges op de Muur van Hoei welletjes vond. En het was Cavalli die op de aartslastige klim alles en iedereen aan gort reed. Een zege in de laatste heuvelklassieker kwam er niet, maar kom, voor Cavalli, wier erelijst nog maar klein is, was het voorjaar al meer dan geslaagd.

Is dit haar allermooiste zege? - foto: Cor Vos

De Waalse Pijl liegt er ook niet om - foto: Cor Vos

En in de Giro ging ze de strijd aan met Van Vleuten - foto: Cor Vos

Die erelijst werd op weg naar de grote rondes uitgebreid met een zege op de mythische Mont Ventoux. Ze was daarmee niet de eerste vrouw ooit die op de top van de Ventoux wist te winnen (die eer gaat naar Anna Kiesenhofer), maar ze tankte er wel vertrouwen mee in aanloop naar de Giro. En in die ronde deed ze het hartstikke goed. Ze was de dichtste belager van Annemiek van Vleuten en ze hoefde in het eindklassement slechts 1m52s toe te staan.

Ook in de Tour de France Femmes leek ze de voornaamste plaaggeest van Van Vleuten te kunnen worden. Maar toen kwam De Knal Die Alles Veranderde. Nicole Frain knalde tijdens de bijzonder chaotische finale van de tweede etappe in volle vaart op de rug van Cavalli. Afgrijselijk, maar zo hard kan de koers zijn. Er valt nog een heleboel over na te praten, maar ze zal zelf vooral blij zijn dat ze aan het eind van het seizoen toch nog even haar gezicht heeft laten zien in het peloton.

Topuitslagen zaten daar niet meer bij, maar het zal ongetwijfeld goed hebben gedaan. En als ze volgend jaar de draad weer op kan pakken, gaat ze nog wel een paar kansen krijgen om ook grote rondes op haar naam te schrijven.

Belangrijkste prestaties in 2022
Amstel Gold Race
Waalse Pijl
Mont Ventoux Dénivelé Challenge
Giro d’Italia Donne + 3 podiumplaatsen
NK Tijdrijden
Setmana Ciclista Valenciana
4e Itzulia Women
5e Parijs-Roubaix

Eervolle vermeldingen

Na deze tien genomineerden resten er nog een aantal eervolle vermeldingen. Namen te over, kampioenen te over. We noemen er gewoon nog een paar: Marlen Reusser (wat een machine), Lea Sophie Friedrich, Silvia Persico (dé revelatie), Mavi García, Liane Lippert, Cecilie Uttrup Ludwig (die sprint bergop in de Tour, chapeau), Ashleigh Moolman Pasio (de enige die Annemiek van Vleuten wist te kloppen in een etappekoers).