De beste Nederlandse wielrenner van 2019
Eindejaarslijstjes Het einde van het jaar is in zicht en dat betekent dat WielerFlits dagelijks de balans opmaakt. In de maand december staan namelijk onze Eindejaarslijstjes centraal. Vandaag behandelen we de crème de la crème van het vaderlandse elitekorps. Wie mag zich de beste Nederlandse wielrenner van 2019 noemen? Lees snel verder en stem op onze poll!
We kunnen spreken van een ongekende weelde in Nederland. Baanwielrennen, mountainbiken, veldrijden en wegwielrennen: overal blinken we in uit. Voor dit Eindejaarslijstje concentreren we ons vooral op de laatste categorie. Ook daarin behaalden we op meerdere vlakken grote successen.
Monumenten, eendagsklassiekers, kasseien, rittenkoersen, grote rondes en massasprints… Overal streden de Nederlanders mee op de voorposten. Maar wie was van dit hele stel nu eigenlijk de allerbeste? We krijgen in ieder geval een nieuwe winnaar!
Vorige winnaars:
2018: Tom Dumoulin
2017: Tom Dumoulin
2016: Tom Dumoulin
Dylan Groenewegen (Jumbo-Visma)
Dylan Groenewegen werd niet genomineerd voor de titel Wielrenner van het Jaar van de Club van 48. Bij verkiezingen die er écht toe doen (knipoog), is hij er natuurlijk wel bij. Eigenlijk is het een schande dat de 26-jarige sprinter niet tot de kanshebbers behoorde. Hij is in 2019 namelijk uitgegroeid tot een van de beste sprinters ter wereld. Wat heet! De Leeuw van Amsterdam werd met vijftien UCI-overwinningen zelfs de absolute zegekoning van het jaar. Anderzijds tekent het de weelde van het Nederlandse wielrennen dat hij er niet bij was op het Wielergala.
Eigenlijk had dat wel het geval moeten zijn. Groenewegen was namelijk sterk van zijn eerste koers tot en met zijn laatste. Hij won de slotrit in de Ronde van Valencia in februari én hij zegevierde in de Tacx Pro Classic half oktober. Daartussen ging hij dus dertien keer met de zegeruikers aan de haal. Vooral in de eerste twee ritten van Parijs-Nice maakte hij indruk. Zijn hoofddoel – winst in de openingsrit van de Tour de France en daarmee ook geel – viel letterlijk weg door een val. Gebutst en gebroken knokte hij in rit zeven toch naar winst.
Belangrijkste resultaten in 2019
Tour de France – 2 ritzeges (massasprint etappe 7 en ploegentijdrit)
Tour of Britain – 3 ritzeges
Parijs-Nice – 2 ritzeges + 3 dagen leiderstrui
Driedaagse Brugge-De Panne – Winst
Vierdaagse van Duinkerke – 3 ritzeges + 3 dagen leiderstrui
Fabio Jakobsen (Deceuninck-Quick-Step)
In het kielzog van Groenewegen, mogen ‘we’ verlekkerd uitkijken naar een tweede topsprinter in wording. Dan hebben we het natuurlijk over Fabio Jakobsen. De 23-jarige coureur uit Heukelum liet in zijn eerste jaar bij de profs al van zich spreken, maar bevestigen is altijd o zo lastig. Blijkbaar was dat niet het geval bij de Gelderlander, want hij slaagde met vlag en wimpel. Net als in 2018 won Jakobsen zeven keer. Waar de kwaliteit van de overwinningen vorig jaar al niet van de poes was, deed 2019 daar niet voor onder.
De renner van Deceuninck-Quick-Step won in 2019 onder meer de Scheldeprijs, vaak het officieuze WK voor sprinters genoemd. Daar nam hij de maat van Pascal Ackermann, die zich dit jaar ook bij de beste sprinters ter wereld voegde. Naast zeges in WorldTour-koersen als de Tour of Turkey en de Tour of California, pakte Jakobsen in Ede ook het rood-wit-blauw. Heel knap, want hij koerste in z’n eentje én gold als topfavoriet. Als klap op de vuurpijl pakt hij in zijn eerste grote ronde van zijn loopbaan twee klinkende ritzeges in de Vuelta a España.
Belangrijkste resultaten in 2019
Vuelta a España – 2 ritzeges
Nederlands kampioenschap op de weg –
Scheldeprijs – Winst
Tour of California – 1 ritzege
Tour of Turkey – 1 ritzege
Steven Kruijswijk (Jumbo-Visma)
Vijf koersen in een jaar uitrijden, met als ‘slechtste’ resultaat een elfde plek in de Japan Cup. Het tekent de regelmaat van Steven Kruijswijk dit jaar. De 32-jarige kopman van Jumbo-Visma beleefde misschien wel het beste seizoen uit zijn carrière. Het moest voor hem dit jaar gebeuren in de Tour de France, met als opbouw louter rittenkoersen. Daarin liet hij zich veelvuldig zien op de voorposten. Wat opvalt is dat De Kleerhanger in februari, maart, april en mei slechts drie wedstrijden reed. Maar zijn niveau was wel bijzonder hoog.
In de Ruta del Sol trapte hij af met een derde plek in het eindklassement. Eind maart besloot hij de Volta a Catalunya vervolgens als vijfde, waarna hij via een hoogtestage als kopman zou aantreden in de Ronde van Romandië. Daar stuitte hij op een ijzersterke Primož Roglič, waardoor hij binnen zijn ploeg zakte in de rangorde. Desalniettemin eindigde hij als zesde. De Tour werd de belichaming van zijn topseizoen. Tijdens drie loodzware weken kende Kruijswijk geen enkel zwak moment. Het werd bekroond met een plek op het eindpodium.
Belangrijkste resultaten in 2019
Tour de France – Derde in het eindklassement + zege ploegentijdrit
Vuelta a Catalunya – Vijfde in het eindklasssement
Tour de Romandie – Zesde in het eindklassement
Ruta del Sol – Derde in het eindklassement
Bauke Mollema (Trek-Segafredo)
Kruijswijks generatiegenoot Bauke Mollema (32) kan ook altijd terugvallen op zijn regelmaat. In 2019 was dat niet anders. De geboren Groninger verzamelde tal van ereplaatsen in de eerste maanden van het seizoen. Met korte noteringen in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl liet hij zien klaar te zijn voor de Giro d’Italia. Daar knokte hij zich naar een vijfde plek in het eindklassement, als best of the rest achter Richard Carapaz, Primož Roglič, Vincenzo Nibali en Mikel Landa. Knap, want hij eindigde in slechts drie van de 21 ritten in de top-10.
Tijdens de Tour de France ging hij al mollemalend op zoek naar ritwinst. Achteraf gezien legde Mollema in Frankrijk de basis voor een voortreffelijk najaar. In de Clásica San Sebastián eindigde hij weliswaar voor het eerst in vier jaar buiten het podium (vijfde), maar hij liet – net als in de koersen daarna – een hoog vormpijl zien. Die wist Mollema op het eind van het seizoen in volle glorie te verzilveren. Met de Ronde van Lombardije won Mollema namelijk zijn eerste wielermonument van zijn carrière. Op slinkse wijze won hij daarna ook de Japan Cup.
Belangrijkste resultaten in 2019
Ronde van Lombardije – Winst
Giro d’Italia – Vijfde in het eindklassement
Japan Cup – Winst
Clásica San Sebastián – Vijfde
Wereldkampioenschap Mixed Relay –
Europees kampioen Mixed Relay –
Mathieu van der Poel (Corendon-Circus)
Heel de wielerwereld keek aan het begin van het jaar reikhalzend uit naar het debuut van Mathieu van der Poel in het klassieke voorjaar. Nog meer dan ooit waren alle ogen op de wereldkampioen veldrijden gericht. Maar heel eventjes leek het erop dat het er helemaal niet van zou komen. Tijdens Nokere Koerse kwam hij in de eindsprint hard ten val, waarna MVDP werd afgevoerd met de ambulance. Toen hij vier dagen later het deelnemersveld in de GP de Denain compleet de vernieling in reed, werd die twijfel in één klap weggevaagd.
Het was een voorbode voor een uitmuntend voorjaar: vierde in Gent-Wevelgem, de zege in Dwars door Vlaanderen en – na een indrukwekkende inhaalrace – vierde in de Ronde van Vlaanderen. Met de Brabantse Pijl won hij tien dagen later zijn hoofddoel van het voorjaar. Maar vooral de Amstel Gold Race zal nog op menig netvlies gebrand staan. Vanuit een geslagen positie bracht hij zichzelf terug in de wedstrijd, om tijdens de laatste honderden meters keihard toe te slaan en alle wielerwetten te tarten.
Vervolgens verschoof de focus van het Corendon-Circus-wonderkind naar het mountainbiken. Na een tweede plek in de Wereldbeker van Albstadt lukte het Van der Poel om een week later in Nové Město voor het eerst een Wereldbeker te winnen. De zege kreeg extra glans omdat hij met een machtige versnelling ’s werelds beste mountainbiker Nino Schurter in een strijd met twee wist te verslaan. Nadien volgden nog twee Wereldbeker-zeges en de EK-titel.
Op de weg won hij daarna op imposante wijze de Tour of Britain, drie ritzeges incluis. Op het WK op de weg (het hoofddoel van het najaar) kreeg hij in apocalyptische taferelen de man met de hamer op bezoek. Die zorgde ervoor dat Van der Poel wegviel uit de groep die uiteindelijk om de wereldtitel zou sprinten.
Belangrijkste resultaten in 2019
Amstel Gold Race – Winst
Ronde van Vlaanderen – Vierde
Tour of Britain – Winst in het eindklassement + 3 ritzeges
Wereldkampioenschap veldrijden – + alle 21 andere veldritten (op het moment van schrijven)
Europees kampioenschap Mountainbike – + 3 zeges in de Wereldbeker Cross Country
Mike Teunissen (Jumbo-Visma)
In 2019 keerde Mike Teunissen terug bij Jumbo-Visma. Nog één seizoen wilde de intussen 27-jarige Limburger alles op alles zetten om te kijken of hij in de toekomst een rol als kopman mag ambiëren. Die alles-of-nietspoging heeft hem geen windeieren gelegd. Dit jaar was zonder twijfel het beste seizoen voor Teunissen tot nu toe. Waar hij aanvankelijk nog niet echt zijn stempel kon drukken, redde hij in Parijs-Roubaix met een zevende plek de meubelen voor Jumbo-Visma. Vanaf dat moment was Teunissen vertrokken.
In de Vierdaagse van Duinkerke boekte hij twee overwinningen. Het leverde hem ook de eindzege op. Een maand later won hij door korte uitslagen ook het eindklassement van de ZLM Tour. Als lead-out voor Groenewegen trok hij daarna naar de Tour de France. Zijn kopman viel tijdens de eerste rit op twee kilometer van het einde weg. Teunissen greep vervolgens zijn kans en spurtte in Brussel naar de ritwinst én de gele trui. Een historische gele trui voor Nederland, want dat was van 1989 geleden. In het najaar sloot hij sterk af met een aantal mooie ereplaatsen.
Belangrijkste resultaten in 2019
Tour de France – 2 ritzeges (massasprint etappe 1 + ploegentijdrit) + twee dagen leiderstrui
Vierdaagse van Duinkerke – Winst in het eindklassement + 2 ritzeges
ZLM Tour – Winst in eindklassement
Parijs-Roubaix – Zevende
Cyclassics Hamburg – Vijfde
3e Vuelta geworden dit jaar
Actie Japan Cup
Lombardia
En de moeite genomen om aan het avontuur met dat tijdrijden gemixt te beginnen
Als MVDP zelfs 1 van de 3 finalisten van SPORTMAN van het jaar is...
Zijn uitslagen kun je toch niet vergelijken met VdPoel en Mollema.
Wint mooi 1° rit van de TdF, maar voor de rest enkel winst/ereplaatsen in kleinere wedstrijden. Heeft een sterk jaar achter de rug natuurlijk, maar niet op hetzelfde niveau als de andere kandidaten.
Een paar jaar geleden waren we al blij met een nederlandse winnaar in Surhuisterveen...
We kunnen spreken van een ongekende weelde in Nederland. Baanwielrennen, mountainbiken, veldrijden en wegwielrennen: overal blinken we in uit. Voor dit Eindejaarslijstje concentreren we ons vooral op de laatste categorie.
En bij Mathieu.
Belangrijkste resultaten in 2019
flag-nl Amstel Gold Race – Winst
flag-be Ronde van Vlaanderen – Vierde
flag-gb Tour of Britain – Winst in het eindklassement + 3 ritzeges
flag-wc Wereldkampioenschap veldrijden – flag-nr1 + alle 11 andere veldritten
flag-europe Europees kampioenschap Mountainbike – flag-nr1 + 3 zeges in de Wereldbeker Cross Country
Daar staan ook andere overwinningen bij dan wegwielrennen. Gaat het nu om weg wielrennen of niet?
En maar 11 veldritten gewonnen?
Hoedanook ik stem op Mathieu, de manier waarop hij rijdt in weg koersen is een genot om naar te kijken. De kracht, macht, souplesse en het er zo makkelijk doen uitzien is uniek.
Eerlijker had wel gewoon enkel weg geweest.
Mollema heeft in dit geval 1x goud (lombardije), de rest heeft op zijn best een paar keer zilver en brons.
Iemand die het hele jaar door van alles (Groot en klein) wint tegen iemand die enkel 1 van de door jou benoemde wedstrijden (Behalve GT) wint zal toch mijn stem krijgen. En dat hoeft dan niet MVDP te zijn.
Puur omdat Lombardije een "monument" is maakt het het niet een zwaardere wedstrijd en dus knapper om te winnen.
Maar ja, in die veldritten heeft hij nauwelijks concurrentie, dus dat is dan ook niet helemaal eerlijk tegenover Mollema. Stel, Mollema focust zich een winter lang op strandraces, dan wint hij ze vermoedelijk ook allemaal. Dus het is appelen en peren, zoals altijd in dit soort lijstjes.
Dat is een rare aanname, aangezien Mollema doorgaans van voorjaar tot najaar op niveau is.
Ik ben geen Mollema-fan, maar die winst in Lombardije weegt wel zwaar hoor. En dan ook nog 5e in de Giro, iets wat MVDP vermoedelijk nooit zal kunnen.
Bauke natuurlijk prachtig in Lombardije maar vrij anoniem 5e in de Giro.
1. Mollema
2. VDP
3. Kruijswijk
4. Teunissen
5. Groenewegen
6. Jakobsen
7. Lars Boom
Lombardije tops Amstel
Matthieu heeft natuurlijk veel meer flair en de wijze waarop hij wint is natuurlijk prachtig en spectaculair maar aangezien ik puur op de resultaten beoordeel gaat mijn stem naar Mollema.
Voor mij Mollema, buiten het feit dat Lombardije een monument is, is het ook nog eens een prestatie wat in 113 edities slecht 2(!) andere Nederlanders voor elkaar kregen. Dat weegt toch wel heel zwaar. Daarbij nog even vijfde in een GT en een EK- en regenboogtrui gewonnen in een onderdeel waar velen hun neus voor ophaalden.
Voor mij toch wel een treetje hoger dan van der Poel. Amstel is mooi maar geen monument en verder ondanks dat het allemaal fenomenaal is wat hij liet zien mis ik wel die ene échte hele dikke vis.
Nog naast het feit dat hij de beste Mountainbiker vh seizoen was* en uiteraard de beste veldrijder
* Schurter (WC winnaar en wereldkampioen) 10 uit 11 confrontaties verslagen