Voorbeschouwing: Luik-Bastenaken-Luik 2021
foto: Cor Vos
Koen Middendorp
zondag 25 april 2021 om 07:30

Voorbeschouwing: Luik-Bastenaken-Luik 2021

In het klassieke voorjaar zijn weer tal van heldenverhalen geschreven en aankomende zondag zijn we toe aan het laatste hoofdstuk. De klassiekerspecialisten kruisen in Luik-Bastenaken-Luik nog een laatste keer de degens. Wie schrijft de oudste monumentale eendagskoers op zijn naam? We leggen de favorieten langs de meetlat!

[bingoal id=”127676″ link=”http://bit.ly/bingoall-lbl-widget” title=”Wie wint Luik-Bastenaken-Luik?”]

Een helletocht. We ontkomen niet aan een dergelijke kwalificatie, als we terugdenken aan Luik-Bastenaken-Luik van 1980. In het grauwe stadscentrum van Luik verzamelen 174 renners zich voor misschien wel de meest heroïsche uitgave van de Waalse klassieker. Bibberend en klappertandend staan de coureurs aan de start. Hinault, Kuiper, Saronni… Ze doen er alles aan om maar een beetje warm te blijven. Zo koud is het die dag in Luik en zijn omliggende dorpen en steden.

De weersomstandigheden nodigen uit om met een kop chocolademelk voor de open haard te zitten. Maar toch niet om 244 kilometer te koersen over gevreesde beklimmingen als de Stockeu, Haute-Levée en de Redoute? En toch trekken de renners zich in de ochtend van zondag 20 april op gang voor een barre editie van La Doyenne. Sneeuw, ijzel, mist en slagregen. Al na twaalf kilometer besluiten de eerste onderkoelde renners uit koers te stappen.

Hinault trotseert de sneeuw – foto: Cor Vos

Ruim voor Bastenaken houden ook favorieten als Giuseppe Saronni en Michel Pollentier het voor bekeken. Als we de verhalen mogen geloven, moeten renners met hun polsen remmen, aangezien hun vingers volledig bevroren zijn door de kou. Van de 174 renners die vertrekken uit Luik, bereiken slechts 21 renners voor een tweede keer de Waalse industriestad. Niemand denkt ook maar aan aanvallen in deze omstandigheden, met uitzondering van Rudy Pevenage.

De Belg van IJsboerke-Warncke besloot in Houffalize weg te rijden uit de eerste groep en trotseert de winterse omstandigheden aanvankelijk erg goed. Op de Stockeu, een van de zwaarste beklimmingen op het parcours, is zijn voorsprong gegroeid naar de twee minuten. In de achtervolgende groep is men eigenlijk helemaal niet bezig met de koers. Het is een kwestie van overleven in neige-Bastogne-neige, alluderend op de vele sneeuwstormen.

Vanuit het vertrek in Luik vielen de witte vlokken die de renners tot op het bot verkleumden, reeds zo dik, dat vijftig man het na een uur koers voor gezien hield. Sommigen maakten rechtsomkeert, anderen zochten beschutting in de huizen en cafés langs de route – Het Vrije Volk (1980)

De Fransman komt binnen na een epische tocht – foto: Cor Vos

Maar dan, op de flanken van Stockeu, volgt een versnelling van Bernard Hinault. De Fransman heeft het koud en wil eigenlijk zo snel mogelijk naar huis en besluit dan maar om de achtervolging in te zetten op de dappere Pevenage. Het is het begin van een indrukwekkende solo van de Franse kampioen. In een vloek en een zucht dicht Hinault het gat met Pevenage en de kopman van Renault-Gitane laat de arme Belg op de Haute-Levée zonder blikken of blozen ter plaatse.

Hinault is vanaf dat moment alleen en kijkt niet meer achterom. De regerende Tourwinnaar moet nog meer dan zeventig kilometer afleggen, maar is niet meer te stoppen en breidt zijn voorsprong op de eerste achtervolger, Hennie Kuiper, uit tot meer dan negen minuten. Op de Boulevard de la Sauvenière, waar een verkleumde Hinault wordt onthaald als winnaar, zijn de verschillen enorm. De nummer laatst, Jostein Wilmann, komt 27 minuten later over de streep.

Drie maanden na zijn heroïsche tweede triomf in Luik zijn de wijs- en middelvingers van Hinault hersteld van de kou.


Historie

Het is een van die vele verhalen uit meer dan honderd jaar Luik-Bastenaken-Luik: de sneeuweditie van Bernard Hinault in 1980. Voor de eerste uitgave van de klassieker moeten we terug naar 1892. Geen enkele andere monumentale klassieker kan bogen op een dergelijke rijke traditie. De eerste editie van Parijs-Roubaix werd ‘pas’ in 1896 voor het eerst gehouden en voor de Ronde van Lombardije (1905), Milaan-San Remo (1907) en de Ronde van Vlaanderen (1913) was het nog wat langer wachten.

De mensen achter Luik-Bastenaken-Luik zijn dan ook trots op hun bijnaam. La Doyenne. De ouderdomsdeken. Al duurde het wel even vooraleer de wedstrijd ook echt van de grond kwam. Aanvankelijk was het namelijk niet eens de bedoeling om van Luik naar Bastenaken en weer naar Luik te fietsen. De Liège Cyclist Union wilde een omweg maken via Parijs. Luik-Parijs-Luik: een wedstrijd van maar liefst 850 kilometer lang. Dat was het plan aan het einde van de negentiende eeuw.

Silvano Contini houdt Fons De Wolf van de overwinning, 1982 – foto: Cor Vos

Luik-Bastenaken-Luik gold in die jaren slechts als een testevent voor LPL (Luik-Parijs-Luik), maar LBL werd na een moeizame opstartfase uiteindelijk een jaarlijks terugkerend evenement. In de eerste decennia werd de wedstrijd, niet geheel verrassend, gedomineerd door Belgen. De Fransman André Trousselier wist in 1908 de Belgen voor te blijven, maar van de eerste 64 edities ging de winst slechts tien keer niet naar een thuisrijder.

Vanaf het begin van de jaren tachtig waren de rollen omgedraaid en ging de zege steeds vaker naar een Nederlander, Italiaan, Ier of Zwitser. Desalniettemin topt België het lijstje met winnaars van Luik-Bastenaken-Luik. Zo gek is dat ook niet, aangezien Léo Houa, Alfons Schepers en Fred De Bruyne ieder drie keer deze wedstrijd wisten te winnen en de onvermijdelijke Eddy Merckx (1969, 1971, 1972, 1973 en 1975) zelfs vijf keer op de erelijst staat. Dat tikt aardig aan.

Ook wielergrootheden als Rik Van Looy, Roger De Vlaeminck en Walter Godefroot deden een duit in het Belgische zakje. Na de zege van Joseph Bruyère in 1978 en het stoppen van de generatie Merckx-De Vlaeminck kwamen er magere jaren aan voor de Belgen. De wielerfans langs de kant van de weg moesten nu vooral juichen voor Italianen (Silvano Contini en vier keer Moreno Argentin), Nederlanders (Steven Rooks en Adrie van der Poel) en de Ier Sean Kelly.

Stefano Garzelli en de latere winnaar Paolo Bettini op de Saint-Nicolas, 2002 – foto: Cor Vos

In 1990 gaf Eric Van Lancker de Belgen weer reden tot juichen en sindsdien zorgden Dirk De Wolf (1992), de betreurde Frank Vandenbroucke (1999) en Philippe Gilbert in 2011 nog voor Belgische successen in Luik-Bastenaken-Luik. De meest succesvolle renners van de laatste dertig, pakweg veertig jaar zijn Moreno Argentin en Alejandro Valverde. We vinden deze namen acht keer terug op de erelijst en ook nog eens netjes verdeeld: 4x Argentin, 4x Valverde.

Andere renners die onlosmakelijk zijn verbonden met Luik-Bastenaken-Luik, luisteren naar de namen Michele Bartoli, Paolo Bettini en Alexander Vinokourov. Renners die niet één keer, maar tweemaal op de erelijst zijn terug te vinden. En de Nederlanders? We tellen vier overwinningen sinds de eerste editie in 1892. De namen van Steven Rooks en Adrie van der Poel zijn al voorbijgekomen. Ab Geldermans en Wout Poels zijn de twee andere Nederlanders.

Laatste tien winnaars Luik-Bastenaken-Luik
2020: flag-si Primož Roglič
2019: flag-dk Jakob Fuglsang
2018: flag-lu Bob Jungels
2017: flag-es Alejandro Valverde
2016: flag-nl Wout Poels
2015: flag-es Alejandro Valverde
2014: flag-au Simon Gerrans
2013: flag-ie Daniel Martin
2012: flag-kz Maxim Iglinsky
2011: flag-be Philippe Gilbert


Vorig jaar

Luik-Bastenaken-Luik op een zondagmiddag in de maand oktober. Het is en blijft een vreemd gegeven, maar door de coronapandemie was organisator ASO in het voorjaar van 2020 genoodzaakt om de Ardense klassiekers met enkele maanden te verplaatsen en in het najaar te organiseren. Enkele dagen na de Waalse Pijl, gewonnen door Marc Hirschi, verzamelt een heel bataljon aan renners zich in Luik voor de 106e en een behoorlijke frisse editie van La Doyenne.

Een peloton van 175 renners vertrok om tien over tien onder natte en frisse omstandigheden aan een tocht van 257 kilometer door de Ardennen, waar de renners elf hellingen voor de wielen geschoven kregen. Tijdens het eerste wedstrijduur trekken negen renners ten aanval. Kobe Goossens, Kenny Molly, Valentin Ferron, Paul Ourselin, Michael Schär, Omer Goldstein, Gino Mäder, Iñigo Elosegui en Mathijs Paasschens vormen de vlucht van de dag.

Op een zeker moment bedraagt de voorsprong van de negen vluchters een kleine vijf minuten, meer krijgen de dappere avonturiers niet van de ploegen van de topfavorieten. Nog voor het opdraaien van de Côte de la Redoute is de laatste vluchter eraan voor de moeite. Onderweg zorgen de nodige valpartijen voor tumult en opgaves van aansprekende namen als Adam Yates, Greg Van Avermaet en Damiano Caruso. Ook wereldkampioen Alaphilippe kust het asfalt, maar kan door.

Niet voor het eerst sinds de eeuwwisseling blijft het echte spektakel uit op de Redoute en op de flanken van de daaropvolgende Côte des Forges kiest Michael Albasini in zijn laatste koers als prof nog een keer voor de aanval. Heel wat renners besluiten het goede voorbeeld van oudgediende Albasini te volgen, maar geen enkele renner slaagt erin om met voorsprong aan de Roche-aux-Faucons, de scherprechter van de dag, te beginnen.

Op de steilste stroken van de Roche-aux-Faucons wordt het tempo opgedreven door Tom Dumoulin, die zich nog een keer binnenstebuiten trekt voor zijn kopman Primož Roglič. Het is echter niet de Sloveen die als eerste versnelt richting de top. Nee, het is Alaphilippe die in zijn gloednieuwe regenboogtrui voor de aanval kiest. Zijn versnelling op 500 meter van de top is veel renners te machtig. Alleen Hirschi, Roglič en Tadej Pogačar kunnen mee met de Fransman.

De veelbesproken sprint in de straten van Luik – foto: Cor Vos

Deze vier leiders vinden elkaar in de dalende kilometers op weg naar de Quai des Ardennes in Luik. Een tweede groepje met daarin onder meer Nederlands kampioen Mathieu van der Poel komt in de slotfase overigens nog wel erg dichtbij, maar slaagt er net niet meer in om de aansluiting te forceren. Superdaler Matej Mohorič doet dit wel met nog enkele honderden meters te gaan en opent meteen zijn sprint, waardoor zijn verbouwereerde concurrenten in een split second moeten schakelen.

Mohorič heeft nog te weinig jus in de benen om de sprint ook daadwerkelijk naar zijn hand te zetten, maar lokt met zijn actie wel een hypernerveuze Alaphilippe uit zijn kot. De renner van Deceuninck-Quick-Step snelt voorbij de stilgevallen Mohorič en lijkt op weg naar de zege, maar ziet vanuit zijn ooghoek Hirschi opstomen. In een ultieme poging om de Zwitser af te houden, wijkt Alaphilippe van zijn lijn en blokkeert Hirschi dusdanig dat die laatste plots kansloos is voor de zege.

Het podium na de editie van 2020 – foto: Cor Vos

Het gevaar is geweken en Alaphilippe gooit zijn handen in de lucht, alleen doet hij dit wel een tikkeltje te vroeg… Roglič profiteert optimaal, schiet als een duveltje uit een doosje naar voren en weet zijn wiel toch als eerste over de streep te drukken. Alaphilippe is de schlemiel van de dag, een balende Hirschi en een zichtbaar ontevreden Pogačar zijn aanvankelijk de nummers drie en vier. Na afloop wordt Alaphilippe echter gedeclasseerd en teruggezet naar de vijfde plek in de uitslag.

Uitslag Luik-Bastenaken-Luik 2020
1. flag-si Primož Roglič (Jumbo-Visma) in 6u32m02s
2. flag-ch Marc Hirschi (Team Sunweb) z.t.
3. flag-si Tadej Pogačar (UAE Emirates) z.t.
4. flag-si Matej Mohorič (Bahrain McLaren) z.t.
5. flag-fr Julian Alaphilippe (Deceuninck-Quick-Step) z.t.*

* Teruggezet in de daguitslag na een onreglementaire sprint in de straten van Luik.


Parcours

De 107e editie van Luik-Bastenaken-Luik wordt, net als vorig jaar, in gang geschoten op de Place Saint-Lambert in Luik. Na een korte neutralisatie kan de wedstrijd over 259,1 kilometer bij het verlaten van de Maasstad écht van start gaan. We kunnen de belangrijke scherprechters op het parcours inmiddels wel dromen, maar dit jaar heeft de organisatie wel degelijk een verrassing in petto. Op de route liggen elf officiële beklimmingen.

De eerste beklimming die meetelt voor de bergpremie – de Côte de la Roche-en-Ardenne – volgt pas na goed zeventig kilometer, maar eigenlijk loopt het van bij de start constant op en af, vaker over niet al te best asfalt. Opgeteld komt de wedstrijd uit op meer dan 4.000 hoogtemeters. Zoals gewoonlijk kent de heenweg naar Bastogne minder reliëf vergeleken bij de terugweg naar Luik, al had de organisatie gerust een paar bergsprints eerder kunnen organiseren.

Het peloton trekt via Aywaille, het geboortedorp van Philippe Gilbert (de winnaar van 2011) en het toeristische Hotton naar de eerste klim van de dag. De Côte de la Roche-en-Ardenne is net geen drie kilometer lang en stijgt van de voet tot de top aan een slordige zes procent. Een beklimming om de benen wat los te rijden met het oog op wat nog komt. Via de Roche-en-Ardenne gaat het naar Bastenaken en goed twintig later de Côte de Saint-Roch.

De Côte de Saint Roch (1 km aan 11,2%) is kort maar krachtig en het is een voorbode voor een viertal beklimmingen binnen een straal van zo’n twintig kilometer. Hier worden de jochies van de mannen gescheiden en zien we vaak renners van de tweede lijn iets proberen. Het begint met de Côte de Mont-le-Soie (1,7 km aan 7,9%) en daarna de Côte de Wanne (3,6 km aan 5,1%), Côte de Stockeu (1 km aan 12,5%) en de Côte de Haute-Levée (2,2 km aan 7,5%).

De Mont-le-Soie, Wanne, Stockeu en Haute-Levée… Ze hebben allemaal wel hun eigen verhaal. Vooral de ultrasteile Stockeu, met stukken tot 19%, spreekt tot de verbeelding en boezemt behoorlijk wat angst in. Het was in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw vaak de plek waar Eddy Merckx zijn tegenstanders wist te versmachten. Het is dan ook niet geheel toevallig dat op de top van deze beklimming een monument staat ter ere van de vijfvoudige winnaar.

Vanaf de top van de Haute-Levée is het nog 76 kilometer tot de streep in Luik, maar de finale moet dan nog altijd losbarsten. Via een relatief lange afdaling gaan de renners vervolgens naar de Col du Rosier, met 4,4 kilometer (aan net geen 6%) de langste klim van de dag. Normaal trekken de renners dan naar de Col du Maquisard, maar deze klim ligt nu niet meer op de route. Nee, na de Haute-Levée volgt al snel een gloednieuwe beklimming.

Iets buiten Spa begint de weg te stijgen naar de top van de Côte de Desnié. De mensen die vaak in deze regio fietsen, zullen ongetwijfeld weten dat de Desnié eigenlijk de noordelijke kant van de klim La Vecquée is. Eenmaal in het dorpje Winamplanche stijgt het wegdek aan goed 8% en in het dorpje Desnié zelf wacht het steilste stuk van de beklimming, al is het zeker niet de zwaarste hindernis van de dag. Eenmaal op de top is het nog 48,4 kilometer te gaan.

De renners zijn dan al bezig met de Côte de la Redoute (2 km aan 8,9%), de volgende hindernis in deze Luik-Bastenaken-Luik. In het verleden was de Redoute dé absolute scherprechter. Denk maar terug aan de heroïsche duels die er zijn uitgevochten tussen wijlen Frank Vandenbroucke en Michele Bartoli. De klim begint net voor de brug onder het viaduct in Sougné, een deelgemeente van Remouchamps. De ellende begint nadat de weg afbuigt naar links.

Jakob Fuglsang rijdt weg op de Roche-aux-Faucons – foto: Cor Vos

De Redoute, voerend langs de drukke steenweg, is een behoorlijke slingerklim en kent stroken tot maar liefst 13%. Na de top van de Redoute, op 35 kilometer van de meet, slingert de route naar de Côte de Forges (1,3 km aan 7,8%) en de Côte de la Roche-aux-Faucons (1,3 km aan 11%), waar zondag de beslissing moet vallen. De Valkenrots, sinds 2008 een vaste waarde finale van La Doyenne, is de laatste helling om iets uit richten.

Wie na ruim tweehonderd kilometer koers nog wat power in de benen heeft en niet vies is van een solo, kan iets proberen op de steile Roche-aux-Faucons. Vaak zien we echter dat de beslissing wordt geforceerd op de uitloper van de klim, als het wegdek voor een honderdtal meter stijgt aan goed 8%. Vanaf de top is het nog 13,4 kilometer naar de Quai des Ardennes in Luik, langs de zijrivier de Outhre, waar rond vijf uur wordt gefinisht.

Zondag 25 april, Luik-Bastenaken-Luik: Luik-Luik (259,1 km)
Start: 10.15 uur
Finish: tussen 16.34 en 17.15 uur

Een sfeerfoto van de Col de la Redoute – foto: Cor Vos

Beklimmingen Luik-Bastenaken-Luik
1. Côte de la Roche-en-Ardenne (2,8 km aan 6,2%) – na 76 kilometer
2. Côte de Saint-Roch (1 km aan 11,2%) – na 123,3 kilometer
3. Côte de Mont-le-Soie (1,7 km aan 7,9%) – na 164,1 kilometer
4. Côte de Wanne (3,6 km aan 5,1%) – na 172,4 kilometer
5. Côte de Stockeu (1 km aan 12,5%) – na 179 kilometer
6. Côte de la Haute-Levée (2,2 km aan 7,5%) – na 183,2 kilometer
7. Col du Rosier (4,4 km aan 5,9%) – na 197,4 kilometer
8. Côte de Desnié (1,6 km aan 8,1%) – na 210,8 kilometer
9. Côte de la Redoute (2 km aan 8,9%) – na 223,9 kilometer
10. Côte de Forges (1,3 km aan 7,8%) – na 235,8 kilometer
11. Côte de la Roche-aux-Faucons (1,3 km aan 11%) – na 245,8 kilometer


Favorieten

De ASO heeft voor dit jaar, naast de negentien WorldTeams die al zeker waren van deelname aan de klassieker, ook Gazprom-RusVelo, Bingoal Pauwels Sauces WB, Sport Vlaanderen-Baloise en Total Direct Energie uitgenodigd. Alpecin-Fenix en Arkéa-Samsic kregen als beste ProTeams van 2020 automatisch een invitatie en die werd door beide teams geaccepteerd.

Primož Roglič – foto: Cor Vos

Of hij teleurgesteld was of juist blij met zijn tweede plaats, werd hem woensdag na afloop van de Waalse Pijl gevraagd. “Je wilt altijd winnen hè? Maar zoals ik al zei, ik ben blij met mijn niveau. Ik kijk uit naar de volgende wedstrijd”, was het gortdroge commentaar van Primož Roglič, enkele minuten na de finish. De Sloveen van Jumbo-Visma, die nog nooit de Muur van Hoei was opgereden in wedstrijdverband, moest alleen zijn meerdere erkennen in Julian Alaphilippe.

De wereldkampioen moest wel alles uit de kast halen om Roglič nog bij te halen, die bijzonder vroeg aanging op de iconische helling net buiten het centrum van Hoei. Met machtige pedaalslagen leek de Sloveen op weg naar de zege, maar Roglič bleek zijn aanval net iets te vroeg te hebben ingezet. Toch liet hij met zijn demarrage zien dat het met de vorm wel snor zit in aanloop naar Luik-Bastenaken-Luik, de koers die hij vorig jaar nog wist te winnen.

Roglič was zelf ook tevreden over zijn vormpeil en zondag krijgt hij opnieuw een kans om zijn goede vorm te demonstreren. De renner van Jumbo-Visma heeft de benen, de punch om het verschil te maken en kan na een zware koers ook terugvallen op een meer dan degelijke sprint. En misschien nog wel belangrijker: Roglič heeft iets ‘goed te maken’ na zijn nederlaag van afgelopen woensdag. Met Robert Gesink, Sam Oomen en schaduwkopman Jonas Vingegaard beschikt hij over een paar sterke ploegmaats.

Tadej Pogačar – foto: Cor Vos

Of we een Sloveens duel krijgen om de overwinning? Dat zou zomaar kunnen. Vorig jaar stonden er met Roglič en Tadej Pogačar al twee Slovenen op het podium. Pogačar zat ook met de Waalse Pijl in zijn hoofd, maar zijn ploeg UAE Emirates moest zich enkele uren voor de start terugtrekken na twee positieve coronatests. Er was vervolgens wat gesteggel over de, al dan niet vals-positieve, testresultaten, maar de Belgische autoriteiten hielden voet bij stuk.

De ploeg was, op het moment van schrijven, nog niet helemaal zeker van deelname aan Luik-Bastenaken-Luik. Zaterdag liet het team echter weten dat iedereen negatief heeft getest en dus staan alle lichten op groen. Ook Pogačar zal uit zijn op sportieve revanche en is dan ook extra gevaarlijk. De regerende Tourwinnaar beschikt over het totaalpakket om te zegevieren in Luik en kan rekenen op een ijzersterke ploeg. Let ook op Marc Hirschi, de runner-up van vorig jaar, en Davide Formolo.

Julian Alaphilippe – foto: Cor Vos

Het was aanvankelijk niet veel soeps in het voorjaar. Julian Alaphilippe moest het tot de Waalse Pijl doen met verre ereplaatsen en bleek op kritieke momenten niet in staat om de beslissende demarrages te volgen. Afgelopen woensdag was de wereldkampioen echter weer op de afspraak. En hoe! Met een indrukwekkende remonte wist hij Primož Roglič op de Muur van Hoei nog bij te halen, goed voor zijn derde zege in de Waalse klassieker.

Alaphilippe lijkt dus net op tijd zijn punch te hebben teruggevonden en dat is wel belangrijk in aanloop naar Luik-Bastenaken-Luik. Het maakt van de renner van Deceuninck-Quick-Step ook meteen (weer) een van de topfavorieten voor de overwinning. Vorig jaar voelde hij zich heel even de winnaar van Luik-Bastenaken-Luik, maar nu zal hij ook daadwerkelijk de bloemen in ontvangst willen nemen. Kan de explosieve springveer zijn droomklassieker winnen?

Deceuninck-Quick-Step kan ervoor kiezen om resoluut de kaart-Alaphilippe te trekken, maar we weten van de Belgische sterrenformatie dat ze graag aanvallend willen koersen, om zo de tegenstand schaakmat te zetten. Twee andere renners zijn wellicht in staat om Luik-Bastenaken-Luik te winnen na een gedurfde solo of een sprint met een klein groepje. Dan denken we spontaan aan João Almeida, die de voorbije weken op hoogte heeft gezeten, en Mauri Vansevenant.

Alejandro Valverde – foto: Cor Vos

Alejandro Valverde wordt zondag, op de dag van Luik-Bastenaken-Luik, 41 jaar, maar de jaren lijken maar geen vat te krijgen op de Spanjaard. Na een vijfde plek in de Amstel Gold Race kwam hij woensdag als derde over de streep in de Waalse Pijl. Julian Alaphilippe en Primož Roglič volgen op de Muur van Hoei, dat zat er niet in voor Valverde, maar de renner van Movistar staat er toch maar weer. En dat ondanks zijn pensioengerechtigde leeftijd.

Beleeft Valverde zondag een onvergetelijke verjaardag? De Murciaan weet in elk geval hoe je moet winnen in Luik, al is de finish sinds zijn laatste zege verplaatst van Ans naar de Boulevard d’Avroy in Luik. Pakt Valverde na 2006, 2008, 2015 en 2017 zijn vijfde zege in LBL? Zo ja, dan evenaart hij de legendarische Eddy Merckx.

Er zijn echter nog meer kapers op de kust. Denk aan een renner als Maximilian Schachmann, derde in de Amstel Gold Race en tiende in de Waalse Pijl. Ook David Gaudu (Groupama-FDJ) en Michael Woods (Israel Start-Up Nation) zijn kandidaat-winnaars. Beide mannen deden het goed in de Waalse Pijl en wisten in het verleden ook al uitstekend te presteren in Luik. Woods stond zelfs al een keer op het podium. Dat was in 2018, toen de Canadees tweede werd achter Bob Jungels. Gaudu heeft met Valentin Madouas een mogelijke bondgenoot in de finale, de sterke Krists Neilands kan Woods wellicht bijstaan.

Esteban Chaves – foto: Cor Vos

Een van de sterkste formaties aan de start is INEOS Grenadiers, al kan de Britse formatie zondag toch niet beschikken over goudhaantje Tom Pidcock. De Brit moet na een valpartij in de Waalse Pijl passen voor de laatste klassieker van het voorjaar. INEOS Grenadiers heeft gelukkig nog wel meer ijzers in het vuur, met Adam Yates, Richard Carapaz en Michal Kwiatkowski. Die laatste stond in het verleden al twee keer op het podium in LBL.

Het probleem voor iemand als Carapaz is wel dat de Ecuadoraan waarschijnlijk solo moet aankomen, want in een sprint met een klein groepje is er (normaal) altijd wel iemand sneller. Dat geldt ook voor een renner als Esteban Chaves, die uitstekend op dreef is de laatste weken. Dat liet hij woensdag nog zien met een achtste stek in de Waalse Pijl. Maar beschikt de goedlachse Colombiaan over de punch en sprint om deze wedstrijd te winnen? We betwijfelen het.

Wie ook moet anticiperen om te winnen is Bauke Mollema, de kopman van Trek-Segafredo. De Groninger wist in het verleden al op een dergelijke manier de Clásica San Sebastián en de Ronde van Lombardije te winnen. Dan is Luik-Bastenaken-Luik een mooie vervolgklassieker om op je palmares te zetten. In de Waalse Pijl zat Mollema goed van voren, maar viel hij net buiten de top-10. Kan hij zondag wel een gooi doen naar de overwinning?

Bauke Mollema – foto: Cor Vos

Guillaume Martin (Cofidis), Tim Wellens (Lotto Soudal), Jack Haig, Dylan Teuns, Matej Mohorič en Wout Poels (allemaal uitkomend voor Bahrain Victorious), Jakob Fuglsang (Astana-Premier Tech, twee jaar geleden nog winnaar), Fuglsangs ploegmaten Alexey Lutsenko en Alex Aranburu en Tiesj Benoot (Team DSM) moeten wellicht ook eerder voor de aanval kiezen. Nog een naam om in de gaten te houden: Quinten Hermans in dienst van Intermarché-Wanty-Gobert.

Verder is het nog uitkijken naar Wilco Kelderman, Ide Schelling en Patrick Konrad (BORA-hansgrohe), Warren Barguil (Arkéa-Samsic), de piepjonge Ben Tulett (Alpecin-Fenix), Philippe Gilbert (Lotto Soudal) en Benoît Cosnefroy namens AG2R Citroën. Is Sergio Higuita (EF Edcuation-Nippo) op tijd hersteld van zijn valpartij in de Waalse Pijl? En zijn Michael Matthews (Team BikeExchange) en Greg Van Avermaet (AG2R Citroën) in staat om te overleven richting Luik?


Favorieten volgens WielerFlits
**** Primož Roglič
*** Julian Alaphilippe, Tadej Pogačar
** Alejandro Valverde, Maximilian Schachmann, Michael Woods
* David Gaudu, Adam Yates, Bauke Mollema, João Almeida

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

[bingoal id=”127676″ link=”http://bit.ly/bingoall-lbl-widget” title=”Wie wint Luik-Bastenaken-Luik?”]


Weer en TV

Het is zondag overwegend zonnig in Luik en omgeving. De temperatuur loopt tegen de middag op tot ongeveer 12℃ en van regen is geen sprake. De wind is zwak tot matig, windkracht 2 à 3. Met andere woorden: het belooft een heerlijke koersdag te worden!

Luik-Bastenaken-Luik is op zowel de NOS, Sporza en Eurosport 1 te volgen. Eurosport 1 is er live bij vanaf 13.25 uur, Sporza (op Eén) en de NOS (op NPO1) schakelen een uur later in. Ook is de koers te zien via de Eurosport Player, GCN+ en NOS.nl. Eerder op de dag is ook de vrouwenwedstrijd live te volgen via Eurosport, NOS en Sporza.


RIDE Magazine
72 Reacties
Sorteer op:
23 april 2021 07:42
Pogacar is uit op revanche en pakt hem. Met Mcnulty, Formolo, Hirschi, De La Cruz, Costa en Laengen heeft hij een ongezien sterke ploeg waar veel renners lang mee zullen kunnen.

Almeida had ik ook wel een ster gegeven! Ik verwacht een mooie strijd Roglic tegen Pogacar!
    25 april 2021 10:11
    Bizar sterke ploeg inderdaad, maar dat betekent misschien eerder dat de kans dat een winnaar uit die ploeg groter wordt en niet zozeer dat Pogacar dat gaat worden.
23 april 2021 07:45
Pas op van 3e hond valverde
23 april 2021 07:55
Ik ben benieuwd naar de 4de van vorig jaar, Mohoric. Die afdaling naar Luik ligt hem wel.
    23 april 2021 08:08
    Maar dit keer wel zonder supertuck.
    23 april 2021 08:20
    Ook niet slecht, dat was de 3e Sloveen in de top 4, uit een land van 2.1 miljoen mensen. Heeft iemand toevallig een idee of het wielrennen daar nu ook veel meer aandacht/tv-tijd krijgt?
    23 april 2021 22:43
    @koers Jazeker, heel veel meer aandacht zelfs. Kan ook niet anders gezien die ultieme domination. Rogi en Pogi zijn volkshelden geworden daar, Rogi zelfs 2x op rij sportman van het jaar.
23 april 2021 08:09
Dark horse, Barguil.
23 april 2021 08:16
Weet er iemand waarom Formolo meer dan een maand geen koersen heeft gereden? Geen focus op deze wedstrijd en alles op de Giro? Anders was het zeker een kanshebber geweest.
    23 april 2021 08:31
    Heeft hoogtestage gedaan.
    24 april 2021 10:27
    Tegenwoordig zie je dat wel meer. Veel koersdagen zijn er niet meer nodig om ergens top te zijn. Ik zou er zeker rekening mee houden, zeker gezien zijn voorgeschiedenis!
23 april 2021 08:30
Tiesj Benoot
23 april 2021 09:13
Laatste koers van Roglic voor de Tour, blijft toch speciaal...
    23 april 2021 14:34
    Idd, maar daar wordt ie kennelijk voor ingezet en betaald.
    23 april 2021 23:06
    welnee, volkomen logisch. de 3e week in grote rondes was Roglic vaak minder, terwijl hij in voorbereidingsrondjes de keien uit de straat reed. Nu geen voorbereidingsrondjes maar trainen en in de 3e week knallen. aldus het plan.
23 april 2021 09:19
@Koers, ik weet dat Slovenië de laatste tijd (na successen van de 3 heren) meer interesse toont in het wielrennen. Mijn schoondochter komt uit Slovenië en 1x per jaar zoeken wij haar ouders op. Die wonen letterlijk in een 'treintafel'decor. Precies tijdens de TdF zijn wij daar te gast, en elke middag gaat daar steevast de tv-aan. De vader van mijn schoondochter keek eerst nooit naar wielrennen op tv. Vanaf het moment dat Primoz bekend werd en voor de Nederlandse ploeg ging rijden was ie dikke fan van het wielrennen. Al een hele tijd rijdt er een dameswielerploeg rond die door een Sloveense winkelpromenade in Ljubljana wordt gespronserd, samen met het fietsenmerk Cipollinni, zie:
https://www.wielerflits.nl/nieuws/ale-cipollini-in-zee-met-winkelconcern-btc-ljubljana/
Voor die ploeg rijden de Nederlandse rensters Maaike Boogaard en Monique van de Ree.
    23 april 2021 11:01
    Dank, ja ik kan mij goed voorstellen dat het zorgt voor een soort van Van Barneveld-effect zoals dat gebeurde met darten. Zeker ook omdat je met zo weinig inwoners mogelijk niet heel veel sporthelden hebt, al weet de media natuurlijk altijd wel sporters tot helden te bombarderen. In 2019 en 2020 hadden Roglic en Pogacar gezamenlijk 14 gr-etappezeges, 3 eindzeges, 3 podiumplekken en Roglic die daarnaast nog heel wat koersjes van een week pakt plus LBL. Dat moet prachtig zijn voor zo'n land.
    25 april 2021 01:21
    @Koers
    Quote:
    Zeker ook omdat je met zo weinig inwoners mogelijk niet heel veel sporthelden hebt

    Vergis je niet in Slovenië, gezien hun inwonersaantal hebben ze juist relatief wél veel grote sporters. Vooral ook in wintersporten schrapen ze aardig wat eremetaal bij elkaar en hebben ze toppers als Ilka Štuhec, Ema Klinec, Anamarija Lampič, Peter Prevc, opperbaas Jakov Fak en in het recente verleden natuurlijk nog Tina Maze.
23 april 2021 09:21
Hoe werkt dat na hoogtestage? Almeida al goed?
    24 april 2021 10:32
    Beetje koffiedik kijken natuurlijk. Heeft L-B-L U23 gewonnen in 2018, kan dit werk dus zeker aan. Maar met een kopman als Alaphilippe kan ik het moeilijk inschatten. Hij reed sterk in Catalonië en heeft als hoofddoel de Giro. Zal 2 weken voor de Giro dus al zeker goed zijn, maar heeft natuurlijk niet gepiekt naar deze wedstrijd...
23 april 2021 09:32
Ik blijf toch de finish in Ans missen. Ging er meermaals met plezier heen en als je een plekje nam net voor de laatste bocht kon je het schouwspel in de laatste kilometers perfect zien als toeschouwer. Ans had in al zijn grauwheid ook zijn charmes en paste ook echt wel bij Luik-Bastenaken-Luik. Langs het Stade de Sclessin, via Saint Nicolas naar boven. Ach wie weet, ooit weer.
    23 april 2021 10:09
    Waalse Pijl na de Muur in het dal finishen, en LBL terug naar Ans. Dat zou ik het mooist vinden.
    23 april 2021 10:47
    @Jean Dumas: Da Waalse Pijl = De Muur van Hoei = het WK voor punchers, gewoon laten wat het is. Het is ook één van de mooiste koersen om ter plekke te gaan bekijken, nog veel meer dan dat LBL dat was met z'n aankomst in Ans. Nieuwe aankomst in Luik is een meerwaarde, want LBL is veel meer dan die aankomst in Ans en het geeft meer kans op een andere winnaar dan in de WP. Wat niet wil zeggen dat Alaphilippe hem niet kan pakken zondag. ;-)
    23 april 2021 11:39
    LBL sowieso op de Valkenrots kijken, een groot feest, lekker bij mensen in de tuin, geïmproviseerde barren in de garage, opmerkelijk veel vrouwen, fantastisch.
    23 april 2021 14:39
    Klinkt mooi Sammy, volgend jaar ga ik er weer zijn ! Achtertuin valkenrots, veel vrouwen, genoteerd.
    23 april 2021 22:02
    heb daar lang geleden eens een aankomst van de Giro gezien dacht ik, klopt wel dat je in die laatste bocht een perfect zicht had en idd wel grauw maar dat past wel bij Luik
23 april 2021 09:42
34% van de Wielerflitsers denkt dat Mollema zondag gaat winnen.
Hoezo chauvinistisch...
    23 april 2021 10:04
    Speciaal voor jou nog een stem erbij
    23 april 2021 10:07
    Wel een gokje waard dan voor velen, bij de bookies staan er 23 renners beter gequoteerd.
    23 april 2021 10:28
    1:81, dank voor de tip
    23 april 2021 11:04
    Geweldig toch. Zoveel fans!
23 april 2021 09:54
Stel Mollema is weer in vorm en heeft een superdag, waar zou hij dan aan moeten vallen om te kunnen winnen?
    23 april 2021 09:57
    De uitloper van de Valkenrots
    23 april 2021 10:04
    Maakt volgens mij niet echt uit, zolang ze maar lang genoeg twijfelen op 't moment dat hij vertrekt.

    Geldt natuurlijk ook voor 15 andere renners.
    23 april 2021 10:11
    In het vlakke gedeelte tussen Roche aux Faucons en de afdaling naar Luik (waar het stilvalt).
    23 april 2021 10:27
    Eerder, op des Forges
23 april 2021 10:07
De hoogzwangere Marion Rousse geeft vleugels, ik zeg het je.
23 april 2021 10:10
Pogacar (als die mag starten) Roglic en alaphilippe en eventueel Pidcock. De andere kunnen de versnelling van deze heren niet volgen. Ze kunnen alle 4 goed dalen en zijn niet bang voor de sprint.
23 april 2021 10:26
Bizar veel geloof in Mollema die het echt van een waterkans moet hebben om hier te kunnen winnen. Nu Valverde in echt goede doen lijkt te zijn heb je met Movistar er een extra ploeg bij die controle zal wensen en met vol team tempo houdt in de finale. Dat is níet het scenario waarin Mollema net voor een aantal naar elkaar loerende favorieten naar de meet hakt, hij heeft echt een harde koers nodig dus laat zijn teamgenoten anders vanaf de Stockeu er een wat schokkerige koers van maken om er zoveel mogelijk teamgenoten van Flip, Roglic en Valverde af te laten wapperen.
    23 april 2021 14:21
    Vooral chauvinistisch en opportunistisch met een knipoog (mijn stem dan).
    En eens dat hij een kleine kans heeft, maar hij heeft wel leren winnen...
23 april 2021 14:36
https://www.youtube.com/watch?v=hy9B6NpeKdo&t=129s
23 april 2021 14:40
Mollema in de poll op 1. Dan moet hij er ongezien op z'n mollema's tussen uit knijpen, en hopen dat de rest hem kansloos acht.
23 april 2021 14:48
Met een groep vrienden hebben wij een pronostiek. 5 renners per ploeg, je mag 7 sterren gebruiken (bv roglic 4 en pogacar 3), en je mag één renner van je 5 (deze mag wel geen ster hebben hier op wielerflits) kiezen als joker, punten tellen dubbel. Enkel top 10 krijgt punten. Welke ploeg zouden jullie kiezen? Voorlopig denk ik aan Roglic (4), Valverde (2), Woods (1), Barguil als joker & Mohoric.
23 april 2021 16:41
Kämna rijdt geen LBL volgens mij, helaas want was wel benieuwd geweest hoe zijn sterke start in Catalunya een gevolg had kunnen geven in een wedstrijd als deze.
23 april 2021 17:41
Gelukkig is Eurosport 1 er lekker vroeg bij.
23 april 2021 19:04
Niemand heeft het nog gezegd, maar ik heb genoten van de voorbeschouwing van deze oudste klassieker! En Mollema ftw!
23 april 2021 19:10
Tom Pidcock voor de grap gekozen, maar serieus zie ik Alaphilippe als topfavoriet, met Roglič en Pogačar als subfavoriet.
23 april 2021 19:11
Mollema en Hirschi gun ik ook wel een goed resultaat.
    23 april 2021 20:26
    Hirschi = fantastische spektakelcoereur, maar ik gun hem geen goed resultaat zolang er in de openbaarheid wordt gebracht waarom hij zijn ontslag kreeg en er zwijgplicht geldt...
    23 april 2021 21:29
    Ik niet, wat mij betreft knalt ie vol terug de schijnwerper in zondag.

    Dat zwijggedoe zijn die lui zelf samen overeengekomen, lekker tussen hen laten. Gaat vast alleen om wat banaal geldgezeik.
23 april 2021 20:23
Historische overwinningen in LBL? Voor mij is dat die van Steven Rooks. 22 jaar, net ontslagen door Peter Post, geen ploeg, en dan LBL winnen. Heel bijzonder en een super revanche op Post.
    23 april 2021 22:05
    Moet toegeven dat er bij mij van de laatste 10 jaar weinig echt zijn blijven hangen... Poels (sneeuw), Iglinsky (verrassing alom - ‘Iglinsky jandorie!’) en Gilbert (beste ter wereld op dat moment). Van de meeste andere edities staat mij weinig bij.

    Terwijl ik bij Vlaanderen en Roubaix me zowat elke finale nog wel levendig voor de geest kan halen...
    23 april 2021 22:50
    2009 Andy Schleck die alles en iedereen zonder omkijken het wiel uit knalt!
    Wat trouwens ook populaire jongens zijn/waren daar in Luik, de Schlecks.

    2010 Vino die terugkomt en weer wint na heerlijk uitgekookt spelletje met Kolobnev eerst meekrijgen en het afzichtelijke gesteggel tussen de echte sterksten, Valverde, Gilbert en Evans, daarachter

    2011 / 2012 zoals jij zegt.

    Allemaal mooi, alle 4 in Ans zien aankomen.

    De jaren 13 tm 17 waren op groepje Poels misschien na vrij massale aankomsten en bezorgden de koers weer een saaie reputatie terug.

    Ik ga uit van een top Luik morgen en weer 5 jaren mooie edities.


    23 april 2021 22:54
    Ploegmaats Zülle en Jalabert en Bartoli. Ontsnapping met drie. En Bartoli die ze beide uit het wiel kletst.
    23 april 2021 22:58
    Bij Luik moet ik altijd denken aan die editie waarin Dan Martin op weg naar de winst met de finish in zicht onderuit gaat en waar Gerrans vervolgens wint. LBL heeft welliswaar een mooie historie maar de laatste edities heb ik nou ook niet als bijzonder boeiend ervaren. Kan er de vinger niet op leggen, waarschijnlijk omdat er al zoveel interessante eendagskoersen zijn gepasseerd in deze periode dat hij altijd een beetje flets afsteekt in mijn beleving.
    23 april 2021 23:10
    Criquelion en Roche die Argentin over zich heen krijgen. En natuurlijk VDB vs Bartoli op La Redoute.
    23 april 2021 23:15
    Bij Gerrans was ik er ook. Toen was het waanzinnig lekker weer, windstil, zonnetje er bij, 3 dagen heerlijk door Ardennen, hoge Venen en Eifel gereden, kon niet beter. Echt de enige dag dat hij ooit daar winnen kon, en dan nog dikke mazzel hebben ook, echt de hoofdprijs gestolen zoals je dat alleen bij wielrennen kan. Weening was van goudwaarde die dag.
    24 april 2021 06:41
    Wheely +1

    arme Martin, wat vond ik dat zuur voor hem.
    24 april 2021 08:13
    De laatste jaren is het wel al wat toffer.

    Vorig jaar Alaphilippe die in de regenboogtrui op de Rots wegknalt met Hirschi, Roglic en Pogacar (!) in zijn zog om het dan in de sprint royaal te verkloten. Kopgroepje waarbij we ons binnen 10 jaar misschien even achter de oren krabben, waren die 4 wielerlegendes daar samen weg?

    2019 met een oppermachtige Fuglsang die er in 2 tijden ook op de Roche-aux-Faucons kipkap van maakt om dan in een afdaling zichzelf nog in extremis van een horrorcrash te behoeden.

    Zelfs in 2018 op het oude (niet naar terug te keren) parcours was het toch 20 km koers, met een Jungels die het eerst wel, dan niet en dan uiteindelijk toch wel leek te halen met achter zich een sterke Alaphilippe en zo het DCQS-voorjaar compleet maakt.

    Toch blijft het de koers van de afmatting en gebeurt er op al die mooie hellingen voor de Roche-aux-Faucons meestal zo goed als niets. Net zoals bij Wheely steekt dat bij mij toch altijd wat af bij wedstrijden waarin er vol gekoerst werd vanaf bv. de Molenberg of Wallers.

    Luik-Bastenaken-Luik, de weerklank van weleer is er nog, maar er mogen wat mij betreft dringend een paar echt memorabele edities bij gaan komen.
24 april 2021 08:17
Die uitslag van het stemmen op wie wint loopt over van kennis. Bauke Mollema aan me nooit niet dat die daar wint.
    24 april 2021 08:26
    Hoop, het hem gunnen en vertrouwen geven. Leuk toch. Daarnaast ook zeker niet ondenkbaar.
    24 april 2021 09:15
    Dank voor de aanmoediging. Meteen ook maar even op Bauke gestemd.
    24 april 2021 11:28
    Zo ondenkbaar is dat (Mollema die LBL wint) nou ook weer niet. Als hij Lombardije kan winnen waarom dan LBL niet?
    Natuurlijk komt hier ook wat chauvinisme bij kijken, maar dat speelt bij de meeste stemmers sowieso mee. Het is ook een beetje de poll van de hoop. Het lijkt me nou niet een gebrek aan kennis zoals hier gesuggereerd ..

Reacties zijn gesloten.