Voorbeschouwing: Strade Bianche voor vrouwen 2021
foto: Cor Vos
Tim de Vries
zaterdag 6 maart 2021 om 08:00

Voorbeschouwing: Strade Bianche voor vrouwen 2021

Na een eenmalige zomerse editie is Strade Bianche weer terug op haar vertrouwde positie in het voorjaar. Een week na de Omloop Het Nieuwsblad is de Italiaanse wittewegenkoers de eerste Women’s WorldTour-wedstrijd van het wielerseizoen. De afgelopen twee edities was Annemiek van Vleuten steevast de beste in Siena. Kan ze de zuivere hattrick completeren of steekt iemand daar een stokje voor? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Strade Bianche is een koers die barst van de heroïek. En dan met name op die onverharde paden. Terwijl wielen het zand doen knarsen, is het in het fabuleuze decor dat Toscane heet niet moeilijk om te je gedachten te verliezen aan fantasieën over vroeger tijden. Hoe zou Alfonsina Strada hier bijvoorbeeld hebben rondgereden? Wat zou zij vinden van het feit dat bijna honderd jaar later er een heel peloton vrouwen vrijwillig komt stof- of modderhappen op jacht naar eeuwige wielerroem?

En wat te denken van Gino Bartali, die tijdens de Tweede Wereldoorlog met valse identiteitspapieren in zijn zadelpen volgens officiële schattingen zo’n achthonderd levens wist te redden. Zou hij op dezelfde wegen hebben gezwoegd? Zou hij continu met angst in het lijf hebben rondgereden, of kon hij op zijn belangrijke missies ook nog wel genieten van het landschap? De verhalen van Bartali en Strada zijn slechts enkele verhalen die bij wielerliefhebbers op de mentale bagagedrager zullen zitten. Ook in modernere tijden zijn er al heldenepossen geschreven op de witte wegen.

De Eroica-toertocht zag in 1997 het levenslicht. In plaats van te streven naar het nieuwste van het nieuwste, is deze toertocht een ode aan het vergankelijke. Klassieke fietsen, wollen truien, worstenhelmen. Dat idee. De tocht sloeg aan, en dus werd er in 2007 een eerste UCI-koers over de stoffige straten gestuurd. Alexander Kolobnev won de eerste editie van de wedstrijd, die toen nog Monte Paschi Eroica heette. Een vrouwenwedstrijd kwam er voor het eerst in 2015. Beter laat dan nooit…

Herkent u de twee voorste rensters? – foto: Cor Vos

“Ik weet nog dat ik naar de editie van 2014 keek en dacht: dit is de gaafste koers ooit. Dit wil ik ook!” Het zijn woorden van Megan Guarnier. Deze woorden sprak ze uit na afloop van de eerste Strade Bianche voor vrouwen. Voor de voormalig renster van Boels-Dolmans was het niet alleen een heuglijke dag omdat ze haar droomkoers mocht betwisten. Nee, voor Guarnier zou het echt een dag worden om nooit te vergeten. Even voordat deze tekst uit haar mond ontsnapte, was ze namelijk op het erepodium gehuldigd als eerste winnares.

Na 103 heuvelachtige kilometers kwam de Amerikaanse solo als eerste aan op het befaamde Piazza del Campo in het hart van Siena. Guarnier maakte met haar zege gelijk duidelijk dat deze wedstrijd enkel voor de absolute groten der aarde is weggelegd. Lizzie Deignan, Elisa Longo Borghini en Anna van der Breggen wonnen de wedstrijd net als Guarnier één keer. Annemiek van Vleuten won de voorbije twee edities en daarmee is ze recordhoudster. Al moest ze daarvoor vorig jaar wel tot het gaatje gaan.

Soraya Paladin en Eri Yonamine laten zien wat Strade Bianche met een mens doet – foto: Cor Vos

Laatste winnaressen Strade Bianche
2020: flag-nl Annemiek van Vleuten
2019: flag-nl Annemiek van Vleuten
2018: flag-nl Anna van der Breggen
2017: flag-it Elisa Longo Borghini
2016: flag-gb Elizabeth Deignan
2015: flag-us Megan Guarnier


Vorig jaar

Na de Omloop Het Nieuwsblad van 2020 werd het wielerseizoen in rap tempo ontbonden. Enkele weken later was de vraag ‘gaan we wel of niet koersen’ al geen vraag meer. In de dagen voorafgaand aan Strade Bianche was dat wel het geval. Veel stress, veel telefoontjes, veel overleggen; met een dikke streep door de koers als resultaat. Geen wedstrijd. Een mokerslag, maar gezien de situatie eigenlijk het enige juiste besluit. Niet lang nadat Strade Bianche gehouden had moeten worden, werd de koerswereld zelfs helemaal stilgelegd.

Gelukkig keerde het wielrennen ondanks de mondiale pandemie terug, net als de Strade Bianche. Er waren voor zaterdag 1 augustus al weer wat wedstrijdjes geweest, maar de Toscaanse wedstrijd werd de eerste weer écht grote wedstrijd op de kalender. En wat voor een wedstrijd werd het…

Een zomerse Strade Bianche – foto: Cor Vos

Het peloton werd op de eerste onverharde stroken al lekker uitgedund. Het gravel was een stuk losser dan in maart, dus het was nog een stukje technischer om op de stroken te rijden. Daarnaast was er nog meer stof, wat het rijden niet eenvoudiger maakte. De wedstrijd ontbrandde pas echt toen een groepje van elf in de verzengende hitte wegreed. Amanda Spratt, Mavi García, Rasa Leleivyte, Karol-Ann Canuel, Soraya Paladin, Lisa Brennauer, Leah Thomas, Brodie Chapman, Ellen van Dijk, Elisa Balsamo en Omer Shapira verzamelden in geen tijd een halve minuut.

Een serieuze kopgroep, maar voor García ging het nog niet hard genoeg. Zij ontsnapte alleen uit het groepje en ging middels een lange solo op zoek naar wat een legendarische overwinning zou worden. En het zag er op een gegeven moment ook enorm goed uit. Vlak voor de voorlaatste onverharde strook van Colle Pinzuto had de Spaanse een voorsprong van drie minuten op de achtervolgsters. Het peloton, met daarin een groot aantal favorieten, volgde op vijf minuten. García had het zichtbaar erg moeilijk, maar alsnog… Kat in ’t bakkie. Toch?

Maria Vittoria (Mavi) Garcia leek gewonnen spel te hebben – foto: Cor Vos

Maar dat was buiten Annemiek van Vleuten gerekend. Onderaan de strook van Colle Pinzuto ging de wereldkampioene vol aan, omdat ploeggenote Spratt aangaf dat ze zich niet super voelde. De rest van het peloton kon niet mee met de Wageningse. In no time kwam Van Vleuten bij de achtervolgers. Tot aan de laatste strook van Le Tolfe reed ze met dit groepje, om op de onverharde klim het verschil terug te brengen naar ongeveer een minuut.

Het verschil bleef teruglopen. De vice-wereldkampioene duathlon van 2017 moest zich zo’n zeven kilometer voor de Piazza del Campo neerleggen bij het feit dat Van Vleuten zou aansluiten. Maar de strijd om de zege was nog niet gestreden. De steile slotmuur in de binnenstad van Siena zou de beslissing brengen. Van Vleuten ging aan onder de vod, maar García nam brutaal over. Op het steilste stuk wist Van Vleuten echter toch afstand te nemen, waarna het verzet van García definitief brak.

foto: Cor Vos

Uitslag Strade Bianche voor vrouwen 2020
1. flag-nl Annemiek van Vleuten (Mitchelton-Scott) in 4u03m54s
2. flag-es Mavi García (Alé BTC Ljubljana) op 22s
3. flag-us Leah Thomas (Paule Ka) op 1m53s
4. flag-nl Anna van der Breggen (Boels-Dolmans) op 2m05s
5. flag-it Elisa Longo Borghini (Trek-Segafredo) op 2m11s


Parcours

Het Toscaanse landschap speelt de hoofdrol in menig vijfstuiverroman, maar lieflijk is het parcours allerminst. Op het 136 kilometer lange traject, waarvan ruim dertig onverhard, is het goed zoeken naar een stukje vlakke weg, zeker in de tweede helft van de koers. De meeste onverharde stroken liggen in het eerste deel van de wedstrijd, maar na de ravitaillering begint deel twee met de langste onverharde strook van allemaal: eentje van 9,5 kilometer dwars door de Crete Senesi, misschien wel het mooiste stuk van het parcours.

De strook van San Martino in Grania golft voortdurend en ze eindigt met een stevig potje klimmen. Daarna is er even de gelegenheid om de benen te strekken, maar in de laatste 35 kilometer van de wedstrijd wachten nog drie kortere stroken. Het is niet dat de wegen niet worden onderhouden, maar het is soms toch flink schuiven en bonken op weg naar het schelpvormige kloppende hart van Siena. O ja, vlak zijn ook deze stoffige straten niet.

Na de laatste strook van Le Tolfe is het nog zo’n tien golvende kilometers naar de binnenstad van Siena. Daar wacht nog een toetje in de vorm van een zeer nijdige helling. Zodra de rensters onder de Porta di Fontebranda rijden loopt het al lekker omhoog, maar op de plavuizen van de Via Santa Caterina wordt het pas echt steil. Het maximale stijgingspercentage bedraagt 16%.

Na deze muur ben je er nog niet helemaal, want om het Piazza del Campo te bereiken moet je je nog door wat nauwe straatjes heen wringen. Goed te doen als je alleen vooruit rijdt, maar in een groepje is het linke soep, zeker daar het in de laatste meters nog wat naar beneden loopt. Stelregel is: wie zich als eerste door de laatste bocht wurmt, wint de koers.

De acht sterrati van Strade Bianche voor vrouwen 2021
1. Vidritta – 2,1 km (17,6-19,7 km)
2. Bagnaia – 5,8 km (25-30,8 km)
3. Radi – 4,4 km (36,9-41,3 km)
4. La Piana – 5,5 km (47,6-53,1 km)
5. San Martino in Grania – 9,5 km (67,9-77,4 km)
6. Monteaperti – 0,8 km (112-112,8 km)
7. Colle Pinzuto – 2,4 km (116,6-119 km)
8. Le Tolfe – 1,1 km (123-124,1 km)

Zaterdag 6 maart: Siena – Siena (136 km)
Start: 09.10 uur
Finish: 13.00-13.30 uur


Favorieten

Hoewel het parcours identiek is aan dat van vorig jaar, wordt het een totaal andere editie van Strade Bianche. Het wordt een graadje of 25 koeler. En in plaats van stofhappen kan het ook wel eens een modderfestijn worden op de grindwagen. Dit hangt een beetje af wanneer de regen valt, daar zijn de weerberichten het nog niet helemaal met elkaar over eens. Zeker is dat de arm- en beenstukken uit de kast kunnen worden gehaald.

Het zou wonderbaarlijk zijn om de favorietenlijst niet te openen met Annemiek van Vleuten. De winnares van de voorbije twee edities kan op zoek naar een onvervalste hattrick. In de Omloop Het Nieuwsblad miste ze de slag door op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zitten. Een schoonheidsfoutje die haar op scherp zal zetten voor Strade Bianche. Zo scherp dat een derde overwinning op rij haar niet kan ontgaan? Met ploeggenote Leah Thomas staat ook de nummer drie van vorig jaar aan de start namens Movistar.

foto: Cor Vos

Dat gaat veel te ver, want de concurrentie is niet gering in het Toscaanse land. Neem nu Trek-Segafredo, dat met Elisa Longo Borghini ook een oud-winnares aan de start heeft staan. ELB liet zich tijdens de Omloop Het Nieuwsblad al goed van voren zien. Ze kon niet mee met Anna van der Breggen, maar in een wedstrijd als Strade Bianche kan ze altijd nog iets meer.

Ook uiterst interessant wordt het om te zien hoe Lucinda Brand hier presteert. De wereldkampioene veldrijden maakt in deze wedstrijd haar seizoensdebuut op de weg. En waar beter dat te doen dan in een wedstrijd die wel wat wegheeft van een cross. Hoe is het na een bomvol en razend succesvol veldritseizoen gesteld met haar vorm? Een ding is zeker: als ze er in de finale nog bij zit is ze niet te onderschatten. Een voorzichtig sterretje?

Ook de SD Worx-ploeg komt met grote kanonnen aan het vertrek. Anna van der Breggen won met de Omloop Het Nieuwsblad haar eerste wedstrijd van haar allerlaatste seizoen (but who’s counting?). Als het even kan zou ze Strade Bianche natuurlijk ook graag willen meepakken. Ploeggenotes Ashleigh Moolman-Pasio en Demi Vollering zouden tijdens de koers wellicht ook iets voor elkaar kunnen boksen.

Is het na de Omloop weer prijs voor de wereldkampioene? – foto: Cor Vos

Sinds haar heroïsche inspanning in de Strade Bianche van 2020 heeft Mavi García er een hoop supporters bij gekregen. De renster van Alé BTC Ljubljana mogen we met recht een laatbloeier noemen. De 37-jarige Spaanse hoopt nu nog een treetje hoger te staan dan vorig jaar, maar ze zal ook beseffen dat dit geen gemakkelijke opgave zal worden. Zomaar wegrijden zal er vermoedelijk niet meer inzitten. Binnen haar ploeg houden we Marta Bastianelli en Marlen Reusser toch ook maar best in de gaten.

Katarzyna Niewiadoma stond afgelopen jaar voor het tweede keer in zes jaar niet op het podium in haar favoriete wedstrijd. Sterker nog: het was de enige editie die ze niet uitreed. Het zegt genoeg over de reputatie van de Poolse in dit werk. Ze liet zich tijdens de Omloop al eens van voren zien, en deze wedstrijd ligt haar nog veel beter. Met haar snedige punch zal de renster van Canyon-SRAM door menig concurrent worden gevreesd. Is de zevende keer scheepsrecht?

Jumbo-Visma heeft haar eerste wedstrijden al verreden, maar Marianne Vos reed nog geen wedstrijd (op de weg dan) namens de nieuwe vrouwenformatie. Strade Bianche wordt haar vuurdoop. Vos heeft in de wittewegenkoers nog nooit podium gereden, maar ze heeft natuurlijk voldoende kwaliteiten om dit wel ooit eens te doen. En als ze er aan de voet van de slotmuur in Siena nog bij zit, zie haar dan maar eens te kloppen.

Vos rijdt Strade Bianche op iets moderner materiaal – foto: Cor Vos

Binnen FDJ Nouvelle Aquitaine Futuroscope is het in deze koers met name uitkijken naar Cecilie Uttrup Ludwig. De sanguinische Deense doet al jaren mee in Strade Bianche en soortgelijke koersen. Nu wordt het langzamerhand tijd om ook eens een grote wedstrijd te winnen. Haar optreden in de Omloop Het Nieuwsblad was niet onaardig, en deze koers zou haar nog een heel stuk beter moeten liggen.

Bij BikeExchange kan er net als bij diverse andere ploegen op meerdere paarden worden gewed. Janneke Ensing, Lucy Kennedy en Ane Santesteban zijn wel meer long shots dan de meest veilige optie. De Australische Amanda Spratt weet zonder meer hoe je finale moet rijden in deze wedstrijd.

Cecilie Uttrup Ludwig – foto: Cor Vos

Verdere interessante namen om op te letten: Mikayla Harvey, Sofia Bertizzolo, Liane Lippert, Soraya Paladin en – waarom ook niet – Lotte Kopecky. In de Omloop was ze zonder meer een van de sterkste rensters in koers, maar dat leverde geen overwinning op. In Le Samyn toonde ze zich andermaal, maar nu wel met succes. De Belgische kampioene heeft al meermaals bewezen dat ze niet bang hoeft te zijn voor een klimmetje. Het is zeer interessant om haar voor de eerste maal in actie te kunnen zien op de mythische Italiaanse grindwegen.


Favorieten volgens WielerFlits
**** Annemiek van Vleuten
*** Anna van der Breggen, Elisa Longo Borghini
** Katarzyna Niewiadoma, Marianne Vos, Cecilie Uttrup Ludwig
* Mavi García, Lucinda Brand, Ashleigh Moolman-Pasio, Amanda Spratt

Website organisatie
Deelnemerslijst


Weer en TV

Het kan zo een graadje of 25 tot dertig schelen vergeleken met de vorige editie van Strade Bianche. De temperatuur zal in de openingsfase van de koers volgens de meeste Italiaanse meteorologen rond een graad of 6 à 7 schommelen. Het kwik zou rond de finish de 12 ℃ kunnen aantikken. Kortom: de arm- en beenstukken mogen aan! Regen ligt ook op de loer, wat de koers nog weer een stuk zwaarder zou maken. In de meeste voorspellingen blijft het echter droog.

Sporza, Eurosport en GCN hebben de eer om Strade Bianche in de Belgische en Nederlandse huiskamers te brengen. De uitzending begint omstreeks 12.30 uur. Dit houdt in dat we volgens het rondeboek in het slechtste geval slechts een half uur koers zullen zien.


RIDE Magazine
10 Reacties
Sorteer op:
4 maart 2021 11:10
In het beste geval een half uur op tv
4 maart 2021 13:08
Die twee vrouwen op die foto: nummer 2 is volgens mij Ferrand Prevot, de eerste herken ik niet, wie wel?
4 maart 2021 15:15
Ben het nu grotendeels eens met de sterrenverdeling. Ik zou alleen AvdB, ook gezien haar vorm en de uitslag in de Omloop toch nog iets hoger plaatsen dan Elisa-Longo-Borghini. Misschien ook weer niet helemaal hetzelfde aantal sterren als AvV vooral vanwege de prestaties vorig jaar in deze koers hoewel er toen wel in heel andere weersomstandigheden werd gereden.
5 maart 2021 11:10
Vorig jaar was wel een mooie editie. Geweldige inhaalslag van de Vleut daar. Zo spannend vond ik die laatste klim niet want Garcia was kapot en Annemiek is Annemiek.
5 maart 2021 14:00
Is de dameskoers nu zo vroeg zodat er eindelijk eens fatsoenlijk beeld van de mannenkoers is? Beetje jammer dat dan de uitzending ook niet een uur of 2 eerder begint. Want nu wordt de damesuitzending weer het slachtoffer van de heren. Deze beide wedstrijden verdienen zoveel meer beeld op tv dan dat we de afgelopen jaren hebben gehad...
5 maart 2021 14:32
Hopelijk wordt dit de doorbraak met winst voor Vollering.
    6 maart 2021 10:26
    Zou mooi zijn, zag er al fraai uit in de omloop voorop.
    6 maart 2021 10:38
    Ik supporter alvast mee voor HalfVol!

Reacties zijn gesloten.