WK 2021: Voorbeschouwing individuele tijdrit mannen
De koers komt thuis! Vlaanderen is de komende week het decor van het WK wielrennen en zondag 19 september is het wereldkampioenschap tijdrijden voor elite mannen de opener van een drukke en feestelijke koersweek. Knokke-Heist en Brugge ontvangen de beste tijdrijders ter wereld. Kan thuisfavoriet Wout van Aert de regenboogtrui veroveren? De concurrentie is echter stevig. WielerFlits blikt vooruit op de titelstrijd.
Historie
Het WK tijdrijden staat nog niet zo heel lang op de kalender. In 1994 werd Chris Boardman de eerste wereldkampioen in deze discipline. Jan Ullrich was in 2001 de eerste renner die het wereldkampioenschap een tweede keer won, nadat hij dat eerder al flikte in 1999. Michael Rogers deed het daarna nog beter. De Australiër schreef het WK tijdrijden in de jaren 2003, 2004 en 2005 drie keer achter elkaar op zijn naam.
Fabian Cancellara stootte Rogers van de tijdrittroon. De Zwitser behaalde in totaal vier gouden medailles, maar niet achter elkaar. In 2008 was Cancellara namelijk afwezig. Zijn grote concurrent werd daarna Tony Martin, die heerste in 2011, 2012 en 2013. Het jaar daarop moest Der Panzerwagen zijn meerdere erkennen in Sir Bradley Wiggins. Een 23-jarige Tom Dumoulin eindigde toen als derde.
Voor Richmond waren de verwachtingen rondom Dumoulin hooggespannen. Verrassend genoeg ging het goud toen naar Vasil Kiryienka, voor Adriano Malori en Jérome Coppel. In 2016 slaagde Tony Martin erin het record van Fabian Cancellara te evenaren. De Duitser verpulverde de concurrentie op het 40 kilometer lange parcours door de woestijn van Doha en verzekerde zich zo van zijn vierde wereldtitel. Martin heeft daarnaast een zilveren WK-medaille en twee bronzen plakken in huis.
Bergen was uiteindelijk de plaats waar Tom Dumoulin in 2017 zijn langverwachte wereldtitel veroverde door Primož Roglič en Chris Froome voor te blijven. Hij was daarmee de eerste Nederlandse man die goud wist te winnen op het WK tijdrijden. Vervolgens kwam er een tweejarige streak van Rohan Dennis, die in Innsbruck Dumoulin en Victor Campenaerts versloeg en in Harrogate Remco Evenepoel en Filippo Ganna achter zich hield.
Laatste tien winnaars WK tijdrijden
2020: Filippo Ganna
2019: Rohan Dennis
2018: Rohan Dennis
2017: Tom Dumoulin
2016: Tony Martin
2015: Vasil Kiryienka
2014: Bradley Wiggins
2013: Tony Martin
2012: Tony Martin
2011: Tony Martin
Vorig jaar
2020 was een apart wielerjaar en ook het WK wielrennen ondervond daar de gevolgen van. Aigle en Martigny konden het evenement niet ontvangen en dus werd last minute het circuit van Imola het epicentrum, ook voor de tijdritkampioenschappen. Ten zuidwesten van de Italiaanse stad was een golvend parcours van ruim 31 kilometer uitgestippeld, een proef voor de pure specialisten.
Een eerste serieuze richttijd van Geraint Thomas werd uiteindelijk maar door drie renners verslagen. Er stond duidelijk geen maat op Filippo Ganna, die aan het enige tussenpunt al de snelste was. In het tweede deel consolideerde de sterke beer uit Verbania die voorsprong. Wout van Aert kwam met een ijzersterke slotfase tot op 26 seconden, waarmee hij zijn debuut op het WK tijdrijden opluisterde met zilver. Stefan Küng hield Thomas uiteindelijk van het brons.
Topfavoriet en titelverdediger Rohan Dennis kwam er niet aan te pas en verloor bijna veertig seconden op Ganna, goed voor een vijfde plaats. De Nederlandse hoop was gevestigd op Tom Dumoulin, maar mede door een inschattingsfout bij het opdraaien van het circuit strandde hij op de tiende plek.
Uitslag WK tijdrijden 2020
1. Filippo Ganna in 35m54s
2. Wout van Aert op 26s
3. Stefan Küng op 29s
4. Geraint Thomas op 37s
5. Rohan Dennis op 39s
Wedstrijdverslag
Parcours
Het wereldkampioenschap tijdrijden trekt dit jaar van Knokke-Heist naar Brugge. De lengte bij de elite mannen is om precies te zijn 43,3 kilometer en het traject is biljartvlak. Eddy Merckx zou er zich thuisvoelen, de driebander welteverstaan. Oke, er zijn 78 hoogtemeters opgenomen in het parcours, maar voor de doorgewinterde profs en tijdritspecialisten hoeft dat geen probleem te zijn.
Wie nog een gokje wil wagen op de winnaar moet zich melden bij de start, want die is aan het Noordzeestrand in Knokke-Heist, ter hoogte van het casino. Na een stuk van anderhalve kilometer langs het strand wordt het centrum van badplaats Knokke-Heist aangedaan. Vlaanderen zal uitlopen voor het WK-festijn, maar ook Nederlanders kunnen zich verheugen. De start is op slechts twintig minuutjes rijden vanaf het Zeeuwse Cadzand.
Vervolgens trekt het parcours de binnenlanden van West-Vlaanderen in. Lange rechten wegen leiden de renners door Westkapelle en Oostkerke. Daarna maakt het traject een draai richting de kust, waar na 13,8 kilometer het eerste tussenpunt ligt. Via Dudzele gaat het richting Brugge, maar daar gaan we nog niet de binnenstad in. Er wordt namelijk na 20,8 kilometer rechtsomkeert gemaakt, opnieuw richting Dudzele. Het verzamelde publiek krijgt de renners daar dan ook twee keer te zien.
Vanuit Dudzele rijden de renners in zuidoostelijke richting naar Damme. Halverwege die lange, rechte baan doorheen het poldergebied ligt na 33,3 kilometer rijden het tweede tussenpunt. Vanaf daar is het nog exact tien kilometer tot de eindstreep. Wat volgt is een passage door Damme, een pittoresk dorp en vanwege de vele oude gebouwen een trekpleister in de regio. Damme zet zich in de schijnwerpers als boekendorp. Het is de vraag voor welke renners het ‘boeken toe’ is, zo op 9,4 kilometer voor het einde. Of zet iemand de concurrentie al schaakmat in Damme?
De finale van het parcours vanuit Damme richting Brugge verloopt grotendeels in rechte lijn. Via deelgemeente Sint-Kruis, dat in 1970 bij Brugge werd gevoegd, wordt de historische binnenstad ingereden. Brugge is de hoofdstad van de provincie West-Vlaanderen en dit jaar dus het decor van de aankomsten van het WK tijdrijden. Het wordt in de laatste pakweg vier kilometer iets technischer, maar reken maar dat de renners met hoge snelheid naar de aankomst op ’t Zand denderen.
Zondag 19 september, WK tijdrijden: Knokke-Heist – Brugge (43,4 km)
Start: 14.30 uur (eerste renner)
Finish: tussen 16.50 en 17.00 uur (laatste renner)
Afstand: 43,3 kilometer
Tussenpunten: 13,8 kilometer en 33,3 kilometer
Hoogtemeters: 78
Favorieten
Er zijn genoeg favorieten aanwezig op het WK tijdrijden in Vlaanderen, maar ook de nodige afwezigen. Die willen we allereerst even noemen. Tom Dumoulin moest zich afmelden bij bondscoach Koos Moerenhout vanwege een gebroken pols na een aanrijding tijdens een training, terwijl de Australische wielerbond ervoor gekozen heeft om geen tijdrijder op te stellen. Geen Rohan Dennis dus. Primož Roglič laat het vlakke WK ook schieten. De olympisch kampioen richt zich na een drukke zomer en Vuelta-winst op de wegwedstrijd met de Sloveense ploeg.
Maar wie er niet is, hoef je niet te verslaan en kun je ook niet verslaan. Wout van Aert is zo iemand. De Belgische kampioen in het wegwielrennen verkeert in de vorm van zijn leven. Na de Tour de France en de Olympische Spelen vertoefde hij lange tijd op stage in Italië, waar hij zich optimaal voorbereidde op het WK. De Tour of Britain was de ideale voorbereidingswedstrijd en die ronde won hij, mede dankzij liefst vier etappezeges. Voor de wegwedstrijd van volgende week is hij al een van de favorieten, zit een dubbelslag er in? Het liefst had ‘WVA’ het wat lastiger gezien, maar met zijn grote motor en zijn topvorm moet hij kans maken op goud.
Tot nu toe reed Van Aert vier individuele tijdritten in 2021. In Tirreno-Adriatico won hij de korte chrono in San Benedetto del Tronto, terwijl hij in de eerste Tourtijdrit vierde werd. Op dat moment was de alleskunner uit Lille nog in opbouw na zijn blindedarmontsteking en -operatie. Van Aert groeide naar zijn topvorm en won op de voorlaatste dag van de Tour de 30 kilometer lange tijdrit naar Saint-Émilion. Anderhalve week later hoopte hij in Tokio goud te veroveren, maar was zijn pijpje, vooral mentaal, leeg. Een zesde plek viel hem ten deel. In de voorbije Tour of Britain reed hij ook op de TT-fiets, al was dat in een ploegentijdrit.
De concurrentie om het goud is moordend. Filippo Ganna staat niet zomaar zijn wereldtitel van vorig jaar af. De 25-jarige krachtpatser uit Italië won dit jaar al vier tijdritten: in de Ster van Bessèges, de UAE Tour en twee keer in de Giro. Toch oogde Ganna ook kwetsbaar. In Tirreno-Adriatico, op het Italiaans kampioenschap en in de lastige olympische tijdrit werd hij verslagen. Vorige week op het EK moest Ganna eveneens het hoofd buigen en greep hij zilver. Heeft hij alles op het WK in Vlaanderen gezet en moet zijn vormpiek tot uiting komen tussen Knokke-Heist en Brugge? En is de tijdrit met 43 kilometer niet net iets te lang voor Ganna? Het biljartvlakke parcours is dan weer wel in zijn voordeel.
Als Stefan Küng een keer wereldkampioen tijdrijden wil worden, moet het nu gebeuren. De Zwitserse tijdritbeul verkeert in de vorm van zijn leven. In Trentino wist hij Ganna over een afstand van 22 kilometer acht seconden voor te blijven. Het traject in Vlaanderen moet Küng ook tevreden stemmen, zonder echte hoogtemeters en met veel lange, rechte stukken. De prolongatie van zijn Europese titel zorgde voor veel opluchting, want het hele jaar wil het net niet lukken. Zal het dan nu, in de belangrijkste weken van het seizoen, wel allemaal zijn kant op vallen? Vorig jaar veroverde King Küng brons op het WK in Imola.
Nooit onderschatten, die Remco Evenepoel. Hij is de tweede Belgische troef op dit WK tijdrijden en over zijn vorm hoeven we niet te vrezen. De afgelopen weken rijgt het 21-jarige toptalent de zeges en ereplaatsen aaneen. Op het EK tijdrijden veroverde hij brons, achter Küng en Ganna. Het parcours was ook daar vlak, maar ook bijna de helft korter dan de lengte van de WK-tijdrit. Dat Evenepoel beproevingen tegen de klok kan winnen, liet hij dit jaar al zien in de Baloise Belgium Tour en de Ronde van Denemarken. De tegenstand was daar wel minder. Hier moet ‘de Aerokogel van Schepdaal’ op de toppen van zijn presteren om kans te maken op goud. De kans op een medaille is groter, maar een pure winnaar als Evenepoel neemt niet met minder genoegen.
Dan komen we terecht in de categorie ‘outsiders voor de titel die op een goede dag een medaille kunnen behalen’. Te beginnen met Kasper Asgreen, de Deense diesel. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen is nationaal tijdritkampioen en won dit jaar de chrono in de Volta ao Algarve. In de laatste tijdrit van de Tour de France eindigde Asgreen knap als tweede, op 21 seconden van winnaar Van Aert. Lange tijdritten liggen Asgreen dus wel. Afgelopen week kwam het er in de relatief korte EK-tijdrit niet uit en werd hij ‘slechts’ zevende.
Stefan Bissegger deed het beter op dat Europees kampioenschap. Hij mocht lang dromen van eremetaal, maar werd uiteindelijk vierde. De lengte van de tijdrit in Trentino was ideaal voor Bissegger, die in Parijs-Nice en de Benelux Tour ritten tegen de klok wist te winnen. Wel waren die korter dan 15 kilometer. Ruim veertig kilometer, dat lijkt te lang voor de jonge Zwitser. Toch zal hij bij zijn debuut op het WK tijdrijden op klasse een gooi moeten kunnen doen naar een medaille. Een top-5 plaats lijkt echter het hoogst haalbare voor hem.
Je zal maar als bijnaam ‘de TGV van Clermont-Ferrand’ genoemd worden… De Franse druk ligt duidelijk op de schouders van Rémi Cavagna, die momenteel niet de nationale tijdritkampioen is, maar wel de kampioen op de weg is van Frankrijk. In de Ronde van Romandië en de Ronde van Polen wist Cavagna dit jaar al tijdritten te winnen. Ook in de Giro had hij moeten winnen, maar toen vergat hij een bocht en vergooide hij zijn kansen door een valpartij. De hardrijder heeft wel echt een goede dag nodig, anders dreigt hij zelfs naast een ereplaats te grijpen. Op het EK tijdrijden werd hij bijvoorbeeld maar negende.
De tweede plaats van Italië wordt ingevuld door Edoardo Affini. De hardrijder stapelt de ereplaatsen op elkaar dit jaar, maar winnen zat er nog niet in. De vorm van Affini is uitstekend en zijn zesde plaats van vorige week op het EK was dan ook niet slecht. Het verschil met Küng en Ganna was meer dan een halve minuut. De kans dat hij dat in een twee keer zo lange tijdrit gaat goedmaken, is klein. Een ereplaats lijkt dan ook het hoogst haalbare voor hem. Tony Martin is een andere Jumbo-Visma-klant die in datzelfde schuitje zit. Viervoudig wereldkampioen en regerend Duits kampioen op dit onderdeel, maar op topniveau lukt het al jaren niet meer voor Der Panzerwagen. In de Tour of Britain gaf hij vroegtijdig op om zich voor te bereiden op dit WK. Doet hij een laatste gooi naar een vijfde wereldtitel?
Tadej Pogačar krijgt ook nog een ster toegewezen. Het is er slechts een, omdat de Sloveense Tourwinnaar op het vlakke EK slechts twaalfde werd en omdat dit parcours in Vlaanderen hem niet op het lijf geschreven is. In de wegwedstrijd in Trentino liet Pogačar wel een goede vorm zien, al was hij niet in staat om bergop Remco Evenepoel, Sonny Colbrelli en Benoît Cosnefroy te volgen. Is hij aan het toewerken naar deze WK-week, met de piek tijdens de wegkoers? Dan moet zeker rekening gehouden worden met de 22-jarige klimmer. De tweede Sloveense plek wordt ingevuld door Jan Tratnik, een hardrijder pur sang. Hij reed sinds de Vuelta echter geen koers meer.
Andere tijdrijders die we nog willen noemen: Matthias Brändle (Oostenrijk), Josef Černý (Tsjechië), Max Walscheid (Duitsland), Ryan Mullen (Ierland), Jos van Emden (Nederland), Andreas Leknessund (Noorwegen), Maciej Bodnar (Polen), Nelson Oliveira (Portugal) en Brandon McNulty (Verenigde Staten). Maar meer dan een ereplaats lijkt er voor deze renners niet in te zitten.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Filippo Ganna, Stefan Küng
** Remco Evenepoel, Kasper Asgreen, Stefan Bissegger
* Rémi Cavagna, Edoardo Affini, Tony Martin, Tadej Pogačar
Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)
WK 2021: Programma en uitslagen (WielerFlits)
Weer en TV
De tijdrit op zondag in het westen van België heeft volgens de laatste weersverwachting voor de renners goede en constante weersomstandigheden. Dat meldt Weeronline ons. Het blijft droog en de wind is slechts zwak tot hooguit matig uit het (noord)oosten. De middagtemperatuur in Brugge is circa 20 graden. Zondagochtend start met veel wolken, later in de ochtend en in de middag is er een afwisseling van wolken en zon.
Via Sporza en Eurosport hoef je niets te missen van het WK tijdrijden. Sporza op Eén begint om 14.30 uur met de uitzending en de Eurosport Player zelfs tien minuten eerder. De NOS schakelt om 15.10 uur in op NPO1 en als je kijkt via Eurosport 1, heb je vanaf 15.15 uur live-beelden. Via WielerFlits hoef je met ons liveblog ook niets te missen van de titelstrijd.
Ik kom op de volgende favorieten uit:
1e Kung
2e Evenepoel
3e Ganna
4e Van Aert
5e Affini
1. Der Remco
2. Küng
3. Ganna
4. Asgreen
5. Van Aert
De enige waar je enigszins gelijk in hebt is Küng die een paar dagen later 3e werd op de en dus wel goed moest zijn. Maar bv Ganna was toen nog een hele andere Ganna dan nu en Roglic volstrekt klaar na een mega seizoen. En voor de rest noem je pure opvulling. Leuk wel weer dat je zo aan cherry picking van mijn argumenten doet.
A) nog nooit van ironie gehoord
b) blijkbaar geen idee van de tendens van mijn berichten hier op het forum
Overigens gaan Beer en wimvl (vanzelfsprekend) niet in op het belangrijkste argument. RE heeft nauwelijks lange tijdritten gereden dus we weten gewoon heel weinig over hoe goed hij daar echt in is. Het kan top zijn, maar dat weten we gewoon niet. Dat hele argument dat hij beter is op langere tijdritten is op een sample size van twee stuks gebaseerd waarvan hij één keer niet goed was.
Maar bv Ganna was toen nog een hele andere Ganna dan nu
De Ganna van 2021 is ook niet zo sterk als die van 2020. Lijkt erop dat die Ganna een Corona-anomalie was en dat de standaard Ganna gewoon één van de tijdrijders is, zeker niet dé tijdrijder.
Lijkt allemaal nogal weinig op conclusies trekken op basis van een verzameling van prestaties, maar eerder beginnen met een conclusie en dan de prestaties selecteren die daarbij passen en de rest negeren of wegrelativeren.
En als kers op de taart dan de rest beschuldigen van cherrypicking.
Ik zeg nergens dat RE dit niet aankan, maar zeg een paar keer dat er nauwelijks bewijs is dat hij het kan. Simpelweg omdat hij het nauwelijks lange tijdritten heeft gereden. Twee keer om precies te zijn, één keer in niet zo goed bezet veld toen het goed ging en één keer in een zeer sterk veld toen het minder goed ging. Hoe kan je dan zo maar concluderen dat lange tijdritten hem beter liggen? Maar als je die vraag stelt rennen wimvl en Beer snel weg.
Je haalt de bijzaken en hoofdzaken weer eens door elkaar. Dus ik herhaal gewoon nog een keer: er is beperkt bewijs dat lange tijdritten hem beter liggen dan korte. Simpelweg door een gebrek aan waarnemingen. Dit betekent niet dat RE het niet aan kan, dit betekent alleen dat er geen overtuigend bewijs voor is en dat een dergelijke uitspraak grotendeels wensdenken is.
Ik zeg nergens dat RE dit niet aankan, maar zeg een paar keer dat er nauwelijks bewijs is dat hij het kan. Simpelweg omdat hij het nauwelijks lange tijdritten heeft gereden. Twee keer om precies te zijn, één keer in niet zo goed bezet veld toen het goed ging en één keer in een zeer sterk veld toen het minder goed ging. Hoe kan je dan zo maar concluderen dat lange tijdritten hem beter liggen
Er is nauwelijks bewijs dat hij het niet kan. Simpelweg omdat hij nauwelijks lange tijdritten heeft gereden. Twee keer om precies te zijn, één keer in een ook gewoon goed bezet veld toen het goed ging en één keer in een zeer sterk veld toen het minder goed ging. Hoe kan je dan zo maar concluderen dat lange tijdritten hem niet beter liggen?
Iemand uit gewoon een vermoeden en toch moet dat tegengesproken worden. Door te stellen dat er geen feiten zijn die dit vermoeden ondersteunen, maar er is tevens ook vrijwel niets dat het weerlegt, maar dat weegt veel minder mee.
Van Aert pakte Ganna in het WK korte TT in san benedetto del trento
1. van Aert
2. Evenepoel
3. Ganna
4. Kung
5. Affini
Ik vind hem ook niet erg geslaagd, kan concurreren met 'de Pelikaan van Beesd'.
Ik verkies de Ket van Schepdaal, dat past hem wel.
Had Ciske de Rat in Brussel gewoond, dan was hij een echt ketje geweest.
ps
- "de Ket" was ook de bijnaam van voormalig voetbalinternational Gilles De Bilde.
- Ket wordt intussen binnen Vlaanderen breder gebruikt, zo heet het jongerenkanaal van de VRT 'Ketnet'
Een beetje als De Amsterdammer van Lutjewinkel.... wie verzint zoiets?
Of heeft het te maken met zijn Anderlecht tijd?
EDIT: En als hij straks 30 is, moeten ze dan zijn bijnaam veranderen in de "Senior Ket van Schepdaal"?
Ket uit Schepdaal is gewoon OK, hoeveel artificiële hilariteit je er ook moeizaam tegenaan poogt te duwen.
We kunnen hem ook gewoon Remco Evenepoel noemen.
Schepdaal ligt op nog geen 13km van de Grote Markt in Brussel, dat is echt wel de Brusselse rand.
Als je mijn uitleg trouwens wat beter leest, betekent 'ket' niet Brusselaar, het is een woord dat in Brussel en omgeving wordt gebruikt (en tegenwoordig dus ook breder).
Ik heb hem alvast niet verzonnen, 't is een bijnaam die al stamt uit zijn juniorentijd. En wat mij betreft een passende, maar gebruik jij gerust aerokogel als je dat beter vindt ;-)
Aerokogel... laat maar zitten. Maar je wordt er mee doodgegooid aangezien Renaat in zijn commentaarhokje net zo vaak wat natte plekjes in zijn broek krijgt als Wuyts wanneer hij die kleine ziet fietsen. Evenepoel voor, Evenepoel na. Ket, Kannibaal, Aerokogel, koning, prins, geweldenaar van Schepdaal: iedere uitzending komt dat 20 keer langs. Zelfs in wedstrijden waarin hij niet mee doet. Dat mag van mij wel een paar tandjes minder.
Je gaat bijna met weemoed terug denken aan de tijden van Wuyts....
Is er in het onderbewustzijn nniet iets anders, groters waar je mee zit? Ik vraag het omdat je er nu toch al bent hè.
Die 'grootsere' bijnamen hoeven voor mij ook niet zo, dat was goed voor in de tijd dat de mensen de koers nog moesten volgen via de radio of de krant en de verbeelding nog een handje geholpen moest worden.
'Adelaar van Toledo', 'Engel van het Hooggebergte', enzovoorts...
"Michelangelo krijgt weer een en ander over zich heen, met name door mensen die het allemaal veels te serieus nemen."
Effe Michel. verdedigen door te zeggen dat anderen het veel te serieus nemen, terwijl Michelangelo zijn dagtaak er uit bestaat om hier te komen afgeven op Evenepoel. Wie neemt het hier dan te serieus?
Ik lag in een deuk Panache; bedankt!
Wie neemt het serieus? Ik alleszins niet, ik zei gewoon dat ik aerokogel ook maar niets vond en waarom ik een andere bijnaam passender en leuker vind. Persoonlijke mening, niets verkiezing oid.
Michelangelo verkiest om daar uitgebreid op in te gaan en Renaat Schotte en Lutjewinkel erbij te halen ;-)
Ik noem onze Remco vandaag Wolfje. Intrinsiek geen verkeerde knaap, maar opgehitst door Midas (de grote boze wolf) af en toe een Ket.
Hoewel: ‘de startlijst’ is ook een toffe naam. Als Remco mee doet kan de rest net zo goed thuis blijven.
Verder de mensen die hem Eddy the Eagle noemen kennen hun sportgeschiedenis niet. Die bijnaam is al bezet.
Michael Edwards, die tijdens de Olympische Winterspelen van 1988 al Eddie Edwards werd genoemd, hield aan zijn optreden aan de Olympische Winterspelen van 1988 zijn bijnaam Eddie the Eagle over. Deze bijnaam had de schansspringer te danken aan zijn manier van springen en landen.
PS de typo is geen typo
Overigens is 'Eddy the Eagle' toch wel heel passend gekozen, als je de gelijkenis in het nemen van bochten en afdalingen in ogenschouw neemt
Met zijn 82 kg voor 1m73, zijn zware brilglazen die aanwasemden op hoogte waardoor hij niets zag, zijn sprongen die maar half zo ver gingen als de besten en het gerucht dat hij hoogtevrees had maakten van hem een berucht figuur in de geschiedenis van de Olympische Spelen. Beetje zoals Eric 'The Eel' Moussambani die net niet verdronk tijdens zijn 100M.
Beetje zoals de leeuw van Vlaanderen, wat een stoere naam was voor een krachtpatser met een fantastisch palmares zoals Museeuw had, maar ook hilarisch bij het horen van zijn interviews met een stemgeluid welke meer weg had van een gecastreerde welp.
Ketnet, etter, getetter, allesch.
de persoon die hier Eddie the Eagle als bijnaam lanceerde, verwees volgens mij net naar de echte Eddie the Eagle en kende dus zijn sportgeschiedenis net wel.
Ik zou niet weten hoe je anders bij die naam komt eigenlijk.
Hij wordt hier alleszins genoeg verketterd ;-)
Voor de rest gun en wens ik jou en alle Belgen een spetterend WK. We hebben wellicht niet dezelfde favorieten maar zijn wel groot fan van de koers. Veel plezier!
Wat ik bedoel mag ondertussen duidelijk zijn: die Remco-spot is compleet belachelijk als je over plankeman niets mag zeggen.
Zo ja, herlees dan nog effe alle Remco-spot boven mijn post en zeg me waar de hatelijkheden starten.
Je bent een middagje weg, je vertrekt met een leuke discussie over een aerokogel en een ket, en je komt terug in een bitchfight in de berenkuil.
Overigens veel leuke suggesties gezien voor bijnamen. Hopelijk mag ik als objectief Remco-volger in de jury.
Tot op heden met stip op 1: Kannidaal van Schepdaal. Alhoewel ik hem credits moet geven voor zijn afdaling op het EK vorige week. Misschien toch niet zo passend.
Verder kan ik leven met "Ket". Klein ventje, grote snavel, onvolwassen tweets waar ketnet-kijkers al te oud voor zijn. Maar ook net wat positiever uit te leggen.
Zelf zat ik te denken aan het "smurfje van schepdaal". Hij is klein en blauw, en hij komt uit schepdaal. Dus veel treffender wordt het niet.
Nieuwe inzendingen zijn overigens nog steeds welkom. Zolang we maar af komen van Aerokogel. En het zou mooi zijn als Renaat (of Wuyts) in de live uitzending refereert aan deze verkiezing, en alle in dit draadje genoemde bijnamen een keer de revue laten passeren....
Zelf vond ik de tweedeling die Jappe666 treffend opschreef de beste.
Voor degenen die Remco met een warm hart aansupporteren (is ook heel goed mogelijk natuurlijk!) kan het “De Kannibaal van Schepdael” zijn en degenen die hem een graadje minder zien zitten kan het “De Kannidaal van Schepdael” zijn. Een woordspeling waar zelfs Theo Maassen in mijn ogen bewondering voor zou moeten hebben.
Die bijnaam zou hem perfect typeren. Natuurlijk was hij ooit voetballer. En hij praat nog als een voetballer, heeft maniertjes als een voetballer, twittert als een voetballer,
doet verongelijkt als een voetballer, hij gaat er regelmatig bij liggen als een voetballer. Zijn fans gedragen zich als voetbalfans, hij wordt aanbeden als een voetballer, hij doet in merchandise zoals een voetballer, is egoïstisch als een voetballer en ga zo maar door.
Maar bovenal is het origineel: tenminste ik ken nog geen wielrenner met als bijnaam "de voetballer".
Nu zit ik helaas zelf in de vakjury en vind ik het niet gepast om mijn eigen voorstel ook te laten winnen. Maar slecht is het zeker niet bedacht al zeg ik het zelf in alle bescheidenheid.
EDIT: @reiger, de beerput is inderdaad ook behoorlijk geopend zonder mij. En fris rook het niet....
Ik bedacht ook net dat de putlucht er later op de avond niet beter op werd, maar zo treffend als jij kon ik het niet omschrijven.
Mijn winnaar voor vanmiddag: Küng.
En dat Australië ook niemand anders laat starten.
Weet iemand of daar een verhaal achter zit?
Zal wel met een blauwe fiets, gele band of groene hoed hebben willen rijden. Dat kon natuurlijk niet, dus dan stopt hij maar. Volgend jaar weer ergens anders zijn zakken vullen, ik ben benieuwd.
Geen topfavoriet, akkoord.
Maar Dennis heeft in het verleden toch al heel wat vlakke tijdritten gewonnen?
Heb je gelijk in, maar met name de laatste jaren zie je Dennis steeds meer de winst pakken in de geaccidenteerde tijdritten. Dit jaar in de proloog van Romandie en in Catalonie zie je dat in beide gevallen er veel omhoog loopt. Kan natuurlijk ook gewoon zijn dat hij er met twee WK titels al op zak gewoon geen ambitie voelt om hier voor alles minder dan Goud rond te rijden.
Ook Bisseger en Affini zou ik omdraaien. Bisseger vooral sterk in korte tijdritten, maar op dit parcours met lange rechte stukken zie ik Affini toch bovendrijven.
REV voor mij een outsider, omdat het steeds net-niet is geweest in topkoersen en ook tijdritten.
Vraag me ook af of zijn inhoud in dit stadium van het seizoen voldoende is voor die langdurige krachtpatserij die op dit parcours nodig is, tegen de wereltop.
Mede daardoor is er slechts 1 iemand in geslaagd om in beide disciplines wereldkampioen te worden (maar dus niet in hetzelfde jaar).
Olano deed het omgekeerde met zilver in TT en goud in de wegrit.
Olano won in 1998 de TT en is zo de enige met beide regenboogtruien.
Van Aert vorig jaar was ook dichtbij met 2x zilver.
Al moet eerlijkheidshalve gezegd worden, moesten ze al langer het WK TT organiseren, zou Merckx wel zowiezo ooit de dubbel gedaan hebben =D
Nee, want Wout doet mee. Beetje slechte zinsconstructie
Apart, een zandstuk in een tijdrit op de weg.
2.Ganna
3. Van Aert
4. Evenepoel
5. Affini
6. Asgreen
7. Cavanga
8. Bissegger
???
Blijkbaar is er met @Gladiool alvast nog iemand die in het duister tast…
Aangezien WVA’s eerste significante tijdritzege in Buggenhout was, denk ik bij zwaar bier aan een Kwak of een Malheur…
Dan hoop ik maar dat ze gesmaakt hebben en dat de hoofdpijn meevalt!
En 3 of 4 voor jouw drie topfavorieten.
Dus eigenlijk ben je het eens met de sterrenverdeling, als ik het goed begrijp?
Ik trouwens ook.
Zo ja, tips qua locaties, parking,...?
Denk zelf naar Dudzele af te zakken aangezien ze daar tweemaal passeren. Sfeer & volk zullen navenant zijn, maar dat neem ik er graag bij.
Normaliter geen fan om live te gaan kijken trouwens, maar een WK in eigen land mag je niet zomaar voorbij laten gaan, me dunkt. Volgende week zondag met de wegrit wil ik dan weer gewoon van start tot finish in de zetel hangen om geen pedaaltrap te moeten missen.