Voorbeschouwing: E3 Saxo Bank Classic 2022
Met de E3 Saxo Bank Classic komt het Vlaamse voorjaar echt op stoom. Hierna volgen de kasseienkoersen elkaar in rap tempo op, maar de E3 Prijs Harelbeke is op vrijdag 25 maart toch wel een koers op zich, met aansprekende namen op de erelijst en ook de heuvels en kasseienstroken hebben geen nadere introductie nodig. Wie volgt Kasper Asgreen op? WielerFlits blikt vooruit.
Historie
De historie van wat officieel de E3 Saxo Bank Classic heet, is een rijke. In 1958 was Armand Desmet de eerste winnaar. Grote namen als Rik Van Looy, Roger De Vlaeminck, Freddy Maertens, Jan Raas, Eddy Planckaert, Johan Museeuw en Mario Cipollini hebben de E3 Prijs al eens op hun naam geschreven. Tom Boonen is ‘Mister E3’ met vijf overwinningen. Tussen 2004 en 2007 won hij vier keer en evenaarde hij het record van Van Looy. In 2012 zette ‘Tommeke’ het record definitief op zijn naam.
We nemen je mee naar 2003. De sterke ploeg van Quick-Step probeert in een snelle E3 Harelbeke de koers hard te maken op elf hellingen, maar verschil maken doet de Belgische formatie – onder aanvoering van Johan Museeuw – niet. Op 25 kilometer van de streep weet een drietal los te komen van het peloton: Steven de Jongh krijgt Steffen Wesemann en een jonge Stijn Devolder met zich mee. De snelle Nederlander neemt zijn medevluchters mee naar de streep en verslaat ze in de sprint.
De Jongh was daarmee lange tijd de laatste Nederlandse overwinnaar en trad in de voetsporen van Raas (1979, 1980, 1981) en Bert Oosterbosch (1984). Vier jaar geleden, in 2018, kwam er in de persoon van Niki Terpstra toch een opvolger van De Jongh. Terpstra soleerde naar de winst in Harelbeke en mocht samen met Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet het podium op. Een jaar later was het Zdeněk Štybar die de beste was van een kopgroep van vijf, voor Wout van Aert en Van Avermaet.
De laatste Belgische zege dateert van inmiddels vijf seizoenen geleden. Van Avermaet topte in 2017 een geheel Belgisch podium, want hij versloeg Gilbert en Oliver Naesen in een sprint met drie. Het was de 39ste overwinning van een Belg in de E3 Harelbeke en daarmee voert het gastland de ranglijst aan. Het eerstvolgende land dat de meeste winnaars herbergt, is Nederland met zes zeges.
Laatste tien winnaars E3 Saxo Bank Classic
2021: Kasper Asgreen
2020: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019: Zdeněk Štybar
2018: Niki Terpstra
2017: Greg Van Avermaet
2016: Michał Kwiatkowski
2015: Geraint Thomas
2014: Peter Sagan
2013: Fabian Cancellara
2012: Tom Boonen
Vorig jaar
De passage van de Taaienberg stelde vorig jaar niet teleur. Na machtsvertoon van Deceuninck-Quick-Step ontstond een elitegroep met negen man, met Zdeněk Štybar, Kasper Asgreen, Wout van Aert, Mathieu van der Poel, Yves Lampaert, Florian Sénéchal, Matteo Trentin, Michael Matthews en Jasper Stuyven. Die groep sloot aan bij de oorspronkelijke vlucht, waarna op de Boigneberg Asgreen op kousenvoeten wegreed.
Op de Oude Kwaremont sloten Van Aert, Stybar, Van der Poel en Van Avermaet aan bij de zes man (Florian Sénéchal, Oliver Naesen, Marco Haller, Gianni Vermeersch, Anthony Turgis en Markus Hoelgaard) voor hen, waarmee we tien achtervolgers op Asgreen kregen. De erg sterke Deen had toen nog vijftien tellen voorsprong. Deceuninck-Quick-Step was met drie renners in die groep goed vertegenwoordigd en verstoorde de achtervolging. Daardoor kon Asgreen voor de Tiegemberg, met nog twintig kilometer te gaan, zijn voorsprong uitbouwen tot meer dan een halve minuut.
Na de Tiegemberg, waar de achtervolgende groep uit elkaar spatte, werd Asgreen dan toch ingerekend. Van Aert was de grote afwezige en hij kreeg in de jacht op de kopgroep weinig steun. Vooraan werd goed samengewerkt, waardoor de winnaar daar moest worden gezocht. Asgreen had al een flinke inspanning achter de rug, maar dat weerhield hem er niet van op vijf kilometer nog eens aan te vallen.
Van Avermaet en Naesen probeerden de tegenaanval in te zetten, maar dan viel het toch steeds weer stil. Ook Van der Poel probeerde nog weg te rijden, maar stuitte daarbij op de weerstand van Štybar en Sénéchal. De strijd was daarmee beslist. Een ijzersterke Asgreen won solo en 32 seconden later sprintte Sénéchal naar de tweede plaats, voor Van der Poel.
Uitslag E3 Saxo Bank Classic 2021
1. Kasper Asgreen (Deceuninck-Quick-Step) in 4u42m56s
2. Florian Sénéchal (Deceuninck-Quick-Step) op 32s
3. Mathieu van der Poel (Alpecin-Fenix) op 32s
4. Oliver Naesen (AG2R Citroën) op 32s
5. Zdeněk Štybar (Deceuninck-Quick-Step) op 32s
Parcours
Het parcours van de E3 Saxo Bank Classic is vrijwel een kopie van afgelopen editie, met dezelfde zeventien beklimmingen en een bijna gelijke afstand, namelijk 203,9 kilometer. “Wat goed is, moet men koesteren en behouden. Wij hebben met onze koers door de jaren heen een zeer goed concept uitgebouwd en ons parcours heeft al meermaals laten uitschijnen dat het perfect zit”, zei organisator Jacques Coussens daarover.
In het kort: de E3 Saxo Bank Classic begint in Harelbeke, waarna de Katteberg de eerste klim van de dag is. Via Zottegem en Geraardsbergen gaat de koers dan naar La Houppe, de Kanarieberg, de Oude Kruisberg en de andere beklimmingen. Na de E3 Col, de Karnemelkbeekstraat, gaat de route naar de Tiegemberg, de laatste klim van de wedstrijd. Uiteindelijk ligt ook de aankomst in Harelbeke.
“Bij ons is de finale meer dan tachtig kilometer lang. Er is de vlakke aanloop, wat inspireert tot een vroege vlucht. Dan komen de hellingen eraan, waardoor de koers helemaal openbreekt”, aldus de organisatie. En dat klopt ook. Vooral de opeenvolging van beklimmingen zorgt voor een afvallingskoers. Vaak is de Taaienberg op 80 kilometer van de meet een plek waar de wedstrijd openbreekt, maar in de vijftien kilometer daarvoor zijn dan ook al de Knokteberg, de Hotond en de Kortekeer aangedaan.
Daarna volgt het kwartet Berg ten Stene-Boigneberg-Eikenberg-Stationsberg elkaar snel op, en dan moet het laatste koersuur nog beginnen. Als er nog een grote groep bij elkaar is, zal dat na de Kapelberg (750 m aan 7,1%), de Paterberg (400 m aan 12,9%) en de Oude Kwaremont (2.200 m aan 4%) wel anders zijn. Het moet daar ook gebeuren, want enkel de Karnemelkbeekstraat en de Tiegemberg wachten daarna nog in de laatste dertig kilometer.
De laatste twintig kilometer gaat in noordwestelijke richting via Anzegem en Deerlijk naar Harelbeke, het epicentrum van de E3 Prijs. Hier kunnen achtervolgende groepen nog tijd goed maken, zoals vorig jaar gebeurde met Asgreen. Maar, en dat bewees de Deen ook, er kunnen ook tactische spelletjes gespeeld worden. Verder zijn er weinig verrassingen in de slotkilometers; in de laatste 600 meter op de Stasegemsesteenweg vinden we geen bochten meer.
Vrijdag 25 maart, E3 Saxo Bank Classic: Harelbeke – Harelbeke (203,9 km)
Start: 12.15 uur
Finish: tussen 16.45 en 17.30 uur
Beklimmingen E3 Saxo Bank Classic
1. Katteberg (750 m aan 6%) – nog 175 km tot de finish
2. La Houppe (1.880 m aan 4,8%) – nog 116 km
3. Kanarieberg (1.050 m aan 7,7%) – nog 111 km
4. Oude Kruisberg (800 m aan 4,8%) – nog 102 km
5. Knokteberg (1.260 m aan 7%) – nog 96 km
6. Hotondberg (1.200 m aan 4%) – nog 92 km
7. Kortekeer (1.000 m aan 6,4%) – nog 84 km
8. Taaienberg (700 m aan 6,3%) – nog 80 km
9. Berg ten Stene (1.300 m aan 5,2%) – nog 70 km
10. Boigneberg (1.000 m aan 5,2%) – nog 67 km
11. Eikenberg (1.250 m aan 6,2%) – nog 62 km
12. Stationsberg (700 m aan 3,2%) – nog 57 km
13. Kapelberg (750 m aan 7,1%) – nog 45 km
14. Paterberg (400 m aan 12,9%) – nog 42 km
15. Oude Kwaremont (2.200 m aan 4%) – nog 39 km
16. Karnemelkbeekstraat, E3 Col (1.530 m aan 4,9%) – nog 31 km
17. Tiegemberg (750 m aan 5,6%) – nog 19 km
Favorieten
Alle achttien WorldTeams en zeven uitgenodigde ProTeams staan vrijdag aan het vertrek in de E3 Saxo Bank Classic. Alpecin-Fenix, TotalEnergies, B&B Hotels-KTM, Bardiani-CSF-Faizanè, Bingoal Pauwels Sauces WB, Sport Vlaanderen-Baloise en Uno-X zijn erbij, maar Arkéa-Samsic niet. Dat team kreeg een automatische uitnodiging, maar heeft die teruggegeven.
Natuurlijk is Quick-Step-Alpha Vinyl, het team van de titelverdediger, er ook bij. Sterker nog, de ploeg van Patrick Lefevere won de laatste drie edities die verreden werden van de E3 Prijs. Logisch dus dat we voor de favorieten uitkijken naar The Wolfpack, waar Deens kampioen Kasper Asgreen met het nummer 1 zal starten. Hij begon het seizoen wat moeizaam na ziekte, maar liet in Strade Bianche een topvorm zien. In de zware grindklassieker werd hij als klassiekercoureur derde, achter klimmers Tadej Pogačar en Alejandro Valverde. Na Tirreno-Adriatico koos Asgreen voor een trainingsperiode; in de E3 keert hij terug in koers.
Maar de selectie van Quick-Step-Alpha Vinyl herbergt, zoals altijd, meer kanshebbers. Zo is er oud-winnaar Zdeněk Štybar, die hier in 2019 won en in 2015 tweede werd. De ervaren Tsjech zal net als diverse ploegmaats moeten hopen dat zijn team in overtal de finale bereikt. Dat geldt namelijk ook voor Yves Lampaert, die in koersen als de E3 Classic het vooral van een solo moet hebben. In zes eerdere deelnames in Harelbeke haalde hij echter nog nooit de top tien. En dan zijn er nog Florian Sénéchal en Mikkel Honoré. De rappe Fransman werd vorig jaar tweede in de E3 Prijs en is in vorm, getuige zijn veertiende plek in Milaan-San Remo en eerder nog zijn negende plaats in Omloop Het Nieuwsblad.
De klassiekerkern van Jumbo-Visma is dit jaar flink versterkt. “Met deze ploeg boezemen we de concurrentie angst in”, liet kopman Wout van Aert al optekenen in RIDE Magazine. De Belgische kampioen staat pas voor de derde keer aan de start in Harelbeke (tweede in 2019, elfde in 2021), maar zal als topfavoriet aan de start verschijnen. Met de zege in Omloop Het Nieuwsblad achter zijn naam, en vanwege zijn ritzege en indrukwekkende prestaties in Parijs-Nice was hij dat ook al in Milaan-San Remo, maar daar kon Van Aert afgelopen weekend de verwachting niet inlossen. Hij werd ‘slechts’ achtste in de sprint van de achtervolgende groep.
In de E3 Saxo Bank Classic krijgt Van Aert een parcours dat gemaakt is voor hem, waarbij hij ook zelf voor de schifting kan zorgen. Ook de ploeg rondom hem zal van groot belang zijn. Vooral Tiesj Benoot en Christophe Laporte zullen een hoofdrol gaan spelen – al is het onzeker in welke vorm Benoot start na zijn zware crash in Strade Bianche – en eerder in de finale ook Nathan Van Hooydonck nog.
Mochten Benoot en Laporte de finale overleven in een elitegroep, dan kunnen zij op meerdere manieren hun steentje bijdragen. Enerzijds door het tempo te bepalen om er een sprint van te maken in dienst van Van Aert, of door aan te vallen en zo de concurrentie tot het uiterste te dwingen. En daar kan Van Aert dan weer van profiteren. Kan Jumbo-Visma de koers in handen nemen?
De winnaar van Milaan-San Remo staat vrijdag ook aan de start, en dan hebben we het natuurlijk over Matej Mohorič. Of de Sloveense kampioen opnieuw zijn dropper post van stal haalt, valt te betwijfelen, maar met zijn vorm zit het meer dan goed. Bij Bahrain Victorious is hij bovendien de kopman van dienst, met Heinrich Haussler aan zijn zijde. De ploeg zou aanvankelijk ook Sonny Colbrelli opstellen, maar die ging na een periode van ziekte van start in de Ronde van Catalonië. Daar kreeg de Italiaan echter een hartstilstand na de eerste etappe. De hulpdiensten konden hem snel helpen, maar voorlopig staat de Europees kampioen langs de kant.
De laatste winnaar die niet uitkwam voor de ploeg van Patrick Lefevere, is Greg Van Avermaet. De olympische kampioen van Rio de Janeiro is vijf jaar later een van de aanvoerders van AG2R Citroën. In de Omloop Het Nieuwsblad werd hij nog derde, maar sindsdien wil het nog niet lukken voor Van Avermaet. Werkt hij in de schaduw naar zijn topvorm? Oliver Naesen (vierde in de Omloop) en Stan Dewulf (vierde in Le Samyn) zijn twee andere outsiders, terwijl Bob Jungels in het verleden hier goed uit de voeten kon. Zo werd de Luxemburger in 2019 nog vijfde in Harelbeke, maar de laatste jaren is hij geen schim van de renner van toen.
Het blok van Trek-Segafredo mag er ook zijn. Jasper Stuyven, Mads Pedersen, Edward Theuns en Quinn Simmons moeten zeker in de gaten gehouden worden. Het is de vraag in welke vorm Stuyven steekt, want afgelopen week week miste hij Milaan-San Remo vanwege ziekte. Dat zorgde ervoor dat Pedersen last minute werd ingevlogen naar Milaan, om uiteindelijk als zesde te eindigen na de loodzware finale. En dan moet de periode waarin hij echt wil scoren nog komen. Pedersen had in eerste instantie La Primavera niet op zijn programma, omdat hij goed wilde zijn vanaf de E3 Prijs. Met de snelle benen van Pedersen, kan Trek-Segafredo ook nog mikken op een groepssprint.
Alexander Kristoff (Intermarché-Wanty-Gobert) is altijd een gevaarlijke klant in klassiekers als deze. De Noor is ervaren, rijdt al weken prima uitslagen en zit in een ploeg waar elke uitslag mooi meegenomen is. In de Clasica de Almería won hij al, in Kuurne-Brussel-Kuurne werd hij elfde en in Milaan-Turijn derde. In Milaan-San Remo won Kristoff de sprint van het ‘peloton’ voor de 26ste plaats op ruim een minuut van Mohorič. Of hij de heuvelzone kan overleven, is de vraag. In Omloop Het Nieuwsblad, toch vergelijkbaar met dit E3-parcours, werd hij slechts zestigste.
Mogelijk is Biniam Girmay dan een betere kandidaat namens Intermarché-Wanty-Gobert. De vinnige Eritreeër rijdt dit seizoen voor het eerst de kasseiklassiekers, dus dat is afwachten. Maar zijn vorm is goed, getuige zijn twaalfde plaats in Milaan-San Remo. Met Aimé De Gendt, Dimitri Claeys en Kévin Van Melsen heeft het team nog wat Belgen achter de hand. Bij TotalEnergies lijkt Anthony Turgis de man-in-vorm na zijn tweede plek in Milaan-San Remo. Met Peter Sagan, Niki Terpstra, Edvald Boasson Hagen en Dries Van Gestel is het Franse ProTeam in de breedte heel sterk.
Wat kan INEOS Grenadiers uitrichten in de E3 Saxo Bank Classic? Voor Dylan van Baarle, vorig jaar winnaar van Dwars door Vlaanderen, wordt het zijn eerste kennismaking met de kasseien van dit wielerjaar. In Parijs-Nice werd de Nederlander knap 25e en sindsdien is hij aan het trainen geslagen. Zijn ploegmaat Jhonatan Narváez hebben we al meerdere keren van voren gezien. De Ecuadoriaan durft vroeg de knuppel in het hoenderhok te gooien en kan daarmee de koers hard maken. Onlangs in de GP de Denain trok hij nog ten aanval, maar werd hij in extremis ingerekend. Een goede test in aanloop naar de E3? Met Luke Rowe, Ben Swift en Ben Turner is de ondersteuning ook sterk voor Van Baarle en Narváez.
BORA-hansgrohe trekt ten strijde met Nils Politt, de kwakkelende Jordi Meeus, Lukas Pöstlberger en Marco Haller, al zoeken zij allemaal nog naar hun topvorm. Of de Duitse ploeg een rol van betekenis kan spelen, is dus maar zeer de vraag. Bij Team DSM zijn er ook meerdere kopmannen, met Søren Kragh Andersen en John Degenkolb. De Deen liet zich in Milaan-San Remo opmerken met een knappe demarrage op de Poggio; uiteindelijk werd hij zevende. Van Degenkolb hebben we nog niet al te veel gezien dit jaar en ook achter Nils Eekhoff staat een vraagteken.
Bij Lotto Soudal lijken alle pijlen zich te richten op Victor Campenaerts. De bedrijvige Belg heeft zich omgeschoold van tijdrijder tot rasaanvaller en klassiekerrenner. Mogelijk komt dat in de E3 Prijs al tot uiting, al is de heuvelzone misschien wat zwaar voor VocSnor. Maar mocht hij meeschuiven in de juiste elitegroep, dan is hij met een late aanval in de slotfase richting Harelbeke een gevaarlijke klant. Hij kan zomaar de prestatie van Asgreen van vorig jaar nabootsen. Israel-Premier Tech rekent ook op de Belgische kopmannen, met in de eerste plaats Sep Vanmarcke, maar ook nog Tom Van Asbroeck en Jenthe Biermans. Vanmarcke kende voor de Omloop Het Nieuwsblad opnieuw pech, want door verkoudheid en ziekte miste hij de Omloop en Nokere Koerse. Neemt hij in de E3 Saxo Bank Classic revanche?
Dan is er nog een grote groep met klassiekerrenners die hoort in de categorie ‘hardrijders die op een goede dag kunnen meedoen om de overwinning’. Denk daarbij aan Stefan Küng (Groupama-FDJ), Sebastian Langeveld, Michael Valgren (EF Education-EasyPost), Gianni Moscon, Alexey Lutsenko (Astana Qazaqstan), Iván García (Movistar) en Rasmus Tiller (Uno-X).
Onder de andere outsiders scharen we Mikkel Bjerg (UAE Emirates), Kevin Geniets (Groupama-FDJ), Luke Durbridge (BikeExchange-Jayco), Jens Keukeleire, Owain Doull (EF Education-EasyPost), Piet Allegaert, Jelle Wallays (Cofidis), Alex Aranburu (Movistar), Silvan Dillier, Michael Gogl (Alpecin-Fenix), Arjen Livyns (Bingoal Pauwels Sauces WB) en Rune Herregodts (Sport Vlaanderen-Baloise).
Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Mads Pedersen, Matej Mohorič
** Kasper Asgreen, Søren Kragh Andersen, Anthony Turgis
* Jhonatan Narváez, Jasper Stuyven, Stefan Küng, Tiesj Benoot
Website organisatie
Deelnemerslijst (WielerFlits)
Weer en TV
Het voorjaar staat voor de deur en dat is te zien aan de weersverwachting. ’s Ochtends, vlak voor de start, schijnt de zon in Harelbeke bij een temperatuur van 15 graden Celsius. Het wordt nog iets warmer in de middag, tot 17 graden, maar ook de kans op (lichte) bewolking neemt iets toe in de start- en finishplaats. De kans op neerslag is nul en de wind komt met windkracht 3 uit noordoostelijke richting.
De E3 Saxo Bank Classic is vrijdag vanaf 13.30 uur live te zien bij Sporza op Eén. De Eurosport Player komt vanaf 14.35 uur met livebeelden uit Vlaanderen, en vanaf 15.45 uur kan je ook inschakelen op Eurosport 1.
Terwijl: eigenlijk is Ecuador op iets bescheidener schaal het Slovenië van Zuid-Amerika.
Een handvol renners in de WT, maar ze tonen zich wel.
Carapaz natuurlijk outstanding, Caceido ritwinst in de Giro van 2020 en hopelijk dit jaar weer bevestiging...
Vind persoonlijk 3* voor Mohoric nogal veel. Was goed in MSR maar nu niet dat hij in Harelbeke ineens 1 van dé topfavorieten is wat mij betreft. Zou daar eerder Asgreen zetten.
Tuurlijk winnen ze ook veel omdat Roglic en van Aert uitstekende afmakers zijn. Maar in situaties tegen renners die even sterk zijn, lijken ze nooit een antwoord te vinden en verzuipen ze in de verdediging.
MSR was ook weer een goed voorbeeld. Wedstrijd gecontroleerd tot op het moment dat je van Aert afzet... met in zijn spoor een rits andere kanonnen die gewoon maar hun karretjes moesten aanhaken.
Nu zie ik wel een mogelijkheid dat van Aert hier net als in de Omloop gewoon sterk genoeg is om het zelf af te maken, maar in Vlaanderen ga je met ook Pogi en vdP erbij wellicht toch eens uit een ander vaatje moeten kunnen tappen. Met de versterkte voorjaarsequipe moeten daar nu ook kansen toe zijn in de Vlaamse koersen.
Voor de rest hoop ik ook dat er wat leepheid bij Wout bijkomt. Dat is wel echt een 'zwak' punt & de E3 van vorig jaar was daarin een schoolvoorbeeld. Hij doet altijd net wat meer dan de concurrentie, maar dat heeft enkel zin als je er ook echt boven uitsteekt. Daarom denk ik ook dat het hem beter zou uitkomen om eens iets minder favoriet te zijn om wat meer in de luwte te kunnen vertrekken. Hopelijk trekt hij er lessen uit en helpt het dat er met Benoot en Laporte sterke renners naast hem rijden.
Ik neem aan dat je dan af en toe een prachtige overwinning viert en vaak mooi fietsen ziet, dus ach, wat maakt het uit...
Hij lijkt er een soort van trots in te scheppen om altijd 'vol te rijden'. Maar als je dat op de verkeerde momenten doet, eindig je altijd in het defensief t.o.v. sluwere renners die rustig het bordje leegeten van Wout en zijn team en dan van achter zijn rug wegknallen. Zoals Barry zegt, lijkt de rest van het peloton onderhand ook te wéten dat van Aert het toch wel oplost.
Dat is enerzijds het lot van de snelste man (al kan je nu ook niet zeggen dat van Aert een sprint tegen vdP, Pidcock, Alaphilippe, Pogi, Pedersen, Asgreen, enz. 9 van de 10 keer wint). Maar anderzijds lijkt hij dat ook zelf te willen doen om toch maar de controle te houden. Dit resulteert vaker wel dan niet in achter iemand aanrijden die wel durft te pokeren en zijn energie beter verdeelt in de finale.
Nadat hij écht doorbrak met Strade/MSR '20, rijdt hij eigenlijk altijd zo in de grote koersen en offert hij zijn ploeg op aan controle, zelfs de nationale ploeg zoals in Imola, Tokio en Leuven. Alles proberen controleren tot in de diepe finale om dan alleen man tegen man te vallen tegen een pak andere kopmannen. Desnoods achter je eigen man aan rijden zoals bij Evenepoel.
Dat kan je 'mooi koersen' vinden, op den duur vind ik dat persoonlijk dom en naïef koersen. Mannen met een veel grotere erelijst dan Wout momenteel zoals Boonen, Cancellara of Gilbert hadden ook hun wapens met respectievelijk een geweldige sprint, enorme power om een gat te slaan én weg te blijven en de punch, maar zij konden op het juiste moment ook de koers naar hun hand zetten en daarvoor ook hun team op een slimme manier inzetten.
Dat vermogen om een koers te lezen door op de juiste momenten mannen vooruit te sturen of zelf toe te slaan, zie ik bij van Aert zelden. Als hij wint is het omdat hij duidelijk de sterkste man in koers is.
Tuurlijk wint hij nog steeds veel en is hij misschien niet beter dan sommigen van zijn tegenstanders. Maar ik zie keer op keer toch ook een beetje de groeiende frustratie bij Wout na de meet dat 'ze' niet wilden meekoersen met hem en hij vanuit het defensief weer naar een ereplaats is gesprint. Tuurlijk niet, waarom zouden ze? Hij lost het toch op.
Zeker met een sterker team voor de kasseiklassiekers zou ik hem liever eens wat leper zien koersen. Niet door als een Gerrans te beginnen slepen, maar door net het initiatief op de juiste momenten écht in handen te pakken. Geen controle tot op het moment dat van Aert wordt afgezet om het dan alleen tegen 6, 7 andere kopmannen op te nemen maar met Sturm und drang en die andere kopmannen eens in het defensief te drukken. Of hij het nu zelf is of een Laporte, maakt me niet uit. Zet de anderen eens schaakmat en hou de touwtjes zelf in handen (net door te durven verliezen).
Zoals in de Omloop: je eigen winstkansen op het spel zetten door een ploegmaat te laten vertrekken, om dan zelf fris genoeg te zijn voor een onweerstaanbare aanval op de Bosberg i.p.v. te wachten op een sprint. Zo moet hij ook in de grote wedstrijden durven koersen volgens mij.
Weg van het voorspelbare en iets proberen te controleren dat zelden tot nooit te controleren valt.
Wil ik er nog bij zeggen dat ik besef dat wielrennen geen Playstation is en dit ook allemaal geen garantie is op winst. Maar ik vind wel een beetje dat van Aert zich steeds aan dezelfde steen blijft stoten op de grote afspraken.
Mannen met een veel grotere erelijst dan Wout momenteel zoals Boonen, Cancellara of Gilbert hadden ook hun wapens met respectievelijk een geweldige sprint, enorme power om een gat te slaan én weg te blijven en de punch, maar zij konden op het juiste moment ook de koers naar hun hand zetten en daarvoor ook hun team op een slimme manier inzetten.
Deze vergelijking gaat mank wat mij betreft omdat de drie heren die jij aanhaalt heel - heel veel sterker waren dan hun conculega's. Met Boonen naar de meet, dan wist je dat je sprintte voor plek 2. Gilbert won een lange periode werkelijk alles waar hij zijn zinnen op zette en ook Spartacus was van buitencategorie. Die weelde heeft Van Aert niet. Ik kan niet uitmaken of dat hij minder getalenteerd is, of dat er gewoon veel meer begenadigde renners zijn binnen deze generatie, maar het ligt veel dichter bij elkaar.
In het klassieke werk is Van Aert mijn favoriet en hoop ik elke race dat 'ie wint. Ik begrijp dat 'leper koersen / eerst andermans bordje / durf te verliezen' gewouwel zeker en je hebt waarschijnlijk ook gewoon gelijk... maar juist zijn manier van koersen (en zijn gele truitje) maakt hem door mij geliefd.
Maar ik heb het ook over de manier van koersen. Boonen was na een zware koers wellicht nog iets sneller dan van Aert, maar hoe vaak heeft hij als snelste man in koers niet de wedstrijd in handen genomen door zélf het initiatief te nemen? Zelfs toen hij zelf niet meer de benen had om te winnen, zoals in Vlaanderen '17 met de putsch op de Muur van Geraardsbergen.
Ik kan mij zoveel beelden herinneren waarin die 3 op onverwachte momenten gingen aanvallen of via de oortjes aanwijzingen gaven aan hun ploegmaats om de tegenstand op de juiste momenten pijn te doen. Gilbert was in '17 en '19 niet zoveel sterker dan de tegenstand toen hij Vlaanderen en Roubaix won, Cancellara moest op het juiste moment toeslaan om van het sterke Quick-Step-blok met de rappe Boonen af te raken en Tom zelf was niet altijd zoveel beter dan Hushovd, Flecha, Ballan, de jonge Cancellara, Pozzato... en was als snelste man/veelwinnaar ook dé renner wiens wiel werd geschaduwd.
Misschien moet Wout dat ook nog leren, hij is nog niet zo héél lang wegrenner. En zijn voorjaarsteam was ook niet altijd op niveau, dat maakt het al moeilijker.
Ik zie van Aert ook graag winnen, daarom begrijp ik zijn frustratie dat zijn controle-aanpak vaak niet werkt. Hij heeft op die manier al veel grote koersen niet gewonnen, dus waarom niet eens proberen om meer gericht te prikken samen met het team i.p.v. mannetje na mannetje op te roken om in de finale in het defensief te worden gedrongen?
En tuurlijk is het een ijzersterke renner die nu al veel wint. Het zijn maar ideeën om misschien ook in de grote koersen nog meer tot succes te komen. Straks in de Ronde tegen Asgreen, vdP, Pogacar... win je wellicht niet enkel met de benen maar ook met het hoofd.
Hele valide punten voeg je hier nog toe!
Sowieso vind ik deze draad één van de beste die ik ooit onder een WF-voorbeschouwing las…
Nu hopen dat WVA meegelezen heeft
Bedoel je Evenepoel? Of die andere Poel?
Niet te hopen dat het om die laatste gaat, want die hoop ik live in actie te zien in Montecatini Terme...
Evenepoel lijkt me op dit moment geen verzwakking van de klassieke kern. De rest is nog niet echt op de afspraak geweest.
Ik kan mij niet inbeelden dat Wout denkt dat onder de juiste omstandigheden hij de overwinning gaat laten aan Laporte of Benoot, hij wil gewoon zelf winnen en dat moet ook!
Met de Omloop en E3 in de pocket kan hij dan zonder druk naar GW, RVV, AGR en PR!
Als hij die alle zes op zijn naam schrijft dan kan zijn boerenjaar al niet meer stuk !!!
Persoonlijk denk ik dat de sterren gunstig staan - QS is zwak, TJV team is sterk, Matje is een onbekende factor en Wout heeft duidelijk een andere aanpak dit jaar - 'het mag, maar het moet niet per se'!
Dat leverde hem in 2009 en 2010 al een pak grote overwinningen op en in ‘12 de wereldtitel. 2011 was dan het jaar waarin hij in de beste vorm stak. Het juist vallende puzzelstukje was toen misschien de schorsing van die andere gouden puncher Valverde, verder was het vooral brute kracht heuvelop.
Van Aert heeft voorlopig niet dat ene dodelijke wapen waar niemand tegenop kan, wat het ook moeilijker maakt om zoveel koersen te winnen. Heeft wel genoeg sterke wapens natuurlijk met zijn sprint, punch en hardrijderscapaciteiten, maar hij moet het denk ik meer hebben van in elkaar vallende puzzelstukjes dan Gilbert die iedereen eigenlijk keer op keer simpelweg uit het wiel ramde.
Bij ‘alle puzzelstukjes’-voorjaren denk ik eerder aan Van Avermaet ‘17, die toen in uitstekende vorm was maar voor wie het ook vaak net allemaal de goeie kant uit viel in koers, veel meer dan dat er gewoon niks aan te doen viel.
‘Als hij die alle zes op zijn naam schrijft dan kan zijn boerenjaar al niet meer stuk !!!’ -> Iemand die 6 klassiekers in een voorjaar wint, zal inderdaad vrij tevreden zijn. Lijkt me alleen behoorlijk onrealistisch dat van Aert al die koersen gaat winnen?
Ik ben in elk geval erg benieuwd naar Van Aert morgen. In MSR gaf hij mij niet de indruk dat hij op zijn allerbest was, maar daar kan die laatste rit in P-N misschien nog voor iets tussengezeten hebben. Als zijn trainer alles juist berekend heeft dan moet die vormpiek er nu zowat zitten aan te komen.
Of wordt er gedoeld op buitenkoerse puzzelstukjes van het type, nét op tijd van de berg afkomen, nét de juiste ketonencocktail opslurpen en de juiste dokter met de juiste klik en vetste intervalschema's op het juiste moment tegen het lijf lopen?
"Heeft wel genoeg sterke wapens natuurlijk met zijn sprint, punch en hardrijderscapaciteiten"
Het interessante en menselijke aan Wout is dat hij deze indrukwekkende wapens nooit allemaal lijkt te kunnen inzetten in een koers.
Wout kan na een rustige rit massaspurters verslaan, maar na een gemiddelde klassieker doen Pidcock, Pedersen en Van der Poel niet onder voor Wout zijn sprint.
Een lange, harde koers, en zijn explosieve klimmerskwaliteiten vallen grotendeels weg.
Een paar punches te veel, en Wout krijgt op het vlakke ondanks zijn superieure tijdrijders capaciteiten het gat niet meer dicht.
Wout's zwakte lijkt dus zijn herstelvermogen te zijn in de koers. Dat is ook de reden dat Van der Poel zich in het veld aanleerde om altijd ronde 1 keihard aan te vangen.
Jumbo probeert dit zwakke punt dit jaar op te vangen met een sterkere ploeg, zodat hij zich zo lang mogelijk kan sparen voor de finale. Ben echter reuze benieuwd of Pogacar, Mohoric en Van der Poel dat idee volgend weekend niet overhoop gaan knallen.
Feit is dat van Aert een fijne omkadering heeft en met bijvoorbeeld Laporte in de antcipatie gooien en Benoot als herstelsleephond tot ver in de finale relatief sparend aanbelanden kan. Ik zie Pogi, MvdP, Mohoric, Asgreen etc níet de koers supervroeg open gooien op de heilige zondag
Wout is het aan zijn stand verplicht de E3 te winnen met de ploeg die ze speciaal voor hem gebouwd hebben net voor deze wedstrijden.
Mystery Rider, meen je dit? Deelnemersveld al bekeken? Er is zoveel goede concurrentie. Je mag van hem verwachten dat hij er in de finale nog bij zit (tenzij hij verkeerd gegokt heeft) en dat 'ie meedoet om de knikkers, maar winnen is hij helemaal niet aan zijn stand verplicht. Echt onzin.
Daarbij, ook de ploeg die Jumbo-Visma om hem heen gebouwd heeft, moet zich nog maar zien te tonen als het er op aankomt.
GVA had in 2016 geen enkele kans om beter te zijn dan Sagan op korte heuveltjes. Sagan was vanaf GW nagenoeg onklopbaar op zijn terrein. GVA kon hem nadien nog een keer kloppen in GPM. In 2017 was Sagan eigenlijk ook beter maar had hij gewoon pech in zowel de E3, de ronde en PR (wel geen korte heuveltjes).
Ja , ik heb wel degelijk de deelnemerslijst bekeken, ik kan mij echt niet inbeelden wie Wout gaat kloppen vandaag!
Nee, ik gun het hem echt, na zijn demonstratie in de Omloop en de machtige vertoning van TJV in PN en het team dat TJV opgesteld heeft voor E3 en GW kan ik mij echt niet inbeelden dat Wout deze gaat verliezen!
Maar ik besef wel dat hij de sprint niet moet afwachten en gewoon moet proberen solo aan te komen!
De buiten koers puzzelstukjes zoals ketonen of doping hou ik me niet zo mee bezig, het zijn allemaal volwassenen mannen (en vrouwen), als zij dingen in hun lichaam willen duwen om beter te presteren - dat is hun keuze!
Ik heb lang genoeg zelf competitief gekoerst om te weten hoe het eraan toegaat, als je als 16-jarige preparaten aangeboden krijgt, dan had ik al zoiets van - sorry, ik heb geen talent en dit gaat me ook niet echt beter maken - maar ik had dan ook niet de ambitie prof te worden
Qua parcours meer dan genoeg plaatsen waar het verschil kan gemaakt worden. Ook een wedstrijd waarin veel meer met open vizier gekoerst durft te worden dan in de meer gesloten Ronde van Vlaanderen. De kans dat hier gesprint wordt met een grote groep lijkt me zeer klein.
Bedoel je niet een andere koers?
TJV heeft eigenlijk de situatie met Tom Boonen van Quickstep. Een ijzersterke ploeg, en in theorie ook nog eens de beste renner om het af te maken. Maar dan moet je niet de laatste 5 km in gaan met een groepje van 10 man, zonder knechten. Want dan ben je als snelste man vaak het bokkie. Je moet zorgen dat je ofwel met een mannetje of 3 overblijft (zodat je niet hoeft te twijfelen als er iemand demarreert). Ofwel je moet in de finale een mannetje in steun hebben, voor het spelen van het ploegenspel of het regelen van de sprint.
Benieuwd ook naar QS. Ze hebben al behoorlijk wat gewonnen, maar de klassieke kern heeft nog niet weten te overtuigen. Het gevolg van corona? Of het hinken op 2 gedachten vwb de ploegsamenstelling?
Van mij mag het iemand uit de tweede lijn worden. Vocsnor, Narvaez, Turgis... Maar doorgaans winnen hier wel ijzersterke renners als je de erelijst ziet.
Tegen de finale begint, geen TJV meer te bespeuren. Kopman Wout gaat vervolgens alle gaten op medevluchters dichten en zit op het eind door zijn krachten heen. Meneer x wint. Einde.
Dit scenario heb ik al tig keren zien passeren. Wordt voorspelbaar zo...
Tip aan Wout. I.p.v. al die krachten te verspelen met veel te veel op kop te rijden en op alles en iedereen te reageren, steek al die energie eens in een poging om zelf aan te vallen. Good luck!
Niet kijken overigens bespaart jou wellicht ook een teleurstelling. Of een negatieve bevestiging, wat jij wil.
Als supporter ga ik gewoon van het ergste/ meest realistische scenario uit, en zodoende kan het alleen maar mee vallen.
Zeer gewaagde voorspelling!
Sep, verlos ons uit je eeuwige lijden.