Oppermachtig optreden Jumbo-Visma in Vuelta a España roept vragen op
Analyse Het is medio augustus 2019 wanneer Richard Plugge de komst van Tom Dumoulin als dé nieuwe klassementsrenner naar Jumbo-Visma bevestigt. Met het driemanschap Primoz Roglic, Steven Kruijswijk en Tom Dumoulin wil de Nederlandse ploeg de strijd aangaan met INEOS Grenadiers dat tot op dat moment met onder anderen Chris Froome, Geraint Thomas en Egan Bernal extreem dominant is in de grote rondes.
De nieuwe najaars-editie van RIDE is nu verkrijgbaar! In ons najaarsnummer kijken we vooruit naar de periode waarin ploeteren door regen & modder centraal staan. Met o.a. een uitgebreide reportage met gravelaar Niki Terpstra. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting! De aanpak van het Britse keurkorps om met meerdere kopmannen in de Tour de France de strijd aan te gaan spreekt teammanager Plugge aan. INEOS Grenadiers in de Tour verslaan wordt de grote ambitie van zijn ploeg, maar de Nederlandse ploeg kijkt dan zelfs al verder. “Onze doelstelling is niet alleen de Tour winnen. Wij willen vanaf de komende Vuelta in iedere grote ronde om de eindzege mee doen”, zegt Plugge in een interview op 18 augustus in het hoofdkwartier van Jumbo Supermarkten in Veghel.
Vier jaar en een maand later slaagt Jumbo-Visma in de opdracht om in één jaar alle drie de grote rondes te winnen. Met drie verschillende winnaars, en in de derde van de drie grote rondes ook nog eens met een compleet eindpodium. Dit past in het streven dat de ploeg sinds hun eerste Tour de France-zege in 2022 hardop uitspreekt. Jumbo-Visma wil niet alleen grote rondes winnen. Het wil tot en met 2030 sportgeschiedenis schrijven en in één adem genoemd worden met historische sportclubs zoals rugbygrootmacht All Blacks en de basketballers van de LA Lakers in hun gouden jaren.
Sepp Kuss en Jonas Vingegaard in de Vuelta – foto: Cor Vos
Je zou dergelijke uitspraken als Hollandse branie kunnen betitelen. Er zijn zoveel wielerploegen die enkele malen een grote ronde of jarenlang bepaalde klassiekers hebben gewonnen. Tot dusver lijkt het echter geen grootspraak van Plugge, Merijn Zeeman en co. Ze maken hun woorden ook waar. Jumbo-Visma is bezig met het schrijven van geschiedenis. Nooit eerder won een team de drie grote rondes in een jaar.
Al was dat tot 1995 vrijwel onmogelijk omdat de Vuelta toen in april direct voor de Giro plaatsvond. Maar het is ook sinds 1966 niet meer voor gekomen dat een ploeg het hele podium van een grote ronde claimt, zoals nu in de Vuelta is gebeurd. In 1966 eindigde het Spaanse Kas-Kaskol de Vuelta met liefst zes renners bij de eerste zeven, waaronder alle podiumplekken. Al was de Vuelta in die jaren vooral een Spaanse aangelegenheid.
Niet met het in 2019 gepresenteerde trio Roglic-Kruijswijk-Dumoulin bestormt geel-zwart de wielerhemel, maar het drietal Primoz Roglic, Jonas Vingegaard en Sepp Kuss draagt het vaandel in dit succesverhaal. Drie renners die als bescheiden talenten werden binnengehaald en die zich onder de begeleiding van Jumbo-Visma sterk hebben ontwikkeld.
In de afgelopen Vuelta werden alle concurrenten tot figuranten gedegradeerd. In de twee koninginnenritten, met aankomsten op de Col du Tourmalet en Alto de l’Angliru, wist Jumbo-Visma het hele podium te veroveren en verstevigde zodanig ook de eerste drie plekken in het klassement. De enige discussie die er nog werd gevoerd was die of de rode leiderstrui van Sepp Kuss, veroverd dankzij zijn aanwezigheid in een vroege vlucht, aangevallen mocht worden door kopmannen Vingegaard en Roglic.
Richard Plugge en Jonas Vingegaard – foto: Cor Vos
Er is een ongeschreven regel in de wielersport: een ploegmaat val je nooit aan. Hoe Jumbo-Visma in deze situatie is gekomen, is uniek. Dat er twijfels waren hoe je dit verder moet uitspelen is logisch. Je kunt echter nooit stellen dat de Vuelta-zege aan Kuss gegeven is. De ploeg en hij hebben deze situatie op een bijzonder knappe manier weten te creëren.
Hoewel de ploegleiding keer op keer naar hun hashtag #SamenWinnen wees, is het proces om Kuss als eindwinnaar uit te spelen intern niet rimpelloos verlopen. Kuss is de meesterknecht die een enorme gunfactor heeft opgebouwd. De Vuelta a España winnen is echter veel meer dan alleen een mooie overwinning. Deze eindzege maakt een carrière en zorgt naast de premies ook voor gigantische jaarcontracten in de toekomst.
Primoz Roglic had moeite met het besluit om Kuss niet aan te vallen. Begrijpelijk, want de Sloveen had zijn vierde Vuelta kunnen winnen en hiermee recordhouder met Robert Heras kunnen worden. Het zal bij hem gaan knagen wanneer hij volgend jaar in de Tour de France opnieuw gevangen kan komen te zitten in de ploegtactiek. Zijn grote streven is immers om de drie grote rondes in zijn loopbaan te winnen. Bij vrijwel alle andere ploegen kan de Sloveen alleen het kopmanschap in de Tour dragen en op de volledige steun van een ploeg rekenen. Diverse WorldTeams hebben de afgelopen periode dan ook bij zijn manager op de deur geklopt.
Primoz Roglic wint de Giro d’Italia – foto: Cor Vos
Persoonlijk moet ik zeggen dat ik liever de sterkste zie winnen dan degene die via een lange vlucht enigszins toevallig in de leiderstrui is gekomen. Zoals ik er ook moeite mee heb dat Wout van Aert een klassieker van het kaliber Gent-Wevelgem aan ploegmaat Christophe Laporte schenkt. Hoe mooi de hashtag #SamenWinnen ook klinkt, en hoezeer Plugge ook roept dat dit in het dna van de ploeg zit, ik zie liever strijd dan cadeaus wanneer het om de hoofdprijzen in het seizoen gaat. Na de rit naar de Col du Tourmalet was de spanning van deze Vuelta dan ook grotendeels verdwenen.
Dat er vragen worden gesteld over de dominantie van Jumbo-Visma is logisch. Als één ploeg zo boven de rest uitsteekt, horen in een sport met een verleden als het wielrennen de alarmbellen af te gaan. De ongefundeerde uitspraken van oud-teammanager Jérôme Pineau over mechanische doping slaan daarentegen nergens op. Vragen stellen moet. Wanneer je echter wijst, moet je ook met bewijs komen.
Jumbo-Visma is een van de meest transparante ploegen van het peloton en hun visie contra dopinggebruik is sinds het Blanco-tijdperk na Rabobank duidelijk. Qua wetenschappelijke aanpak op het gebied voeding, hoogtestages, materiaal, trainingsaanpak en scouting lopen zij inmiddels voorop. Maar, dat je zelfs binnen een ploeg niet alles kunt controleren blijkt uit het feit dat hun renner Michel Hessmann onlangs positief testte op een vochtafdrijvend middel.
De winnende Tour-ploeg van Jumbo-Visma – foto: Cor Vos
In deze Vuelta a España had de concurrentie moeten komen van de jonge supertalenten Remco Evenepoel (23) en Juan Ayuso (21), maar beiden hebben tegenover vorig jaar niet de stap gezet waarop iedereen stiekem rekende. Jumbo-Visma kon ook nu weer de ploeg in de breedte als sloophamer inzetten om hun belangrijkste concurrent af te matten. In de Tour brak Tadej Pogacar door het dagenlang collectief hard maken van de koers door de Nederlandse ploeg; in deze Vuelta bekocht Evenepoel in de rit naar de Col du Tourmalet alle eerdere inspanningen.
Dit seizoen, en zeker deze Vuelta, is mooi voor de geschiedenisboeken. Het is echter de vraag of de wielersport hiermee is gediend. Eén ploeg die alles wint en onderling de prijzen verdeelt is niet bevorderlijk voor de aantrekkelijkheid van de sport. Na deze vernedering strooide Plugge extra zout in de wonden van alle andere ploegen door zaterdagmiddag al te roepen dat Jumbo-Visma al volop bezig is om te kijken wat allemaal nog beter kan richting de toekomst.
Een toekomst die UCI-voorzitter David Lappartient misschien wel heel anders ziet. In een interview met WielerFlits gaf hij vorig jaar al aan te onderzoeken of er niet een ander systeem in de WorldTour moet komen waardoor de rijkere ploegen niet te overheersend in de competitie worden. Een draftsysteem dat in de Amerikaanse grote competities (zoals in de NBA en NFL, red.) wordt gehanteerd, is door de zegereeks van Jumbo-Visma misschien een belangrijke stap dichterbij gekomen.
