Het avontuur van Bart Lemmen (27): in twee jaar van West-Frisia en de Luchtmacht naar de profs

In twee jaar heeft Bart Lemmen (27) een bijzondere ontwikkeling doorgemaakt. In 2021 was hij nog als militair renner van het clubteam WV West-Frisia, vorig jaar combineerde hij zijn baan van 32 uur bij de Luchtmacht met het koersen bij VolkerWessels en nu is Lemmen prof bij Human Powered Health. “Het is een super mooi avontuur”, is dan ook de simpele conclusie van de Utrechter.

Zijn baan bij de Luchtmacht heeft Lemmen opgezegd om vol voor het profavontuur te gaan. Maar de laatste twee jaar bleef hij dat werk, dat vaak nog veel meer tijd in beslag nam, doen naast het wielrennen. Eerst voor West-Frisia, waar hij als clubrenner in 2021 de Topcompetitie wist te winnen. “Dat jaar was ook nog eens een corona-jaar. In september 2021 deed ik pas echt wat noemenswaardigs. Het is super snel gegaan, maar het is ook wel heel leuk”, blikt hij terug.

Zijn prestaties bij West-Frisia leverden hem een transfer op naar het continentale VolkerWessels. Daar won hij een rit in Kreiz Breizh Elites, werd hij vierde op het NK op de weg en reed hij ereplaatsen in meerdere rittenkoersen op profniveau. Genoeg voor Human Powered Health, het Amerikaanse ProTeam, om hem een contract aan te bieden voor twee jaar. En nu is Lemmen dus prof.

“Het bevalt heel goed. Ik had mijn seizoensvoorbereiding iets uitgesteld en zou iets later beginnen met trainen. Het was geen verrassing dat ik in de Tour of Oman (waar hij ziek afstapte, red.) nog niet in topvorm was, maar ik heb de training goed kunnen hervatten”, vertelt de ex-militair.

‘Ik voel me nog hartstikke nieuw’
Het leven als prof bevalt hem wel, de eerste maanden. “Het is aan de ene kant heel stressvol bij de profs, en aan de andere kant ben ik blij dat ik niet meer zoveel ballen in de lucht moet houden. Ik kan mij gewoon op een ding focussen en dat bevalt heel goed. Het is een heel leuk team en we rijden een heel mooi programma, dus daar ben ik wel excited over eigenlijk.”

Maar die weg naar het profbestaan ging niet via de gebruikelijke weg voor Lemmen. Zo heel lang fietst hij nog niet en dat merkt hij in zijn eerste wedstrijden. “Ik voel me nog wel hartstikke nieuw op sommige gebieden, maar het went heel snel. Het is ook niet voor niks snel gegaan”, zegt hij vol zelfvertrouwen.

Als hij zijn huidige leven vergelijkt met dat van een continentale renner, ziet hij veel gelijkenissen. “Op trainingskamp gaan, gemasseerd worden, niet voor je eigen fiets hoeven te zorgen, dat is veel hetzelfde. Het niveau is wel anders. Vorig jaar reed ik een paar profkoersen, en nu alleen maar. Het niveau is gewoon hartstikke hoog. Dat vind ik alleen maar leuk om me daarmee te meten. Je moet je wel snel aanpassen, want het peloton gaat gewoon”, lacht Lemmen.

Kind in een snoepwinkel
De Tour of Antalya stond op zijn programma, maar die werd afgelast, en de Tour of Oman reed Lemmen niet uit. In O Gran Camiño hervatte hij de koers met een knappe uitslag in de eerste bergrit en een uitschieter in de tijdrit. Hij werd er knap vierde, op ruim een minuut van winnaar Jonas Vingegaard. De Tourwinnaar verslaan, dat is niet realistisch, weet Lemmen.

“Mijn eerste doel is om volwaardig profwielrenner te worden. Dat ik mij ook zo voel, dat ik de belasting aankan, de trainingen doe en de koersen rijd. Ik hoop een keer, als het goed valt, om ergens raak te schieten. Dat zal niet in de allerhoogste profkoers zijn, naar mijn verwachting”, legt hij uit.

“Maar vorig jaar werd ik bijvoorbeeld vijfde in de Ronde van Slowakije. Met wat meer training en meer ervaring moet er in zo’n koers een keer wat in zitten. Maar als het niet lukt, dan maakt het me niet eens zoveel uit. Ik wil het gewoon naar mijn zin hebben. Ik ben een kind in een snoepwinkel, maar ik wil wel winnen hoor, dat wel!”

foto: WielerFlits

Voor de start van de derde rit in O Gran Camiño - foto: WielerFlits

Als winnaar van de Ton Dolmans Trofee 2022 - foto: Cor Vos

Voor Lemmen wacht nu een trainingsstage in Girona in een hoogtetent. “Eigenlijk begint dan pas mijn seizoen, in april. We rijden de Ronde van Sicilië, de Hellas Tour, de Ronde van Noorwegen in mei en juni. Dat zijn wel doelen en daar hoop ik een goede uitslag te kunnen rijden. En het Nederlands kampioenschap natuurlijk.”

“Wat voor type renner ik ben, dat weten we ook nog niet helemaal. Ik ga op zich aardig omhoog, maar niet als de beste”, vertelt hij. In O Gran Camiño heeft hij alvast veel geleerd. “Koersen in kou, en veel van mijn ploeggenoten. Iedereen brengt wat mee, daar leer je veel van. Ik geniet gewoon.”