De denker in Tom Dumoulin strijdt al jaren met zijn twijfels
Raymond Kerckhoffs
zondag 24 januari 2021 om 07:00

De denker in Tom Dumoulin strijdt al jaren met zijn twijfels

Opinie Twijfels. Een topsporter kan er niet zonder, want twijfels zijn de beste houvast om scherp te blijven. Alleen mogen de twijfels nooit de overhand nemen.

Gisteren heeft Tom Dumoulin besloten om voor onbepaalde tijd onbetaald verlof te nemen. Hij last een pauze in zijn carrière in, omdat hij zich al een jaar als wielrenner niet meer gelukkig voelt. Of hij ooit terugkeert in het peloton is nu de grote vraag.

Tom Dumoulin vecht eigenlijk sinds zijn overwinning in de Giro d’Italia in 2017 al tegen deze twijfels. Op het moment dat hij de mooiste zege uit zijn loopbaan boekte, was hij vanuit het sportieve aspect dolgelukkig. Hij zag echter ook zijn vertrouwde leven veranderen, doordat hij na die 28ste mei als kampioen door het leven moest. Zijn veranderde status was iets wat hij niet wilde en waarvoor hij nooit was gaan fietsen. De populariteit kon hem gestolen worden. Als mens maakte het ‘maglia rosa’ hem zelfs deels ongelukkig.

Sindsdien worstelt hij met de vraag of het wielrennen hem nog wel het gewenste plezier brengt. Hij houdt van het spelletje om mee te spelen voor de prijzen op het allerhoogste niveau, maar hij hekelt het verwachtingsniveau en de druk die hem wordt opgelegd voor welke wedstrijd dan ook. Daarbij is hij een denker, die sowieso vaker dan doeners met zichzelf worstelen.

De breuk met zijn toenmalige ploeg Team Sunweb heeft Dumoulin in 2018 en 2019 veel negatieve energie gekost. Waar hij blij moest zijn met bijvoorbeeld een tweede plaats in de Tour de France, overheersten op dat moment de frustraties dat de teamleiding geen enkel gehoor aan bepaalde wensen en zijn zienswijze gaf.

Foto: Cor Vos

De slepende knieblessure na zijn val in de vierde rit van de Giro d’Italia naar Frascati in 2019 was natuurlijk de grootste voedingsbodem voor zijn twijfels. Uiteindelijk reed hij 420 dagen geen wedstrijd, waardoor hij de onzekerheid in zijn lichaam kroop.

Bij Team Jumbo Visma vond hij afgelopen jaar weer een ploeg waarin hij zich thuis voelde. Maar ook daar moest hij omgaan met zijn status. In het peloton is hij niet meer de wielrenner Tom Dumoulin, maar de kampioen Tom Dumoulin. Het frank en vrij koersen en het anoniem rond bewegen in de wielerwereld zit er voor hem niet meer in. Daarbij heeft hij een salaris dat ook een bepaald verwachtingspatroon schept.

Na een geslaagde rentree in de Tour de l’Ain bewees de Maastrichtenaar vorig jaar met een zevende plek in de Dauphiné weer langzamerhand naar zijn oude niveau te groeien. Twee weken later stond hij bij Le Grand Départ van de Tour de France in Nice dan ook aan de start als een van podiumkandidaten voor de buitenwereld, maar stiekem ook voor zichzelf. De zitvlakblessure (derde bal) die hij op dat moment al had, werd vervolgens een steeds grotere kwelgeest.

Die pijn, maar ook opnieuw de twijfels, zorgden voor een rigoureuze koerswijziging in de eerste Pyreneeënrit op de Col de Peyresourde. Dumoulin gooide het kopmanschap van zich af door als een knecht hard op kop te rijden voor Primoz Roglic. Het was eigenlijk een zinloze actie. Pas later in de NOS-documentaire ‘Code Geel’ werd duidelijk hoe diep Dumoulin die dag zat. In de bus barstte hij in tranen uit.  Een pijnlijke confrontatie. Waarbij je je vanuit de ploeg de vraag moet stellen of alle ‘kleedkamer’-beelden wel naar buiten moeten komen?

Verlost van de zitvlakblessure reed de Maastrichtenaar een sterke slotweek in de Tour. De tweede plaats in de klimtijdrit naar La Planche des Belles Filles achter de ontketende Tadej Pogacar was een topprestatie. Al kwam op dat moment het enorme verschil van 1’21 waarmee de jonge Sloveen hem versloeg als een mokerslag aan. Hoe moest hij immers zo’n jong talent in de toekomst gaan verslaan?

Foto: Cor Vos

Dankzij die tijdrit stelde hij een knappe zevende plaats in het eindklassement van de Tour veilig. Al was het wel vreemd dat hij daags na de klimtijdrit vanuit het niets in een interview met NOS-verslaggever Han Kock aangaf dat hij in het voorjaar serieus overwogen had om te stoppen met wielrennen. Waarom hij dit zelf naar buiten bracht was vreemd. Het leek alsof hij op dat moment al een signaal wilde afgeven.

Vervolgens koerste Dumoulin nog sterke finales op het WK in Imola en in Luik-Bastenaken-Luik, maar zorgde zijn snelle opgave na de zevende rit van de Vuelta a España voor een zure smaak voor de winterstop. De intensieve maanden na de Corona-stop hadden al zijn energie opgevreten.

Zelf erkende Dumoulin dat hij qua resultaten in 2020 meer had gehoopt. Het komende seizoen zou hij weer vol op de prestaties willen gaan. Richting de buitenwereld sprak hij ambities uit, terwijl veel zogenaamde kenners openlijk vraagtekens plaatsen of hij ooit wel terug op niveau zou terugkeren. Kon Dumoulin nog wel zijn topvorm van 2017/2018 halen? En was dat voldoende om de strijd aan te gaan met een nieuwe jonge generatie onder aanvoering van Tadej Pogacar, Egan Bernal en Remco Evenepoel?

Vragen waarop niemand een antwoord kan geven. Chris Froome antwoordde vorig jaar in een interview dat die jonge generatie hem juist inspireerde om nog harder dan voorheen te trainen om tegen hen te kunnen opboksen. Of de viervoudig Tourwinnaar ooit zijn niveau weer haalt valt te betwijfelen, maar je moet dat vertrouwen in jezelf wel behouden.

Het bijzondere talent waarmee Dumoulin de Giro in 2017 won en in 2018 tweede in zowel de Giro als de Tour werd, is niet verloren gegaan. Wielrennen is echter mentaal een ongekend zware sport.  Om op het hoogste niveau af te zien moet je geest ongekend sterk zijn en kunnen de kleinste twijfels al het grootste vergif zijn.

Foto: Cor Vos

In december 2019 zat ik bij hem aan de keukentafel over zijn verloren wielerseizoen te praten. Maandenlang was hij dat jaar door de knieblessure verplicht om afstand te nemen van het wielerwereldje. Die break ervoer hij niet als verkeerd. Het voelde alsof hij een soort pauze in zijn carrière kende.

“Voor het eerst in acht jaar tijd had ik de tijd en de ruimte om essentiële vragen te beantwoorden”, vertelde hij. “Hierdoor heb ik teruggevonden wat ik een beetje verloren had: het leuke in het fietsen. Het trainen, mezelf verbeteren, kleine dingetjes vinden om de concurrentie voor te zijn, dat zijn zaken waar ik echt van geniet. Twijfels mogen je nooit in de weg staan.”

Die twijfels hebben helaas weer de overhand genomen. Het is voor de wielersport te hopen dat Dumoulin zijn honger naar de koers in de komende periode opnieuw terugvindt. Hij is een parel voor de sport. Ik ben ervan overtuigd dat hij in goeden doen nog altijd in de grote rondes voor de podiumplaatsen kan strijden. Maar, daarvoor moeten de geest en het lichaam wel in balans zijn.

Voor Dumoulin zal dit besluit als een (tijdelijke) bevrijding voelen, voor de meeste wielerliefhebbers voelt het als de sportieve zelfmoord van een kampioen.

RIDE Magazine
28 Reacties
Sorteer op:
23 januari 2021 13:33
Tragisch...
23 januari 2021 13:54
Hij lijkt de strijd gewonnen te hebben voorlopig, gezien dit citaat van nu.nl:

Vrijdagavond nam Dumoulin vervolgens het besluit om voorlopig een punt achter zijn loopbaan te zetten. "En dat voelt nu heel goed", vervolgde Dumoulin. "De ploeg steunt me en het voelt echt alsof er een rugzak van 100 kilo van me af is gegaan. Ik werd helemaal vrolijk wakker. Dat zegt genoeg lijkt me."
    23 januari 2021 14:06
    Maar als ie ooit weer opstapt, is hij toch meteen weer die kampioen. Dat gaat toch nooit meer weg? Anoniem rondrijden is er nooit meer bij, nu niet en later niet. Wens hem sterkte.
    23 januari 2021 15:30
    Wie weet kan ie er dan wel mee om gaan. :)
    23 januari 2021 16:17
    Dat zegt genoeg inderdaad en maakt het zeer onwaarschijnlijk dat we hem als renner nog terug gaan zien
23 januari 2021 14:00
Tijd voor een ayahuasca sessie met Karsten Kroon.
    23 januari 2021 14:06
    Hulde
    23 januari 2021 15:14
    Ja idd, en dan een mooie straffe Barolo drinken met LtD.
23 januari 2021 14:36
Dit wou ik gisteren al zeggen.
Twee slovenen hebben m mentaal gekraakt. Een toonde zich de top van de gele apenrots en de andere met een ongelofelijke tijdrit.

Als hij een comeback maakt zou dat het best bij Lefevere kunnen.
    23 januari 2021 15:32
    Ik vermoed dat een comeback gewoon bij tjv zal zijn gezien zijn contract niet wordt ontbonden. Daarnaast denk ik niet dat Tom en PatLef erg goed klikken.
    23 januari 2021 21:10
    Tom heeft nu weer laten blijken dat het overstresserende planmatige hem niet ligt en dat hij zijn eigen inbreng ook wil doen. Dan vallen Sunweb JV en Ineos dus al af.

    Contract tja, nu wordt ie niet betaald maar hij kan het nog altijd afkopen.
23 januari 2021 14:37
Als ik jouw stuk zo mag concluderen dan stelt Dumoulin zichzelf de vraag of hij het nog wel kan opbrengen om weer concurrerend te zijn met de jonge garde, waarbij hij de twijfel heeft of hij dat niveau nog wel kan behalen.

Je moet veel opgeven om uiteindelijk sterk genoeg te zijn om mee te kunnen doen met de allerbeste. Die pure wilskracht om dat te worden lijkt te ontbreken. Geef hem eens ongelijk. Dumoulin is gezegend met vele gaves en wielrennen is daar slechts één van. Hij kan nog zoveel meer doen met de tijd die hij anders zou stoppen in het trainen.
23 januari 2021 15:35
Misschien las hij te veel Wielerflits? Ik denk dat dit eerder definitief is...
    23 januari 2021 16:59
    Dat denk ik ook en het beste zou zijn als hij alsnog de medische universitaire studie gaat doen waarvoor hij indertijd niet werd ingeloot. Daar heeft onze samenleving heel wat meer aan dan een terug keer op de fiets. Zelfs al zou dat in een Tour zege resulteren.
    23 januari 2021 20:42
    Voor hetzelfde geld was hij daar in het 1e jaar gestopt omdat het toch niet zijn ding was. Het is niet zo dat je een universitaire studie "ff" doet.
24 januari 2021 00:25
Zoals in het stuk staat: Dumoulin heeft van half 2019 tot half 2020 maar liefst 420 dagen geen koers gereden. Dat leek me een uitgelezen moment om tot rust te komen en levensvragen te beantwoorden. Dat hij nu na 40 wedstrijddagen opnieuw nood heeft aan bezinning lijkt me vreemd.
Het verhaal zit er gewoon op, en hij kan met trots terugkijken op een prachtpalmares.
    24 januari 2021 07:38
    Dat is natuurlijk niet waar. Al die tijd ben je bezig met revalideren, trainen, gesprekken over doelen, terugkomen, leven als een prof. En dat zonder dat je er een wedstrijd mee wint. Lijken me mentaal juist de meest slechte momenten om tot rust te komen en levensvragen te beantwoorden.
24 januari 2021 08:50
Achteraf had hij dus gewoon bij Sunweb moeten blijven. Daar is niemand de kopman en zou dat stress schelen, maar Tom wilde meebeslissen als de kopman
    30 januari 2021 11:48
    Wat ik me kan herinneren van zijn overstap van Sunweb naar TJV is dat hij juist blij was om naar een team te gaan waar hij niet de absolute kopman was. Bij Sunweb speelde het kennelijk teveel in zijn hoofd dat hij moest leveren . . .
24 januari 2021 10:27
Rugzak op en wandelen in de bergen.
    24 januari 2021 10:30
    Oeps... daar kom je nu niet zonder werkgeversverklaring.
24 januari 2021 11:37
Eerste Nederlandse grote ronde winnaar in 30 jaar, eerste Nederlandse wereldkampioen tijdrijden ooit. Waarom zou je nog terug willen komen als je toch al tot één van de legendes van de Nederlandse wielerhistorie behoort?

Gewoon alsnog geneeskunde gaan studeren, zou ik zeggen....
    24 januari 2021 12:54
    Dat kan ook over 5 jaar, na 3 zeges in DE tour.
24 januari 2021 14:13
Prima stuk geeft, een goed overzicht. Voor wat van buitenaf te observeren valt althans
24 januari 2021 15:57
Deze wielerliefhebber ziet misschien de dood van een kampioen, maar de wedergeboorte van de mens Tom. Iedereen dwingt hem, maar om meer van zijn carrière te maken, dan wereldkampioen tijdrijden of winnaar van de Giro, 'zijn fans' verplichten hem om de tour rijden en nemen geen genoegen met een podiumplek en die plek 7 tellen ze niet eens. "Hij moet het maar even doen, dat is hij aan zijn stand verplicht." Hij moet niks, lekker doen wat hij belangrijk vind.
24 januari 2021 18:21
Beseffen dat je niet meer de hoogste viool speelt, en pas op de derde plaats komt,
Is voor sommigrn voldoende om pp te geven.
Spijtig van het talent.
    24 januari 2021 19:21
    Het is wellicht ook spijtig van zijn talent als wetenschapper om de doelen van anderen te blijven nastreven. Wie zijn wij om daar iets van te vinden?
25 januari 2021 01:34
Gun hem even tijd en laat hem terugkomen om nog mooie dingen op de fiets te laten zien. Er zijn taloze studenten die dat medische diplomaatje kunnen halen een grote ronde winnen zijn er maar weinige.

Reacties zijn gesloten.