WK 2022: Foss zorgt voor daverende verrassing in tijdrit, brons voor Evenepoel
Niet Filippo Ganna, Remco Evenepoel of Stefan Küng, maar Tobias Foss is de nieuwe wereldkampioen in het tijdrijden. De Noor, die normaal uitkomt voor Jumbo-Visma, wist de wielerwereld te verbazen door in Wollongong naar het goud te snellen. Küng moest genoegen nemen met zilver, brons was er voor Evenepoel.
Het WK wielrennen 2022 wordt deze week verreden in Wollongong, Australië. De eerste dagen staan in het teken van het WK tijdrijden en vandaag waren de elitevrouwen- en mannen aan de beurt. Bij de vrouwen wist Ellen van Dijk met verve haar titel te verdedigen en zich zo voor een tweede opeenvolgende keer tot wereldkampioene tegen de klok te kronen. Bij de mannen waren de meeste ogen gericht op titelverdediger en topfavoriet Filippo Ganna, de kersverse Vuelta-winnaar Remco Evenepoel en de Zwitsers Stefan Küng en Stefan Bissegger. Deze kleppers kregen een parcours van 34,2 kilometer voor de wielen geschoven.
Thuisfavoriet Plapp zet eerste richttijd neer
Maar laten we beginnen bij het begin. De individuele tijdrit bij de elitemannen werd om 05.42 uur Nederlandse tijd afgetrapt door de Maltees Daniel Joseph Bonello. De 35-jarige Bonello bleek – zoals verwacht – echter niet in staat om hoge ogen te gooien. Het was toch vooral uitkijken naar de tweede renner op het parcours: toptalent Luke Plapp. De 21-jarige Australiër werd als thuisrijder net iets harder aangemoedigd door het publiek en wist aan de finish de eerste échte richttijd neer te zetten. Met een tijd van 41.26 minuten, aan een gemiddelde snelheid van 49,5 kilometer per uur, mocht Plapp plaatsnemen in de hot seat.
De tijd van Plapp leek al snel van de tabellen te worden geveegd door Edoardo Affini. De Italiaanse tempobeul kwam goed uit de startblokken en zette aan het eerste tussenpunt de snelste tijd neer, maar verloor in deel twee van de tijdrit toch wat van zijn pluimen. Aan de streep was het verschil vier seconden in het voordeel van Plapp. De Australiër was zo voor even gerustgesteld, maar moest al snel weer vrezen voor zijn koppositie. Magnus Cort, Yves Lampaert (de winnaar van de openingstijdrit in de Tour) en met name Stefan Bissegger (de regerende Europees kampioen tegen de klok) waren inmiddels ook bezig aan hun tijdrit.
Bissegger legt de lat nóg wat hoger
Cort bleek niet bij machte om zich te mengen in de strijd om de betere ereplaatsen, maar Lampaert en Bissegger wisten hun status wel waar te maken. Beide mannen waren aan het eerste tussenpunt nog langzamer dan Affini, maar kwamen daarna pas echt onder stoom. Dat bleek ook wel aan het derde tussenpunt: Lampaert (30.06 minuten) en Bissegger (29.59 minuten) doken daar ruim onder de tussentijden van Plapp en Affini. Ook de Franse tijdritkampioen Bruno Armirail (30.07 minuten) was goed onderweg en kwam in de buurt van de tijden van de Zwitser en Belg.
Van deze drie kleppers kwam Armirail als eerste over de streep en de Fransman wist met een eindtijd van 41.12 minuten de voorlopige snelste tijd te realiseren. Een scherpe tijd en dus moest Lampaert in de laatste kilometers nog alle zeilen bijzetten om onder de tijd van zijn Franse concurrent te duiken. De West-Vlaming slaagde in zijn missie, maar wel met slechts vierhonderdste van een seconde, wat zeker niet genoeg bleek voor een medaille, laat staan de wereldtitel. De tijd van Lampaert werd namelijk al vrij snel weer verbeterd door Bissegger, die de lat met 40.50 minuten nog wat hoger wist te leggen.
Met de Zwitser als de nieuwe man in de hot seat, ging de tijdritstorm voor even liggen. In de derde reeks gingen er met Mikkel Bjerg, Tobias Foss en Magnus Sheffield nog wel meerdere tijdritspecialisten van start, maar de grootste belagers van Bissegger volgden pas in de vierde en laatste golf. Althans, dat was toch de verwachting. Stefan Küng, Tadej Pogačar, Remco Evenepoel en last but not least Filippo Ganna: met deze tijdritkleppers begonnen we aan de apotheose van dit WK tijdrijden. Küng, de Europese kampioen van 2021, zette als eerste grote favoriet een tijd neer aan het eerste meetpunt na 7,1 kilometer.
Küng snelste aan eerste meetpunt, Evenepoel en Ganna geven iets toe
En de Zwitser wist met 8.51 minuten een uitstekende tussentijd te realiseren, al konden we pas conclusies trekken na de doorkomst van Pogačar, Evenepoel en Ganna. De Sloveen leek niet meteen een bedreiging te vormen voor Küng, aangezien Pogačar al zestien seconden moest toegeven na iets meer dan zeven kilometer. Evenepoel was daarentegen wel goed op dreef en bleef aan het meetpunt binnen de seconde van zijn Zwitserse rivaal. En Ganna? De tweevoudig kampioen was pas goed voor de vijfde tussentijd, al bleef hij met 8.53 minuten wel in de buurt van Küng en Evenepoel.
Een driestrijd om de wereldtitel leek in de maak, al was het ook uitkijken naar jonkies Magnus Sheffield en Tobias Foss, die in de schaduw van de grote blikvangers ook bezig waren aan een uitstekende tijdrit. Küng bleef intussen stevig doormalen en kreeg na verloop van tijd met Bauke Mollema zelfs een renner in het vizier. Dit was een flinke tegenvaller voor de Nederlandse kampioen, maar voor Küng een teken dat het crescendo ging richting de finish. Aan de finish zagen we inmiddels ook nog de nodige deelnemers binnendruppelen. Sheffield kwam na een val in de slotfase niet verder dan 41.47 minuten, maar Foss zette met 40.03 minuut een nieuwe toptijd neer.
Küng lijkt op weg naar wereldtitel… maar dat is buiten Foss gerekend
De Noor bleef maar liefst 47 seconden sneller dan Bissegger en deed zo een gooi naar een medaille. Foss moest echter nog wel wachten op de finish van de laatste starters. Küng, Pogačar, Evenepoel en Ganna moesten eerst nog aan het tweede tussenpunt passeren, en daar werden we al een stuk wijzer. Küng ging namelijk rustig door op zijn elan, klokte 29.06 minuten en was elf seconden sneller dan de verrassend sterke Foss. De tijd van Küng bleef een onoverbrugbare horde voor zijn concurrenten. Evenepoel gaf namelijk al vijftien tellen toe, een teleurstellende Ganna volgde daar al op bijna veertig seconden en Pogačar was driekwart minuut langzamer.
Küng leek met andere woorden op weg naar zijn eerste wereldtitel in het tijdrijden. Er leek in de laatste kilometers geen vuiltje aan de lucht voor de Zwitser, maar dat was buiten Foss gerekend. De Noor kende een ijzersterke slotfase, Küng verloor alsmaar meer terrein in de resterende kilometers naar de finish en bleek aan de streep drie seconden langzamer dan de verbazingwekkende Foss. Die laatste lag zo plots in pole position voor de titel, al moesten we nog even wachten op de binnenkomst van Evenepoel. De Belg wist in de slotfase nog iets dichterbij te sluipen, maar kwam alsnog negen seconden tekort en moest genoegen nemen met brons.
Foss kon vervolgens al voorzichtig een feestje vieren, ook al moest Ganna nog binnenkomen. De Italiaan kende echter een teleurstellende race tegen de klok en was met een zevende plaats de grote tegenvaller van dit WK. Maar na de finish ging alle aandacht uit naar de verrassende nieuwe wereldkampioen tijdrijden, Tobias Foss. Küng moet – niet voor het eerst in zijn carrière – genoegen nemen met zilver. Brons is er dus voor Evenepoel. Pechvogel Ethan Hayter (de Brit kreeg onderweg af te rekenen met kettingproblemen) en Bissegger maakten de top-5 vol.
In de top-10 komen we verder nog de namen van Pogačar, Ganna, Nelson Oliveira, Yves Lampaert en Bruno Armirail tegen. De twee Nederlandse deelnemers aan dit WK, Bauke Mollema en Daan Hoole, speelden geen rol van betekenis. De 23-jarige Hoole finishte als 23ste op meer dan twee minuten van winnaar Foss, twee plekken voor Mollema, die niet verder kwam dan een teleurstellende 25ste plaats.
Wat kan wielrennen toch een ongelooflijk mooie, maar vreemde sport zijn.
Küng… wat moeten we daarop zeggen. Hoop dat hij meer geluk in de liefde heeft, dan dat hij al jaren op de fiets heeft.. Bizar.
Verder, waarom heeft iedereen hier zo'n medelijden met Küng. Hij is ooit een keer 3e op het WK TT geweest. Verder nooit op het podium. Het is niet alsof hij jaar na jaar wordt verslagen door lekke banden en valpartijen die hem precies die titel kosten.
DSM? Zou mooi zijn . Maar lijkt me sowieso voor iedere ploeg een enorme aanwinst. In het voorjaar ook nog voldoende groeimarge zo lijkt het.
Gaat vooral over dit jaar denk ik.
Als je de Europese titel mist op 1 seconde en de wereldtitel op 3, verdien je wel wat medelijden. Dan heeft het van details afgehangen.
Tijdrit OS
Tijdrit WK
Allemaal nipt verslagen of naast het podium.
Overigens heb ik me vandaag echt gestoord aan het slechte commentaar van Karl. Op de zaken vooruit lopen, vanalles suggereren en daarmee er eigenlijk alleen maar naast zitten. Alles vanuit het perspectief 'Remco zal winnen, en als dat niet zo is dan toch'. De tijdwaarneming constant in twijfel stellen en niet objectief kijken naar de tijd die hij had gezet.
Op zo'n 6 km van de finish was al te berekenen dat Küng vlak onder de 60 moest blijven rijden om hem te kloppen en hij bleef zeggen dat het Küng VS Evenepoel was. Dat terwijl Foss er gewoon tussen stond op het tussenpunt.
Ik ga niet te veel muggenziften over woordgebruik, maar ik zou dan eerder spreken over verdiend wereldkampioen. Waardig is voor mij dan eerder hoe je die trui daarna overal toont.
@Arry: Wat betreft Karl, die ging er na tussenpunt 2 van uit dat Kung wereldkampioen werd, en dat Evenepoel met 4 seconden verschil nog kans maakte op zilver. De tijdswaarneming trok hij in twijfel bij Sheffield, die was ook onverklaarbaar zonder val. Niet zo gek toch allemaal.
Het commentaar van de Babbelbelg op Eurosport was min of meer gelijk aan wat ik hier over Karl lees: REV als referentie voor alles en voortdurend op de feiten vooruit lopen. Kroon probeerde er nog wat nuchterheid in te houden, maar in overdrive luistert Jeroen daar helemaal niet naar.
Wie Ganna zou kloppen werd wereldkampioen..
Ik denk dat de meesten na een goed 2021 meer van het 2022 seizoen hadden verwacht van Foss. Gelukkig maakt hij het nu toch weer goed.
Knap van Evenepoel om hier een medaille te halen, tussen medespecialisten die zich hier specifiek op voorbereid hebben. Ganna de grote ontgoocheling.
Sneu voor Stefan om "weeral net niet" op het hoogste schavotje te staan.
En toch wel fantastisch wat die "kleine" uit zijn beentjes schudt om na de hectische laatste 4 weken mee op het schavotje te staan. Drie WK medailles bij de profs op 22 jarige leeftijd, het is weinigen gegeven.
Küng wederom 2e, die zal ontzettend ontgoocheld zijn. Verslaat z’n rivalen, maar weer niet.
Hayter had ook grote kans op podium zonder pech. Sheffield ook top onderweg, zonder val.
Ganna, Pogi en Mollema slechte dag. Dat maakt de uitslag ook wel anders. Toch de jetlag waarschijnlijk.
Kijk anders even de top-4 van de Algarve terug. Tevens al eens 3e in Giro en 4e Baskenland met tijdrijden.
Wel spijtig voor Küng dat die er wéér net naast pakt. Evenepoel heeft dan weer eerder een bronzen medaille gewonnen dan een gouden verloren, na die Vuelta en aansluitend de lange reis.
Je obsessie met de Vuelta-winnaar en Belgen in het algemeen is verre van gezond.