Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Waarom de crossaanpak van zowel Wout van Aert als Mathieu van der Poel een succes kan worden
Special Voor het eerst in jaren verschillen de crossprogramma’s van Mathieu van der Poel en Wout van Aert aanzienlijk. De Nederlander gaat voor zijn zesde wereldtitel in het veld, waarmee hij heel dicht bij het record van Eric De Vlaeminck komt. Van Aert heeft dan weer aangegeven dat hij de cross enkel en alleen als voorbereiding op het wegseizoen beschouwt. Ex-wereldkampioenen Erwin Vervecken en Paul Herygers zien in beide voorbereidingen geen graten.
Zaterdag in Herentals kruipt Van der Poel voor zijn eerste van veertien wedstrijden op de crossfiets, zijn Belgische concullega heeft zijn eerste van acht veldritten er alweer opzitten. Niets nieuw onder de zon voor Van der Poel, maar Van Aert verandert het geweer zo voor het eerst radicaal van schouder. Niet alleen wat het aantal crossen betreft, maar ook in zijn persoonlijke ambities.
Vorige crosswinter kwam hij nog veertien keer in actie tussen 4 december en 5 februari, met als apotheose het WK. “Wat ik toen heb gedaan, kán fysiek gezien ook een goede voorbereiding kan zijn. Alleen vergt het mentaal toch veel om elke cross met verwachtingen te starten en overal te moeten presteren. Nu telt alleen de weg”, legde de drievoudige wereldkampioen eerder uit.
Een uitleg waar VRT-commentator Paul Herygers zich volledig in kan vinden. “Voor mij moet Wout zich niet meer bewijzen. Het is hoog tijd dat hij eens aan zichzelf gaat denken, en ik merk dat hij dat nu doet. Hij kijkt niet naar zijn eigen volk. Herentals, Lille: die crossen zijn bij wijze van spreken voor hem opgericht. Toch zegt hij: ik ben er deze keer niet bij. Als ik dat hoor, kan ik alleen denken: goed gedaan, Wout. Het is de hoogste tijd om die dikke klassieker te pakken op de weg. Dan is een radicaal andere aanpak voor hem misschien de oplossing.”
Leidde het WK in Hoogerheide de verandering in? – foto: Cor Vos
“Het WK van Hoogerheide heeft dat volgens mij in de hand gewerkt”, vertelt Herygers. “Als hij in die sprint, die laatste meter had overbrugd, dan was het nu misschien weer hetzelfde scenario geweest als alle vorige jaren. Van Aert volop aan de bak, het zwart voor de ogen rijden, winnen van Van der Poel. Pas op, ik zeg niet dat zijn nieuwe denkwijze plots grote resultaten teweeg gaat brengen, hé. Die balans kunnen we pas later opmaken. Maar hij is tot meer in staat dan vorig jaar tijdens de klassiekers is gebleken.”
Mentale last
Toch vindt Erwin Vervecken het verstandig dat Van Aert de cross niet helemaal loslaat. “Hij heeft de cross nodig om de motor in gang te houden, zodanig dat die niet vastroest. Het verleden leert ons dat de cross geen slechte aanpak is. Wanneer won Zdenek Stybar de Omloop Het Nieuwsblad en de E3 Harelbeke? Niet toevallig na de winter waarin hij het meest gecrost heeft van de laatste tien jaar. Ik zie in het veldrijden een ideaal middel om intensiteit te behouden, zolang je dat met mate doet. Vorig jaar was het te veel. Twee maanden lang volle gas, was waarschijnlijk te lang.”
Volgens Herygers is de oplossing niet per se minder crossen, maar vooral minder intensiteit opzoeken. “Van mij zou Van Aert er ook vijftien mogen doen. Wat is nu tien uur? Dat zijn nog geen twee kleine wegkoersen, dat gaat het verschil niet maken. Alleen mag hij dat nooit met de instelling doen van: ik moet goed zijn, ik moet winnen en tegen een Van der Poel opboksen op het WK. Nee, weg met die ellende! En al helemaal met de druk van de kampioenschappen. Mentaal is dat toch een volledig andere mindset.”
Dat ziet ook Vervecken. “Onderschat de mentale last vooral niet. Een dag naar de cross komen, is veel meer dan dat uur op de fiets. Het is elke keer de verplaatsing met de auto, interviews voor de cross, na de cross. Er zijn supporters aan de mobilhome die iets van je willen, et cetera, et cetera. Dat was misschien allemaal minder toen Van Aert en Van der Poel nog niet zo’n grote vedetten waren, maar intussen moeten we bijna spreken over wereldsterren, hé. Die publieke blootstellingen wegen op termijn ook door.”
In Essen was er niets aan Van Aert te doen – foto: Cor Vos
Wilde Van der Poel
Daartegenover staat de aanpak van wereldkampioen Mathieu van der Poel, die het wereldkampioenschap in Tàbor wél als een groot doel ziet en bijna dubbel zoveel crossen op zijn programma heeft staan. Eerder gaf hij in gesprek met RIDE Magazine al aan dat hij – op dat WK na – puur crost voor het plezier, maar vanwege zijn gevoelige rug ook weleens nadenkt over een crossloze winter. “Naast het WK, zie ik de rest van het seizoen eigenlijk meer als een bezigheid voor in de winter. Sportief is daar niet meer veel voor mij te halen”, aldus Van der Poel.
Naast zijn sportieve ambities om het WK-record van Eric De Vlaeminck te evenaren, is er volgens Erwin Vervecken nog een andere reden waarom Van der Poel voorlopig van geen wijken wil weten in zijn crossprogramma. “Bij Mathieu is vorig jaar gebleken dat het wél werkt. Hij heeft een supergoed voorjaar gehad met de voorbereiding en de crossen die hij toen had gereden. Onbewust ga je dat kopiëren. Voor hem biedt dat de beste garantie op opnieuw een voorjaar met die grote successen. Terwijl bij Wout de overwinning ontbrak, dan is het logisch dat hij eerder andere accenten legt.”
“Dat is de aard van het beestje”, vult Herygers aan. “Ik bedoel daarmee: dat programma zit al een tijdje in zijn hoofd, en dat past hem ook als gegoten. Wat ik voor de komende weken voor ogen heb, is een heel wilde Van der Poel. Niet voor niets wilde hij plots een week vroeger in actie komen. Hij komt van Spanje, waar hij veel op de weg heeft moeten trainen. Heeft hij nu de cross van Essen bekeken en gedacht: ik kan mijn benen niet langer stilhouden, ik wil er graag bij zijn? In elk geval gaat hij weer voor spektakel zorgen en zich rot amuseren. Dat werkt voor hem nog steeds het best.”
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
Mathieu van der Poel siert de cover van de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! Het najaar is de ideale periode om te gaan gravelen, dus als wereldkampioen gravel van Leuven is hij de ideale persoon om uit te lichten. In de Najaarsgids lees je verhalen over het WK Gravel in Zuid-Limburg, maar ook interviews met Pauline Ferrand-Prévot, Jonathan Milan, Quinn Simmons en Pascal Eenkhoorn en veel meer!
Dat doet hem meer dan die paar uurtjes extra in het veld.
Of cross nu echt een meerwaarde is voor de weg weet ik zo niet maar ik ben toch blij dat ze in de winter nog een paar keer in de modder komen dabben, al is het maar 5-6 keer. Ik denk dat een WK sowieso mentaal niet ideaal is 3 weken voor het voorjaar begint maar ik denk dat vdp hier gewoon minder last van heeft dus voor hem zal het wel werken en voor een ander dan weer niet.
Ook Van der Poel rijdt niet meteen zo heel veel meer crossen, hij duikt zelfs later het veld in dan Van Aert.
Verschil is wel of geen WK, mogelijk rijdt Van Aert zelfs mee in Benidorm. Uiteindelijk zijn het vooral kleine accent-verschuivingen, en het mentale aspect van wel of geen WK-showdown. Vormpeil zal misschien wat minder zijn, maar vorig jaar was Van Aert volgens zijn trainer ook nog erg ver verwijderd van zijn vorm voor de klassiekers.
Ik gok dat deze licht andere aanpak begin april niet voor procenten verschil zorgt, ietsje meer frisheid misschien. Heel andere waardeverhoudingen gaan we volgens mij niet ineens zien t.o.v. dit jaar, andere externe omstandigheden kunnen natuurlijk wel heel verschillend zijn.
Beiden overigens gelijk van het zo aan te pakken: Van Aert is op zoek naar een tikkeltje extra, voor VDP werkte het perfect dit jaar en bij hem speelt het record van De Vlaeminck mee.
Beetje onzin overigens over Stybar. In aanloop naar voorjaar 2019 reed hij ochgot 5 crossjes, verspreid over nog geen 3 weken. Meer dan de 3 jaren ervoor, maar nog steeds gewoon wat spielerei rond Kerst. Stybar heeft gewoon zijn beste resultaten op de weg behaald op het moment dat hij de cross heeft losgelaten. In 2015, misschien wel zijn beste seizoen op de weg met o.m. winst in Strade Bianche, had hij volgens mij maar 1 cross in de benen - in oktober dan nog. Erg hardnekkige misvatting dat hij minder ging presteren op de weg toen hij minder ging crossen.
En wauw, dat Mathieu zelfs 1 week later zijn intrede doet?....amai, dat zal zeker bepalend zijn voor de crosser die een zwaardere uitdaging aangaat deze winter.
Vind het allemaal wat dik aangezet dat Van Aert het dit jaar he-le-maal anders aanpakt. Zoals gezegd: misschien is zijn vormpeil wat minder in vergelijking met vorig jaar maar ook dat zal wel niet zo wereldschokkend zijn denk ik. Vorig jaar in het veld volgens de eigen trainer nog ver verwijderd van zijn topvorm, en dit jaar zal hij ook wel niet superslecht zijn.
‘Radicaal het geweer van schouder wisselen’ was gewoon die hele crosswinter overslaan.
Verder niet zo overgevoelig joh bij elke opmerking over jouw idool VDP. Je lijkt wel een verliefd buurmeisje hoe je telkens met zand in je slipje overal opspringt. ;)
Daarnaast kost ieder crossweekend je pak em beet anderhalf intensiteitsblok als je taperen, reizen en herstel meeweegt. Dat tikt toch aan...