Rapportcijfers 2021: Jumbo-Visma
Nu het wielerseizoen 2021 er definitief op zit, kunnen we de balans opmaken. In een nieuwe rubriek legt WielerFlitsde WorldTour-teams langs de meetlat, van het laagste geklasseerde team op de UCI Ranking naar het hoogste. Vandaag de nummer drie van het seizoen en Nederlands enige profploeg: Jumbo-Visma.
Doelen 2021
Er waren maar weinig ploegen zo uitgesproken ambitieus aan het begin van het seizoen als Jumbo-Visma. Sportief directeur Merijn Zeeman zette de doelstellingen in januari op een rij. De Nederlandse ploeg mikte hoog, wat logisch is. In 2020 wonnen ze twee van de vier monumenten en werden ze in de andere twee ook nog eens tweede. De Vuelta a España werd gewonnen, maar de verloren Tour de France blijft een open wond. Daarom wilden de Jumboys in 2021 het volgende: de Tour winnen, een monument winnen, Parijs-Nice winnen, het eindpodium halen in zowel de Giro d’Italia en de Vuelta a España en met de jonge, talentvolle renners meespelen in finales of zelfs winnen van de wat kleinere wedstrijden.
Klassiekers: 7
In de vlakkere klassiekers kwam Jumbo-Visma sterk voor de dag en dat mag qua resultaat volledig op het conto van Wout van Aert. De Belgische wereldtopper was goed voor alle topnoteringen van de ploeg in het voorjaar. Hij werd vierde in Strade Bianche, derde in Milaan-San Remo, elfde in de E3 Saxo Bank Classic, zesde in de Ronde van Vlaanderen en in het najaar zevende tijdens Parijs-Roubaix. Uiteraard was er ook de imponerende zege in Gent-Wevelgem, waar Van Aert en Nathan Van Hooydonck in de waaiers heersten en verdeelden. Door de afwezigheid van Mike Teunissen was de basis wel relatief smal.
De Belgische kopman breide ook de Amstel Gold Race vast aan zijn voorjaar en met resultaat: na twintig jaar werd Nederlands enige WorldTour-klassieker weer eens gewonnen door ’s lands grootste ploeg, zij het zeer nipt. Primož Roglič leek daar enkele dagen later ook de Waalse Pijl bij te doen, maar de Sloveen vertrok te vroeg. Wereldkampioen Julian Alaphilippe kon hem daardoor nog remonteren. De Sloveense veelvraat kon in Luik-Bastenaken-Luik vervolgens niet mee met de favorieten en in het najaar moest hij ook toezien hoe hij in de Ronde van Lombardije net tekortkwam om de besten te volgen.
De klassiekerperiode was voor Jumbo-Visma dus vruchtbaar met zeges in Gent-Wevelgem en de Amstel Gold Race. Maar eerlijk is eerlijk: er werd ingezet op een monumentale zege en daarbij is de Nederlandse ploeg geen enkele keer dichtbij geweest. In iedere wedstrijd waren er wel renners sterker of – zoals Jasper Stuyven in La Primavera – slimmer. Toch een zeven, want het was ook niet krap aan voldoende.
Grote rondes: 8
In de Giro d’Italia waren de verwachtingen hooggespannen omtrent George Bennett. De Nieuw-Zeelandse kampioen kreeg van de ploegleiding de rol als kopman toegespeeld, maar dat kon de Kiwi niet waarmaken. Al in de eerste week bleek dat hij niet de benen had om mee te doen voor het eindpodium, de doelstelling van de Nederlandse ploeg. Uiteindelijk verbeterde hij richting het einde van de ronde en werd hij elfde in het eindklassement.
Dat was twee plekken lager dan de Noorse revelatie Tobias Foss (24), die een consistente ronde beloonde met een plek bij de eerste tien. Al op de eerste dag bleek dat hij goede benen had, door een derde plek in de openingstijdrit in Turijn. Edoardo Affini werd daar zelfs tweede, net als in de dertiende etappe. Daar verraste hij het peloton bijna met een late uitval. In de slottijdrit werd hij derde. Dylan Groenewegen kwam hier terug na zijn schorsing, maar hij kwam niet verder dan één top 5-notering. Bennett werd na gemok met Gianluca Brambilla ook nog derde in de twaalfde etappe.
Na een ijzersterk begin van Primož Roglič in de Tour de France (twee keer derde in het openingsweekend), sloeg in de derde etappe het noodlot toe. Een harde val na een botsing met Sonny Colbrelli maakte al vroegtijdig een kruis over zijn winstkansen. Na acht etappes gaf hij op. Desondanks rechtte de Nederlandse formatie heel knap haar rug. De ploeg behaalde na het openingsweekend nog eens liefst elf top 5-noteringen over de overige negentien ritten. Veelal was daar revelatie Jonas Vingegaard verantwoordelijk voor, tezamen met klasbak Wout van Aert. De Belg wist niet minder dan drie etappezeges te boeken.
Van Aert won de tiende etappe met twee beklimmingen van de Mont Ventoux, hij won de tweede tijdrit op de voorlaatste dag en hij sprintte naar winst in de slotrit op de Champs-Élysees. Een glansrijke prestatie, maar dat was nog niet alles. Ook superknecht en een van de beste klimmers van het peloton Sepp Kuss won de bergrit naar Andorra la Vella. Wat misschien nog wel het strafste was: zonder Roglič werd hetzelfde resultaat in de eindrangschikking behaald. Vingegaard werd namelijk heel knap tweede achter de ongenaakbare Tadej Pogačar, ondanks dat de gewenste Tour-zege niet behaald werd.
Rogla ging vervolgens in de Vuelta a España – als titelverdediger – op zoek naar ereherstel. De Sloveense kopman deed dat met verve, want hij heerste en verdeelde in de laatste grote ronde van het jaar. Roglič won niet minder dan vier etappes, eindigde in nog eens vier ritten als tweede en zag ploegmaats Steven Kruijswijk en Sepp Kuss (die in een andere rit ook vierde werd) datzelfde resultaat behalen op een van de andere dagen. Een dik verdiende eindzege was dan ook het resultaat, de derde Spaanse op een rij voor Roglič. Hier werd het podium dus wel gehaald, maar ook in de breedte was de ploeg heel sterk.
Daarom een acht voor dit onderdeel. Want ook hier zien we onderaan de streep dat de doelen in de Giro en de Tour niet afgevinkt zijn. Daar zijn zeker in Frankrijk verzachtende omstandigheden voor geweest en bovendien verdienen twee uitmuntende grote rondes een dermate hoog cijfer.
Overige wedstrijden: 7
Jumbo-Visma kan dus terugkijken op goede periodes in de klassiekers en meer dan behoorlijke resultaten in de grote rondes. Daaromheen schommelde het een beetje tussenin. Wat betreft de WorldTour-rittenkoersen begon Chris Harper goed met een vierde plek in de UAE Tour en ook de dominantie van Primož Roglič in Parijs-Nice (drie gewonnen ritten) mocht er zijn, maar door twee valpartijen in de slotrit eindigde de Sloveen er pas als vijftiende in het eindklassement. Wout van Aert baarde tegelijkertijd opzien met een tweede plek in de eindrangschikking van Tirreno-Adriatico, bijzonder knap voor een renner zoals hij.
In de Ronde van het Baskenland volgde nog een tactisch meesterwerk waar Roglič en Jonas Vingegaard dankzij mastermind Grischa Niermann rivaal Tadej Pogačar gevangen namen binnen de belangen van zijn eigen ploeg. Maar daarna was het in rondes als Romandië, Zwitserland en het Critérium du Dauphiné niet super overtuigend. Dat geldt ook voor de Ronde van Polen en de Benelux Tour, al zagen we in die laatste rittenkoers weer een aantal sprankeltjes van Tom Dumoulins kwaliteiten. Op een lager niveau verging het Jumbo-Visma beter. Zo werden de Tour of Britain (Van Aert) en Coppi & Bartali (Vingegaard) gewonnen.
In de WorldTour-eendagskoersen scoorde het team twee achtste plekken in de Clásica San Sebastián en Eschborn-Frankfurt, maar ook hier ging het net onder het WorldTour-niveau wat beter. Zo was Roglič in het najaar de beste in de Giro dell’Emilia en Milaan-Turijn en eindigde toptalent Olav Kooij als derde in Gran Piemonte. Van Aert was dan weer goed voor een tweede plek in de Brabantse Pijl, terwijl Dylan Groenewegen op diezelfde plek eindigde tijdens het Kampioenschap van Vlaanderen. Ook pakten ze nationale titels in Nieuw-Zeeland, Duitsland, Noorwegen (twee keer), Nederland (twee keer) en België.
In totaal boekte de ploeg 43 overwinningen, na Deceuninck-Quick-Step waren dat er het meest. Negentien van die zeges werden op WorldTour-niveau geboekt. Naast eentje voor Vingegaard in de UAE Tour en Sepp Kuss in de Tour, kwamen die allemaal op naam van Roglič en Van Aert. Wel speelden de jonkies steeds vaker een rol. Edoardo Affini, David Dekker en dus Vingegaard grepen hun kansen; Pascal Eenkhoorn (Heistse Pijl), Kooij (twee ritten in de CRO Race) en Development-renner Tim van Dijke (rit in de CRO Race) wisten zelfs te winnen. Maar op het hoogste niveau had de ploeg zichzelf wat meer mogen laten gelden.
Eindcijfer: 7,3
Twee zevens en een acht resulteert bij elkaar opgeteld in een 7,3 voor Jumbo-Visma. Gezien de tweede plek en vier ritzeges in de Tour de France, de eindzege en vier etappes in de Vuelta a España en winst in Gent-Wevelgem en de Amstel Gold Race is een ruime voldoende op zijn plaats. De sportieve leiding zal ook zeker niets te klagen hebben als je bedenkt dat beoogde kopmannen Tom Dumoulin en Dylan Groenewegen door verschillende redenen niet hun allerbeste niveau wisten te halen. Jonas Vingegaard greep de kans om in het ontstane gat te springen, anderen hebben daarvoor nog iets langer nodig of komen er niet.
Als we de eindbalans opmaken aan de gestelde ambities voorafgaand aan het seizoen, moet je concluderen dat vier van de zes niet behaald zijn. De Tour werd niet gewonnen, er werd geen monument gewonnen, Parijs-Nice glipte door de vingers en het eindpodium in de Giro werd niet behaald. De Vuelta werd natuurlijk wel gewonnen en talentvolle renners speelden mee in finales van de wat kleinere wedstrijden en wisten zelfs te winnen. Een onvoldoende geven, gaat veel te ver. De resultaten spreken daarvoor boekdelen en de verzachtende omstandigheden spelen daarin ook een rol. Een kleine 7,5 is op z’n plaats.
In de rubriek Rapportcijfers 2021 geven we alle WorldTour-ploegen, de Belgische ProTeams en de Nederlandse Continental-teams rapportcijfers op basis van hun seizoen. We werken de UCI Team Ranking van beneden naar boven af, gevolgd door de ProTeams en op onze Continental-feed sluiten we af met de Nederlandse ploegen. Ieder team beoordelen we op interpretatie. Dat wil zeggen: een zesde plaats in het eindklassement van de Tour de France is voor de ene ploeg een daverend succes en voor de ander een fikse teleurstelling.
We beoordelen teams op basis van de klassiekers, de grote rondes en de overige koersen. Onder de klassiekers verstaan we de volgende voorjaarskoersen: Omloop Het Nieuwsblad, Strade Bianche, Milaan-San Remo, E3 Saxo Bank Classic, Dwars Door Vlaanderen, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Daarbij aangevuld met in het najaar Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije. De grote rondes spreken voor zich, waardoor alle andere koersen vallen onder overige wedstrijden. Een team krijgt drie cijfers.
Kortom een goed jaar wat iets meer verdient dan een krappe 7,5 in mijn ogen.
Een 7,3? Voor top 10 in alle 3 grote rondes. 1 gewonnen 1 x tweede. 8 etappe overwinningen in grote rondes. De Amstel winnen , als NL ploeg belangrijker dan een monument. 2e met meeste overwinningen waarvan 19 world tour en paar semi klassiekers. En dan maar een 7,3??? Bijzonder!!
Kan men niet eens wat originele bijnamen verzinnen dan ''[roofdier] van [woon/geboorteplaats]''? Laat staan voor iedere willekeurige profrenner. Beetje voorspelbaar aan het worden.
Nee, een 8,4, wat ik ze geef, dát is uitstekend te rechtvaardigen. Ik waardeer je reactie maar je zit er aantoonbaar precies 1,1 punt naast.
Het enige dat vanuit professioneel/commercieel perspectief handig is als het Of een beetje breed gedragen wordt c.q. strookt met de perceptie van het gros hier Of dat net niet heeft waardoor er wat reuring ontstaat en het weer discussie oplevert. Kan jullie doelstellingen bij WF niet inzien en ben er niet bij als er een redactievergadering is.
Maar een 8 als je kopman uitvalt in de TDF en je met je knechtje nog 2de wordt, waarbij er ook nog 4 ritzeges worden opgehaald en je eigenlijke kopman in de herkansing een maand later vlekkeloos een andere grote ronde wint dan ga je wat mij betreft al mank. Je kan het ophangen aan incidenten en de klasse van de rijders. Het betekent echter net zo goed dat een Vingegaard optimaal geprepareerd was in z'n eerste echte klus als meesterknecht. En ook WvA stond klaar ondanks een blindedarmoperatie in de aanloop naar de TdF. Dat mag ook credits krijgen.
Wat betreft de klassiekers is de 7 me dan weer te hoog. Wout van Aert heeft bij de grootste afspraken niet meegestreden om winst, Roglic kwam eveneens tekort. Met het kaliber van die twee moet je bij minstens 1 klassieker een hoger resultaat dan wel duidelijker dicht op winst zitten. Beetje goedgemaakt door twee redelijke bloedeloze sprintoverwinningen in GW en AGR en Roglic had bijna de Waalse Pijl op zak. Maar dat was op 1x Van Hooydonck in de ondersteuning na ook ongeveer alles dat we van JV in beeld hebben gezien. Doordat WvA beperkt op de afspraak was, die wel de verplichting heeft goed te zijn in de campagne (voor Roglic is het erbij) en de zwakte in de breedte qua uitslagen alsmede zichtbaarheid in de wedstrijden kom ik tot iets van een 6.3.
Aangezien bij JV het zwaartepunt in de rondes ligt en daar toch succesvol geopereerd is, zelfs al viel 2x de kopman uit geef ik JV toch een 8je.
Edit: eens met Panache.
Ik vind dit een leuke rubriek, alleen zouden de stukjes wat meer lef moeten hebben en zelf een visie op de koers moeten ontwikkelen & nadenken over de vraag wanneer een jaar geslaagd is voor een specifiek team. Kortom, we hebben journalistiek nodig ipv een soort van boekhoudkundige jaarbalans. Dat maakt de discussie ook leuker.
Dat betekent niet perse achterdochtig zijn, maar wel oor hebben voor de context en sfeer waarin dingen worden gezegd. En dat geldt, inderdaad, voor elk interview.
Lefevere over Giro 2021: “We bekijken het dag per dag”
Lefevere over Giro 2021 (specifiek over winst): "Verplaats je in zijn positie. Met wat hij al heeft gepresteerd, móet je die ambitie gewoon hebben".
Masnada over Giro 2021 (interne doelstelling): "Het doel zal zijn om te vechten voor de roze trui. Evenepoel zal sterk en goed starten, maar het is natuurlijk de vraag hoe hij de derde week zal verteren. Als het niet lukt, zullen we het net als vorig jaar gaan proberen met Almeida"
Op basis van de doelstelling die je kiest scoren ze een 3 of een 7 in die Giro, terwijl ze exact het zelfde gefietst hebben.
Bij INEOS valt op dat ze veel meer overwinningen dan de jaren ervoor pakten maar dat ze als verreweg de rijkste ploeg de heilige graal al twee jaar mislopen en in de Monumenten faalden. (Als telt ook niet voor Moscon) Maar de ploeg wilde aanvallender koersen bij monde van Sir Dave zelf en heeft dat ook gedaan. Dus een 10?
En naar buiten gebrachte doelstellingen zijn helemaal gaar. Ze hoeven niet eens 1 op 1 overeen te komen met de interne doelstellingen wegens de druk van buitenstaanders en een concurrentie die ook meeluistert naar en meeleest met mediaquotes van renners en ploegleiders. Niet iedere manager heeft de hart op de tong.
Giro: 2de met Caruso
Vuelta: 3de met Haig (en ook nog eens 5de met Mäder)
TJV's doel was podium in de Giro: Beste renner op plek 9
Individueel gezien heeft Landa dus net zo hard gefaald als Landa (of zelfs harder), alleen heeft iemand anders binnen de ploeg de vooropgestelde podiumplaats behaald, in 2 verschillende rondes zelfs terwijl ze maar op 1 hoopten.
Gezien de grote focus op het halen van doelstellingen in deze rapporten scoort TJV zelfs nog veel te hoog als je ze aftoetst op hun doelen.
Winnen monument: Fail
Winnen Parijs-Nice: Fail
Podium Giro: Fail
Winnen TdF: Fail
Podium Vuelta: Check
Goed presteren met de jongeren: Check
Ik heb andere ploegen veel zwaarder zien afgestraft worden voor het missen van zoveel doelen. Als je met een neutrale bril naar de resultaten kijkt (ipv naar de doelstellingen op zich) kom je voor hun seizoen natuurlijk wel stuk hoger uit, op een 8 à 8,5 zou ik zeggen.
Podium in de Giro is weldegelijk het doel geweest. Kijk eventjes de video na die ik in een reactie onder Poeksel heb gedeeld, om je geheugen op te frissen.
Voor een hoger punt had er een dikke vis bij moeten zitten in de vorm van een monument. Of winst in de TdF natuurlijk. Als je dan toch al minpunten moet noemen dan is het wat mij beteft de terugkeer van Groenewegen, daar had ik net wat meer van verwacht.
Verder deden ze gewoon op heel veel fronten goed mee. Ze hebben dit jaar gewoon weer bevestigd dat ze bij de absolute topploegen behoren, en zeker als je weet waar ze vandaan komen, is dat echt gewoon prima. Toppers die bevestigen, jonge renners die stappen zetten, en een ploeg die zeer steady wordt uitgebouwd.
ik denk dat ze daar een goede Teunisse gemist hebben in het voorjaar, vanwege zijn blessure. Dat zou normaal gesproken de persoon zijn die dieper in de finale mee zou kunnen. En wie weet zelfs Dumoulin, maar die was om een heel andere reden afgehaakt.
Voor de rest ben ik ook gewoon heel reeel in mijn verwachtingen. De klassieke kern is 'ok', maar absoluut niet van het niveau van DQS. Met de aankopen van dit jaar zou daar wat verandering in moeten komen.
Maar uiteindelijk is het vooral de kopman zelf die het af moet maken. En te vaak zag je dat Van Aert in de goede groep zat, maar niet mee kon op het beslissende moment. En dat valt de overige renners niet aan te rekenen, maar vooral Wout zelf.
AG2R Citroën Team 4
Bahrain - Victorious 4
Deceuninck - Quick Step 4
Israel Start-Up Nation 4
Team Qhubeka ASSOS 4
UAE-Team Emirates 4
Alpecin-Fenix 3
BORA - hansgrohe 3
Groupama - FDJ 3
INEOS Grenadiers 3
B&B Hotels p/b KTM 2
Cofidis, Solutions Crédits 2
Intermarché - Wanty - Gobert Matériaux 2
Lotto Soudal 2
Movistar Team 2
Sport Vlaanderen - Baloise 2
Team Arkéa Samsic 2
Team BikeExchange 2
Team DSM 2
Team Total Direct Energie 2
Trek - Segafredo 2
Bingoal Pauwels Sauces WB 1
EF Education - Nippo 1
Voor de eerste ploegmaat van Van Aert, dat is toch echt ver onder de maat of ben ik nu te streng? Dat ploegen als DQS, AF, AG2R,... die echt specifiek op het voorjaar mikken met meer volk vertegenwoordigd zijn kan je nog vergoelijken, maar als zelfs Israel en Qhubeka er 4 voor je hebben... Een Roosen is in het verleden bv toch al eens 14de geweest in de RvV, dan zou je toch mogen verwachten dat die de rol van luitenant kan overnemen en die tot diep in de finale kan vervullen.
Denk dat Wout ook vaak net teveel onderweg zelf heeft moeten doen doordat hij snel geïsoleerd zat, waardoor hij net dat tikkeltje extra miste om mee te zijn (+ het uitpersen in de Tirreno). Als Laporte en Teunissen op niveau zijn heeft hij daar voor volgend seizoen meteen wel twee zeer belangrijke pionnen bij.
Als Laporte en Teunissen op niveau zijn heeft hij daar voor volgend seizoen meteen wel twee zeer belangrijke pionnen bij.
Denk dat Teunissen overschat wordt, daarover lees ik al jaren dat hij het best wel eens kan gaan afmaken in een grote koers als iedereen naar Van Aert zit te kijken, maar hij zit er gewoon te weinig bij om uberhaupt te profiteren. Zet een Van Baarle naast Van Aert en dan kan je echt strategisch gaan uitpakken. Teunissen valt daarvoor toch wat te licht uit, ook zonder fysieke issues te vaak afwezig op sleutelmomenten. En puur in dienst heeft Van Aert doorgaans meer aan een Roosen, die probeert nog iets bij te dragen als hij in de buurt van zijn kopman zit.
En natuurlijk werd er meer verwacht van Kruiswijk en Dumoulin, maar overall prima seizoen.
Nee, omdat Youri de prestaties maatstaaft aan de uitgesproken doelstellingen en het rennersmateriaal binnen een ploeg. Van Jumbo-Visma en UAE mag er in de grote rondes meer verwacht worden dan AG2R Citroën. Maar da's logisch.
Eindcijfer zou ook een 8,5 a 9 mogen zijn.
Elk team communiceert anders en Jumbo houdt ervan om duidelijk en expliciet Grote Doelen te stellen (een monument, geel in Parijs) om te inspireren en te motiveren. Dat zijn dan toch geen 'werkafspraken' waar je de ploeg op 'af kan rekenen' o.i.d.?
Wat nu als Zeeman aan het begin van het jaar een ander interview had gegeven en had gezegd: 'we willen meedoen om het podium in twee van de drie grote rondes en toptien rijden in elk van de drie? Daarnaast willen we een finale rijden in de monumenten en twee HC wedstrijden winnen.' Dan was de score een 9 geweest. Terwijl het team nochtans dezelfde resultaten had geboekt.
De ambities lagen zeker in het rondewerk met Almeida en Evenepoel ontzettend hoog (Evenepoel zou de Giro wel even winnen, en dat is dus niet gelukt). Qua rondewerk, ondanks een enkele zege aldaar heeft ze (net als de OS) niets opgeleverd behalve het vertrek van hun beste man.
TdF: een dikke 10, want zeg nou eerlijk, wie had verwacht dat Cav dit zou klaarspelen? ook al zat alles mee, en schakelde de tegenstand elkaar uit.
Vuelta: ook een dikke 10, met de rentree van jakobsen.
Dus ergens zullen ze best OK uitkomen.
Verder vind ik de ploeg eigenlijk op Van Aert en Roglic na onder presteren dit jaar. De talentontwikkeling is wel goed geweest dit jaar en ik hoop dat dit ook doortrekt met Olav en David o.a. Maar ook Mick van Dijke timmert aan de weg hierin. Wel vind ik dat de ploeg in de breedte zo sterk is, mag er ook meer verwacht worden van de andere renners m.b.t. uitslagen.
Daarnaast is er ook geen monument gewonnen. AGR en Gent-Wevelgem staat er wel goed op, maar blijft toch achter bij een RvV of PR.
Een 6 gegeven waar eigenlijk meer een 6,5 op zijn plaats was. Goed, niet bijzonder, maar zeker meer ruimte voor verbetering.
Je hebt Vingegaard over het hoofd gezien denk ik.
En als ik dan het verwachte aantal punten deel door het aantal behaalde punten dan kom ik op de volgende rangschikking voor alle WT ploegen (+Alpecin, want dat is eigenlijk een worldtour ploeg). Achter de ploegnaam staat het budget in miljoenen tussen haakjes.
1. Deceuninck - Quickstep (25)
2. Bahrain - Victorious (18)
3. Alpecin - Fenix (10)
4. Team Jumbo - Visma (27)
5. Bora - Hansgrohe (18)
6. Astana - Premier Tech (12)
7. Intermarche - Wanty - Gobert Materiaux (8)
8. Trek - Segafredo (14)
9. Team BikeExchange (10)
10. UAE - Team Emirates (35)
11. Cofidis (13)
12. Movistar Team (20)
13. INEOS Grenadiers (50)
14. Israel Start-Up Nation (18)
15. EF Education - Nippo (12)
16. Lotto Soudal (12)
17. AG2R Citroen Team (23)
18. Groupama - FDJ (20)
19. Team Qhubeka NextHash (8)
20. Team DSM (18 geschat)
Verder noemt hij 'talentontwikkeling' als een hoofddoel. Daar zijn ze met de doorbraken van Foss en Vingegaard natuurlijk wel in geslaagd.
Bennett's Giro was natuurlijk een tegenvaller, maar ik neem aan dat je de voorgeschiedenis ook kent. Zoals iemand (volgens mij xistnc) hier eens zei: Bennett is al jaren te klein voor een tafellaken en te groot voor een servet. Hij droomt zelf van het kopmanschap in een grote ronde, maar vrijwel iedereen op deze site twijfelde van te voren eraan hoe realistisch zijn verwachtingen hierover waren. Maar aan de andere kant: George heeft jarenlang trouw knechtenwerk gedaan, en het beloofde kopmanschap is hem wel eens eerder ontnomen toen hij op het laatste moment toch weer werd opgeroepen als klimknecht in de tour. TJV is een team waarin het niet alleen draait om resultaat, maar ook om de persoonlijke sportieve ontwikkeling van elk van de renners (en dus ook de knechten). Ik vind het volkomen te begrijpen dat Bennett daarin de kans krijgt om een keer voor een AK te gaan in een grote ronde. Ik vind het ook volkomen terecht dat de ploegleiding dan vertrouwen uitspreekt in Bennett (ook als ze heimelijk twijfelen) door te zeggen: 'we gaan voor een podium.'
De vraag is: is dit dan een doel waarop de ploeg moet worden 'afgerekend'? Of liever, wat heb je daar aan? Het grote verhaal is toch veel interessanter?
Ik begrijp niet zo goed waarom je probeert een ander beeld te creëren. Volgens mij is Zeeman alleen in deze video al luid en duidelijk. Dat jij andere dingen verstaat met wat hij zegt, dat kan. Maar hij laat toch weinig ruimte voor interpretatie over. Dat zeg ik omdat ik Merijn redelijk goed ken.
Ik vind het vooral opvallend waarom jij - en bijval nog honderd anderen, bij wijze van - een 7,3 aanvalt. Het is een dikke voldoende voor een goed jaar. Was het een topjaar? Nee. Dat was 2020, met twee monumentale zeges (en twee tweede plaatsen) naast quasi-dezelfde prestaties in de grote rondes. Het is logisch dat een ploeg dan hoog inzet. Het is vervolgens ook logisch als ze daarop worden afgerekend. Zo werkt dat in de topsport nu eenmaal. Hoge bomen vangen veel wind (dat is een compliment). Bij UAE werd gezegd dat er weinig van overblijft als je Pogacar wegstreept, maar hetzelfde geldt min of meer voor Jumbo-Visma. Valt WVA weg, dan krijgen ze voor de klassiekers nog een lager cijfer dan Team DSM en BORA-hansgrohe en geeft ook de Tour ineens een heel ander beeld.
Zonder geel-zwarte bril heeft Jumbo-Visma echt een goed jaar gehad (heb ik ook meermaals in het artikel geschreven, tezamen met talentontwikkeling). Maar plat geslagen halen ze slechts twee van hun zes gestelde hoofddoelen. Volgens mij is een 7,3 dan best een oké cijfer.
En nee, ik heb heerlijk geslapen ;-)