Rapportcijfers 2021: Alpecin-Fenix
Nu het wielerseizoen 2021 er definitief op zit, kunnen we de balans opmaken. In een nieuwe rubriek legt WielerFlits de WorldTour-teams langs de meetlat, van het laagste geklasseerde team op de UCI Ranking naar het hoogste. We nemen een sluiproute en doen alvast een Belgisch ProTeam, want Alpecin-Fenix was met haar gegarandeerde wildcard eigenlijk een quasi-WorldTour-ploeg.
Doelen 2021
Door het winnen van de Europe Tour in 2020, kreeg Alpecin-Fenix als beloning een gegarandeerde wildcard voor alle WorldTour-koersen dit jaar. Belangrijk detail: de ploeg van de broers Christoph en Philip Roodhooft mocht zelf bepalen in welke koersen ze wilden starten. Patrick Lefevere noemde het daarom al eens ‘de goedkoopste WorldTour-licentie’ van het peloton. Desalniettemin liep het Belgische team niet weg voor hun status. Ze besloten alle drie de grote rondes te rijden en mikten daar vooral op ritoverwinningen.
Met onder meer wereldtopper Mathieu van der Poel en twee van ’s werelds beste sprinters – Tim Merlier en Jasper Philipsen – durfde Alpecin-Fenix hoog in te zetten. In de voorjaarsklassiekers telde voor de ploeg alleen winnen. Daarnaast wilden ze de snelle mannen zo blijven inzetten, dat zij in hun koersen konden winnen. Daarbij wilde Alpecin-Fenix ook haar afkomst niet verloochenen, en dus telden voor de ploeg ook zeges in Belgische 1.1-wedstrijden als de Druivenkoers, Brussels Cycling Classic en Dwars door het Hageland.
Klassiekers: 8
De voorjaarscampagne van Alpecin-Fenix was er eentje om tevreden mee te zijn. Met een duizelingwekkende versnelling degradeerde Mathieu van der Poel in Siena wereldkampioen Julian Alaphilippe tijdens Strade Bianche. De toen Nederlands kampioen leek vertrokken, maar de teller bleef daarna op ‘slechts’ één klassieke zege staan.
Wie verder kijkt, ziet echter alleen meer topresultaten van MVDP in de andere koersen: vijfde in Milaan-San Remo, derde in de E3 Saxo Bank Classic en tweede in de Ronde van Vlaanderen. Tim Merlier werd derde in Dwars Door Vlaanderen en Gianni Vermeersch werd dan tiende in Gent-Wevelgem, die ook al negende in de E3 Prijs werd en als zevende eindigde in Vlaanderens Mooiste. Je kunt van die wedstrijden moeilijk zeggen dat het slecht was. Helemaal als je bedenkt dat Van der Poel in het najaar ook nog voor de zege sprintte in Parijs-Roubaix.
De heuvelklassiekers gingen echter wat minder. Kristian Sbaragli sleepte wel nog een zevende plek in de Amstel Gold Race uit het vuur en Ben Tulett werd twaalfde in de Waalse Pijl, maar in Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije kwamen de mannen van de Roodhoofts tekort. Geen schande, want we hebben het hier nog altijd over een ProTeam. Daarom krijgen ze net een zeven en een half, wat afgerond uitkomt op het cijfer acht.
Grote rondes: 10
Het Belgische ProTeam beschikte in het voorbije jaar niet over een gearriveerde klassementsrenner die een rol kon spelen in het eindklassement van de grote rondes. Daar werd dan ook niet op ingespeeld. In de Giro d’Italia, de Tour de France en de Vuelta a España wilde Alpecin-Fenix op zoek naar ritzeges. Dat is wonderwel gelukt.
Tim Merlier schoot in Italië al meteen tijdens de eerste massasprint raak. De Belgische sprinter gaf na een derde plek later in de ronde wel op, maar ook Louis Vervaeke, Gianni Vermeersch, Dries De Bondt en Oscar Riesebeek beproefden hun geluk. Alleen haalden ze eens de top-5 in een daguitslag, waarbij laatstgenoemde er het dichtste bij kwam.
Waar de meeste ProTeams de laatste jaren al blij waren dat ze mochten meedoen aan de Tour, drukte Alpecin-Fenix stevig haar stempel. Met een indrukwekkende dubbelslag veroverde Mathieu van der Poel op de tweede dag het geel, om zijn leidende positie de zes dagen daarna kleur te geven. Merlier won een dag na MVDP’s triomftocht zelfs een tweede etappe voor de ploeg. Behoudens een vijfde plek in de tijdrit en een vierde plaats in de waaieretappe voor Van der Poel, kwamen de overige zes top-5-noteringen op naam van de derde kopman: Jasper Philipsen. De jonge Belg was een paar keer dicht bij ritwinst. Dat lukte hem in de Tour echter niet.
Maar niet getreurd, want in de Ronde van Spanje liet Philipsen zien dat ook hij niet achterblijft. De spurter won twee massasprints en werd later nog een keer derde. Jay Vine deed datzelfde vanuit een vlucht in een bergrit. Al bij al zullen de broers Roodhooft nog op een roze-geel-rode wolk leven, want met vijf etappezeges en zes dagen de gele trui in de Tour de France, kun je voor een ProTeam alleen maar spreken van een perfecte score. We moeten niet vergeten dat ze in iedere grote ronde debuteerden.
Overige wedstrijden: 9
Met drie snelheidsduivels in de ploeg win je relatief snel een flink aantal wedstrijden. Alpecin-Fenix won er in 2021 niet minder dan 33 en hoeft daarmee alleen Deceuninck-Quick-Step (65), Jumbo-Visma (43) en INEOS Grenadiers (35) voor te laten. Tamelijk indrukwekkend als je bedenkt dat het Belgische ProTeam een aanzienlijk minder hoog budget heeft dan de drie ploegen hierboven.
Ook de kwaliteit van de zeges is bijvoorbeeld veel hoger dan bij BORA-hansgrohe, dat dertig keer de handen in de lucht mocht steken dit jaar. Buiten de vijf ritzeges in de grote rondes en die in Strade Bianche, werden er nog acht koersen op WorldTour-niveau gewonnen. Dat zal alle verwachtingen overtroffen hebben. Wel waren het de grote drie die daaraan bijdroegen: Tim Merlier (twee ritzeges in de Benelux Tour), Jasper Philipsen (Eschborn-Frankfurt) en vooral Mathieu van der Poel (ritzeges in de UAE Tour, Tirreno-Adriatico (2) en de Ronde van Zwitserland (2)).
Op een lager niveau werden ook veel lastige wedstrijden gewonnen: Le Samyn, Bredene Koksijde Classic (beiden Merlier), Scheldeprijs (Philipsen), Ronde van Limburg, Elfstedenronde (beiden Merlier), Antwerp Port Epic (Van der Poel), Kampioenschap van Vlaanderen en de GP de Denain (beiden Philipsen). Daarmee bleef Alpecin-Fenix trouw aan hun ‘oude’ programma.
In totaal werden de 33 zeges geboekt door negen verschillende renners. Zo won Philip Walsleben ritten in Boucles de la Mayenne (waar hij tweede werd in het eindklassement) en de Arctic Race of Norway, werd Silvan Dillier Zwitsers kampioen op de weg, kroonde Tobias Bayer zich tot Oostenrijks kampioen tijdrijden U23, won Edward Planckaert de openingsrit in de Vuelta a Burgos, greep Sacha Modolo een ritzege in de Ronde van Luxemburg en was Xandro Meurisse de beste in de Veneto Classic. Philipsen werd daarnaast nog tweede in Brugge-De Panne (WorldTour).
In het rondewerk kwam de ploeg een stuk minder voor de dag, al werden daar ook noemenswaardige resultaten gehaald. Jay Vine eindigde als tweede in de Ronde van Turkije, Oscar Riesebeek werd achtste in de Baloise Belgium Tour, Ben Tulett eindigde als negende in de Ronde van Polen (WorldTour), Marcel Meisen werd negende in de Deutschland Tour en Kristian Sbaragli finishte als achtste in de Tour of Britain.
Vooral in het rondewerk had Alpecin-Fenix het niet veel beter kunnen doen; er werden namelijk maar weinig zeges nipt gemist en vooral veel gewonnen. Qua eindklassementen is er zeker nog winst te boeken, maar daar lag dit jaar zeker niet de focus op. Een heel vette voldoende, dus.
Eindcijfer: 9
Gezien de status en het bescheiden budget dat Alpecin-Fenix heeft, kun je met recht concluderen dat het ProTeam een topjaar achter de rug heeft. Ze vinden zichzelf dan ook niet voor niets terug op plek zes op de UCI Ranking, waarmee ze veertien WorldTour-teams achter zich houden. Natuurlijk speelt Mathieu van der Poel daarin een grote rol, maar de ploeg heeft dit jaar andermaal bewezen dat het zo veel meer is dan de Nederlander.
Door zijn val op de Olympische Spelen reed hij in de zomer twee maanden lang geen wedstrijden. Alpecin-Fenix is uitgegroeid tot een meedogenloze vechtmachine met een dodelijke afwerking. En als MVDP, een van ’s werelds snelste sprinters Tim Merlier of topspurter Jasper Philipsen niet meedoet, dan staat er wel een andere renner op. Heel knap werk van de Roodhoofts!
In de rubriek Rapportcijfers 2021 geven we alle WorldTour-ploegen, de Belgische ProTeams en de Nederlandse Continental-teams rapportcijfers op basis van hun seizoen. We werken de UCI Team Ranking van beneden naar boven af, gevolgd door de ProTeams en op onze Continental-feed sluiten we af met de Nederlandse ploegen. Ieder team beoordelen we op interpretatie. Dat wil zeggen: een zesde plaats in het eindklassement van de Tour de France is voor de ene ploeg een daverend succes en voor de ander een fikse teleurstelling.
We beoordelen teams op basis van de klassiekers, de grote rondes en de overige koersen. Onder de klassiekers verstaan we de volgende voorjaarskoersen: Omloop Het Nieuwsblad, Strade Bianche, Milaan-San Remo, E3 Saxo Bank Classic, Dwars Door Vlaanderen, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Daarbij aangevuld met in het najaar Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije. De grote rondes spreken voor zich, waardoor alle andere koersen vallen onder overige wedstrijden. Een team krijgt drie cijfers.
Benieuwd wat ze volgend jaar kunnen. De selectie is toch wel wat sterke namen kwijtgeraakt (Vervaeke, Tullet) maar er zijn ook semi-kopmannen teruggekomen (Gogl, Stannard).
Ik vind het knap dat Wielerflits kan stellen dat budget hoog of laag is van een ploeg terwijl maar enkele ploegen hierover uitspraak doen.
In de laatste twee alinea’s van het kopje ‘overige wedstrijden’ staat een tegenstelling over het rondewerk.
Als ik dan snel eens wat koersen openklik waar de grote 3 niet aan de start kwamen en anderen hun kans eens konden gaan, dan zie ik:
Giro Del Veneto: Winst Meurisse
Tour de Luxembourg: Ritwinst Modolo
Arctic Race of Norway: Ritwinst Walsleben
Deutschland Tour: Bergtrui Vervaeke
Vuelta a Burgos: Ritwinst Planckaert
Boucles de la Mayenne: Ritwinst Walsleben
Toch niet onaardig lijkt me voor een ploeg als Alpecin.
Haal bij een TJV eens Roglic, Van Aert en Groenewegen weg, of bij UAE Pogacar, Ulissi en Molano.
Bij veel teams blijft er minder over als je de 3 grootste puntenpakkers weg haalt hoor.
Wel bizar dat er sommigen zijn die een 1 hebben gegeven. Impliceert naar toch wel wat frustraties en afkeer bij bepaalde mensen.
(qua resultaten, niet qua dramatiek en spektakel)
Uiteraard zijn er weinig die in de buurt komen, maar geen van beiden had vooraf getekend voor een seizoen waarin geen monument, WK of OS werd binnengehaald.
8 was een mooi punt geweest. Van der Poel toch tegenvallend, geen vette prijs gewonnen. En de 2 sprinters naar verwachting. Want let wel, de kwaiteit van de sprinters in het algemeen is zeer matig dit jaar. Zeer matig. Dan is het niet vreemd dat die 2 veel winnen.
De opmerkingen over dat beperkte budget mogen idd de vuilbak in. Als je VDP, Merlier en Philipsen kan betalen, zit je niet krap bij kas. Hiermee laten ze wel wat WT Teams achter zich en ben je qua kopmannen gewoon een topteam.
Wat mij betreft mag er ook een minpuntje af voor hun bijzondere status. Het is op zich immers gewoon een WT-team dat door een farce in het regelement niet aan alle WT-wedstrijden hoeft deel te nemen. Dit geeft hun de nodige ademruimte om vol in te zetten op hun core-wedstrijden en specialiteiten; de klassiekers en de sprints, wat de verhoudingen met teams als Lotto, NTN, EF en heel wat anderen enigszins scheef trekt.
Persoonlijk wel genoten van Merlier, Philipsen en zeker ook Jonas Rickaert. Zoals WernerFranke al aangaf; de kopman die als enige onder de maat is gebleven is MVDP. Voor een renner waarvan ik hier al heel vaak moest lezen dat hij alles en iedereen ging opkuisen, zijn de Strade Bianche, een tour-rit en wat gele truien ook niet zo uitzonderlijk. Als we het afwegen tegen de doelstellingen en de verwachtingen (goud op de OS, een monument, het WK... of toch minstens één van deze 3) geef ik het voor Matje persoonlijk een 5'je.
Nog even een inhoudelijke aanvulling; de score van 9/10 is, naast bovenvermelde redenen, ook wat hoog gezien:
* het continue afstappen van de kopmannen in grote rondes om voor een volgend doel te gaan
* Philipsen die Cavendish niet de baas kan
* de schuld bij anderen leggen na het missen van het plankje ipv de eigen fout op zich nemen
Dat elke overwinning van hem enkele GOATroepers wakker maakt op Wielerflits, daar kan Mathieu zelf weinig aan doen.
Geweldige Strade, Vlaanderen en Roubaix en ook een paar keer zwaar uitgepakt in de Tirreno, Zwitserland en de Tour. Eigenlijk overal sterk voor de dag gekomen, enkel de OS zijn mislukt.
Qua algemeen cijfer voor de ploeg is het altijd moeilijk te bepalen in welke mate het budget meespeelt. Een 10 voor de GT’s is gewoon overdreven, voor de totaalscore zit ik net als bij de kopman toch ook tussen de 8 en 9.
Volgens mij heeft hij dit jaar geen Gent-Wevelgem gereden Marik.
@Aart als hij niet zo had gereden bij PR was hij hoogstwaarschijnlijk niet vooraan gekomen.
edit wf: niet doen
Ik vind het op zich niet nodig om in een topic over Alpecin over van Aert te hebben, maar goed, nu je er om vraagt. Ook bij van Aert mag je in rekening brengen dat er geen monument en geen WK gewonnen werd. In zijn geval staat daar echter wel heel wat meer tegen over dan bij VDP:
* van Aert won twee klassiekers net onder de monumenten (Amstel en GW) tov eentje voor VDP (Strade)
* van Aert pakte Olympisch zilver, geen overwinning, maar wel een prijs
* van Aert deed iets vrij uniek in de Tour door een bergrit, tijdrit en sprintzege te pakken
* ook qua 'kleinere zeges' ziet de aanvulling van Wout er niet slecht uit: BK, Ronde van Groot-Brittanië opgekuist, Tirreno-exploten, nog een paar zilveren WK-plakken er bij...
Voor mij als supporter kom je dan toch op een 9 uit. Maar ik vind het niet erg als jij er een 8 van maakt. Komt nog bij dat de gemiddelde van Aert supporter ook niet staat te blazen dat hij zomaar even alles gaat winnen, in tegenstelling tot heel wat VDP-supporters hier op Wielerflits.
Ik ben het heel vaak met je eens Alfons, maar deze keer toch niet helemaal. Voor mannen als VDP en van Aert draait het om winnen. Vlaanderen en Roubaix waren misschien sterk, hij heeft ze niet gewonnen. Sterk uitpakken in de Tour, sorry, ik heb het al een paar uitgelegd, maar daar rijdt hij gewoon een andere wedstrijd, eentje van een week en zonder rem dat hij nog twee weken door moet zoals de andere toppers. Feit is dat er dit jaar niet zo gek veel op die erelijst is bijgeschreven. Wat dat betreft had van Aert met de Amstel, Gent-Wevelgem, BK, Tour-drieluik en Olympisch eremetaal heel wat meer 'must-haves' af te vinken.
Dus het is niet omdat je dan in de sprint geklopt wordt, dat het ineens helemaal niets meer is. Hij heeft wel zo goed als iedereen eraf gereden onderweg. Bovendien heeft Mathieu daar 2 keer echt de koers gemaakt, net zoals in bijna elke andere wedstrijd waar hij startte.
Er zijn inderdaad ook kritische kanttekeningen te plaatsen bij zijn seizoen. Door het combineren van verschillende disciplines komt hij dit jaar uiteindelijk op vrij weinig koersdagen uit. Als het dan misgaat zoals op de OS, dan kost je dat inderdaad een punt. Daarnaast valt zoals gezegd de oogst ietwat karig uit met Strade en Tourrit als hoofdvangst.
Dat was bij WvA anders, ook omdat hij naast het crossen er niet nog eens voor kiest om er een 3de discipline bij te nemen. Minder dan MvdP heeft hij dus echt die korte pieken gehad, maar een volwaardig wegseizoen: bv. in de Tirreno elke dag het volle pond gegeven, 3 weken Tour gedaan, geëxcelleerd in tijdritten en sprints, enz. Die langere inspanningen liggen hem denk ik ook beter, terwijl VdP het meer van de hoge, korte pieken moet hebben, lijkt het.
Dat heeft Wout ook geen windeieren gelegd, want hierdoor is zijn erelijst van dit jaar ook beter gestoffeerd. Staat wel tegenover dat hij ook een aantal keer duidelijk de mindere was van pieker vdP zoals in de RVV en Roubaix (toch 2 van de belangrijkste wedstrijden van het jaar voor die mannen).
Qua eindcijfer zou ik voor beide renners dan ook vrij mild zijn. Je kan niet alles winnen, tenzij je Pogacar heet (die een dikke 10 verdient voor zijn wonderjaar). Ze missen allebei die echte hoofdvogel, maar ze hebben beiden wel een paar mooie zeges en daarnaast waren ze heel vaak bij de allerbesten in koers. Dat verdient voor mij nog steeds een mooi cijfer. En WvA zijn seizoen vond ik ook nog een fractie beter. 8.6 voor WvA en 8.3 voor MvdP of zoiets.
Als ze beiden wel een monument, Olympische- of wereldtitel winnen dit jaar, zit je wat mij betreft aan 9+ en echt een grand-cru jaar. Het wordt misschien wel verwacht van hen, maar het is niet omdat je meer talent hebt dan het grootste deel van het peloton dat qua cijfer de afrekening bikkelhard moet zijn, vind ik.
In mijn ogen doet WVA qua disciplines niet onder voor VDP. VDP kruipt op de wegfiets, de crossfiets en de MTB. WVA kiest voor de wegfiets, de crossfiets en de tijdritfiets. Vind ik net zo indrukwekkend. En hierbij mag je ook best nog in rekening brengen dat WVA prestaties levert in het klimwerk.
Verder een mooie en terechte analyse. En ik hoop natuurlijk dat van Aert er komend seizoen in slaagt om een hogere piek te bereiken in de RVV & PR. Uiteindelijk zijn dat voor hun type renner de wedstrijden die op die erelijst moeten. Lukt dat niet, dan ben ik met een seizoen als dat van Wout dit jaar natuurlijk ook supertevreden. Ik vind het immers ook niet zo voor de handliggend dat ze zomaar elke wedstrijd winnen. Wat dat betreft zijn de Strade, GW en de Amstel ook gewoon prachtkoersen om te winnen.
De opmerkingen over dat beperkte budget mogen idd de vuilbak in. Als je VDP, Merlier en Philipsen kan betalen, zit je niet krap bij kas."
Waarom hoor ik jou dan nooit 'klagen' over Patlev, die altijd zeurt dat hij geen geld heeft voor versterkingen / contractverlengingen. Die opmerkingen kunnen ook de prullenbak in lijkt me met Alaphilippe, Asgreen, Evenepoel, Stybar?
Of komt dat omdat DQS toevallig jouw favoriete team is Beer?
Sinds wanneer koerst Alejandro Valverde voor Alpecin-Fenix? ;-)
Waarom hoor ik jou dan nooit ‘klagen’ over Patlev, die altijd zeurt dat hij geen geld heeft voor versterkingen / contractverlengingen. Die opmerkingen kunnen ook de prullenbak in lijkt me met Alaphilippe, Asgreen, Evenepoel, Stybar?
Ik heb hier zelden of nooit bij overwinningen van een wolfje gelezen dat de prestatie extra knap is omdat het zo'n klein ploegje is. Terecht, want dat is het ook niet. Net zoals Alpecin dat niet is, maar waarbij die schijn wél regelmatig wordt gewekt.
Hier worden in de verste verte geen zere plekken gevingerd.
Afzetten tegenover doelstellingen is altijd wat lachwekkend, al die lui altijd met hun doelstellingen. In feite heb je 99 lemmingen die allemaal stellen zich als enige en eerste door een gaatje heen te proppen.
Toch wel eens met een 8 á 9 in totaal.
Nooit onhandig een spijkertje timmeren in een 9, dan rolt het zo om naar een 6.
Daarnaast alles wat Beer hier wat berichten boven meldt.
Maar je moet ook gewoon tot de conclusie komen dat alle toppers geleverd hebben. Door dikke vissen en mooie ereplaatsen. MvdP, Merlier en Philipsen hebben gewoon goed gepresteerd, en zeker de grote rondes waren een succes. Misschien het enige minpuntje is dat MvdP uiteindelijk overal net naast de hoofdprijs greep in de klassiekers.
Daarachter is de spoeling een stuk dunnen, en daar zie je denk ik dat deze ploeg gewoon geen WT ploeg is. Geen klassementsmannen, en geen toppers voor de bergritten en klimklassiekers. Ze doen waar ze goed in zijn, en doen dat uitstekend. En dat is denk ik slimmer dan proberen overal mee te doen, en uiteindelijk je topspitsen daardoor verliezen.
Hoogstens 5 teams van die status voorzien en vervolgens naar verstand aanvullen. Punten helemaal afschaffen want die hebben niets om het lijf.
Het was dus meer dan enkel de kasseiklassiekers, maar hij had zeker niet de veelzijdigheid van Matje of Wout. Los van hun offroad-avonturen was Boonen veel minder klimmer, puncher en tijdrijder.
Dat Mathieu en Wout niet aan Boonens palmares in Vlaanderen en Roubaix gaan komen, lijkt me zeer waarschijnlijk.
Maar op een andere manier kunnen ze ook een pracht-erelijst uitbouwen natuurlijk. Boonen won nooit koersen als de Amstel of Strade, en evenmin tijdritten en bergritten in de Tour.
Dat het aan het einde van de rit moeilijk wordt om Tom te benaderen met een wereldtitel, 7 monumenten en al die andere klassiekers, dat lijkt me overigens ook duidelijk.
Poeltje en Alpecin werken blijkbaar als een rode lap op sommige mensjes hier.
En als toevoeging dat ik helemaal geen reactie verwacht omdat jullie hele verhaal/analyse dan om zeep is.
Je zou hopen dat de UCI daar lering uit trekt en zich de vraag stelt in hoeverre die startplicht voor World Tour teams zinnig is. Wie beleeft er precies lol aan een verzameling vlieggewichten in Roubaix of aan een kudde kasseienstampers op een alpencol? Vrij naar Romans...
Daarnaast is MVDP niet de enige die actief is op de mountainbike bij AF. Van Gaze en Alvarado wordt ook het een en ander verwacht, maar die hebben weinig laten zien.
In de overige wedstrijden vond ik de prestatie geweldig doordat met name Tim en Jasper doorgroeiden naar veelwinnaars. Dus daar een 8,5.
Brengt het gemiddelde op een 8 en dat is voor een ploeg met een budget van zo rond de 10 a 11 miljoen al imponerend genoeg.