Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Oppermachtig optreden Jumbo-Visma in Vuelta a España roept vragen op
Analyse Het is medio augustus 2019 wanneer Richard Plugge de komst van Tom Dumoulin als dé nieuwe klassementsrenner naar Jumbo-Visma bevestigt. Met het driemanschap Primoz Roglic, Steven Kruijswijk en Tom Dumoulin wil de Nederlandse ploeg de strijd aangaan met INEOS Grenadiers dat tot op dat moment met onder anderen Chris Froome, Geraint Thomas en Egan Bernal extreem dominant is in de grote rondes.
De aanpak van het Britse keurkorps om met meerdere kopmannen in de Tour de France de strijd aan te gaan spreekt teammanager Plugge aan. INEOS Grenadiers in de Tour verslaan wordt de grote ambitie van zijn ploeg, maar de Nederlandse ploeg kijkt dan zelfs al verder. “Onze doelstelling is niet alleen de Tour winnen. Wij willen vanaf de komende Vuelta in iedere grote ronde om de eindzege mee doen”, zegt Plugge in een interview op 18 augustus in het hoofdkwartier van Jumbo Supermarkten in Veghel.
Vier jaar en een maand later slaagt Jumbo-Visma in de opdracht om in één jaar alle drie de grote rondes te winnen. Met drie verschillende winnaars, en in de derde van de drie grote rondes ook nog eens met een compleet eindpodium. Dit past in het streven dat de ploeg sinds hun eerste Tour de France-zege in 2022 hardop uitspreekt. Jumbo-Visma wil niet alleen grote rondes winnen. Het wil tot en met 2030 sportgeschiedenis schrijven en in één adem genoemd worden met historische sportclubs zoals rugbygrootmacht All Blacks en de basketballers van de LA Lakers in hun gouden jaren.
Sepp Kuss en Jonas Vingegaard in de Vuelta – foto: Cor Vos
Je zou dergelijke uitspraken als Hollandse branie kunnen betitelen. Er zijn zoveel wielerploegen die enkele malen een grote ronde of jarenlang bepaalde klassiekers hebben gewonnen. Tot dusver lijkt het echter geen grootspraak van Plugge, Merijn Zeeman en co. Ze maken hun woorden ook waar. Jumbo-Visma is bezig met het schrijven van geschiedenis. Nooit eerder won een team de drie grote rondes in een jaar.
Al was dat tot 1995 vrijwel onmogelijk omdat de Vuelta toen in april direct voor de Giro plaatsvond. Maar het is ook sinds 1966 niet meer voor gekomen dat een ploeg het hele podium van een grote ronde claimt, zoals nu in de Vuelta is gebeurd. In 1966 eindigde het Spaanse Kas-Kaskol de Vuelta met liefst zes renners bij de eerste zeven, waaronder alle podiumplekken. Al was de Vuelta in die jaren vooral een Spaanse aangelegenheid.
Niet met het in 2019 gepresenteerde trio Roglic-Kruijswijk-Dumoulin bestormt geel-zwart de wielerhemel, maar het drietal Primoz Roglic, Jonas Vingegaard en Sepp Kuss draagt het vaandel in dit succesverhaal. Drie renners die als bescheiden talenten werden binnengehaald en die zich onder de begeleiding van Jumbo-Visma sterk hebben ontwikkeld.
In de afgelopen Vuelta werden alle concurrenten tot figuranten gedegradeerd. In de twee koninginnenritten, met aankomsten op de Col du Tourmalet en Alto de l’Angliru, wist Jumbo-Visma het hele podium te veroveren en verstevigde zodanig ook de eerste drie plekken in het klassement. De enige discussie die er nog werd gevoerd was die of de rode leiderstrui van Sepp Kuss, veroverd dankzij zijn aanwezigheid in een vroege vlucht, aangevallen mocht worden door kopmannen Vingegaard en Roglic.
Richard Plugge en Jonas Vingegaard – foto: Cor Vos
Er is een ongeschreven regel in de wielersport: een ploegmaat val je nooit aan. Hoe Jumbo-Visma in deze situatie is gekomen, is uniek. Dat er twijfels waren hoe je dit verder moet uitspelen is logisch. Je kunt echter nooit stellen dat de Vuelta-zege aan Kuss gegeven is. De ploeg en hij hebben deze situatie op een bijzonder knappe manier weten te creëren.
Hoewel de ploegleiding keer op keer naar hun hashtag #SamenWinnen wees, is het proces om Kuss als eindwinnaar uit te spelen intern niet rimpelloos verlopen. Kuss is de meesterknecht die een enorme gunfactor heeft opgebouwd. De Vuelta a España winnen is echter veel meer dan alleen een mooie overwinning. Deze eindzege maakt een carrière en zorgt naast de premies ook voor gigantische jaarcontracten in de toekomst.
Primoz Roglic had moeite met het besluit om Kuss niet aan te vallen. Begrijpelijk, want de Sloveen had zijn vierde Vuelta kunnen winnen en hiermee recordhouder met Robert Heras kunnen worden. Het zal bij hem gaan knagen wanneer hij volgend jaar in de Tour de France opnieuw gevangen kan komen te zitten in de ploegtactiek. Zijn grote streven is immers om de drie grote rondes in zijn loopbaan te winnen. Bij vrijwel alle andere ploegen kan de Sloveen alleen het kopmanschap in de Tour dragen en op de volledige steun van een ploeg rekenen. Diverse WorldTeams hebben de afgelopen periode dan ook bij zijn manager op de deur geklopt.
Primoz Roglic wint de Giro d’Italia – foto: Cor Vos
Persoonlijk moet ik zeggen dat ik liever de sterkste zie winnen dan degene die via een lange vlucht enigszins toevallig in de leiderstrui is gekomen. Zoals ik er ook moeite mee heb dat Wout van Aert een klassieker van het kaliber Gent-Wevelgem aan ploegmaat Christophe Laporte schenkt. Hoe mooi de hashtag #SamenWinnen ook klinkt, en hoezeer Plugge ook roept dat dit in het dna van de ploeg zit, ik zie liever strijd dan cadeaus wanneer het om de hoofdprijzen in het seizoen gaat. Na de rit naar de Col du Tourmalet was de spanning van deze Vuelta dan ook grotendeels verdwenen.
Dat er vragen worden gesteld over de dominantie van Jumbo-Visma is logisch. Als één ploeg zo boven de rest uitsteekt, horen in een sport met een verleden als het wielrennen de alarmbellen af te gaan. De ongefundeerde uitspraken van oud-teammanager Jérôme Pineau over mechanische doping slaan daarentegen nergens op. Vragen stellen moet. Wanneer je echter wijst, moet je ook met bewijs komen.
Jumbo-Visma is een van de meest transparante ploegen van het peloton en hun visie contra dopinggebruik is sinds het Blanco-tijdperk na Rabobank duidelijk. Qua wetenschappelijke aanpak op het gebied voeding, hoogtestages, materiaal, trainingsaanpak en scouting lopen zij inmiddels voorop. Maar, dat je zelfs binnen een ploeg niet alles kunt controleren blijkt uit het feit dat hun renner Michel Hessmann onlangs positief testte op een vochtafdrijvend middel.
De winnende Tour-ploeg van Jumbo-Visma – foto: Cor Vos
In deze Vuelta a España had de concurrentie moeten komen van de jonge supertalenten Remco Evenepoel (23) en Juan Ayuso (21), maar beiden hebben tegenover vorig jaar niet de stap gezet waarop iedereen stiekem rekende. Jumbo-Visma kon ook nu weer de ploeg in de breedte als sloophamer inzetten om hun belangrijkste concurrent af te matten. In de Tour brak Tadej Pogacar door het dagenlang collectief hard maken van de koers door de Nederlandse ploeg; in deze Vuelta bekocht Evenepoel in de rit naar de Col du Tourmalet alle eerdere inspanningen.
Dit seizoen, en zeker deze Vuelta, is mooi voor de geschiedenisboeken. Het is echter de vraag of de wielersport hiermee is gediend. Eén ploeg die alles wint en onderling de prijzen verdeelt is niet bevorderlijk voor de aantrekkelijkheid van de sport. Na deze vernedering strooide Plugge extra zout in de wonden van alle andere ploegen door zaterdagmiddag al te roepen dat Jumbo-Visma al volop bezig is om te kijken wat allemaal nog beter kan richting de toekomst.
Een toekomst die UCI-voorzitter David Lappartient misschien wel heel anders ziet. In een interview met WielerFlits gaf hij vorig jaar al aan te onderzoeken of er niet een ander systeem in de WorldTour moet komen waardoor de rijkere ploegen niet te overheersend in de competitie worden. Een draftsysteem dat in de Amerikaanse grote competities (zoals in de NBA en NFL, red.) wordt gehanteerd, is door de zegereeks van Jumbo-Visma misschien een belangrijke stap dichterbij gekomen.
De tegenstand is niet aanwezig. Evenepoel faalt in de opdracht en Ayuso is nog aan het groeien. De rest van de tegenstand is niet aan de start of gevallen.
Veder heb je Mas, Rodriguez, Bilbao, Hindley, Gaudu, O'Conner, Ayuso, Landa, Vlasov, Evenepoel, Almeida en Carapaz. Maar zijn eigenlijk ook allemaal geen potentiële winnaars (op Remco na). Ben benieuwd wie jij allemaal als echte tegenstand ziet Henk.
Wie had wielrenners als Roglic, Kuss en Vingegaard boven Jumbo-Visma gedraft? Het knappe van Jumbo-Visma is nou juist dat ze regelmatig potentiele wereldtoppers vinden waar tot dan toe overheen was gekeken (voor wat voor een reden dan ook).
Geniet nu toch eens van het huzarenstukje.
Hollandse haat voor Remco
Verder is het recept van Jumbo-Visma bekend. Ze trekken een aantal jonge renners die enorm goed testen. Jonge renners met onder andere een uitzonderlijke VO₂max. Vervolgens kijken ze wie de instelling heeft om voor de sport te leven en daadwerkelijk een kampioen te worden. Een hele stoot wetenschappers min/maxt de trainingshoeveelheid en de voeding. Gezien hun financiële middelen kunnen ze daarnaast een pak ervaren krachten aantrekken die het al bewezen hebben. Tadaa je hebt een topteam.
Ik ben nog steeds benieuwd waar dit vandaan komt. Hij had zelf ook graag willen winnen (zoals hij zei), maar dat is wat anders.
Verder inderdaad Evenepoel en Ayuso die niet voor de beloofde strijd hebben kunnen zorgen, daarin hebben ze gewoon zelf gefaald. Maar wie ik nog harder vind falen als team, is Ineos. Dat blijft gewoon de rijkste ploeg en waar je hen als waardig opponent zou moeten beschouwen voor TJV, konden ze enkel in de Giro weerwerk bieden. UAE leunt nu het dichtste aan bij die Gelen, maar zijn toch minder een gestructureerd front, net zoals hun grote kopman Pogacar er niet de man naar is om in een strak keurslijf te worden gestopt. Toch een andere filosofie daar.
Dus persoonlijk denk ik eerder dat de dreiging voor hun suprematie van binnenuit komt. Hoe hou je iedereen tevree? Al moet ik toegeven dat ik hun seizoen 2022 als uitzonderlijk zag, en blijken ze dit jaar gewoon nóg beter te doen. Dus wie weet tot wat blijken ze in staat?
Dominantie in de sport is nooit leuk. Een oplossing is vanwege de commerciële belangen best lastig.
Een betere oplossing is wellicht een salary cap voor het renners budget (niet voor het totale budget), hetzelfde voor elk team. En een bijdrage aan het algemene prijzengeld gebaseerd op het totale team budget.
Als je kijkt naar de lineup zou het misschien juist vragen oproepen als de uitslag veel anders geworden was. Roglic en Vingegaard zijn (samen met Pogacar) simpelweg het beste wat er momenteel rond rijdt op grote ronde gebied. En Kuss staat algemeen bekend als de best klimmende knecht van het peloton.
Hadden we iets anders van Mas verwacht? Ik niet, die fietst naar vermogen en is gewoon een nette top-5 kandidaat, maar ook niet meer dan dat. Ayuso? Die jongen is 20 of 21, en nog niet op het niveau van Roglic en Vingegaard.
Als de Vuelta bij mij al vragen oproept, dan zitten ze eerlijk gezegd niet aan de TJV-kant. Maar eerder bij Evenepoel. Die namelijk niet heeft weten te bevestigen als grote ronderenner dit jaar. Die een inzinking heeft gehad waar heel veel vraagtekens omheen staan. En waarbij we ook nog altijd niet weten wat hij nu ECHT waard is in een derde week van een grote ronde tegen de absolute wereldtop in het rondewerk.
Misschien is het Open-Deur-Week ?
Ik het zelf Kuss zien rijden in de ronde van Utah. Op het moment dat ik een wielervriend wilde sms'en dat ik een toprenner had ontdekt, kreeg ik van hem het bericht of de tour of Utah aan het kijken was ivm groot Amerikaans klimtalent. Na deze rond was jumbo inderdaad snel met handelen. Mijn punt is dat ik mezelf niet overschat en dat ik denk dat Vincent Bijlow ook had kunnen zien dat Kuss een aanwinst was voor elke wielrenploeg.
Vingegaard is gewoon goed gescout. Daar heeft iemand heel goed werk geleverd.
Draft is onzin. In Europa is er een heel ander schoolsysteem, dus het lijkt mij onmogelijk om dat op korte termijn te organiseren. Trouwens Jumbo-Visma was geen rijk team. Maar hebben zichzelf rijk gemaakt door goed beleid (en Ketonen).