Ride Dit voorjaar gaat Alpecin-Deceuninck op jacht naar hetzelfde succes als in 2023. Toen won Mathieu van der Poel twee monumenten, werd hij tweede in de Ronde van Vlaanderen en eindigde ook Jasper Philipsen tweede in Parijs-Roubaix. Kopmannen kunnen niet zonder sterke helpers. Voor RIDE Magazine spraken we uitgebreid met de adjudanten van MVDP, op zoek naar het geheim achter hun succesformule. In het kader van dit grote verhaal een miniserie. Dit is het tweede deel in een serie van vier: Gianni Vermeersch.

Van alle renners binnen Alpecin-Deceuninck, kent Vermeersch de Nederlander misschien wel het langst. Tien jaar geleden kwamen ze elkaar al eens tegen, bij toen nog BKCP-Powerplus. Volgens de 31-jarige Belg is de voorjaarskern bij het team de laatste jaren uitgegroeid tot vriendenploeg. Ze gaan voor elkaar door het vuur en weten precies wat ze aan elkaar hebben. Rust en kalmte zijn daarin de sleutelwoorden. “Vooral omdat Mathieu zelf nooit panikeert. Of toch dat hij die indruk niet wekt. Ik heb eigenlijk nooit zaken ontdekt die hem nerveus weten te maken tijdens de koers.”

Meezitten in een anticiperende groep ziet MVDP zelf als grootste meerwaarde bij zijn ploegmaats. “Maar het is Mathieu zelf die vaak onverwacht vroeg een koers openbreekt”, lacht Vermeersch. “En dan moet je eerlijk zijn: in het beste geval zijn er dan slechts vijf renners die hem kunnen volgen, als Mathieu zijn duivels ontbindt. Ik snap daarom wel dat hij het belangrijk vindt dat we met de ploeg altijd in de kop van de wedstrijd komen. Dat is heel evident, want samen sta je sterker. Voor mijzelf zit er op die manier bijvoorbeeld ook een kans in dat ik mee kan in de finale.”

Geen prikkels nodig
Milaan-San Remo, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en het WK. Voor MVDP zijn er niet heel veel uitdagingen meer die op de weg binnen zijn mogelijkheden passen. “Maak je vooral geen zorgen over zijn motivatie”, stelt Vermeersch ons gerust. “Mathieu houdt van koersen. Die kan zelf bepalen hoe hij wedstrijden afwerkt, om het voor zichzelf plezant te houden. Hij maakt er altijd iets speciaals van. Ik herinner me een Primus Classic. Daar brak hij de koers open op een punt waarvan dacht ik: ‘Wat doet hij nou weer?!’. Deed hij het gewoon omdat-ie dat leuk vond.”

Vermeersch vertelt dat hij zichzelf graag leeg rijdt voor Van der Poel, omdat hij het werk van zijn ploegmaats al zo vaak beloonde met de zege. “Meer is voor mij niet nodig. Het past ook niet binnen onze ploeg om elkaar te bedanken met cadeau’s. Ik ben eigenlijk al dankbaar om zulke momenten met hem te mogen beleven. Als je als renner met je ploeg een monument kan winnen, dan is die belevenis rond zo’n dag al onbetaalbaar. ’s Avonds is het dan ook vaak gezellig, samen met de renners en de entourage. Een feestje op z’n tijd. Zulke momenten koester ik en vergeet je voor de rest van je leven nooit meer. Daar ben ik Mathieu als persoon al heel dankbaar voor.”

---

Artikelen uit de serie ‘De luitenanten van Mathieu’

• 

  15 mrt

  Ride Silvan Dillier: “Het geeft mij extra motivatie dat Van der Poel onze kopman is”

  15 mrt
• 

  14 mrt

  Ride Søren Kragh Andersen: “Als Mathieu van der Poel door mij kan winnen, dan is dat voor mij ook groots”

  14 mrt
• 

  13 mrt

  Ride Gianni Vermeersch: "Als Mathieu zijn duivels ontbindt, zijn er slechts vijf renners die hem kunnen volgen"

  13 mrt
• 

  12 mrt

  Ride Michael Gogl: “Ik wil niets afdoen aan Peter Sagan, maar Mathieu van der Poel is wel een andere kopman"

  12 mrt