Materiaalzone 
Fietstoerisme 
De checklist van Tadej Pogacar: Deze vijf wedstrijden wil hij sowieso nog winnen
Special Het is algemeen bekend dat Tadej Pogačar het wielrennen wil uitspelen. Na zijn zeges in de Giro d’Italia en op het WK in Zürich is de Sloveen in 2024 weer een stuk dichter gekomen bij het realiseren van zijn wielerambitie: het winnen van alle grote wedstrijden op de wielerkalender. Welke koersen moet Pogačar nog? En wanneer denkt Pogi deze te kunnen winnen? “Milaan-San Remo gaat me nog eens naar mijn grafkist sturen.”
Het palmares van Pogačar is op 26-jarige leeftijd al exceptioneel groot, met liefst 86 overwinningen op profniveau. Zijn belangrijkste overwinningen zijn: de Tour de France (3 keer), de Ronde van Lombardije (3 keer), de Giro d’Italia, Luik-Bastenaken-Luik (2 keer), Tirreno-Adriatico (2 keer), het WK, de GP de Montréal (2 keer), de Ronde van Vlaanderen, de Ronde van Catalonië en Parijs-Nice. Alle ritzeges zijn dan nog buiten beschouwing gelaten.
Met deze erelijst is het logisch dat de Sloveen al aan afvinken denkt. De belangrijkste koersen die hij dan nog moet, zijn Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix en de Vuelta a España. Als Pogačar die weet te winnen, heeft hij alle grote rondes én alle monumenten op zijn naam geschreven.
Pogačar zelf is de laatste maanden open over zijn ambities. Zo vertelde hij recentelijk in de podcast Drive van schrijver Peter Attia over de mogelijkheden om alle koersen op de wielerkalender te winnen. “Na het WK, wil ik voor Milaan-San Remo gaan. Als ik die heb gewonnen, kunnen we kijken of er ruimte in mijn programma is voor Parijs-Roubaix. Op een dag zal je me zeker in Roubaix zien, maar voor nu leg ik mijn prioriteiten bij andere wedstrijden.”
Pogacar in Milaan-San Remo – foto: Cor Vos
Voordat we Pogačar gaan zien in de Hel van het Noorden, wil hij dus eerst San Remo winnen. Pogačar beseft dat dat misschien wel zijn lastigste klus zal worden. De UAE-renner startte al vier keer in de Italiaanse voorjaarskoers en kwam tot de volgende uitslagen: 12de, 5de, 4de en 3de. “Ik ben elke keer zo dichtbij, maar ook zo ver weg tegelijkertijd”, vertelt hij daarover. “Het is echt ongelooflijk. San Remo is de koers die me nog eens naar mijn grafkist zal sturen.”
Focus blijft op de Tour de France
Het winnen van deze koersen zal Pogačar voorlopig proberen te doen naast zijn andere grote doel elk jaar: de Tour de France. “De Tour de France is de grootste wedstrijd van het jaar. Om aan de top te blijven, moet je starten in de Tour de France. Ik zal de Tour de France blijven rijden tot ik niet meer geniet van de stress. Misschien hang ik dan wel mijn racefiets in de garage.”
Het rijden van een tweede grote ronde in een jaar zal dus voorlopig naast de Tour de France moeten gebeuren. De Vuelta a España zal dan zijn voorkeur genieten, omdat Pogačar de Giro d’Italia al in 2024 won. Mogelijk rijdt de Sloveen in 2025 al de Vuelta in zijn regenboogtrui. “Vijf jaar geleden maakte ik in de Vuelta mijn debuut in een grote ronde. Ik werd toen meteen derde. Je zou kunnen zeggen dat ik in de Vuelta ben doorgebroken. Ik wil hier zeker terugkomen om de rode trui veilig te stellen.” Pogačar’s manager Alex Carera zei eerder dit jaar al dat de Vuelta hoog op het verlanglijstje staat van de wereldkampioen.
Pogacar in de Vuelta van 2019 – foto: Cor Vos
Overige koersen
Carera noemde destijds ook een andere opvallende koers: de Tour Down Under. Pogačar maakte hier in 2019 zijn debuut in de WorldTour. De Australische WorldTour-wedstrijd lijkt zo vroeg in het seizoen makkelijk inpasbaar te zijn in de kalender van de Sloveen. Zelf noemde Pogi ook nog de Olympische Spelen: “Maar tegen die tijd zien we wel hoe gemotiveerd ik daarvoor ben.”
De komende jaren lijken de grote doelen van Pogačar dus duidelijk. As de Sloveen erin slaagt om Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix en de Vuelta a España te winnen, kan Pogačar altijd nog verder met ‘bijvangst’. Met de Ronde van het Baskenland, de Ronde van Romandië, de Ronde van Zwitserland en het Critérium du Dauphiné staan vier grote wedstrijden van een week ook nog niet op zijn palmares.
En dan zijn er nog zat voorjaarsklassiekers waar Pogačar op kan jagen: Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussel-Kuurne, E3 Saxo Classic, Gent-Wevelgem en de Brabantse Pijl… Het is duidelijk dat de Sloveen zich voorlopig nog niet hoeft te vervelen. Of zoals hij zelf zegt: “Ik mag pas dromen over nieuwe doelen als ik mijn huidige doelen heb behaald. Ik wil het stap voor stap en seizoen voor seizoen doen.”
Ook in de WielerFlits Podcast komt dit onderwerp aan bod
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
De strive 4 Five dan: die wordt in mijn ogen pas relevant als je er 4 van de 5 hebt gewonnen. Bijna iedere toprenner heeft 2 of 3 monumenten die hem als gegoten liggen. Maar voor die laatste 2 moet vaak alles mee zitten. Zo heeft Pogi een speeltuin in Lombardije en in de Ardennen, en heeft ie ook laten zien met de allerbesten mee te doen in de RVV. Maar voor MSR zijn er renners met andere kwaliteiten die een trapje hoger staan. En PR is al helemaal iets voor een ander type renner.
De Vuelta dan: als ik Pogi was had ik het denk ik dit jaar al geprobeerd. Om zo alle grote rondes in 1 seizoen te pakken. Dan ben je in 1 keer legendarisch. Al is het jaar afsluiten met een wereldtitel ook niet mis.
Zelf zou ik het mooi vinden als hij een keer zou proberen om wereldkampioen tijdrijden te worden. Het is weliswaar niet de grootste titel die er te behalen is, maar hij heeft tegelijkertijd bewezen om ook op dat vlak de allerbesten te kunnen verslaan. Al zal dat nooit een vanzelfsprekendheid zijn.
Dauphiné, Baskenland, Zwitersland, Romandië... Mooie koersen, maar daar kijkt uiteindelijk niemand naar op zo'n palmares. Laat staan de kleinere klassiekers.
Om het echt leuk te maken en nog een tandje onsterfelijker te worden moet hij eigenlijk gaan veldrijden natuurlijk.
En waarschijnlijk doet Pogi de komende jaren niet mee, heerlijk!
Geef me maar weer zo'n zwemeditie zoals van een paar jaar geleden, geweldig.
Lijkt me dat Pogi wel een paar kg aan moet komen voor die race en ik mag toch hopen dat ie die niet wint!
Is toch veel mooier, iemand die streeft naar iets en t net niet lukt... dat is heroïsch.
Ook alleen al vanwege het feit dat ik Pogi-moe ben!!!
Le Roi du KwareMons-en-Pévèle