CCC-baas Dariusz Milek: “De Tour de France winnen is het doel”
Oleg Tinkov voorzag de wielerwereld de voorbije jaren van het nodige peper en zout. Na diens vertrek eind 2016, is het peloton anno 2019 een soortgelijk figuur rijker: Dariusz Milek. “Of ik Tinkov ken? Natuurlijk, hij wilde aan mij zijn ploeg verkopen. Dat heb ik maar niet gedaan. Een apart karakter, zal ik maar zeggen”, zegt de Poolse CCC-baas tegen Het Nieuwsblad.
Waarom de Poolse miljardair al jarenlang in het wielrennen bivakkeert, is niet moeilijk te bedenken. “Ik heb zelf gekoerst”, biecht de excentrieke zakenman op. “Als junior won ik alles. Gingen ze met mij naar de sprint, dan wisten ze dat het voor plek twee was. Zonder mijn 71 kilo had ik toen ook een goede klimmer kunnen zijn. Ik heb lang gedacht dat ik ervan mijn beroep kon maken, maar in Polen kon je pas na je dertigste een profbestaan opbouwen. Dat duurde te lang. Bovendien was ik intelligent.”
Buiten Van Avermaet geen echte topper
Toch zal 2019 waarschijnlijk een moeilijk jaar zijn voor Mileks ploeg. Buiten Greg Van Avermaet, staat er geen andere wereldtopper onder contract. “Voor het grote ronde-werk niet, nee. Maar had BMC zo’n man? Richie Porte presteerde immers ook niet, terwijl heel de ploeg voor hem reed”, zucht Milek. “In 2019 moeten we ons vooral tonen. De grote doelen zijn voor 2020 en verder. Dan heb ik het over het winnen van de Tour de France. Daarvoor ben ik hier.”
In het kader van dat licht waren er onderhandelingen met Tour-winnaar Geraint Thomas. “Hij kwam bij ons”, verduidelijkt Milek. “En hij stond op het punt om te tekenen. We waren bijna rond. Maar uiteindelijk besliste zijn vrouw dat hij bij Sky moest blijven. De flauwerik. Thomas… (maakt wegwerpgebaar, red.) Ik ben er ook niet rauwig om, net zoals het vertrek van Rohan Dennis, Stefan Küng en Dylan Teuns. Zij moeten spijt hebben dat ze niet gebleven zijn.”
Gelijkenis met Tinkov
Terug naar Tinkov. Van Milek kunnen we dezelfde capriolen verwachten. “Al is het maar omdat ik zelf weer moet beginnen met fietsen (tikt op zijn buik, red.). Ik moet dringend wat gewicht verliezen. En ja, als iets niet perfect is, zal ik ingrijpen. Ik heb daarstraks nog alle helmen opnieuw laten verven. Verkeerde tint oranje. Prutswerk. Of ik ook tijdens de voorjaarsklassiekers in België zal zijn? Zeker. België is niet ver. Even mijn privévliegtuig in en ik ben er!”
Nog even over Evenepoel, ik heb gelezen in een artikel in het belang van Limburg dat hij kwa stabiliteit en symmetrie zijn gelijke niet heeft. Totaal geen krachtverlies vanuit de onderrug.
Een mooi voorbeeld is Pieter van den Hoogeband die won in een tijd dat iedereen in die snelheidpakken ging zwemmen. Pieter heeft een licht ingedeukte borstkas waardoor er lucht onder bleef steken en hij zo hoger in het water bleef liggen.
Echter heeft heeft Phelps bijvoorbeeld een hele hoge 'aapfactor' en hele grote handen waardoor hij gecombineerd met techniek dichtbij perfectie kan komen.
Het gaat om fysiologisch voordeel, niet om beoordeling op resultaat. Feit is dat fysiologisch voordeel bestaat, echten niet in één enkele vorm
Eeuwig zonde hoe dat talent ineens was verdwenen.
Inderdaad en dat toont maar aan hoe het kan gaan met the next big thing. Ik kan me op dit moment zo even drie namen herinneren van wie ik de laatste 6-8 jaar gehoord heb dat ze de overwinningen aaneen zouden gaan rijden voordat ze nog maar fatsoenlijk belofte waren.
1) Oskar Svendsen -> Verloor de motivatie volledig, maar bleek ook gewoon niet zo goed te zijn als verwacht. Fysologisch voordeel had ie wel, waar het hier dus om ging. Enorm zelfs. Mocht je hier meer over willen weten:
https://deadspin.com/the-fittest-human-ever-quit-sports-found-happiness-1823998288
2) Adrien Costa -> Tragisch verhaal dat bij velen bekend zal zijn, ook over hem las ik als junior al dat hij de klassementsman van de toekomst zou zijn. Anders dan Svendsen wist hij het in zijn eerste jaar bij de beloftes ook al te laten zien en zelfs al succesvol te zijn in Utah bij de profs. Vervolgens kwamen de motivatieproblemen, er was wel meer van de wereld te zijn vond hij. Aantal maanden geleden verloor hij een been, maar gelukkig gaat het wel goed met deze gozer:
http://www.cyclingnews.com/news/adrien-costa-riding-again-less-than-three-months-after-leg-amputation/
3) Remco Evenepoel -> De tijd zal het leren maar de dingen die ik lees vind ik verontrustend. Deze jongen kan bijna niet anders dan falen, alles minder dan een nieuwe Sagan/Froome en het lijkt tegen te gaan vallen voor een aantal volgers. Ik hoop dat we er inderdaad een nieuwe topper bij krijgen maar de kans lijkt me ook behoorlijk dat het niet zo is.
En daarnaast; Hoeveel winnaars van de Tour zijn/waren vooraf nou overduidelijk lichamelijk meer geschikt dan hun directe tegenstanders? Zitten aardig wat kneuzen tussen...
Tegelijk incalculeren dat hij er over 3 jaar gedegouteerd uitstapt.
De carrière van Froome is qua verloop nog erger dan die van Armstrong en van de Amerikaan weten we ook allemaal hoe dat kwam. En die won in zijn oude carrière tenminste nog het WK en een Tourrit.
Je hoeft geen hersenwonder te zijn om na Wiggo, Froomey & G te begrijpen dat niet de renner maar het team + begeleiding de winnaar bepaalt heeft in de tour + wat rondes er omheen. Armstrong had het gewoon van top-tot-teen in zich maar deze lieden konden wel wat handjes en tips gebruiken alvorens.
In 2020 neemt hij iedereen erbij die niet langer een contract heeft getekend bij de nieuwe opvolger van Sky