Het profavontuur van Alex Molenaar zit er mogelijk al op. De 23-jarige Rotterdammer maakte na twee sterke seizoen op continentaal niveau in 2020 de overstap naar Burgos-BH. In zijn eerste seizoen mocht hij meteen de Vuelta a España rijden en dat was aanvankelijk ook voor dit jaar de bedoeling. De ziekte van Pfeiffer gooide roet in het eten en nu is het nog maar de vraag of hij een contract voor 2023 vindt. Bij WielerFlits doet hij zijn verhaal.
“Ik heb de ziekte opgelopen voor de Ronde van Catalonië van dit jaar”, begint Molenaar. “Toen wist ik nog niet dat ik het had, maar ik merkte daar ineens dat het een stuk slechter met mijn gezondheid en conditie ging. Wat raar is, omdat we zo vroeg in het seizoen zaten. Ik bleef sukkelen.”
“Na de Vierdaagse van Duinkerke (mei) hebben we een bloedanalyse laten doen. De resultaten wezen uit dat ik in de periode net voor Catalonië de ziekte van Pfeiffer had opgelopen. Toen viel alles plots in een plooi waarom het zo slecht ging. Maar omdat de ploeg te weinig renners had, moest ik doorkoersen tot en met de ZLM Tour half juni.”
Ook Vuelta door de neus geboord
Pas daarna kon hij eventjes tot rust komen. Een hoogtestage in Andorra met ploegmaat Jetse Bol volgde daarna. “Vanaf dat moment merkte ik dat mijn lichaam begon te herstellen. In de Ronde van Portugal kon ik alweer een paar korte uitslagen rijden en ging het echt weer de goede kant op. Halverwege september merkte ik dat ik er zo goed als vanaf was.”
“Maar de ziekte van Pfeiffer heeft wel een groot gat in mijn seizoen geslagen. Het heeft me ook de deelname aan de Vuelta gekost. De start was in eigen land en als Nederlander maakte ik een goede kans om daar te rijden. De ploeg wilde me daar aan de start brengen.”
Het plan was om Molenaar in beste doen aan het vertrek te krijgen, omdat er geloof was dat de puncheur daar iets kon uitrichten. Burgos-BH begon daar door de ziekte van Pfeiffer over te twijfelen. Dat niet alleen, want ze deelden Molenaar mee dat ze om die reden ook geen nieuw contract aan hem zouden aanbieden.
“Voorlopig heb ik nog geen ploeg voor volgend jaar. Spaanse ploegen zijn normaal erg laat met het verlengen van contracten, maar Burgos-BH deelde me al mee dat ze dat niet zullen doen. De uiteindelijke beslissing moet ik nog horen, maar ik reken daar niet meer op. Ik ga niet tot november wachten op een antwoord.”
Molenaar krijgt de felicitaties van ploegmaat Miguel Ángel Fernández – foto: Cor Vos
End with a bang?
Omdat de Spaanse ploeg na de Vuelta a España enkel nog de Ronde van Luxemburg, de Tour de Vendée en de Tour de Langkawi op het programma had staan, kreeg de Nederlander nog maar twee kansen om zichzelf te bewijzen.
Maar áls zijn profcarrière erop zit, dan heeft Molenaar die in ieder geval afgesloten met een knaller. De puncheur won namelijk de laatste rit in de Maleisische rittenkoers. En die zege kwam misschien wel op het perfecte moment voor hem. “Pfeiffer werkt niet echt mee in die zoektocht. Je kunt nog zo’n mooi verhaal houden, maar ploegen willen het liefst resultaten zien. Hopelijk dat het nu alsnog lukt!”
“Het liefst teken ik een contract bij een ploeg die op hetzelfde niveau als Burgos-BH koerst, of bij een Continental-team dat met een sterk langetermijn-plan graag een stap hogerop wil maken”, gaat hij verder. “Mijn ambitie ligt nog altijd bij een plekje in een WorldTour-ploeg. Ik weet dat het heel lastig is, maar ik droom daar wel van.”
“Ik kom vooral tot mijn recht als het bergop gaat, zolang dat geen inspanningen van een uur zijn. In een klein groepje heb ik een sprint in mijn benen om een koers af te maken. Daar wil ik me meer op gaan focussen. Het liefst kan ik bij een ploeg terecht die voornamelijk een Zuid-Europees programma rijdt.”
In 2017 won Molenaar de hoog aangeschreven juniorenkoers Driedaagse van Axel, voor onder meer Tom Pidcock en Ilan Van Wilder. DESTIL-Parkhotel Valkenburg lijfde hem in, waarvoor hij als eerstejaars belofte meteen vierde werd in de Tour of Szekerland (UCI 2.2). Die ploeg hield er aan het einde van dat jaar mee op, waarna Monkey Town-À Bloc hem in de ploeg opnam.
Daar maakte hij opnieuw indruk: hij won het jongerenklassement in de GP Beiras (UCI 2.1), won etappes in de Oberösterreich Rundfahrt (2.2) en de Tour of Qinghai Lake (2.HC), om het seizoen af te sluiten met eindwinst in de Ronde van Roemenië (2.1).
Dat hij vervolgens zijn profdebuut maakte bij Burgos-BH, was voor velen een verrassing. Toch was het dat niet helemaal. De geboren Rotterdammer heeft een Spaanse moeder en spreekt de taal daardoor vloeiend. Zijn verhuis naar Girona was vervolgens een koud kunstje.
In zijn eerste (corona)jaar mocht hij meteen de Vuelta a España rijden. In de twee jaren die volgden, toonde hij in sommige koersen flitsen van zijn talent. Normaal gesproken had hij ook dit jaar de Ronde van Spanje mogen rijden, met de start in Utrecht. Dat miste hij echter door een boosdoener die pas in april aan het licht kwam: de ziekte van Pfeiffer.
ONTVANG €50 AAN GRATIS WEDDENSCHAPPEN, ALS JIJ €10 INZET OP WIELRENNEN
6 Reacties
Misschien zit er ook een andere kant aan het verhaal. Maar als de ploeg je niet laat herstellen van Pfeiffer en gewoon opstelt vanwege gebrek aan renners, om je vervolgens af te rekenen op de resultaten, is een hele slechte zaak. Korte termijn politiek te koste van de renner.
Hopelijk vindt hij een ploeg. Gezien de programma wensen lijkt opnieuw een Spaanse ploeg voor de hand. Of een Italiaanse.
Italiaanse ploegen zijn er zeker volgend jaar nauwelijks, hij zal het hooguit van een bont gezelschap als China Glory ofzo moeten hebben schat ik in,
Eolo, Bardiani blijven, Q36.5 en Corratec komen erbij als hun aanvraag aanvaard wordt
En als Savio alsnog een nieuwe sponsor vindt, kan die ook nog doorgaan op PCT niveau
Dus toch wel wat opties in Italië. Kern Pharma of Caja Rural zouden een renner als Molenaar met nu toch een zege op 2.Pro niveau m.i. ook wel kunnen gebruiken.
Q36.5 Pro Cycling Team kom er maar in!
Of Tour de Tietema!
Als Molenaar in Spanje wil blijven werken en wonen, zou ik eens een balletje opgooien bij Equipo Kern Pharma, ook een PCT ploeg. Daar rijdt ook de Nederlander Danny van der Tuuk al twee jaar, hoewel ik geen bevestiging zie dat hij ook volgend jaar daar mag blijven.