Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wout van Aert spreekt van ‘middelmatig’ seizoen: “Er waren tweede plaatsen waar het anders had kunnen zijn”
Wout van Aert rijdt vandaag nog het WK Gravel, maar zijn laatste wegkoers betwistte hij donderdag al met de Gran Piemonte. Hoe beoordeelt de renner van Jumbo-Visma zijn eigen seizoen? “Dit is uiteraard niet mijn beste seizoen ooit, maar het is ook verre van slecht. Het is middelmatig”, klinkt het in gesprek met Het Laatste Nieuws.
“Misschien is het een keer normaal dat het niet altijd van hoogtepunt naar hoogtepunt ging en dat er een jaar tussenzit dat het iets moeilijker gaat”, voegt Van Aert daaraan toe. De 29-jarige coureur pakte wel de nodige ereplaatsen, maar winnen bleek een stuk moeilijker. Hij won wel de E3 Saxo Classic, het Belgisch tijdritkampioenschap, de Tour of Britain, een rit aldaar en de Coppa Bernocchi.
Tweede plaatsen
Vaker moest Van Aert genoegen nemen met een dichte ereplaats, was het in zijn eigen woorden ‘net niet’. Hij werd acht keer tweede én acht keer derde. “Er waren een paar tweede plaatsen die ik kon accepteren, maar er waren ook momenten dat het anders had kunnen zijn.”
Hij noemt de tweede rit in de Tour (waar Lafay met een late uitval verraste) en het EK in Drenthe (waar hij op de VAM-berg net niet voorbij Laporte kwam) als voorbeelden van zulke momenten. “Ook Parijs-Roubaix had anders kunnen lopen zonder platte band. Als je dat optelt, had je een heel ander jaar kunnen krijgen, en een heel ander gevoel.”
Van Aert ervaart het motto van Jumbo-Visma – ‘samen winnen’ – niet als een last. “Dit is eerder een opluchting. Toen ik nog fulltime crosser was, begon het me steeds meer te vermoeien dat het altijd allemaal om mij draaide. Ook op de weg lag de druk altijd op mij in die eerste jaren. Maar in deze ploeg zit zo veel kwaliteit dat heel veel renners kunnen winnen: dat is een veel plezantere manier om deze sport te doen.”
Concurrentie met Mathieu van der Poel
In het interview ging het ook nog over zijn rivaliteit met Mathieu van der Poel. Van Aert kreeg de vraag voorgelegd of hij Van der Poel haat. “Ik haat verliezen van Mathieu, maar ik haat hem niet als persoon. Wellicht hebben we mekaar beter gemaakt. We begrijpen dat we elkaars aanwezigheid moeten aanvaarden en dat die goed is voor de sport en voor onszelf.”
Van Aert heeft het telefoonnummer van Van der Poel, maar de twee bellen elkaar nooit. “Dit blijft een rivaliteit waarbij we niet als vrienden communiceren. Voor ons allebei is het een doel om mekaar te verslaan en beter te zijn dan de ander. Daarvoor heb je dat gevoel van concurrentie nodig. Maar als er iets besproken moet worden, is het geen probleem om met hem te gaan praten in het peloton.”
Extra mooi dat ze niet het antwoord krijgen waar ze op hoopten.
Z'n doelen dit jaar waren redelijk duidelijk: WK CX, RVV, PR, Tour en WK weg, daarna als troostprijs EK weg nog toegevoegd. Geen enkel van die doelen heeft hij afgevinkt.
Beetje vergezocht om dat dan op het onnodige cadeau te steken. Hij zoekt dat excuus immers zelf ook niet.
edit: en zilver op de olympische spelen niet te vergeten!
Hij hoort altijd wel bij de beste vijf maar dat is tegenwoordig vaak niet genoeg om te winnen.
Deel zijn conclusie over middelmatig seizoen; zeker als je denkt in overwinningen. Maar je kunt daar tegenover zetten dat hij altijd op de afspraak was, en eigenlijk ook altijd mee deed om de knikkers. Als je podiumplekken zou meenemen in de weging (1 voor brons, 2 voor zilver, 3 voor goud) dan had hij toch heel wat punten verzameld.
Nu lekker nog even gravellen, dan wat rusten en crossen, en dan hopelijk volgend jaar wel een keer het kwartje dat weer de goede kant uit valt. Ik heb hoe dan ook van hem genoten dit jaar.
G-W vond hij gewoon niet zo belangrijk en dat is natuurlijk ook n koers van tig in n dozijn.
Collegiaal n leuke geste.
Als helper daarentegen was hij wel subliem. Ik zou hem graag dezelfde weg zien opgaan als Hagen en Kwiatkowski. Supertalenten die het leken te gaan maken (Hagen: GW - 3 etappes in 1 Tour / Kwiat: E3 - MSR - WK), maar uiteindelijk net-niet-renners bleken te zijn, dit inzagen en volledig in functie van de ploeg gingen rijden. Van Aert is nog in dubio. Laporte en Van Baarle staan reeds op gelijke voet, Kooij komt eraan. Geen schande om te knechten voor hen. De ploeg wordt er alleen beter van. En kijk naar Kwiat, voor je het weet pikt hij toch nog een etappe in de Tour mee. Win-win.
Bij Van Aert heerst toch ook weer wat de waan van de dag na een minder jaar en vooral nu Van der Poel een superjaar heeft gehad. Ineens stelt het allemaal niks meer voor, en zal het ook nooit nog iets worden.
Volgend jaar kan het net zo goed weer een heel ander verhaal zijn.