Voorbeschouwing: Gran Piemonte 2022
Olav Kooij is onze topfavoriet - foto: Cor Vos
donderdag 6 oktober 2022 om 11:55

Voorbeschouwing: Gran Piemonte 2022

De Gran Piemonte is de volgende eendagskoers in het Italiaanse najaar. De wedstrijd in het noorden van Italië is tevens een van de laatste kansen van het seizoen voor de sprinters. Er staan dan ook dit jaar weer een aantal sterke spurters aan de start. Wie volgt de verrassende Matthew Walls op en zorgt voor een mooi einde van het seizoen? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De Italiaanse najaarsklassiekers volgen elkaar ondertussen in sneltreinvaart op. De Gran Piemonte is een zeer oude koers waarvan de geschiedenis teruggaat tot het begin van de 20ste eeuw. Giovanni Gerbi won meteen de eerste drie edities (1906-1908) en is daarmee nog altijd mede-recordhouder. Costante Girardengo, Aldo Bini, Gino Bartali en Fiorenzo Magni pakten ook driemaal de winst.

Fantastische archieffoto van mede-recordhouder Bartali – foto: Cor Vos

Gerbi is met zijn drie overwinningen op rij wel de meest ‘unieke’ in dat rijtje. De eerste tientallen edities van de Gran Piemonte werden overigens telkens gewonnen door een Italiaan. Pas in 1964, toen de Belg Willy Bocklant op het toneel verscheen, won er een niet-Italiaan. De renner uit Bellegem won dat jaar ook nog Luik-Bastenaken-Luik en werd hij derde in Milaan-San Remo. Na de overwinning van Bocklant kwamen er geleidelijk aan steeds meer nationaliteiten op de erelijst van de Italiaanse koers.

Zeven keer vinden we de Belgische vlag terug op die erelijst. Naast Bocklant konden namelijk ook Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck, Nico Mattan, Philippe Gilbert (2x) en Jan Bakelants er zegevieren. Nederland kon maar twee keer juichen in de geschiedenis van de Gran Piemonte, dat was te danken aan Adrie van der Poel en Erik Breukink. Ter vergelijking: maar liefst 81 keer won een Italiaan in eigen land de Gran Piemonte.

Ongeloof bij Bakelants – foto: Cor Vos

De overwinning van Bakelants in 2015 was best speciaal. Nadat een grote vroege vlucht met onder meer Timo Roosen werd ingerekend op zeven kilometer van de streep, leek een massasprint onvermijdelijk. Terwijl de sprinttreinen zich aan het organiseren waren, demarreerde Bakelants. De Oost-Vlaming verraste het peloton en kon standhouden in de gietende regen. Matteo Trentin won de sprint van het peloton en eindigde op slechts vier seconden van Bakelants, die niet kon geloven dat hij had gewonnen. De inmiddels 36-jarige renner verkeerde echter in bloedvorm, acht dagen later schreef hij namelijk ook de Giro dell’Emilia op zijn naam.

Wat verder opvallend is aan de geschiedenis van de koers, zijn de verschillende sprongen. Zo werd de Gran Piemonte in 2000, 2007, 2013 en 2014 afgelast door financiële problemen. De afgelopen jaren is de wedstrijd gewoon kunnen doorgaan, ondanks het coronavirus.

Laatste tien winnaars Gran Piemonte
2021: flag-gb Matthew Walls
2020: flag-nz George Bennett
2019: flag-co Egan Bernal
2018: flag-it Sonny Colbrelli
2017: flag-it Fabio Aru*
2016: flag-it Giacomo Nizzolo
2015: flag-be Jan Bakelants
2014: niet verreden wegens financiële problemen
2013: niet verreden wegens financiële problemen
2012: flag-co Rigoberto Urán
2011: flag-es Daniel Moreno
2010: flag-be Philippe Gilbert

* Fabio Aru werd Italiaans kampioen op het parcours van Gran Piemonte, dat hierdoor niet werd georganiseerd op de oorspronkelijke datum.


Vorig jaar

Na een grote aanpassing aan het parcours vorig jaar, er werd niet meer gefinisht na de lange beklimming van de Oropa, waren de snelle mannen aan zet. Renners als Ethan Hayter, Giacomo Nizzolo, Olav Kooij en Sonny Colbrelli waren de grote favorieten voor de zege.

Manuele Boaro, Sylvain Moniquet, Marc Soler, Mattias Skjelmose Jensen en Marco Frapporti zorgden voor een sterke vijfkoppige vlucht. In het peloton had Qhubeka NextHash echter dominant de kop genomen, Nizzolo voelde zich duidelijk in zijn sas. De voorsprong van de koplopers werd dan ook steeds kleiner. Op 25 kilometer van de streep werden ze uiteindelijk gegrepen.

Een balende Nizzolo (links) ziet de jonge Walls (midden) winnen – foto: Cor Vos

De finale in Borgosesia was bijzonder technisch, het peloton werd steeds op een lang lint getrokken. Een ontregelde sprint was het gevolg, goed timen was belangrijk. De verrassende Matthew Walls zat perfect gepositioneerd en ging als eerste aan. De Brit hield stand en kon Nizzolo en Kooij, die enkele tientallen kilometers eerder gevallen was, afhouden. Voor Walls was het nog maar zijn tweede, en voorlopig ook laatste, overwinning op de weg.

Uitslag Gran Piemonte 2021
1. flag-gb Matthew Walls (BORA-hansgrohe)
2. flag-it Giacomo Nizzolo (Qhubeka NextHash) in z.t.
3. flag-nl Olav Kooij (Jumbo-Visma) in z.t.
4. flag-it Matteo Trentin (UAE Emirates) in z.t.
5. flag-er Biniam Girmay (Intermarché-Wanty-Gobert) in z.t.


Parcours

De organisatie van de Gran Piemonte heeft, zoals daarnet vermeld, twee jaar geleden ervoor gekozen om het parcours om te gooien. Niet meer finishen op de zware slotklim naar Oropa, maar een relatief vlak parcours uittekenen en zo kansen geven aan de sprinters. Ook dit jaar is dat laatste het geval.

De start van de koers ligt in Omegna, een stad in het noorden van Italië. Omegna ligt in de regio Piëmont, waarvan de naam van de Gran Piemonte komt. De hele route van de wedstrijd is daarnaast zo goed als helemaal afgestemd op de Po. Er wordt steeds – van de start in Omegna tot aan de finish in Beinasco – langs en in de buurt van de Italiaanse rivier gekoerst. Na enkele heuveltjes in de openingsfase, ideaal voor aanvallers om weg te rijden, loopt de koers via vlakke wegen richting Turijn. Na een goede 130 kilometer volgt de beklimming van Il Pilonetto (3,3 km aan 8%).

Na deze beklimming rijden de renners even op een plateau, waarna de koers volledig afvlakt. De laatste 40 kilometer zijn volledig vlak. Na een lange koers van bijna 200 kilometer zal de oplopende finish in Beinasco, een gemeente net onder Turijn, pijn doen aan de benen.

Donderdag 6 oktober, Gran Piemonte: Omegna – Beinasco (198 km)
Start: 11.45 uur
Finish: tussen 16.20 en 16.40 uur


Favorieten

Aangezien de Gran Piemonte hoogstwaarschijnlijk zal eindigen in een sprint, staan er een heleboel snelle mannen aan de start. Bij Quick-Step-Alpha Vinyl, een van de zestien WorldTour-ploegen aan de start, hebben ze zelfs meerdere ijzers in het vuur. Blikvanger van de selectie is ongetwijfeld Brits kampioen Mark Cavendish. De 37-jarige coureur won dit jaar met Milaan-Turijn al een Italiaanse eendagskoers. Met Michael Mørkøv als luitenant zijn de kansen van Cav hoog in Piëmont. Er is echter nog een kanshebber binnen de ploeg van Patrick Lefevere. Davide Ballerini verschijnt namelijk ook aan de start van Gran Piemonte. De Italiaan is bezig aan een goed najaar en won deze week nog de Coppa Bernocchi door onder meer Corbin Strong en Matteo Trentin te kloppen.

Corbin Strong krijgt meteen een kans om revanche te nemen. De Nieuw-Zeelander van Israel-Premier Tech zal het aan de andere kant niet makkelijk hebben om het kopmanschap op te eisen, want ook Giacomo Nizzolo zal in actie komen. De Europees kampioen van 2020 rijdt bovendien in eigen land en zal dan ook maar al te graag zegevieren. Strong is wel de man in vorm. De nog maar 22-jarige sprinter won begin augustus de eerste etappe van de Tour of Britain, wat zijn eerste profzege was. Daarna trok Strong zijn vorm door naar de GP de Wallonie, waar hij vijfde werd achter onder meer Mathieu van der Poel en Biniam Girmay.

Cavendish won dit jaar al in de buurt van Turijn – foto: Cor Vos

Bij BikeExchange-Jayco is er wel een overduidelijke kopman. Mannen als Nick Schultz, Matteo Sobbrero en Luka Mezgec zullen allemaal in dienst rijden van Kaden Groves. De 23-jarige sprinter is bezig aan een sterk seizoen, met een ritoverwinning in de Vuelta a España als absoluut hoogtepunt. De Gran Piemonte is een van de laatste koersen van Groves in het tenue van BikeExchange-Jayco. De Australiër verlaat aan het einde van het seizoen de ploeg en trekt naar Alpecin-Deceuninck. Groves zal met andere woorden gebrand zijn om een mooi afscheidscadeau te schenken aan zijn Australische werkgever.

Groves kon dit jaar driemaal zijn handen in de lucht gooien, dat is niks in vergelijking met Olav Kooij. De Nederlander van Jumbo-Visma wist dit jaar maar liefst tien keer naar de zege te sprinten. Daarnaast schreef Kooij ook nog twee keer een algemeen klassement op zijn naam. Het Jachtluipaard van Numansdorp verkeert in bloedvorm, dat bewees hij begin deze week nog door de Münsterland Giro op zijn naam te schrijven. Sprinters als Jasper Philipsen, Sam Bennett, Fabio Jakobsen en Dylan Groenewegen kwamen niet in zijn buurt. Kooij zal met veel vertrouwen aan de start komen van de Gran Piemonte.

Schiet Kooij nog een keer raak? – foto: Cor Vos

Movistar rekent op Max Kanter. De Duister reed al 22 keer(!) in de top-10 dit jaar, maar winnen lukte nog niet. In september was Kanter er met twee derde plaatsen, in de Primus Classic en Gooikse Pijl, nog maar eens dichtbij. In de Omloop van het Houtland en de Münsterland Giro was Kanter, in een indrukwekkender deelnemersveld, er weer verder vanaf. Kan de 24-jarige renner zijn eerste profzege nog binnenhalen voor het einde van het seizoen?

Simone Consonni maakt ook kans op de zege. De 28-jarige coureur van Cofidis won eind september nog de Classique Paris-Chauny door Dylan Groenewegen te kloppen in de sprint. Daarnaast beschikt de Italiaan over een sterke ploeg rond hem. Mannen als hardrijder Benjamin Thomas, ancien José Herrada en luitenant Davide Cimolai kunnen Consonni in de perfecte positie brengen.

Nog een Italiaan die kan winnen, is Matteo Trentin. De renner uit Borgo Valsugana is aan een mooi najaar bezig met verschillende ereplaatsen. In de tweede etappe van de Ronde van Luxemburg kon Trentin zelfs zegevieren. Een tiental dagen later sprintte Trentin naar de vijfde plaats op het WK. In principe moet de renner van UAE Emirates het afleggen tegen de intrinsiek snellere coureurs als Kooij, Cavendish en Groves, maar de Italiaan zal maar al te graag nog eens juichen in eigen land.

Trentin was in Luxemburg nog sneller dan Ballerini – foto: Cor Vos

Alpecin-Deceuninck trekt zonder kopmannen Tim Merlier en Jasper Philipsen naar het noorden van Italië. Binnen de Belgische selectie is Stefano Oldani de grootste kanshebber. Oldani, die net zoals Nizzolo geboren is in Milaan, kan zich ook in de sprint gooien. Dit jaar won de 24-jarige wielrenner de twaalfde etappe van de Giro d’Italia, enigszins verrassend, uit de vroege vlucht. Oldani was maandag nog derde in de Coppa Bernocchi.

Op het laatste moment is ook Elia Viviani (INEOS Grenadiers) toegevoegd aan de startlijst. De Italiaanse sprinter kon dit seizoen nog maar tweemaal winnen. De laatste overwinning was wel heel recent, Viviani won namelijk de zesde en laatste etappe van de CRO Race. Dat was echter tegen een veel minder sterk deelnemersveld dan hij zal tegenkomen in de Gran Piemonte.

Outsiders voor de zege zijn Matteo Moschetti (Trek-Segafredo), Sacha Modolo, Filippo Fiorelli (beiden Bardiani-CSF-Faizanè), Quinten Hermans (Intermarché-Wanty-Gobert), Magnus Cort (EF Education-EasyPost), Eduard-Michael Grosu (Drone Hopper-Androni Giocattoli), Mathieu Burgaudeau (TotalEnergies), Giovanni Lonardi (EOLO-Kometa), Eduard Prades (Caja Rural-Seguros RGA) en Gleb Syritsa (Astana Qazaqstan).


Favorieten volgens WielerFlits
**** Olav Kooij
*** Kaden Groves, Mark Cavendish
** Simone Consonni, Elia Viviani, Davide Ballerini
Giacomo Nizzolo, Stefano Oldani, Corbin Strong, Matteo Trentin

Website organisatie
Deelnemerslijst (PCS)


Weer en TV

De weergoden zijn de renners goed gezind. Weeronline verwacht namelijk temperaturen die rond de 20 Graden Celsius liggen. Daarnaast wordt er geen regen verwacht en zal er normaal gezien ook geen al te sterke wind staan. Doordat het behoorlijk bewolkt zal zijn, zal het peloton wel geen blauwe hemel te zien krijgen in het noorden van Italië.

In tegenstelling tot een aantal andere Italiaanse eendagskoersen, is de Gran Piemonte wel live te volgen in de Nederlandse en Belgische huiskamers. Eurosport 1 start de uitzending om 14.50 uur. Ook online zal de koers te bekijken zijn, de Eurosport Player is er namelijk ook live bij.


RIDE Magazine
14 Reacties
Sorteer op:
5 oktober 2022 14:46
Ook met de Giro del Piemonte blijven de namen Coppi en Bartali onlosmakelijk verbonden. In de editie van 1951, met aankomst in de Motovelodromo di Corso Casale te Turijn waar afgelopen mei het Giropeloton nog voorbij kwam, won Gino Bartali de sprint à quattre, zijn derde en laatste zege van deze klassieker. In een achtervolgende groep zat Serse Coppi, de jongere broer van Fausto, die in de laatste kilometer op de Corso Casale ten val kwam na met zijn wiel in een tramrail terecht te zijn gekomen. De door de val opgelopen hoofdwond veroorzaakte ’s avonds in het hotel een fatale hersenbloeding. Serse werd in zijn geboortedorp Castellania, in het zuiden van Piemonte begraven; 9 jaar later kwam zijn broer naast hem te liggen.
Opmerkelijk is dat behalve Fausto Coppi ook Gino Bartali een jongere broer heeft verloren tijdens een koers. In 1936 knalde de 19-jarige Giulio Bartali tijdens een door hevige regenval gegeselde amateurkoers nabij Florence op een slordig geparkeerde Fiat Balilla en brak daarbij schouder, bekken en ribben en raakte bewusteloos. De behandelend chirurg maakte onherstelbare fouten bij de noodzakelijke operatie en zonder bij kennis te zijn gekomen overleed Giulio op 16 juni. Giulio en Gino Bartali liggen begraven op het kerkhof van Ponte a Ema, een dorpje 5 kilometer ten zuidoosten van Florence.
    5 oktober 2022 16:10
    Dank, Jacco, je bijdragen zitten altijd vol interessante informatie.
    5 oktober 2022 20:01
    Kijk, tussen alle vuilspuiterij op deze site is dit een commentaar om van te smullen. Bedankt Jacco van stierop.
    6 oktober 2022 05:28
    Jacco, je (u?) bent een van de weinige personen op Wielerflits waarbij ik benieuwd ben naar wie je bent, in het dagelijks leven. Zo boordevol informatie en totaal niet schromend om dit te delen. Voegt een nieuwe diepte dimensie aan voorbeschouwingen en zo ook aan mijn interesse in koers.

    Mocht Kooij deze winnen, is het wat mij betreft direct de mooiste zege uit zijn nog prille carrière.
    6 oktober 2022 14:22
    @wim, heel veel verhalen liggen gewoon klaar, ik doe niet veel meer dan ze opduiken en ze een beetje afstoffen. Dank voor de blijk van waardering.
5 oktober 2022 23:25
Dank jullie wel. Afgezien van wat schuttingtaal ben ik het Italiaans niet machtig. Bartali trekt mij m.n. aan op het gebied van levenswandel en overtuiging wat niet los te zien is van de fiets, maar zeker meer behelst dan dat. Ik ga voor de Leeuw van Toscane.
5 oktober 2022 19:24
Dankje wel, Jacco. Heb je nog leestips m.b.t. Bartali. Ik zou graag meer te weten willen komen van hem.
    5 oktober 2022 21:30
    De Leeuw van Toscane is echt een top boek en verteld alles over Gino Bartali
    5 oktober 2022 23:13
    Dat is inderdaad voor zover ik weet wel het meest complete boek in het Nederlands over Bartali. In het Italiaans is de keuze wat groter, zelf vind ik ‘Un cuore in fuga’ uit 2014 van Oliviera Beha een aanrader, weet niet of dat vertaald is in het Engels. Een meer persoonlijke schets komt van Andrea Bartali, de zoon van Gino, in ‘Gino Bartali, mio papà’ verschenen 10 jaar geleden. Verder is op het wereldwijde web uiteraard het nodige te vinden.
    Misschien handig om van te voren te weten wat voor informatie je wilt inwinnen. Globaal genomen zijn er aangaande Bartali 4 hoofdthema’s: 1) puur zijn sportieve carrière; 2) zijn rol als ‘redder’ van de Italiaanse Republiek door zijn overwinning in de Tour van 1948; 3) zijn uitermate complexe verstandhouding met Coppi, en hoe daar door de buitenwereld naar werd gekeken; 4) de rol die hij heeft gespeeld in Italië in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog.
5 oktober 2022 23:26
Kooij als favoriet. Moet nog 21 worden. Echter al wel meer overwinningen dan een Evenepoel, op die leeftijd.
    6 oktober 2022 10:15
    Met een mooie 33e plaats als gevolg op PCS Ranking.
    Die andere sprintbelofte, Arnaud De Lie, staat op 11.
    6 oktober 2022 11:36
    Toch wel enkele verschillen met Evenepoel:
    - seizoen 2020: Corona-jaar, slechts 22 wedstrijddagen i.p.v. een stuk of 60 zoals in een normaal jaar
    - seizoen 2021: revalidatiejaar: pas terug op niveau vanaf 10-08-2021 (vanaf Denemarken)
    - om te winnen moet Evenepoel alleen aankomen, en dus de sterkste zijn. Kooij moet als sprinter "gewoon" maar de snelste zijn.
    6 oktober 2022 12:18
    Het is uiteraard onzin om Kooij te vergelijken met Evenepoel. Ik vermoed dat de poster dit wel degelijk ook weet. Ter info REV pakte in die 2 halve jaren 3000 UCI punten, Kooij de laatste 2 jaren nog niet de helft.
    6 oktober 2022 16:31
    Ja, geef me een minnetje omdat FEITEN je onzin niet bevestigen.

Reacties zijn gesloten.