Voorbeschouwing: Dwars door het Hageland 2022
foto: Cor Vos
Niels Bastiaens
zaterdag 11 juni 2022 om 07:15

Voorbeschouwing: Dwars door het Hageland 2022

In de schaduw van het Critérium du Dauphiné en de Ronde van Zwitserland, zorgt de Exterioo Cycling Cup voor spektakel in de eigen contreien. Dankzij de onverharde stroken en kasseien krijgen we in Dwars voor het Hageland quasi altijd een attractieve koers. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Dwars door het Hageland bestond al wel enkele jaren toen de wedstrijd in 2016 stevig onder handen werd genomen. Onverharde wegen en bospaden moesten een nieuw gezicht geven aan de koers, die tot dan toe al tienmaal eerder was gehouden: tussen 2001 en 2003 en tussen 2006 en 2009 als amateurkoers, en tussen 2010 en 2012 als 1.2-koers in de UCI Europe Tour. Maar nooit op het hoogste niveau.

De organisatie bleef ook de jaren nadien niet bij de pakken zitten en bracht de wedstrijd in 2014 en 2015 onder in de Ronde van Vlaams-Brabant, alvorens men de beslissing nam om Nick Nuyens en zijn Bingoal Cycling Cup-project onder de arm te nemen. Onder zijn impuls kwam er een 1.1-editie van de wedstrijd op poten. Dwars door het Hageland nieuwe stijl was geboren.

Een parcours werd uitgetekend met start in Aarschot en aankomst op de Citadel van Diest. Op de nieuwe route moesten liefst twintig passages van onverharde wegen en kasseistroken voor het nodige spektakel zorgen, bovenop de bijna tweeduizend hoogtemeters verspreid over twaalf hellingen. Hiermee kreeg België haar eigen Strade Bianche. De ingrediënten waren dezelfde: koersen over gravel en een aankomst op haar eigen Piazza del Campo, de Citadel van Diest.

Van der Poel snelt Van der Hoorn nog voorbij na de laatste bocht in 2017 – foto: Cor Vos

Met voormalig Ronde van Vlaanderen- en Parijs-Roubaix-winnaar Niki Terpstra kreeg de 1.1-koers meteen een kanjer op de erelijst. Maar men vond dat het de jaren nadien allemaal nog ietsje meer mocht zijn. Daarop werd het aantal onverharde stroken uitgebreid naar 25 en lagen alle cruciale stroken in de laatste honderd kilometer. Datmaal zegevierde Mathieu van der Poel, door op de Citadel Taco van der Hoorn en Wout van Aert te kloppen.

De jaren nadien volgden wederom spektakelwedstrijden, ditmaal met respectievelijk Krists Neilands, Kenneth Vanbilsen en Jonas Rickaert als laureaten. Sinds 2020 maakt Dwars door het Hageland deel uit van de ProSeries van de UCI, een volgende stap in de ontwikkeling van deze spektakelrijke eendagswedstrijd.

Laatste tien winnaars Dwars door het Hageland
2021: flag-no Rasmus Tiller
2020: flag-be Jonas Rickaert
2019: flag-be Kenneth Vanbilsen
2018: flag-lv Krists Neilands
2017: flag-nl Mathieu van der Poel
2016: flag-nl Niki Terpstra
2015: flag-be Tom Bosmans – rit in de Ronde van Vlaams-Brabant (2.12)
2014: flag-be Dries De Bondt – rit in de Ronde van Vlaams Brabant (2.12)
2012: flag-be Timothy Stevens
2011: flag-be Grégory Habeaux


Vorig jaar

Dwars door het Hageland valt nooit stil, en daar was 2021 het beste bewijs van. Nooit kreeg een vroege vlucht de ruimte van het peloton. De vier aanwezige WorldTeams (Deceuninck-Quick-Step, Intermarché-Wanty-Gobert, Cofidis en DSM – opvallend toen géén Lotto Soudal) sprongen op alles wat bewoog.

Pas in de laatste honderd kilometer zagen we enkele renners af en toe ruimte krijgen, onder wie de Nederlandse rasaanvallers Taco van der Hoorn en Jan-Willem van Schip. Zij namen een groep van een zevental aanvallers op sleeptouw en openden zo de voorfinale. De kopgroep reed even vooruit, maar werd ook weer snel tot de orde geroepen.

Toen op vijftig kilometer van de meet een groep met Boy van Poppel, Danny van Poppel, Jonas Rickaert, Yves Lampaert, Dries Van Gestel, Rasmus Tiller, Piet Allegaert en Connor Swift aanviel, werd duidelijk dat we bij een sleutelmoment in de wedstrijd waren aanbeland.

Tiller haalde het van Van Poppel – foto: Cor Vos

Alle grote formaties waren vertegenwoordigd, waardoor het peloton liet begaan en al snel op een minuut werd gemeld. Enige dreiging kwam nog van Nils Eekhoff, Davide Ballerini en Wesley Kreder, die in de tegenaanval gingen. Alleen slaagden zij er niet meer in om de oversteek te maken vanuit het peloton, dat te laat op gang kwam om de kopgroep nog bij te halen.

In de laatste tien kilometer plaatste Boy van Poppel als eerste renner een aanval op laatste gravelstrook van de dag. Van Gestel ging even overboord, maar meer schade bracht de aanval van de Nederlander niet teweeg. Swift was de volgende die het probeerde. Door zijn aanval bleven alleen Tiller, Rickaert, Danny van Poppel en Allegaert over. Lampaert moest verrassend genoeg passen, maar kwam op weg naar de Citadel van Diest toch weer terug aansluiten.

Daar zou de wedstrijd worden beslist. Tiller ging al vroeg aan, bleef op de kasseitjes rustig op zijn fiets zitten en greep in Diest de zege. Van Poppel gaf alles om de Noor van de zege te houden, maar kwam niet verder dan de tweede plaats.

Uitslag Dwars door het Hageland 2021
1. flag-no Rasmus Tiller (Uno-X)
2. flag-nl Danny van Poppel (Intermarché-Wanty-Gobert) op 1s
3. flag-be Yves Lampaert (Deceuninck-Quick-Step) op 2s
4. flag-be Jonas Rickaert (Alpecin-Fenix) allemaal in z.t.
5. flag-be Piet Allegaert (Cofidis)


Parcours

Aarschot-Diest is nu al enkele jaren het traject van Dwars door het Hageland, en dat is dit jaar niet anders. Qua afstand is er de afgelopen jaren wel een trend ingezet. Waar het parcours tot en met 2019 quasi altijd de 200-kilometergrens overschreed, moeten de renners het nu nog met slechts 177 kilometer doen. Exact dezelfde afstand, over exact hetzelfde parcours als in 2021.

Vanuit de stad van burgemeester Gwendolyn Rutten begint het peloton aan een lus van bijna zeventig kilometer doorheen het Hageland. Gemeentes als Scherpenheuvel, Rillaar, Aarschot, Langdorp, Zichem en Messelbroek passeren de revue. Hierbij ook de eerste onverharde zone van de dag, met de Grootbroekstraat (5.400 meter) na 36 kilometer. Even later komen ook de Demervallei (3.300 meter) en de Demerdijk (4.000 meter) op het pad van de renners.

Na 67 kilometer koers belanden de renners in aankomstplaats Diest, nochtans maar een boogscheut verwijderd van Aarschot. Diest is de stad van Mario Aerts (winnaar van de Waalse Pijl in 2002) en 94-voudig Belgisch voetbalinternational Timmy Simons. De renners rijden er voor een eerste keer de beruchte Citadel van Diest op, een met kasseien betegelde helling van ruim 1.000 meter.

De volgende zestig kilometer zijn quasi identiek aan de eerste lus en doen alleszins dezelfde hindernissen aan. De finale, die wordt ingeleid door de Gouden Kilometer op een kleine 45 kilometer van de streep, speelt zich voornamelijk in Diest en Scherpenheuvel af.

Tijd voor schietgebedjes aan de basiliek is er niet, want ook in de volgende lus van 22 kilometer, die tweemaal op de planning staat, volgen de onverharde stroken in sneltempo. Het Prinsenbos (1.800 meter) en wederom de Demerdijk (4.000 meter) zijn de scherprechters van dienst. Vergeet zeker ook het Grasbos niet, de pukkel die met zijn stijgingspercentages tot twintig procent ook de Poggio wordt genoemd. Maar op het einde van elke ronde ligt ook die verraderlijke Citadel van Diest weer te wachten.

Zo komen we uit op een totaal van 41 kilometer onverhard en kasseien. Over deze Citadel van Diest, ook wel de Allerheiligenberg genoemd… De renners komen via een kasseilaantje uit het dorpscentrum van Diest en draaien vervolgens met een scherpe linkse bocht het steilste deel van de helling op. In die laatste 700 meter lopen de percentages nog flink op, maar vanaf ze het bruggetje van de Citadel onderdoor gereden zijn, vlakt het af richting de korte aankomstlijn.

Die ligt na een rechtse bocht, waarna inhalen amper nog mogelijk is. Al deed Mathieu van der Poel het in 2017 toch, door Taco van der Hoorn nog te remonteren. Een ding is zeker: bovenop de Citadel wint geen pannenkoek.

Zaterdag 11 juni 2022: Aarschot – Diest (177 km)
Start: 11.10 uur
Finish: tussen 15.10 en 15.45 uur

Kasseien en onverharde stroken:

1. Na 36,7 km: Grootbroekstraat – 5.400 m
2. Na 45,5 km: Demervallei Aarschot – 3.300 m
3. Na 59,1 km: Demerdijk Zichem – 4.000 m
4. Na 67,4 km: Citadel – 1.000 m
5. Na 98,6 km: Grootbroekstraat – 5.400 m
6. Na 107,4 km: Demervallei Aarschot – 3.300 m
7. Na 121,1 km: Demerdijk Zichem – 4.000 m
8. Na 129,4 km: Citadel – 1.000 m
9. Na 133,4 km: Prinsenbos – 1.800 m
10. Na 144,4 km: Demerdijk Zichem – 4.000 m
11. Na 152,7 km: Citadel – 1.000 m
12. Na 157,7 km: Prinsenbos – 1.800 m
13. Na 167,7 km: Demerdijk Zichem – 4.000 m
14. Na 176,0 km: Citadel – 1.000 m
Totaal: 41 km


Favorieten

Het lastige karakter van deze eendagskoers, gekleurd door onverharde en kasseistroken, zorgt ervoor dat we in de eerste plaats zoeken naar de klassiekerspecialisten. Zes WorldTeams nemen het daarbij op tegen vijf ProTeams en zeven continentale formaties.

Lotto Soudal brengt, naar goede gewoonte, in eigen land een ijzersterke selectie aan de start. De equipe is zo sterk, dat het lastig is om aan te duiden wie de formatie van Kurt Van de Wouwer zal uitspelen. In de Antwerp Port Epic bewees Florian Vermeersch alleszins dat onverharde wedstrijden hem als gegoten passen. En Limburger Tim Wellens stond al op het podium van de Strade Bianche. Bovendien moet hij zijn Tourselectie nog verzekerd zien de komende weken.

Florian Vermeersch – foto: Cor Vos

Ook Victor Campenaerts zal graag nog eens een goed resultaat rijden. De Antwerpenaar koerste in de Brussels Cycling Classic nog ijzersterk in dienst van de kopmannen. Zijn kaarsje leek maar niet uit te gaan. Terwijl Arnaud De Lie het in alle wedstrijden op Belgische bodem lijkt af te kunnen maken. Benieuwd tot hoeveel hij al in staat is in lastige koersen zoals deze.

Ook bij Quick-Step-Alpha Vinyl hebben ze meerdere ijzers in het vuur. Denk maar aan Yves Lampaert, die hier zijn eerste koerskilometers sinds het voorjaar afwerkt. Maar dat hoeft niet per se een nadeel te zijn, want vorig jaar werd de West-Vlaming na een gelijkaardige voorbereiding derde.

En wat te denken van Florian Sénéchal? De Fransman is misschien niet gemaakt om te schitteren in de absolute topklassiekers, maar in koersen als deze zou hij er wel altijd moeten staan. Hetzelfde geldt voor ouderdomsdeken Zdenek Stybar, die na het tegenvallende voorjaar nog iets goed te maken heeft en ook iets zal moeten tonen voor een contractverlenging.

Herhaalt Van der Hoorn zijn kunststukje? – foto: Cor Vos

Ook het derde Belgische WorldTeam, Intermarché-Wanty-Gobert, beschikt over een sterk duo. Taco van der Hoorn kenden we in het verleden als specialist van de onverharde koersen, wat hem zelfs eens een tweede plek in Diest opleverde. Na de Brussels Cycling Classic weten we dat het met zijn vorm meer dan oké zit. Quinten Hermans kwam dan weer ten val op de Muur van Geraardsbergen, dus weten we niet hoe goe hij al is na een straffe voorjaarscampagne.

Alpecin-Fenix zet daar ook een gravelspecialist tegenover. Gianni Vermeersch won in een ver verleden al de Slag om Norg en is in de Antwerp Port Epic ook altijd op de afspraak. Dan zou ook deze Dwars door het Hageland hem wel moeten liggen. Vermeersch weet ook sinds de Vierdaagse van Duinkerke weer wat winnen is: de West-Vlaming won er de koninginnerit. Ook ploegmaat Guillaume Van Keirsbulck kan dit terrein trouwens wel aan.

Wie zoekt naar een man in vorm, komt al snel bij Piet Allegaert terecht. De kopman van Cofidis stond de afgelopen weken in veel wedstrijden in eigen land aan de start, en was elke keer op de afspraak. Alleen zaten de omstandigheden niet altijd mee. In de Heistse Pijl was hij de sterkste op de kasseihelling, terwijl hij in de Brussels Cycling Classic aanviel op de Muur van Geraardsbergen, maar ook daar nadien werd ingerekend. Kent hij in een lastigere koers zoals deze meer geluk?

Hoe ver komt Thibau Nys? – foto: Cor Vos

De winnaar van vorig jaar? Die lijkt sinds halverwege maart een beetje op een dwaalspoor. De beste Rasmus Tiller hebben we sindsdien niet meer gezien. De kans dat de jonge Noor zichzelf hier namens Uno-X zal opvolgen lijkt dus eerder klein, maar zeg nooit, nooit. Ook Sep Vanmarcke (Israel-Premier Tech) is gezien zijn mindere vormpeil verre van een zekerheid, net als Mikkel Bjerg (UAE Emirates) en Amaury Capiot (Arkea-Samsic).

Tot slot nog wat namen uit het continentale circuit: alleskunner Thibau Nys (Baloise Trek Lions) – in de Antwerp Port Epic een van de sterkere mannen in koers, Thimo Willems (Minerva Cycling), Gianni Marchand (Tarteletto-Isorex) en Laurens Sweeck (Pauwels Sauzen-Bingoal).


Favorieten volgens WielerFlits
**** Victor Campenaerts
*** Yves Lampaert, Florian Vermeersch
** Quinten Hermans, Gianni Vermeersch, Taco van der Hoorn
* Arnaud De Lie, Piet Allegaert, Thibau Nys, Rasmus Tiller

Website organisatie
Deelnemerslijst


Weer en TV

Volgens Meteovista hebben de renners zaterdag geluk met het weer. Ze mogen namelijk onder zonnige temperaturen tot 25 graden Celsius koersen. Ideale koerstemperaturen dus. De wind blaast aan een kracht van drie Beaufort en komt uit het zuidwesten.

Sporza is naar goede gewoonte van de partij voor een live-uitzending op Eén, vanaf 13.30 uur. Eurosport kiest dan weer voor de Player om de wedstrijd live op het scherm te brengen.


RIDE Magazine
30 Reacties
Sorteer op:
9 juni 2022 07:25
leuk parcour, gaat moelijk worden voor de lie. maar als lotto-soudal het kan controleren dan is het haast altijd een W
9 juni 2022 07:35
Quote:
Dankzij de onverharde stroken en kasseien krijgen we in Dwars voor het Hageland quasi altijd een attractieve koers.


Het woordje 'quasi' staat hier nogal op een gekke plaats redactie.

Verder altijd leuke koers, hoop dat ik 'm weer eens mee kan pakken op TV.
    9 juni 2022 07:46
    Quasi staat toch op de perfecte plek? En verder is dit steeds wel een open en leuke koers.
    9 juni 2022 07:55
    Als quasi op altijd moet slaan wel, niet als het over attractieve gaat. Gevalletje journalistieke vrijheid?

    Laten we het Akwasi vragen.
    9 juni 2022 08:10
    Op de een of andere manier vind ik het een beetje gek lezen als het in deze constructie op 'altijd' slaat. Het kan inderdaad wel, maar mooi is het niet. Ik zou dan zelf eerder voor 'vrijwel' gaan. Ik zie overigens dat het in België wel vaker wordt gebruikt, wellicht is dat het. ;)
    9 juni 2022 08:23
    “altijd een quasi attractieve koers” zou inhoudelijk dan weer gewoon fout zijn :)
    9 juni 2022 09:26
    Het is door een Vlaming geschreven. In het Vlaams-Nederlands kan quasi ook vrijwel betekenen. Voor Nederlanders doet de woordkeuze daarom vreemd aan.
    9 juni 2022 09:28
    Het is inderdaad een verschil in gebruik van het woord 'quasi' in Nederland en België
    https://taaladvies.net/quasi/

    Wij gebruiken het heel vaak als 'vrijwel, zo goed als'.

    Inhoudelijk zou quasi attractief hier een beetje vreemd zijn, Dwars door het Hageland is toch een écht attractieve wedstrijd :-)
    10 juni 2022 11:18
    'Een attractieve quasi-koers' kan dan weer wel. Maar daarover zou je op WF eigenlijk weer geen nieuwsitem verwachten.
    Dus laat maar lekker staan, dat koers-Vlaams hoort erbij :)
    10 juni 2022 11:21
    Ik hou überhaupt niet van woorden als quasi als we in het Nederlands genoeg varianten hebben.
9 juni 2022 10:05
Vreemde sterrenverdeling, zeker wat Lotto betreft. Daar lijkt de pikorde me gewoon De Lie - Vermeersch - Campenaerts ipv andersom.
Tiller wordt weer eens onderschat. Ook al goed in Nokere en de Omloop, en in Gent-Wevelgem samen met GVA net niet mee met het kopkwartet. Overvleugelde hier vorig jaar al met gemak Lampaert, en gaat er volgens mij wel weer staan.
9 juni 2022 11:19
Campenaerts zie ik het hier niet halen. Het is geen wedstrijd om te brommeren, en vaak wordt het hier toch beslist in een machtssprint bergop van een klein groepje. Daar is hij zeker geen topper in. Ook De Lie is voor mij geen topfavoriet, met de simpele redenering dat hier nog nooit een echte sprinter gewonnen heeft. Hij kan wel de perfecte bliksemafleider zijn voor zijn ploegmaats. Voor Lotto zet ik vol in op Vermeersch, die de fond heeft en hij heeft ook reeds bewezen in P-R en Port Epic dat dit soort koersen hem zeer goed ligt. Als Lotto zijn overtal aan kopmannen kan uitspelen in de finale, zie ik zelfs Wellens eerder winnen met een aanval van ver, dan Campenaerts en De Lie .

Verder wordt ook Vanbilsen over het hoofd gezien in de voorbeschouwing. Ex-winnaar, man van de streek en zeer gemotiveerd. Hij is hier de voorbije week weer komen verkennen, deed nog extra training na de Ronde van Limburg en reed daar ook al heel de koers goed vooraan. Met Allegaert heeft Vanbilsen ook een goeie bliksemafleider als hij er nog bij is in de finale.

Tot slot ook geen vermelding van Connor Swift. Vorig jaar in de kopgroep en zowel toen als in Tro Bro Leon (21 én 22) bewezen dat hij goed is in dit soort werk. Lijkt mij de vooruitgeschoven man te zijn voor Arkea, eerder dan Capiot.
    10 juni 2022 01:42
    De Lie neerzetten als ‘echte sprinter’, dat is de denkfout die initieel ook bij Boonen gemaakt werd.
    Dat de aankomst geen spek is naar de bek van Campenaerts, daarover zijn we het wel eens.
    10 juni 2022 06:53
    Laat de Lie het idd maar bewijzen hier dan en in een sprint a trois zijn eerste ‘klassieke’ zege pakken ja. Ik mis trouwens Hofstetter voor wie dit ook een uitgelezen koers kan zijn, is hij ergens in Frankrijk of Zwisterland bezig?
    10 juni 2022 11:24
    Bewijzen, bewijzen, .... hij is pas 20 en neoprof hé... heeft hij al niet genoeg bewezen?
9 juni 2022 21:04
Topparcours. Love it. En deze editie ook nog eens een mooi deelnemersveld.
9 juni 2022 21:52
De thuiswedstrijd van de Baloise TREK Lions.
9 juni 2022 22:42
Mooi om nog eens herinnerd te worden aan een superpodium met Mathieu, Taco en Wout. Voor velen al lang vergeten.
    9 juni 2022 22:46
    Een tijd waarin VDP en WVA meer van dit soort kleinere koersen reden en Taco wel vaker degene was die het best met hen meekon.
    9 juni 2022 22:49
    Op zich kun je met foto’tjes en de cijfers 1 , 2 en 3 thuis naar hartelust welk podium je maar wil bijeen schuiven.
9 juni 2022 23:05
Kalendertechnisch zit het toch weer achenebbisj in elkaar. Schuif de ZLM in tussen dit soort wedstrijden en je hebt overal een beter deelnemersveld.
    10 juni 2022 09:46
    Klopt volledig. De overload aan koersen in deze periode is echt waanzin, en vaak mikken ze dan nog op hetzelfde type renners. Het idee is wellicht om WT-ploegen aan te trekken "omdat die dan toch in de buurt zijn", maar het gevolg is wel dat die vaak een C-ploeg sturen en je de helft van het peloton moet opvullen met kermiskoerscoureurs. Enkel Lotto staat hier op volle sterkte. QS heeft wel wat semi-toppers mee, maar die komen net uit hun grot gekropen na het voorjaar.

    Ik heb me zelfs al afgevraagd of Dwars door het Hageland niet beter gediend zou zijn met een datum ergens halverwege juli, op een rustdag in de Tour, of begin augustus zoals in de begindagen. Zeer weinig concurrentie met andere koersen (buiten de Tour natuurlijk, maar ander type coureurs + absolute top krijg je hier toch niet aan de start) en veel mensen die verlof hebben, dus zelfs op een weekdag ga je veel ambiance krijgen.
    10 juni 2022 11:23
    Ik volg je, Benedictus. Waarom eens geen koers op een rustdag?
    10 juni 2022 23:10
    @Benedictus
    Inhoudelijk krijg je mijn pauselijke zegen, behalve waar je het bij QS over semi-toppers hebt.
10 juni 2022 10:01
Knappe line-up. Dat zijn wel namen die normaal gesproken voor vuurwerk moeten zorgen.
10 juni 2022 11:23
Denk dat we morgen als Vlaming hier nog veel plezier gaan beleven!
10 juni 2022 11:26
Ik denk Vrmeirschhh
10 juni 2022 11:27
Hmm Campenaerts **** sterren? Daar geloof ik niet in.
De conversie van Campenaerts, vorig jaar terecht zo bewierookt, lijkt dit jaar toch wel wat tot stoppen te zijn gekomen... zijn kaarsje lijkt precies iedere wedstrijd vlugger gedoofd...
Maar ik hoop dat ik me morgen vergis.
10 juni 2022 12:02
Nou, wat een ploeg zet UAE hier aan de start ... hopelijk weten die waar ze aan beginnen!

Ik gok op een cyclocross sprint - Thibau vs Gianni vs Quinten!

Met zo een startlijst kan de PCS ook wel een extra link toevoegen - 'best cyclocross riders' :)

Reacties zijn gesloten.