Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vanthourenhout uit frustraties na relletje met Kamp en betreurt actie van ploegmaat Iserbyt
Michael Vanthourenhout reed in de Superprestige Middelkerke naar een tweede plaats. De renner van Pauwels Sauzen-Bingoal moest van ver komen, want in de openingsronde bleef zijn fiets in die van Ryan Kamp haken. Dat leidde tot een woordenwisseling tussen de Belg en de Nederlander. Wat gebeurde daar precies?
“Ik denk dat Ryan nog met revanchegevoelens zit na Maldegem”, aldus Vanthourenhout. “Ik weet ook niet wat daar de bedoeling van is. Het is wel frustrerend dat ik daardoor de wedstrijd verlies. Ik denk dat hij nog als dertiende of veertiende eindigt, dus ik weet niet wat zijn bedoeling is. Maar goed, we zullen er nog eens over moeten spreken.”
“Waar ik op doel met die revanchegevoelens na Maldegem? Daar wou hij ook een keer binnenkant bocht pakken. Maar ik sta natuurlijk niet zomaar mijn plaats af. Ik denk dat hij daardoor wat plaatsen verloor en dat hij daarom wat revanche wilde. De woordenwisseling van vandaag moest wel. Ik denk dat niemand bij de start zijn positie af wil geven. Als Ryan het zo wil spelen, is het zijn ding. Ik heb nog terug mijn best gedaan en sta nog terug op het podium.”
Sneer naar Iserbyt
Op de hoogste trede van dat podium stond niet Joris Nieuwenhuis, die lange tijd solo voorop reed, maar Vanthourenhouts ploeggenoot Eli Iserbyt. Had de Europees kampioen verwacht dat Nieuwenhuis nog in zou storten in de laatste rondes van de cross. “Hij bleef steeds die vijftien à twintig seconden behouden. Ik denk dat we aardig aan elkaar gewaagd waren. Natuurlijk moest ik wel van wat verder komen. Ik denk dat dat mij de overwinning kost.”
“Ik zat in die fase een beetje op de limiet, ik wist dat ik een ronde mijn eigen tempo moest zoeken. Maar ik zag dat Lars en Eli in mijn wiel hingen, dus dat was ook geen oplossing. Ik heb dan geprobeerd om nog mee te gaan met Eli, maar dat lukte niet”, klinkt het.
Iserbyt reed als eerste naar Nieuwenhuis toe, daarna volgde Vanthourenhout pas. “Ik denk dat ik eigenlijk het meeste kopwerk heb gedaan, dus ik vind het een beetje spijtig dat Eli op het einde niet wacht op mij. Maar goed, het is nu zo. De wedstrijd is verreden. Daar moet ik mee leven.”
Is een mooie crosser.helaas met een ... karakter.
Zou zo familie van Mario huilie huilie de clercq kunnen zijn.
En Iserbyt je wacht op niemand.
Let beter op zijn woorden.
Lijkt nu in iedergeval een stuk sympathieker.
Maar zou nooit een lars v/d haar worden.
De vage beschuldigingen over te nou contact in de begeleiding.
Hij is een mense mens betrokken en begaan met de mensen en de sport.
Hellaas mocht huilie huilie Mario hem niet.
Eng kliekje .iets wat Richard groenendaal ook al snel door had.
Snel in pakken en weg wezen.