Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Sepp Kuss blikt terug op slotweek Vuelta: “Hoopte dat Roglic en Vingegaard begrepen hoe ik me voelde”
Jumbo-Visma domineerde de voorbij Vuelta a España, maar kwam juist daardoor voor lastige keuzes te staan. Vooral Primoz Roglic had het er aanvankelijk wat moeilijker mee om zijn eigen kansen opzij te zetten voor Sepp Kuss, vertelde sportief directeur Merijn Zeeman onlangs. Nu heeft ook de uiteindelijke winnaar Kuss bij FloBikes teruggekeken op de veelbewogen slotweek.
“Het was uniek dat we met drie ploegmaats de podiumplaatsen bezetten en het is volkomen normaal dat we alle drie anders dachten over wat er moest gebeuren in de koers”, zei de Amerikaan. “Het is topsport. Je gaat in een grote ronde niet zomaar wat rondrijden en niet alles geven. Het is volkomen redelijk dat Primoz wilde koersen, maar het is ook volledig te begrijpen dat iedereen me wilde steunen, want ik had de rode trui.”
Zeeman liet eerder dus al weten dat Roglic voor het rood wilde koersen, maar wat wilde Jonas Vingegaard eigenlijk? “Jonas wilde ook koersen, want als een van de drie zegt ‘we strijden tegen elkaar en kijken wie de beste is’, dan moeten de anderen ook beginnen koersen voor hun eigen belang. Het is begrijpelijk dat jongens die altijd koersen om te winnen dat ook in de Vuelta willen doen.”
Uniek perspectief
Zelf wilde Kuss het niet ‘zuur’ noemen dat zijn kopmannen zich niet meteen onvoorwaardelijk in zijn dienst stelden. Hij had namelijk een ‘uniek perspectief’ op de situatie, vertelt hij. “Ik heb beide kanten van het verhaal gezien. Ik weet wat het is om een knecht te zijn, ik weet hoe het is om een heel goede dag te hebben en te denken: wat als ik nu mijn eigen kans zou mogen gaan en hier niet alleen was om te helpen?”
“En ik weet ook hoe het voelt om kopman te zijn en aan de leiding te staan, te beseffen hoe speciaal dat is en wat het betekent om de leiderstrui kwijt te raken. Dat is waarom ik hun perspectief begreep. Ze behoren tot de beste renners ter wereld en zijn het gewend om te winnen. Ze gaan altijd voor de zege en hebben altijd een volledige ploeg in steun. Voor mij was het een uniek perspectief, omdat ik dus óók weet hoe het voelt om mijn eigen ambities en goede dagen op te offeren voor hen.”
“Ik twijfelde toen nooit om hen te helpen”
Uiteindelijk trok Jumbo-Visma de kaart van Kuss, maar dat was niet omdat de Amerikaan met zijn vuist op tafel had geslagen. “Niet per se, ik zei dat ik hun positie begreep en begreep waarom ze ervoor wilden gaan. Maar ook dat ik hoopte dat ze begrepen hoe ik me voelde en hoe ik me heb gevoeld de afgelopen jaren toen ik hen hielp. Ik twijfelde toen nooit om hen te helpen, terwijl ik toen ook mijn eigen ambities moest opgeven om hen bij te staan.”
I just want your extra time and your...
Kuss!
Maar volgens mij gaat het vooral om het punt waar Madrid nabij was, en de tegenstand zich min of meer neergelegd had bij de nederlaag. Vanaf dat moment kon TJV vol de kaart Kuss trekken zonder de unieke 1-2-3 echt in gevaar te brengen. Dus inderdaad de Angliru-rit in mijn ogen.
Ik denk dat het uiteindelijk gewoon chique is opgelost. En ik denk ook niet dat het vertrek van Roglic is bepaald door de winst van Kuss, maar door het gedeelde kopmanschap met Vingegaard.
Roglic trok vol door op eigen initiatief om de vuelta te winnen en Vingegaard riep hem tot de orde door zijn achterwiel te achterhalen. Kuss was min of meer verbrouweerde toeschouwer. Je ziet het aan alle hoeken en standen van hun koppen af.
“Jonas wilde ook koersen, want als een van de drie zegt ‘we strijden tegen elkaar en kijken wie de beste is’, dan moeten de anderen ook beginnen koersen voor hun eigen belang."
Voor het wielrennen ansich is het wel beter dat roglic baar bora gaat. Nu krijg je volgend jaar 4 ploegen in de tour die een potentiële winnaar in de gelederen heeft. Bora, soudal, jumbo en UAE.
Desalniettemin: prachtig om één seizoen op die enorme hoge ivoren toren te staan, te zien dat al het harde werken heeft uitbetaald en te weten dat je absoluut de beste bent. En nu terug naar een wielersport waarin meerdere ploegen kans maken, waar de spanning terug is en wij weer volop kunnen genieten.
Het is Sepp Kuss echt gegund om te ontdekken wat het is zo'n grote ronde te winnen.
Hopelijk gaat op herhaling om de Vuelta nogmaals te winnen.
Volkomen logisch toch dat die 3 andere belangen hadden en zich daardoor een soort van 'mindgame' ontvouwde tussen de 3 heren en hun ploegleiding? Zeker wanneer je er zo'n ijzervreter als Roglic tussen hebt zitten, nagenoeg iedereen begrijpt dat wel en kan er mee leven. Zeeman heeft snugger genoeg al openheid van zaken gegeven en ook Roglic is, zeker wat hem betreft, vrij uitgesproken over waarom hij nu weg is.
Dus wat is dan de schade nog?