Rob Ruijgh: “Mijn talent zit er nog altijd in”
Foto: Marcel Koch
zondag 20 augustus 2017 om 09:00

Rob Ruijgh: “Mijn talent zit er nog altijd in”

Talent vergaat niet, daar is Rob Ruijgh (30) rotsvast van overtuigd. Dus heeft hij zijn droom om ooit terug te keren naar de Tour, waar hij zes jaar geleden zijn doorbraak kende, nog steeds niet opgegeven. Na het stoppen van Vacansoleil, vond de Valkenburger een nieuwe uitdaging bij het Belgische Vastgoedservice, en sinds dit seizoen is hij aan het werk bij Tarteletto-Isorex. Top 10-plaatsen in de Volta Limburg Classic en de Brugse Elfstedenronde bevestigen de stelling van een ambitieuze Ruijgh, maar is dat voldoende voor een transfer naar een grotere ploeg? WielerFlits zocht hem op voor een gesprek.

Het is een aantal jaar wat stiller rond Rob Ruijgh geweest, maar langzaam maar zeker heeft de man uit Limburg zichzelf toch weer teruggevonden. Het gele truitje van het Belgische continentale Tarteletto-Isorex is op het eerste gezicht niet de meest evidente keuze voor een renner van het kaliber Ruijgh, ooit twintigste in de Tour. Maar de frisse wind doet hem zichtbaar deugd. De uitslagen zijn weer daar en Ruijgh toont zich. En dat in wedstrijden die eigenlijk niet eens het terrein zijn van de ranke klimmer.

“Het is soms goed om te veranderen, ook al is dat naar het derde niveau”, vertelt Ruijgh. “Ik krijg de kans om mijn passie nog te beoefenen en alles op de koers te zetten. Weliswaar met een alternatief programma, maar we rijden toch al meer lastige wedstrijden dan bij Vastgoedservice. Vorig jaar was dat anders. Ik ben een opleiding gaan doen, die ik ook succesvol heb afgerond, in combinatie met mijn sport. Maar dan merk je dat het kaarsje langzaamaan uitdooft, en dus moet je een keuze maken. Er zijn renners die dan zouden zeggen: ‘ik stop’. Ik fiets gewoon nog ontzettend graag en heb gekozen om door te zetten, bij een ambitieuze ploeg die mij er heel graag bij wilde. Je krijgt een zekere vrijheid en vertrouwen, en dat motiveert me. Ik voel mij bovendien net iets meer gewaardeerd dan voordien.”

Er zijn renners die dan zouden zeggen: ‘ik stop’. Ik heb gekozen om door te zetten, bij een ploeg die mij er graag bij wilde.

Ruijgh kan er zijn ervaring doorgeven aan de jonge Belgische renners, maar krijgt op zijn beurt ook raad van niemand minder dan ploegadviseur Johan Museeuw. “Dat zegt toch veel over de structuur en ambitie van de ploeg, denk ik. Museeuw brengt een bepaalde rust binnen de ploeg. Om maar iets te noemen: na een val wil een renner van nature snel terugkomen, vaak te snel. Het is goed om iemand als hem erbij te hebben die de kalmte bewaart en je behoedt voor dat gevaar. Je kan denken: kan je daar zelf niet opkomen? Maar in je eigen cocon bekijk je de dingen vaak anders dan iemand van buitenaf met ervaring.”

Crisis en parasiet
Het blijft wel de vraag hoe het met een van de grootste Nederlandse talenten van de afgelopen jaren zover is kunnen komen. Waarom eindigde na drie jaar Vacansoleil zijn avontuur op het hoogste niveau? “Ten eerste mag je niet vergeten dat er eind 2013 een crisis heerste op de transfermarkt. Ik denk dat er vier à vijf ploegen van het hoogste niveau stopten, dus kwamen er bijna 150 renners op straat te staan. De vraag was groter dan het aanbod en het was vechten voor een plekje. Neem daarbij het feit dat mijn laatste jaren bij Vacansoleil gedwarsboomd werden door een parasiet, dan weet je eigenlijk genoeg.”

Vindt Ruijgh dat hij uiteindelijk voldoende kansen heeft gekregen om écht te bewijzen wat hij in zijn mars heeft? “Dat is moeilijk te zeggen. Het had in ieder geval helemaal anders kunnen lopen als ik die knieblessure met parasiet niet had gehad. Dat heeft mij twee heel belangrijke jaren van mijn carrière gekost. Het begon in 2012 eigenlijk allemaal met steeds terugkerende buikpijn in april. Een buikgriepje, dachten we. Iets anders konden ze niet vinden. Maar haast iedere koers weer voelde ik me als een vod; geen kracht, geen energie. Ik was ook ontzettend vermagerd. Pas in oktober kwam de diagnose van die parasiet, een virus dat zich blijkbaar vermenigvuldigt als je lichaam zwak is. Ik was dus de ideale prooi. Van die zelfverzekerde jongen die in de Tour nog rondfladderde alsof het niets was, bleef weinig over.”

Van die zelfverzekerde jongen die in de Tour nog rondfladderde alsof het niets was, bleef er toen nog weinig over.

“Tot dan kan je nog zeggen: iedere wielrenner kent weleens een tegenslag, en dat is ook zo. Maar dé grote fout die ik dan heb gemaakt, is om in de winter daarop veel te intensief te gaan trainen. Nochtans in overleg met mijn trainer van destijds, Marc Lamberts. Achteraf is het dan gemakkelijk om te zeggen dat je in de fout bent gegaan, maar op dat moment wil je zo snel mogelijk weer de oude worden. Zo zit ik in elkaar: niet zeuren, maar rijden”, legt Ruijgh uit. “Maar intussen ga je op training veel te snel en te vaak in het rood en brand je jezelf helemaal op. Ik had eerder een basis moeten opbouwen en duurtrainingen moeten inlassen, om mijn fundamenten op te bouwen. Want fundamenten had ik niet door dat lastig jaar met die parasiet, en een huis zonder fundamenten, dat stort in. Gevolg: je gaat een heel onstabiel seizoen tegemoet, juist in de periode dat de ploeg ophield te bestaan.”

Fun bij Vacansoleil
Ruijgh kijkt desondanks positief terug op zijn periode bij Vacansoleil, met als hoogtepunten zijn veertiende plaats in de Dauphiné en de twintigste plaats in de Tour de France. “Absoluut. Vacansoleil is een gemis voor de wielersport. Het was echt een ploeg op mijn lijf geschreven. Strijdlustig, koersen met het hart. Het was ook gewoon een heel leuke boel, ook naast de koers. Het is altijd een fijn weerzien met jongens als Wout Poels of Johnny Hoogerland, maar dat heb ik met alle ex-teamgenoten. Er is werkelijk niemand waarbij ik iets heb van: die klootzak wil ik nooit meer zien. Dat is veelzeggend.”

Nochtans was het aankoopbeleid van de voormalige Nederlandse formatie bij momenten dubieus. Aankopen als Riccardo Ricco, Ezequiel Mosquera en Jose Rujano deden het imago van de ploeg geen goed. Hoe werd daar binnen de ploeg op gereageerd? “Natuurlijk was Ricco geen onbeschreven blad, maar het is niet zo dat ik hem op zijn bek zou willen slaan als ik hem zie. De ambitie van Vacansoleil was na 2010 duidelijk: een WorldTour-ploeg worden, en het aantrekken van Ricco was uiteindelijk wel de sleutel. Anders hadden we misschien nooit de Tour gereden. Zijn dopingdaden zijn natuurlijk in geen geval goed te keuren, maar ploegmanager Daan Luyckx had dat op voorhand ook niet gedacht, lijkt mij.”

De ambitie van Vacansoleil was na 2010 duidelijk: een WorldTour-ploeg worden, en het aantrekken van Ricco was wel de sleutel.

Van de vriendengroep van toen blijft er anno 2017 nog weinig over, maar dat is volgens Ruijgh heel logisch. “Eigenlijk ben je zo vaak van huis en als je nu eenmaal in een nieuwe omgeving komt, dan heb je weer andere mensen om je heen waar je veel mee optrekt. Ik ben ook heel voorzichtig in dat contact zoeken, ik wil niemand storen in zijn voorbereiding of tijdens een belangrijke koers. Maar als ik zie dat Wout Poels sukkelt met zijn knie, dan stuur ik wel een bericht om hem te steunen. Meer contact heb ik eigenlijk met Philippe Gilbert. Als hij hier in de buurt is, stuurt hij mij weleens een berichtje met de vraag of we samen gaan trainen. Het doet mij deugd dat ik die vriendschap aan mijn periode op het hoogste niveau heb overgehouden.”

Sterker dan 2011
Ruijgh heeft de afgelopen jaren meer dan eens met een profploeg onderhandeld. Vorig jaar ging een overeenkomst met Roompot-Nederlandse Loterij bijvoorbeeld in extremis niet door. “Jammer, maar ondanks mijn torenhoge ambities, lig ik daar niet meer wakker van. Ik kijk graag vooruit en heb na vorig jaar wel een beetje de knop omgedraaid. Ik fiets gewoon nog ontzettend graag en wil me niet druk maken om constant achter ploegen aan te lopen, omdat ik denk dat dat rendeert. Ik heb altijd onthouden: als je voldoende laat zien, dan komt die interesse vanzelf. Het wielrennen is een kleine wereld en je prestaties zijn je sollicitatiebrief. Ook al spelen managers daarbij tegenwoordig ook een grote rol. Zelf heb ik er geen meer, wat je misschien apart kan noemen. Maar ik voel me er prima bij.”

Een deadline geeft de renner, die woonachtig is in het Belgische Rekem, zichzelf niet. “Zolang ik mijn niveau blijf halen, blijft een stap hogerop een mogelijkheid. En dat niveau, dat is er nog altijd wel. Ik hoor weleens: ‘hoe kan het dat je je Tourniveau van 2011 nooit meer geëvenaard hebt?’, maar dat vind ik dus echt appels met peren vergelijken”, aldus een eerlijke Ruijgh. “De eendagskoersen die ik nu rijd, zijn geen grote rondes in de Alpen of Pyreneeën. Om vooraan mee te strijden tegen Mathieu van der Poel en Wout van Aert in de Elfstedenronde, moet je ook een stevig niveau behalen. Het is niet zo dat je talent in de douche door het putje is weggelopen, het zit er zeker nog in. Als ik de mogelijkheid krijg om een programma mee te draaien van in het begin van het seizoen, een bredere basis kan aanleggen met rittenkoersen richting de Tour, dan ben ik ervan overtuigd dat ik zelfs sterker voor de dag kan komen dan toen. En natuurlijk zou ik heel graag nog terugkeren naar de Tour.”

Met de juiste voorbereiding, denk ik dat ik zelfs beter voor de dag kan komen dan in mijn eerste Tour de France.

Maar eerst: het komende najaar. Ruijgh koerst, niet toevallig, veel in België. Daar vindt hij iets lastigere wedstrijden, die bovendien live op het Belgische VTM worden uitgezonden. Kan hij daar de lijn van de Elfstedenronde doortrekken? “Ik ben heel gemotiveerd om me daar in ieder geval te tonen. Koersen als de Grote Prijs Jef Scherens, de Grote Prijs Stad Zottegem, de Druivenkoers en de Schaal Sels zijn ideaal om erin te vliegen, zoals ik dat zo graag doe. Koersen met het hart, op intuïtie. Ik ga genieten.”

RIDE Magazine
39 Reacties
Sorteer op:
19 augustus 2017 10:10
Leuk interview
19 augustus 2017 10:26
Hij zou bij wanty toch van waarde kunnen zijn, die rijden best wat klim wedstrijden ivm guillauime martin. Als ie enigszins in de buurt van vroeger komt. Maar dat vertrouwen is daar kennelijk ver te zoeken
19 augustus 2017 10:30
Echt onbegrijpelijk dat hij niet bij een ProConti of WorldTourploeg zit.
Waar zou dat nou precies aan liggen?
19 augustus 2017 10:38
@etio, wat in het interview al genoemd werd, er stopten vier ploegen en toen waren er ineens veel renners zonder contract. Meer aanbod dan vraag.
Neemt niet weg dat ik hoop dat Rob nog eens een grote ronde gaat rijden en nog eens kan laten zien wat hij kan.
Lijkt me een goede gast met ervaring.
Heeft nog steeds een frisse uitstraling.
19 augustus 2017 10:41
Deze renner hoort echt een kans te krijgen op het pro continentale niveau. Als je ook ziet hoe positief Johan Museeuw was over zijn rol als mentor in het programma Tour de L1mbourg, dan zit Roompot te slapen. En Wanty zou inderdaad een prima optie zijn.
19 augustus 2017 10:43
@etio

hoezo onbegrijpelijk? In zijn hele profperiode heeft Rob Ruigh maar 1,5 maand goed gepresteerd. Daarvoor en daarna heeft hij werkelijks niets laten zien.
19 augustus 2017 10:46
Ja @Mwielerfan dat vind ik ook! Wanty zou goed bij hem passen
19 augustus 2017 10:52
Ik kan er niets aan doen, maar vertrouwen doe ik hem niet. Ineens was daar Rob Ruijgh, uit het niets. Hij verdween daarna ook weer even snel uit de spotlights.
19 augustus 2017 11:03
Was die parasiet Riccardo Ricco of heet hij het over zijn eigen ziekte
19 augustus 2017 11:13
@etio
Als het voor deze renner onbegrijpelijk is, dan zou 50% van de renners op continentaal niveau hoger moeten rijden. Een keer 20e worden in de Tour maakt je nog geen WT renner. En laten we nou niet doen alsof alle Pro Continentale ploegen hier de kans can hun leven missen. Die weten best wat ze nodig hebben, blijkbaar niet dhr Ruijgh.

Wat ik onbegrijpelijk vind, is dat hij het beleid van Luyckx gaat verdedigen.
19 augustus 2017 11:13
Quote:
De ambitie van Vacansoleil was na 2010 duidelijk: een WorldTour-ploeg worden, en het aantrekken van Ricco was uiteindelijk wel de sleutel. Anders hadden we misschien nooit de Tour gereden.

Hoe heeft Ricco dan bijgedragen aan die WT-status? Ik kan me niet voorstellen dat hij belangrijke is geweest voor die status. En wat de laatste zin betreft denk ik zelfs dat ze zonder nieuwe schorsing van Ricco misschien wel nooit de Tour hadden gereden.

Quote:
Zijn dopingdaden zijn natuurlijk in geen geval goed te keuren, maar ploegmanager Daan Luyckx had dat op voorhand ook niet gedacht, lijkt mij.

Daan Luyckx, tja...
19 augustus 2017 11:13
@theroel als je de moeite neemt om het interview te lezen dan weet je waarom.
19 augustus 2017 11:19
@flyellus Rob Ruijgh was als ik het me goed herinner als junior en belofte wel degelijk een talent. Hij was dus geen onbekende. In het artikel kun je lezen waarom het na zijn goede Tour veel minder ging. De laatste jaren rijdt hij in de grotere wedstrijden die hij kan rijden met zijn ploeg af en toe goede uitslagen. Enkele jaren geleden een goede Driedaagse van de Panne, niet echt zijn terrein trouwens. Het is maar wat je een goede prestatie vindt. Ik vind dat hij de laatste drie jaar beter presteert dan de helft van de Roompotters.
19 augustus 2017 11:23
Geen idee waar het op is blijven hangen met Roompot maar zo te lezen had hij dat beter wel kunnen doen. Met alle respect maar op het derde prof niveau kun je weinig harde koersen rijden die hij wel zegt nodig te hebben. Leuk dat je dan tegen vd Poel en v Aert koerst maar 23 koers dagen volgens PCS is aan de magere kant. De jongens bij Roompot zitten allemaal al rond de 60.
19 augustus 2017 12:09
“Ten eerste mag je niet vergeten dat er eind 2013 een crisis heerste op de transfermarkt. Ik denk dat er vier à vijf ploegen van het hoogste niveau stopten, dus kwamen er bijna 150 renners op straat te staan. De vraag was groter dan het aanbod en het was vechten voor een plekje.”

Snap deze opmerking niet zo goed.
Van de 19 ploegen van de Worldtour 2013 verdwenen alleen Vacansoleil en Euskaltel aan het eind van dat jaar.
In 2014 trad Europcar toe tot de Worldtour, die zodoende weer uit 18 ploegen bestond.
19 augustus 2017 12:12
@NDI22 Zullen er wel flink meer zijn, PCS geeft de niet UCI koersen niet weer waarvan Ruijgh er in België flink wat van rijd.
19 augustus 2017 12:19
Dit artikel brengt bij mij vooral weer de afgunst richting die ploeg van helemaal niets terug. Wat vond ik die Daan Luyckx een vreselijke vent in het peloton, zoals Van der Schuren dat nog is. Koersen zonder duidelijke ambitie, met een soort instelling van "iedereen doe maar wat je wilt", en dan ook nog renners als Ricco aantrekken en met een strak gezicht beweren dat je "'t toch ook niet kon weten"... Zelfs Ruigh beweert dat nu weer, kom op zeg.
19 augustus 2017 12:21
Ik vind het in ieder geval mooi dat Ruijgh door is blijven koersen en de de motivatie heeft om ook resultaat te rijden in kleine vlakke wedstrijden. Ik heb hem in de Ronde van Noord-Holland zien rijden; dat is ook echt geen parcours voor hem maar hij werd er knap 8e. Niet slecht voor een klimmer. Of Ruijgh goed genoeg is om weer terug te keren op PCT niveau weet ik niet; hij zou nog het best passen bij een ploeg als Wanty of Veranda's Willems, niet echt bij Roompot volgens mij. Of bij een Franse CT of een ploeg als Vorarlberg, die rijden tenminste ook nog echt lastige koersen.


@NDI22: Ik neem aan dat Ruijgh ook veel kermiskoersen in Belgie rijdt.
19 augustus 2017 12:29
Vergeet Mosquera en Rujano niet.
19 augustus 2017 12:35
@flyellus42 Dat klopt niet helemaal wat je zegt. In de Dauphine en Tour van 2011 behaalde hij waarschijnlijk wel zijn hoogste niveau gezien zijn resultaten in deze wedstrijden, maar ook in de Vierdaagse van Duinkerken in dat jaar werd hij 4e in het AK. Ook in 2010 behaalde hij redelijk goede resultaten in bijvoorbeeld de Vuelta a Murcia met een relatief sterk deelnemersveld. In de Vuelta van 2012 reed hij ook redelijk goed totdat hij uitviel.

Als je 20e in het AK van de Tour de France eindigt op 24-jarige leeftijd, dan heb je gewoon veel talent en behoor je tot de betere renners van het peloton. De oorzaken voor zijn minder presteren die in het interview worden genoemd hebben waarschijnlijk er (gedeeltelijk) voor gezorgd dat hij het niveau van 2011 niet meer heeft gehaald in 2012 en 2013. Daarna heeft hij nooit meer echt een kans gekregen in een meerdaagse wedstrijd met lange beklimmingen.

Ik denk echt dat hij bij bijvoorbeeld een ProContiploeg als Roompot in staat zou zijn om Top 10 te rijden in de Tour de Suisse en ook weer Top 20 in bijvoorbeeld de Vuelta.
19 augustus 2017 12:37
Of het in dienst hebben van iemand die een 'neparts' bleek te zijn.
19 augustus 2017 13:10
Ruijgh heeft toch nooit echt veel gepresteerd? Top 20 in de tour is leuk, maar ook weer niet heel bijzonder. Dat veel mensen dat herinneren komt vooral doordat alle andere Nederlandse toppers die tour uitvielen bij die grote valpartij in Metz.
19 augustus 2017 13:33
@ Martino, heb je de reacties hier wel gelezen?
19 augustus 2017 14:30
Vorarlberg lijkt me inderdaad een van de beste opties. Zei ie nou dat ie geen manager had? Helpt vast ook niet als ie zn cariere op de vacansoleil manier blijft benaderen: klooien maar raak
Mensen zijn wel hard voor vacansoleil trouwens wat betreft oud dopers. Garmin werd niet zo behandeld bij het aantrekken van Thomas dekker bijv. Of alle ploegen met dopers in de begeleiding, dus zga alle ploegen. Pct ploegen in Italië en Spanje deden in die jaren hetzelfde. Goedkope vrije renners die hun straf uitgezeten hebben en misschien wel iets bijzonders gaan presteren. Als ze dan met zo goedkoop zijn als een knecht waarom zou je het dan niet doen? We hebben net gezien met Sánchez dat de wt ploegen ook niet alleen maar schoon waren.
19 augustus 2017 14:37
Bij de tour de l avenir op eurosport hebben ze het er net over wat een manager voor je kan doen. Bloedwaarden presenteren aan ploegen bijvoorbeeld. Een renner die van een team dat veel dopers inhuurde daarna continentaal gaat is misschien wel verdacht en heeft juist een goede manager nodig?

Reacties zijn gesloten.