Rigoberto Urán blaast concurrentie weg in klimtijdrit Ronde van Zwitserland, Dumoulin vijfde
In de Ronde van Zwitserland heeft Rigoberto Urán zijn eerste overwinning in drie jaar geboekt. De Colombiaan van EF Education-Nippo won de loodzware tijdrit van Disentis Sedrun naar Andermatt. Richard Carapaz verdedigde zijn leiderstrui, al liep Urán flink in op de kopman van INEOS Grenadiers. Tom Dumoulin eindigde op een vijfde plaats.
23,2 kilometer lang was de tijdrit over de Oberalppass. Dat is een Alpencol van eerste categorie. Na een vlakke start liep de weg 9,5 kilometer omhoog aan een gemiddeld stijgingspercentage van 6,5%. Vervolgens wachtte er een snelle en, zeker vlak voor het binnenrijden van Andermatt, technische afdaling.
Jonas Rutsch was de snelste man van het eerste blok, maar we zouden hem niet vooraan in de uitslag terugzien. Soren Kragh Andersen zette de eerste richttijd neer, maar hij werd al snel voorbijgestoken door een sterke Tom Dumoulin. Hij klokte een snelle tussentijd op de top van de Oberalppass en mocht aan de finish ook op de hot seat plaatsnemen. Gino Mäder (Bahrain Victorious) was negen seconden sneller dan de Nederlander op de klim, maar aan de finish waren hier nog maar twee seconden van over.
Maar al die tijden bleken kinderspel vergeleken bij de prestatie die Rigoberto Urán leverde. Zijn tijd van 36m02s was ruim voldoende voor de dagzege. Hij dook 54 seconden onder de tijd van Mäder. De enige die zich nog tussen de Zwitser en de Colombiaan wist te nestelen was Julian Alaphilippe. Hij besloot zijn Ronde van Zwitserland met een tweede plaats op veertig seconden van Urán.
Klassementsleider Richard Carapaz deed het uiteindelijk meer dan behoorlijk. Hij was twee seconden sneller dan Dumoulin en eindigde op de vierde plaats. De man uit Ecuador behield daarmee zijn leidende positie in het klassement, maar Urán heeft de strijd om de eindzege weer een stuk spannender gemaakt. Het verschil tussen de twee is met nog een etappe te gaan slechts zeventien seconden.
Uran is op een goede dag een prima klimmer, uitstekend daler en goede tijdrijder. Zelfde kun je zeggen van Alaphillipe. Hooguit kun je verbaasd zijn over het verschil tussen 1, 2 en 3.
Verrassing voor mij is eigenlijk vooral Mader. Die had ik zowel gezien zijn vorm als gezien zijn eerdere uitslagen nooit opgeschreven.
Andere verrassing is Dumoulin. Maar eerder omdat hij blijkbaar nu al weer een heel degelijk niveau haalt. Dit past in ieder geval bij zijn uitslagen van voor zijn break.
En Carapaz is "verrassend maar niet verbazingwekkend" omdat het geen erkend tijdrijder is, maar wel de man in vorm afgelopen week, en een goed klimmer. Dus op een parcours als dit.
En wie weet zijn Pozzovivo en Cattaneo wel de andere verrassingen. Hoewel ik Pozzovivo ook eerder wel behoorlijke tijdritten heb zien rijden, zeker als je het afmeet aan zijn gestalte en zijn positie op de fiets. En Cattaneo... in hoeverre is het een verrassing als een DQS-er goed rijdt in tijdritten? Daar sla ik niet steil van achterover iig.
Benieuwd naar jouw onderbouwing!
Ik verbaas me eerder over dit soort niet-verifieerbare beschuldigingen. Enige renner uit de top-10 met een duister verleden is Rui Costa volgens mij..
Gewoon een topdag, of nadert hij topvorm?
Tom prima onder de mensen, die lijkt op schema.
Ik zag op wf dat Uran had gewonnen en was echt verbaasd.
Of het ketonen, doping, o.i.d. is, maakt mij op zich niet eens wat uit. Ik geniet van een mooie prestatie en beschuldig een renner vrijwel nooit direct van doping. Maar ik vind de prestatie van Uran wel heel erg opvallend. Dat is puur een constatering.
En laten we wel wezen, behalve de nog in opbouw zijnde Dumoulin, is dit geen topveld qua tijdrijders.
Zeker een bijzonder sterke prestatie van Uran, maar ik heb de laatste tijd al opvallender zaken gezien.
Als uitschieters normaal zijn, dan is de prestatie van Uran prima te plaatsen. Hij wisselt namelijk al heel lang goede tijdritten af met slechte tijdritten.
Jouw stelling over het deelnemersveld vind ik iets anders. Uiteindelijk rijden hier zowel Kung als Dennis rond: Europees kampioen (en winnaar van de eerste tijdrit) en Dennis als voormalig wereldkampioen en normaal gesproken iemand die dit ook gewoon goed zou moeten kunnen. Verder Alaphillipe als winnaar van een TdF tijdrit (over merkwaardige prestaties gesproken). Dus echt geen sukkelaars, maar ook niet Pog en Rog die hier waarschijnlijk heel goed uit de voeten zouden kunnen.
Een goede Dennis zeker wel, maar die was in de eerste tijdrit en eigenlijk de hele week al niet op niveau.
Kung is een toptijdrijder, maar dit parcours was toch echt geen spek naar zijn bek, dat gaf hij zelf ook aan vooraf. Een zege van Kung hier had me meer verbaasd dan een zege van Uran.
Je moet eens kijken naar de pronostieken op het forum hier (topic PTS). Kung geen enkele keer vernoemd, Uran wel een aantal keer. De andere namen zouden met een gelijkaardige rit in de Tour ook niet tot de topfavorieten behoren, en schaal ik niet hoger in dan Uran. Zijn zege op zich verbaasde me dus niet, het verschil met de rest is wel opvallend.
Ik denk dat wij het niet oneens zijn. Uran is voor mij een verrassing omdat hij eigenlijk heel wisselvallig is in tijdritten. Niet zozeer omdat hij dit op een goede dag niet kan. En eigenlijk geldt hetzelfde voor Alaphillipe.
Ik denk dat hier de tijdrijdende types als Roglic, Pogacar of Evenepoel hier een perfect parcours zouden vinden. De lichtere tijdrijders, maar wel tijdrijder en niet puur klimmer. Ook een Dumoulin in goede doen, en ik denk zelfs ook een Rohan Dennis in vorm. Die zou ik op voorhand meer kans geven dan Uran. Type Wout van Aert? Als hij rijdt zoals in de Tirreno had hij ook wel een kans gemaakt.
En ik ben het met je eens dat dit niks is voor de zwaardere jongens als Ganna of Kung.
De namen die je noemt zou ik ook allen voor Uran verwachten. Maar die waren er niet (de goede Dennis is blijkbaar ook niet in Zwitserland), dus vandaar mijn opmerking over het deelnemersveld.
Zo moet Alaphillipe in het eerste deel van de afdaling echt wel tijd verloren hebben op de mensen met een TT fiets. Met dusdanig hoge snelheden is aero extra belangrijk. Maar uiteindelijk pakt hij volgens mij in deel 2 van de afdaling weer veel terug (stuurmanskunst, lef en een normale fiets). En veel renners op een TT fiets durfden niet in de beugel te gaan liggen bij de hele hoge snelheden, waardoor een stuk van het voordeel teniet wordt gedaan lijkt me.
Benieuwd naar andere meningen (en eventueel extra uitleg van direct betrokkenen).
Het is wel opvallend hoe hij wisselt in zijn tijdrijden. Bij quickstep reed hij toen ook zo goed in de giro 2014 samen met Brambilla en Poels: https://www.procyclingstats.com/race/giro-d-italia/2014/stage-12
In 2016 bij cannondale komt hij in 7 tijdritten niet verder dan de 43ste plaats.
Ik snap je verbazing. Ik vond de uitslag in zijn geheel behoorlijk verrassend maar om nu gelijk allerlei frauduleuze handelingen te insinueren zoals hierboven gebeurt gaat me veel te ver. We zijn de laatste jaren weer met enige regelmaat getuige van uitzonderlijke prestaties waar ook ik vraagtekens bij zet. Maar zolang er geen bewijs is moeten we er maar van genieten.