Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Rapportcijfers 2021: BORA-hansgrohe
Nu het wielerseizoen 2021 er definitief op zit, kunnen we de balans opmaken. In een nieuwe rubriek legt WielerFlitsde WorldTour-teams langs de meetlat, van het laagste geklasseerde team op de UCI Ranking naar het hoogste. We gaan verder met het beste geklasseerde Duitse team op deze ranglijst, BORA-hansgrohe.
De gloednieuwe winter-editie van RIDE Magazine is vanaf nu verkrijgbaar! Mathieu van der Poel staat op de cover. In ons magazine lees je een uitgebreid verhaal van 10 pagina's met dé smaakmaker van 2023. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting! Doelen 2021
Aan het begin van het seizoen vroegen we performance manager Dan Lorang naar de doelen van BORA-hansgrohe voor 2021. Met onder meer sprintbom Pascal Ackerman, drievoudig wereldkampioen Peter Sagan, heuvelspecialist Maximillian Schachmann en klassementsrenners Emanuel Buchmann én Wilco Kelderman, waren de verwachtingen hooggespannen.
De Duitse formatie zelf zette in op drie hoofddoelen: een monument winnen in de klassiekers, het podium halen in een van de grote rondes en het groen winnen in de Tour de France. Daarmee hoopte de ploeg hoog op de UCI Ranking te eindigen.
Klassiekers: 2
Het najagen van een monument bleek een brug te ver voor BORA-hansgrohe. Peter Sagan kon in het voorjaar niet opnieuw een monumentale zege op zijn palmares bijschreven en we kunnen ook concluderen dat Nils Politt nog niet heeft gebracht wat van hem verwacht werd. De Slowaak werd in de sprint om de tweede plaats nog wel vierde in Milaan-San Remo, maar dichterbij kwamen ze in de overige monumenten niet.
Sagan worstelde dit voorjaar – foto: Cor Vos
Politt werd nog wel tiende in Omloop Het Nieuwsblad, maar in alle overige kasseienklassiekers en Strade Bianche werd er geen top-10 gerealiseerd door de Duitsers. In de E3 Saxo Bank Classic en Gent-Wevelgem kwam weliswaar niet één BORA-hansgrohe-renner voor in de uitslag, maar dat had alles te maken met het niet mogen starten wegens positieve coronatests binnen de ploeg.
Waar de voorjaarsmannen faalden, was het vervolgens aan Maximillian Schachmann om proberen de meubelen te redden in de heuvelklassiekers. Dat is niet gelukt. Hij werd weliswaar derde in de Amstel Gold Race, maar met een tiende plek in de Waalse Pijl en vooral een negende plek in Luik-Bastenaken-Luik kwam ook hij niet in de buurt bij een monumentale zege.
Ook in het najaar was het niet veel beter. Sterker nog: een 27ste plek in Parijs-Roubaix en een 41ste plek in de Ronde van Lombardije als beste resultaat mag met het materiaal dat BORA-hansgrohe tot haar beschikking heeft, een drama genoemd worden.
Grote rondes: 5
Iets minder desastreus was het in de grote rondes. In de Giro d’Italia won Peter Sagan de tiende etappe en boekte hij daarnaast nog vier top-5-noteringen. Dat was goed voor het puntenklassement in Milaan. In het eindklassement kwam het team er niet aan te pas, al had dat ook deels te maken met een opgave van kopman Emanuel Buchmann. De Duitser gaf in de vijftiende rit op, toen hij zesde in het klassement stond op een minuut van nummer twee Simon Yates en twee en een halve minuut op leider en latere eindwinnaar Egan Arley Bernal. Daar waren wellicht wat mogelijkheden geweest op het podium in een grote ronde.
Het zwaartepunt voor BORA-hansgrohe lag op de Tour de France. Sagan moest na elf etappes opgeven wegens een knieblessure, waardoor de kans op groen meteen wegviel. De Duitsers rechtten meteen de rug, want Nils Politt won de twaalfde etappe. Een aantal dagen later greep ook Patrick Konrad een ritzege. Daarnaast reed klassementskopman Wilco Kelderman een heel consistente Tour, wat aan het eind van de ronde resulteerde in een vijfde plek in het eindklassement. Absoluut geen slechte resultaten, maar BORA-hansgrohe mikte op meer.
Politt won solo in Nîmes - foto: Cor Vos
Konrad zegevierde eveneens solo in Saint-Gaudens - foto: Cor Vos
In de Vuelta a España kreeg Felix Großschartner opnieuw de kans om voor een klassement te gaan. De Oostenrijkse klimmer kwam na drie weken op een tiende plaats in het klassement terecht. Daarnaast waren er twee top-4-resultaten voor de jonge sprinter Jordi Meeus. Al bij al was het in de grote rondes niet onaardig met in totaal drie ritzeges, het puntenklassement in de Giro en een knappe vijfde plek in de Tour, maar eerlijk is eerlijk: de hoofddoelstellingen van de ploeg zijn beide niet gehaald en dus levert dat net daarom een kleine onvoldoende op.
Overige wedstrijden: 7
BORA-hansgrohe boekte in 2021 de nodige overwinningen, liefst dertig in totaal. Acht daarvan – waarvan dus drie in de grote rondes – waren op WorldTour-niveau. Verreweg de grootste is de eindzege van Maximillian Schachmann in Parijs-Nice.
Ook werden er ritten gewonnen in de Ronde van Catalonië (Lennard Kämna en Peter Sagan), de Ronde van Romandië (Sagan) en het Critérium du Dauphiné (Lukas Pöstlberger). Daarnaast werden er vier nationale titels gegrepen en droegen ook de jonkies bij aan de zegeteller. Onder meer Ide Schelling, Jordi Meeus, Matthew Walls en Giovanni Aleotti waren dit jaar trefzeker.
In de overige WorldTour-rittenkoersen waren de mannen van teammanager Ralph Denk wel bij de pinken. Zo volgden er vijfde plekken in respectievelijk Tirreno-Adriatico (Matteo Fabbro) en de Ronde van Catalonië (Wilco Kelderman) en vierde plekken in het Critérium du Dauphiné (eveneens Kelderman) en de Ronde van Zwitserland (Schachmann). Op een lager niveau waren er eindzeges in de Sibiu Tour (Aleotti), Deutschland Tour (Nils Politt) en de Ronde van Slowakije (Peter Sagan).
Schachmann won dit voorjaar opnieuw Parijs-Nice - foto: Cor Vos
Jordi Meeus pakte in zijn eerste profjaar meteen een zege - foto: Cor Vos
Ide Schelling was ook al zegezeker - foto: Cor Vos
Toptalent Giovanni Aleotti wint in Roemenië - foto: Cor Vos
Ruwe bolster Matthew Walls pakte Gran Piemonte - foto: Cor Vos
In de overige voorjaarsklassiekers werden ook een aantal korte resultaten geboekt, terwijl Pascal Ackermann nog vijfde werd in Eschborn-Frankfurt. Mede dankzij dertig zeges, goede resultaten in de zwaardere WorldTour-rittenkoersen naast de grote rondes en de eindzege in Parijs-Nice, zal de ploegleiding toch te spreken zijn.
Eindcijfer: 4,7
Omdat de hoofddoelen alle drie niet behaald zijn, kan er moeilijk een voldoende uitrollen voor BORA-hansgrohe. Dat is dan ook het geval. De Duitsers reden verder een redelijk goed jaar met veel zeges, maar slechts een op de vier overwinningen waren op WorldTour-niveau. Voor een ploeg met mannen als Peter Sagan en Pascal Ackermann, mag je toch meer verwachten.
Ook Emanuel Buchmann kwam om diverse redenen niet helemaal uit de verf dit jaar en Nils Politt kende eveneens een moeilijk jaar. Maximillian Schachmann had ook geen uitschieter – hij was immers ook al titelverdediger in Parijs-Nice. Gelukkig waren jongelingen Ide Schelling, Jordi Meeus, Giovanni Aleotti en in het najaar Matthew Walls absoluut lichtpunten. Eigenlijk was Wilco Kelderman van de kopmannen de enige die constant een hoog niveau haalde.
Wilco Kelderman reed zijn beste jaar ooit – foto: Cor Vos
In de rubriek Rapportcijfers 2021 geven we alle WorldTour-ploegen, de Belgische ProTeams en de Nederlandse Continental-teams rapportcijfers op basis van hun seizoen. We werken de UCI Team Ranking van beneden naar boven af, gevolgd door de ProTeams en op onze Continental-feed sluiten we af met de Nederlandse ploegen. Ieder team beoordelen we op interpretatie. Dat wil zeggen: een zesde plaats in het eindklassement van de Tour de France is voor de ene ploeg een daverend succes en voor de ander een fikse teleurstelling.
We beoordelen teams op basis van de klassiekers, de grote rondes en de overige koersen. Onder de klassiekers verstaan we de volgende voorjaarskoersen: Omloop Het Nieuwsblad, Strade Bianche, Milaan-San Remo, E3 Saxo Bank Classic, Dwars Door Vlaanderen, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Daarbij aangevuld met in het najaar Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije. De grote rondes spreken voor zich, waardoor alle andere koersen vallen onder overige wedstrijden. Een team krijgt drie cijfers.
Schachmann en Ackermann hadden enorm teleurstellende seizoenen, toch twee toprenners, dus wat dat betreft snap ik de uiteindelijke onvoldoende voor het hele seizoen wel.
Grote rondes had van mij een 7 mogen worden. Gemiddeld een krappe voldoende, want de Klassiekers waren uiteraard niets. Van Sagan, Ackermann en Politt had je meer mogen verwachten.
Net als de repeterende plaat Panache heb ook ik wel mijn bedenkingen bij de motivatie van de scores, zeker als je ploegen afrekent op doelstellingen (of zijn het ambities?). En zeker ook als je dat doet als diegenen die het moeten doen geblesseerd uitvallen.
Ik ben vooral benieuwd wat het post-sagan tijdperk gaat brengen voor deze ploeg...
Aan de andere kant: ik zie qua klassement niemand die echt mee kan doen in de absolute top vwb de grote rondes. ik zou graag zien dat ze gaan proberen om lekker aanvallend te koersen, en via die route alsnog ergens hoog in het klassement uitkomen. Maar een ploeg bouwen rondom Schachmann, Buchmann of Keldermann lijkt me te veel van het goede...
Sagan had echt een enorm slecht seizoen in 2020 met uitzondering van de Giro maar heeft zich dit seizoen wel mooi herpakt!
Al bij al als ploeg toch nog wel een net voldoende, ik vraag me af wat het wordt in 2022 zonder Sagan!
Wel een paar ritjes meer gewonnen dit jaar in kleinere rondes en uiteraard ook de puntentrui in de Giro, maar qua niveau zie ik niet echt zoveel verschil.
In beide seizoenen nog wel best degelijk uiteraard, maar niet meer het niveau van de grote dagen.
Met zijn talent en nog relatief jonge leeftijd zou je denken dat er toch nog eens een échte opleving moet inzitten, maar of dat er nog van komt is nog maar de vraag.
Heb je Alpecin Fenix nou overgeslagen of komt die nog?
Ik zal dit minpuntje zeker meenemen in zijn rapport.
E3 en GW geen renner in de uitslag... ja logisch..
Klassiekers een 2.. Vlaamse misschien ja maar Ardennen waren helemaal niet zo slecht met top 10 alle 4...
4,7 vind ik maar heel laag cijfer, een 6 of 7 was toch zeker terecht geweest.. enkele van de grote namen deden niet wat van hen verwacht werd maar de resultaten van een Pöstlberger, Konrad, Politt, Laas, Meeus, Schelling vind ik daar tegenover toch heel erg knap..
En ook: als je alleen naar resultaten wil kijken, dan zou ik dat niet afwegen tegen doelstellingen (de naar buiten gecommuniceerde doelstellingen zijn slechts pr-praat). Ik zou gewoon behaald aantal punten delen door het budget. Dan krijg je een redelijk beeld.
Vooreerst wordt de ploeg ongenadig hard afgemaakt voor hun ambitie, terwijl je in sport net altijd (op het )hoog(ste) moet mikken. Naar mijn aanvoelen zouden de uitgesproken ambities moeten bijgekleurd worden naar wat ook echt realistisch gezien te verwachten viel met het aanwezige rennersmateriaal én de omstandigheden.
Zaken als Corona-perikelen, valpartijen, etc... kan je de ploeg moeilijk aanrekenen vind ik. Integendeel zelfs, met bv de ritzeges van Politt en Konrad hebben ze zich onverwacht en razend knap hersteld van de opdoffers die ze met hun vooruitgeschoven pionnen ondervonden.
"Maximillian Schachmann had ook geen uitschieter – hij was immers ook al titelverdediger in Parijs-Nice." vind ik eerlijk gezegd een bizarre uitspraak. Benieuwd of de Tourwinst van Pogacar of de Vueltazege van Roglic ook wordt afgeschreven als een formaliteitje omdat ze daar al uittredend winnaars waren.
Tot slot vond ik de zin: "We gaan verder met het beste geklasseerde Duitse team op deze ranglijst, BORA-hansgrohe." ook wel behoorlijk pijnlijk geformuleerd. In essentie is het natuurlijk correct, maar er zijn maar 2 Duitse ploegen en dus interpreteer ik dit eigenlijk als een extra steek naar DSM, zeker gezien het feit dat Bora er ook belabberd vanaf komt qua quotering.
Weet trouwens niet of ik er meer achter moet zoeken, maar ik vind het wel opvallend dat het toevallig de twee Duitse ploegen zijn waar de gemiddelde forumgebruiker de gegeven punten te laag vindt.
Naar mijn aanvoelen zit Bora aan een 6 à 7, afhankelijk van waar je de nadruk op legt.
Evenepoel inderdaad hopeloos gefaald in de Giro. DQS zou daar wel even roze gaan ophalen.
Alaphillipe was al wereldkampioen, dus het is heel normaal dat hij dat kunstje herhaalt.
ook in de klassiekers hebben ze niet gedomineerd. Enige echte lichtpuntje was Asgreen. Maar om dan meteen een hoog cijfer te geven voor het hele voorjaar gaat mij te ver. Zeker als je ook nog PR meeneemt, waar ze collectief niet thuis gaven.
En dan het aantal zeges. Ja, heel veel in kleine koersjes. Maar dat doen ze al jaren, dus ook daar niks nieuws. Sterker nog, het was minder dan vorig jaar, dus eigenlijk ook een onvoldoende op dat vlak.
Enige lichtpuntje was eigenlijk de TdF. Waar niemand iets van deze ploeg verwacht, maar waar ineens Cav opstaat.
Kortom, met moeite een zesje voor DQS.... voor de moeite die ze hebben gedaan om nog iets van dit seizoen te maken.
Enkel in de Giro had Almeida wellicht gehoopt beter te doen dan een gedeelde 5de plaats en voelt een grote ronde zonder ritwinst voor hen als een mislukking aan waarschijnlijk. De enige zaken waar ze achteraf spijt van zullen gehad hebben waarschijnlijk, is dat Almeida's slechte dag in het begin van de ronde geen voorbode was van slechte benen en dat ze hem beter een beschermde rol hadden kunnen blijven geven.
Voor de rest zou ik niet weten waar jij dat roeptoeteren vandaan hebt trouwens. Ik neem aan dat je op Evenepoel doelt, dus quote ik graag een stukje uit WF van de persconferentie vlak voor de Giro:
"“We gaan het zo goed mogelijk doen, maar ik wil me vooral weer goed voelen in het peloton. Plezier maken, want ik heb dit te lang gemist”, vertelde Evenepoel.
Het moet gezegd, we zijn anders gewend van Remco Evenepoel. Lefgozer als hij is, spreekt hij normaal zijn ambities uit en schept hij klare taal. Maar na zijn lange inactiviteit – sinds zijn val in de Ronde van Lombardije vorig jaar reed hij geen wedstrijd meer – is hij momenteel bijzonder voorzichtig in zijn uitspraken."
Los van dat hij sowieso al niet echt ambities had voor de Giro, heeft hij ze volgens mij ook gewoon waargemaakt. Het is eigenlijk al een half mirakel dat hij zo lang bovenin heeft meegedraaid zonder deftige voorbereiding. Enige waar hij teleurgesteld over zal zijn is dat hij net zijn eerste leiderstrui in een GT miste en dat hij de ronde niet heeft kunnen uitrijden na zijn val.
En wat betreft dat klassieke werk:
Winst in Omloop met Ballerini, 2de in Strade met Flip, winst in De Panne met Bennett, 1/2/5de in E3 met Asgreen/Sénéchal/Stybar, 4de in Dwars door VL met Lampaert, RvV gewonnen met Asgreen, 2/3de in Scheldeprijs met Bennett/Cav, winst in Waalse Pijl met Flip, 2de in LBL met Flip, 3de in San Sebastian met Honoré, 2/3de in Plouay met Flip/Honoré, 5de in Roubaix met Lampaert en 2de in Lombardije met Masnada.
Denk dat ik in dat lijstje een 10-tal verschillende namen genoemd heb, terwijl Lampaert dan ook nog eens sterkste man in koers was in Roubaix maar ontzettend veel pech kende en Stybar in de vorm van zijn leven tijdelijk aan de kant stond na operatie aan zijn hart in zijn koersen. Vraag me af welk team zelfs nog maar in de buurt komt van die prestatie, laat staan het overtreft.
Als dat een 6 waard is, is het een wonder dat er sommige ploegen nog een punt krijgen :-)
Waarom is dit: Tot slot vond ik de zin: "We gaan verder met het beste geklasseerde Duitse team op deze ranglijst, BORA-hansgrohe." pijnlijk geformuleerd en deze: Vandaag het best geklasseerde Franse team uit de WorldTour: AG2R Citroën niet?
Dat lijkt me dus meer interpreteren dat Youri iets tegen DSM zou hebben en daarmee verbanden leggen die er strikt genomen niet zijn.
Ik zelf verschil ook wel van mening met zijn oordeel over sommige beoordelingen maar ik zie er geen (bewuste) afrekening in met Team DSM.
misschien had ik er zelf ook een knipoog achter moeten zetten... dan was de ironie misschien duidelijk geweest. Want ik heb exact dezelfde gedachtes bij de manier waarop de WF-cijfers tot stand komen als jij....
Bedankt voor je antwoord, mijn vraag was ook puur bedoeld voor meer info maar je legt het duidelijk uit en we hebben allemaal ons eigen gevoel over zaken.
Maar: leuke rubriek. Niks leuker dan het ergens niet mee eens zijn...