Pinot schrijft brief aan William Bonnet: “Ik zal niet vergeten wat je hebt gedaan voor me”
foto: Cor Vos
donderdag 4 november 2021 om 18:44

Pinot schrijft brief aan William Bonnet: “Ik zal niet vergeten wat je hebt gedaan voor me”

In de laatste nieuwsbrief van Groupama-FDJ van dit jaar heeft Thibaut Pinot een emotionele brief aan William Bonnet geschreven, die op 39-jarige leeftijd zijn fiets aan de haak hangt. De Franse kopman wil zijn ploeggenoot met wie hij sinds 2011 in het team reed bedanken voor alles wat hij voor hem heeft gedaan. 

“Het is een klap voor me”, schrijft hij onder meer. “Hij maakt onderdeel uit van een steeds grotere groep renners die stoppen en die een grote rol hebben gespeeld in mijn carrière, zoals Jérémy Roy, Cédric Pineau, Arthur Vichot.”

Ook geeft hij aan zich nog altijd schuldig te voelen over een valpartij in de Tour de France van 2015, waarbij hij en Bonnet betrokken waren: “Het kwam door mij en het achtervolgt me nog steeds. Soms kan ik er ’s nachts niet van slapen omdat ik er aan denk. Ik denk dan aan de race die wordt stilgelegd, aan de ambulances die niet voor alle wielrenners kunnen zorgen… Ik ben William veel verschuldigd voor wat hij in zijn carrière voor mij heeft gedaan, en dit offer is daar een groot deel van.”

Bonnet en Pinot reden in hun leven bijna 300 koersdagen samen. De afzwaaiende knecht was dan ook getuigen van bijna alle grote overwinningen en ereplaatsen van Pinot, zoals zijn zege in de Ronde van Lombardije en zijn derde plaats in de Tour.

Brief – Thibaut Pinot

“William heeft zijn sportcarrière beëindigd. Dat voelt vreemd om te zeggen of om te schrijven. Het is een klap voor me. Hij maakt onderdeel uit van een steeds grotere groep renners die stoppen en die een grote rol hebben gespeeld in mijn carrière, zoals Jérémy Roy, Cédric Pineau, Arthur Vichot.

Altijd als ik een uitnodiging voor een wedstrijd kreeg, hoefde ik niet eens te controleren of William wel zou starten: dat was namelijk altijd het geval. Dat we samen Milaan-Turijn reden op 6 oktober als zijn laatste wedstrijd, was heel belangrijk voor me. Ook al had ik liever gewonnen om hem een laatste eer te bewijzen, zoals ik drie jaar geleden voor Jérémy Roy deed in de Ronde van Lombardije, het belangrijkste was dat we er samen waren.

Ik kan niet over Williams carrière praten zonder aan de Tour de France  van 2015 te denken. Zijn valpartij in de derde etappe maakte een enorme indruk op mij: hij draaide zich om om te kijken of ik in zijn wiel zat en hij viel. Bij 80 km/u. Het kwam door mij. Een seconde van onoplettendheid omdat hij bezorgd was over mijn positie. Ik zag het aankomen, het gevaar dat opdoemde, de catastrofe die zich daarna voltrok. Datgene waar ik bang voor was, gebeurde, helaas. Dat moment achtervolgt me nog steeds. Soms kan ik er ’s nachts niet van slapen omdat ik er aan denk. Ik denk aan de race die wordt stilgelegd, aan de ambulances die niet voor alle wielrenners kunnen zorgen. Ik dacht aan het ergste, ik dacht aan zijn familie, zijn vrouw, zijn kinderen. Ik voelde me zo slecht. Ik ben William veel verschuldigd voor wat hij in zijn carrière voor mij heeft gedaan, en dit offer is daar een groot deel van.

Teamgenoten moeten dat helemaal niet doen. Ik heb enorm veel respect voor hun werk en het is belangrijk voor mij dat iedereen zijn waarde kent, begrijpt en erkent. Ik denk terug aan die moeilijke eendagswedstrijden aan het eind van het seizoen in Italië, waar de knechten maar één missie voor ogen hebben: hun kopman aan de voet van de klim plaatsen. Ze doen het met een glimlach, ze zien geen problemen in het niet hebben van persoonlijke ambities.

Soms zijn mensen verbaasd als ze bepaalde renners aan de start zien staan in wedstrijden als de Ronde van Frankrijk, en ze zeggen dan tegen zichzelf dat ze hier niet thuishoren. Ze snappen het zelf niet altijd, maar ze moeten zich beseffen dat er zonder hen niets mogelijk is. Ik probeer altijd hun rol naar waarde te schatten, het maximum te doen zodat zij worden erkend, en ik weet niet eens of ik er in slaag genoeg terug te geven voor dat alles. Het kan verleidelijk zijn om al deze opofferingen te bagatelliseren, om deze band vanzelfsprekend te laten lijken: nee, je mag het nooit als vanzelfsprekend beschouwen.

Een man als William is een geweldige coureur. Hij is waarschijnlijk een van de meest getalenteerde rijders die ik ooit heb ontmoet. Op het vlakke kon hij het werk doen van drie of vier renners doen om mij te helpen. In de bergen kon hij zijn grote gestel optillen en een enorme kracht ontwikkelen om nog aan mijn zijde te zijn als ik de berg over was. William had ook een zeker charisma in wedstrijden. Met zijn atypische bouw werd hij door iedereen herkend, wat ervoor zorgde dat niemand in het peloton hem in de weg durfde te rijden. En hij had die ongelooflijke kracht om altijd weer op te staan nadat hij het moeilijk had. Na de crash in 2015, waarbij gelukkig het ergste werd voorkomen, kon hij terugkeren op zijn oude niveau. In zijn situatie, als ik kinderen had en zo’n beproeving had doorstaan, weet ik niet of ik in staat zou zijn geweest risico’s te blijven nemen op een fiets.

Maar het zou te makkelijk zijn als ik nu alleen over de renner William Bonnet praat. Hij was en blijft een grote broer voor me. Hij was iemand waar ik inspiratie uit putte, vooral toen ik de rol van kopman op me moest nemen. Hij wist hoe hij een boodschap in een paar woorden kon overbrengen en ik probeerde zijn voorbeeld te volgen. Ik ben de eerste om een grapje te maken en iets doms te zeggen in de bus, tijdens een briefing, maar als het op serieus spreken aankomt, moet je weten hoe je mensen naar je kunt laten luisteren en moet je vertrouwen hebben in anderen om dat te doen. William was in staat om bij te dragen aan het creëren van deze sfeer waarin ik me comfortabel voelde om mijn verantwoordelijkheden te nemen.

Ik herinner mij ook dat ik hem vaak raadpleegde wanneer ik een tactische beslissing moest nemen en dat ik hem vaak om hulp vroeg om uit te zoeken waarom wij kans op een zege zouden maken. Hij heeft een enorme hoeveelheid kennis over onze sport en ik hoop dat hij op dit gebied zal blijven werken en deze kennis zal doorgeven.

De vader van ons team heeft dus een einde gemaakt aan zijn carrière. Ik zal nooit vergeten wat hij allemaal voor me gedaan heeft. Leiders in een groep zijn niet altijd degenen aan wie je denkt als je kijkt naar de overwinningen en de resultaten. William was een leider en ik wilde dat iedereen dat wist.”
Thibaut

RIDE Magazine
12 Reacties
Sorteer op:
4 november 2021 18:49
Prachtig eerbetoon van Pinot aan zijn vriend en ploeggenoot. De knechten die zo vaak onzichtbaar zijn voor het grote publiek maar zonder wie de ploeg en haar kopman niet kan functioneren. Het respect en de waardering spat van het papier.
    4 november 2021 19:16
    Edit redactie: Niet doen.
    4 november 2021 19:56
    Wauw Peter s. Ik ben het met je eens dat voetballer jankerds zijn, maar dan vooral op het veld. Daarbuiten zijn het meestal omhooggevallen knaapjes met grootheidswaanzin. Pinot is exact het omgekeerde, op de fiets (zoals alle wielrenners) bikkelhard en altijd willen doorgaan (zelfs met een longontsteking). Daarbuiten een emotionele jongen die niet bang is om zijn gevoelens te tonen. Wat mij betreft een prachtig mens en in niks met de doorsnee voetballer te vergelijken.
    4 november 2021 20:05
    Mooi gezegd BT
4 november 2021 19:15
Ook wel veelzeggend over Pinot, zich de schuldige voelen als een ander valt door naar hem om te kijken …
4 november 2021 19:23
Mooie coureur en een goed mens d'n Pinot.
4 november 2021 20:00
Pinot, een steengoed renner waar ik mijn hand voor in het vuur durf te steken. Zijn panache op de fiets en groot hart naast de fiets mag een voorbeeld zijn voor heel veel wielrenners.
4 november 2021 20:23
Pinot, een wielrenner naar mijn hart.
Gaudu heeft ook trouwens zijn Bonnet, dat is Bruno Armirail.
    4 november 2021 21:30
    Dat is heel vaak het geval en van alle tijden. Van de laatste decennia weet ik het niet maar bijvoorbeeld Roger De Vlaeminck had Ronny De Witte , Hennie Kuiper had José De Cauwer en Adrie van der Poel had Marc Dierickx. Dat laatste "koppel" al voor ze ploegmaats waren. En nu nog want Mark Dierickx staat altijd op de materiaalpost voor Mathieu en David
    4 november 2021 22:17
    Je deelt lief en leed.
4 november 2021 21:07
Altijd al veel respect gehad voor pinot en zijn aanvallende rijstijl. Veel malheur gehad, maar altijd weer terugkomen. En respectvol naar 'knechten'. Kunnen een aantal echt een voorbeeld aannemen.
5 november 2021 13:23
Mooi, plus beau, Pinot.

Reacties zijn gesloten.