Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Niet Roglic of Pogacar, maar Ilan Van Wilder zegeviert in Tre Valli Varesine
Ilan Van Wilder heeft de 102e editie van Tre Valli Varesine op zijn naam geschreven. De Belg van Soudal Quick-Step reed op de laatste beklimming van Morosolo weg uit een elitegroep met onder meer Tadej Pogacar en Primoz Roglic en soleerde vervolgens naar de overwinning.
Het wegseizoen 2023 zit er bijna op, maar voorlopig is het nog even genieten van de Italiaanse najaarsklassiekers. Maandag stond de Coppa Bernocchi op het programma, gewonnen door Wout van Aert, vandaag was het de beurt aan Tre Valli Varesine. In deze 1.Pro-koers kregen de renners over een afstand van 196,5 kilometer maar liefst 24 klimmetjes voorgeschoteld, die goed zijn voor bijna 3.500 hoogtemeters. De organisatie hoopte vooraf natuurlijk op een strijd tussen de Slovenen Tadej Pogačar en Primož Roglič.
Kopgroep van acht, meerdere renners in de tegenaanval
De strijd om de vroege vlucht barstte al vroeg los en verliep niet zonder slag of stoot. Na de eerste inleidende beschietingen en vruchteloze aanvalspogingen, wisten twaalf renners weg te rijden uit het peloton. Van een kopgroep van twaalf konden we echter niet meteen spreken, aangezien Ewen Costiou (Arkéa-Samsic), Natnael Tesfatsion (Lidl-Trek), Kevin Vermaerke (Team dsm-firmenich) en Mattéo Vercher (TotalEnergies) bezig leken aan een onvervalste chasse patate.
Deze vier renners probeerden met man en macht nog naar een eerste groep van acht aanvallers te rijden, maar dit bleek geen sinecure. In de spits van de koers maakten Samuele Battistella (Astana Qazaqstan), Rémy Rochas (Cofidis), Francesco Busatto (Intermarché-Circus-Wanty), Gonzalo Serrano (Movistar), Erik Fetter (EOLO-Kometa), Alessio Martinelli (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè), Gianluca Brambilla en Walter Calzoni (Q36.5 Pro Cycling) de dienst uit.
foto: Cor Vos
Finale barst al vroeg los
Een sterke kopgroep dus met de nodige grote namen, maar het peloton besloot de acht koplopers een vrijgeleide te geven en de voorsprong te laten oplopen tot ruim vijf minuten. Costiou, Tesfatsion, Vermaerke en Vercher slaagden er uiteindelijk niet in om de oversteek te maken en werden dan ook weer in de kraag gevat. De acht renners die wél deel uitmaakten van de kopgroep werkten intussen voorbeeldig samen en begonnen zo nog altijd met een voorgift van ruim drie minuten aan de laatste zeventig kilometer.
In de achtergrond zagen we intussen de eerste schermutselingen. Meerdere renners probeerden weg te springen uit het peloton, maar deze vluchtpogingen werden al snel weer in de kiem gesmoord. Een duo-aanval van Julian Alaphilippe (Soudal Quick-Step) en Pavel Sivakov (INEOS Grenadiers) leek meer schade te berokkenen, al kregen de twee Fransen nu ook weer niet zoveel ruimte van het peloton, aangevoerd door de mannen van Jumbo-Visma en UAE Emirates.
Kron opent de echte debatten, Kelderman ook actief
Alaphilippe en Sivakov reden zo een tijdje in niemandsland en werden na een vergeefse jacht op de kopgroep weer bij de lurven gegrepen. Over de kopgroep gesproken: die was inmiddels gereduceerd tot slechts vijf renners. Battistella, Rochas, Calzoni, Fetter en Busatto wisten de schifting te overleven, Martinelli, Brambilla en Serrano zaten er niet meer bij. De overgebleven vluchters verweerden zich kranig, maar het was toch wachten op de hergroepering. En op een explosie vanuit het peloton.
En die explosie kwam er met nog ruim 35 kilometer te gaan, met dank aan Andreas Kron. De Deense puncheur van Lotto Dstny trok ten strijde en kreeg niet veel later het gezelschap van onder meer de Hongaarse kampioen Attila Valter (Jumbo-Visma) en de Australiër Chris Harper (Jayco AlUla), maar het bleek een kortstondig avontuur. Valter werd met andere woorden dus al snel weer ingerekend, maar Jumbo-Visma bleef de aanval zoeken, dit keer met Wilco Kelderman.
Vroege vluchter Calzoni maakt indruk, Pogacar schudt aan de boom
De Nederlander reed samen met Warren Barguil (Arkéa-Samsic) naar Calzoni, de laatste overlever van de vroege vlucht. Deze drie renners reden een tijdje voor de meute uit, maar bij het ingaan van de laatste vijftien kilometer was alles weer te herdoen. Calzoni was echter nog niet uitgereden en de onvermoeibare Italiaan, die dit jaar al indruk wist te maken in het Italiaanse circuit, schudde nog maar eens aan de boom.
Een knappe prestatie van Calzoni, maar dit bleek wel meteen de laatste stuiptrekking van de renner van Q36.5 Pro Cycling. Met het inrekenen van Calzoni kon de strijd tussen de grote mannen dan echt losbarsten. Op de laatste beklimming van Morosolo (1,6 km aan 7,8%) werd het bal geopend door Pogacar, maar de Sloveen slaagde er niet in om zijn grootste concurrenten uit de wielen te rijden. Roglic volgde gezwind en ook mannen als Enric Mas, Richard Carapaz, Michael Woods en Ilan Van Wilder waren mee.
Van Wilder grijpt zijn kans
Die laatste zag vervolgens zijn moment gekomen en versnelde vlak onder de top van de Morosolo-klim, en ‘profiteerde’ vervolgens optimaal van het gepoker tussen de favorieten. Pogacar en Roglic waren aanvankelijk niet bereid om voor elkaar de kastanjes uit het vuur te halen en dit speelde Van Wilder in de kaart. De renner van Soudal Quick-Step reed binnen een mum van tijd een voorsprong bijeen van vijftien seconden. Was dit genoeg om uit de greep te blijven van de achtervolgers?
Richard Carapaz kwam als tweede over de streep – foto: Cor Vos
Van Wilder moest echter nog wel één klimmetje zien te overleven: de beklimming naar Casciago (1,8 km aan 5%). De Belg begon met een vijftiental seconden voorsprong aan deze klim en dit bleek genoeg om zijn solo met verve af te ronden. Van Wilder liep in de laatste kilometers zelfs nog verder uit en kon rustig uitbollen in de laatste honderden meters, en genieten van de derde zege uit zijn profcarrière. Richard Carapaz wist na een late uitval de tweede plek op te eisen, Vlasov won dan weer de sprint voor plek drie.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Het heeft er denk ik vooral mee te maken dat alleen nog in België een significant aantal sportief gezegende jongens voor de wielersport kiest. Italiaanse jongens doen dat allang niet meer. Nederlanders eigenlijk ook niet - Van der Poel maskeert veel.
Zorgwekkend voor de economie van wielersport is het feit dat op dit moment vooral kleine landen de hoofdprijzen verdelen: Belgie, Denemarken, Nederland en Slovenie. En die laatste twee landen zullen niet zo snel opvolgers van Roglic, Pogi en Van der Poel kunnen aandragen. We staan dus op de drempel van het tijdperk van Belgische dominantie.
waarin hij aangeeft tegen de fusie te zijn mooi de 1e die tegenspreekt
Het zijn moeilijke weken voor ons”, aldus Van Wilder. “Dus deze overwinning is voor mijn teamgenoten en onze staf om te laten zien dat we het niet eens zijn met deze shit(!) en dat we door willen gaan met Soudal-Quickstep. We zijn sterk genoeg”
Succes Plugge met de onderhandelingen
..
EF en Wanty tonen interesse is het gerucht
Maar Oei oei oei. alle concurrenten van Revket verslaan.
Z'n salaris voor volgend jaar is ook met 200k gestegen vanmiddag.
Al met al geen slechte dag voor Ilan.