Mathieu van der Poel: “Wedstrijd was zeker niet verloren na mijn val”
Video Mathieu van der Poel wist in Oostende voor de vierde keer in zijn carrière het WK veldrijden te winnen. De Nederlander versloeg Wout van Aert na een tweestrijd, die beslist leek te worden door een lekke band van de Belg. Op dat moment reed Van der Poel juist op achterstand door een val. “Ik heb geluk dat Wout lek rijdt om terug te komen, want ik weet niet of ik anders terug was gekomen”, zei Van der Poel.
“De wedstrijd was toen nog zeker niet verloren”, vertelde Van der Poel over het moment dat hij ten val kwam. “Ik werd ronde per ronde beter en had het parcours steeds beter onder de knie. Daarna had ik het gevoel dat ik in de tweede helft de controle in handen had.”
Van Aert had de beste start en toen kwam Van der Poel in de achtervolging ook nog ten val. “Vooral omdat ik verrast werd door het spoor dat ik daar nam. Die sporen waren daar vrij diep. Ik had niet het gevoel dat ik op dat moment à bloc zat, maar Van Aert nam daarvoor een goed gaatje omdat ik vast kwam te zitten in het zand. Ik wilde me toen niet vergalopperen in de achtervolging.”
Bepalende stuk
Door de lekke band van Van Aert nam MVDP de leiding over. Even leek de Belg terug te keren, maar een zandstrook maakte het verschil weer groter. “Ik kon daar doorrijden, vlak voor de brug. Dat was het meest bepalende stuk. Daar kon je echt het verschil te maken. In het begin was het Wout die daar wegreed, omdat ik mij vastreed. Dat was echt het belangrijkste stuk van de wedstrijd.”
Een vierde wereldtitel dus voor Van der Poel. “Maar het voelt wel een beetje raar aan allemaal. Ik kon thuisblijven tot gisteren en er naartoe leven als een gewone wedstrijd. Het jammere is dat ik geen familie en vrienden bij heb, maar dat neemt niet weg dat ik niet tevreden met deze wereldtitel”, legt hij uit.
Vanaf nu richt de kopman van Alpecin-Fenix zijn ogen op het voorjaar op de weg. “Ik kijk wel uit naar Roubaix, want dat wordt mijn eerste keer. Maar ook mijn titel verdedigen in de Ronde heb ik aangestipt”, lacht de kersverse wereldkampioen.
Persoonlijk ben ik blij dat Mathieu dat truitje weer een jaar om mag. Uiteindelijk heeft Wout in die trui vooral heel erg veel verloren
Wat mij wel opvalt is dat als hij zijn "flits" plaatst (dit WK niet echt gezien, maar toch wel snelste ronde) hij een halve ronde tot in de perfectie op 110% vermogen kan rijden, dan klopt echt alles.
Dat maakt het enerzijds gevoelig voor foutjes en schuivers. Maar als het dan allemaal samenvalt (kracht, techniek, snelheid, lef en de grenzen opzoeken), dan hoeft er voor mij eigenlijk geen andere crosser mee te fietsen. Hooguit als referentie om te laten zien hoe snel het gaat...
Maar ik deel wel je visie dat Wout in mijn ogen te geforceerd van start ging. En (achteraf) ook te geforceerd probeerde zijn voorsprong uit te bouwen.
En (achteraf) heeft hij ook geprobeerd om te geforceerd terug te komen. Op de limiet zitten om naar je opponent toe te rennen, er bijna zijn, en dan door je vermoeidheid een fout maken waarbij alle inspanningen in 1 keer teniet zijn gedaan... dan kan ik het me voorstellen dat je mentaal een klap krijgt.