Mads Pedersen over suprematie Mathieu van der Poel: “Hij speelde bijna met ons”
Parijs-Roubaix kwam op een kleine zestig kilometer van het einde al in een definitieve plooi te liggen. Mathieu van der Poel viel aan en de tegenstanders zouden hem niet meer terugzien. “Toen Mathieu ging, wilde iedereen hem volgen. Maar het was duidelijk dat we dat niet konden”, zei Mads Pedersen, de uiteindelijke nummer drie, na afloop tegen Sporza.
“Het is wat het is. Hij was zó sterk vandaag, hij speelde bijna met ons. Gefeliciteerd, man”, vervolgde de Deen. Wat dacht hij toen Van der Poel aanging? “Proberen aan te klampen, proberen in het wiel te komen. Maar dat was niet mogelijk. Daarna probeerden we de groep te organiseren, zodat we hem nog terug konden pakken. Maar hij pakte steeds meer tijd, dus toen koersten we voor de tweede plek.”
Sprinten in Roubaix
Uiteindelijk reed Pedersen samen met Nils Politt en Jasper Philipsen naar de wielerbaan in Roubaix. Sparen was er in de finale niet meer bij, vertelt hij. “Achter ons reden de jongens ook hard, dus hoe meer we de groep uiteen reden, hoe harder wij ook moesten rijden om hen op afstand te houden. Uiteindelijk ga je gewoon voluit en hoop je op het beste.”
In de sprint nestelde Pedersen zich tussen Politt en Philipsen in. Die laatste kwam in de laatste meters nog voorbij de kopman van Lidl-Trek. “Hij is een sprinter, dus het mag niemand verrassen dat hij deze sprint wint. Bovendien kon hij lang bij ons in het wiel zitten. De laatste vijftien kilometer werkte hij wel mee. Maar hij is een betere sprinter, dus het verraste niemand van ons dat hij tweede werd.”
Tijd voor rust
Pedersen reed in de voorfinale ook nog lek, net als veel andere renners. Hoe kon dat? “Ik kwam in een groot gat terecht, waardoor ik plat kwam te staan. Het was honderd procent mijn eigen fout”, aldus de Deen, die het na Roubaix even rustig aan gaat doen. “Het is zeker tijd om even te relaxen. Ik ben niet veel thuis geweest sinds het trainingskamp in januari, dus het is tijd om naar huis te gaan en mijn vrouw te zien.”
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Zonder wva kon vdp vorig jaar ook wel 60 km solo gaan maar toen zat wva meteen op het wiel bij elke aanzet of reed die wel een gat van een paar seconden meteen toe, dat scenario was dit jaar wellicht identiek geweest als wva daar weer zat met 3 alpecins, iets waar Pedersen niet toe in staat is.
Vdp heeft de laatste 2 seizoenen gewoon nog een extraatje gevonden ergens omdat het mentaal perfect zit en hij altijd lekker in Spanje gaat trainen, maar wva plots een laagje laten zakken lijkt mij voorbarig, of schatten jullie Pedersen plots beter in dan vorig jaar? Buiten GW misschien zou ik niet weten waarom dat het geval is in de klassiekers.
Voor de rest heb ik totaal niks tegen Pedersen en ik vind het een top coureur maar op basis van de suprematie van vdp in PR vind ik het gewoon denigrerend naar wva toe om te beweren dat die niets meer had kunnen doen dan de rest in de rvv en PR, of zelfs gelost zou zijn door een Pedersen.
Maar goed: aankomend jaar een Roubaix in de hagel en een graad of 5?
(Bij de juniors waren er dan weer twee Slovenen aan het feest - wie had dat een paar jaar geleden kunnen denken…)