Lees de uitgebreide verklaring van Tom Dumoulin: “Ik stop en sla een nieuw, onbekend pad in”

Tom Dumoulin heeft in een uitgebreid statement zijn keuze om na dit seizoen te stoppen als wielrenner toegelicht. Vooral het fysieke ongemak zit hem al enige tijd dwars en ook ‘de honderd procent toewijding is al een tijd in disbalans’. “Wat ik na mijn carrière ga doen, weet ik nog niet, en wil ik nu eigenlijk ook nog niet weten”, stelt hij.

Verklaring van Tom Dumoulin (3 juni 2022)

“Ik heb besloten dat 2022 mijn laatste jaar als wielrenner zal zijn.”

“In 2020 heb ik een heel moeilijk jaar gehad waarin ik overtraind en opgebrand ben geraakt aan het eind van dat jaar. Eind 2020, begin 2021, was ik nog maar een schim van mezelf en besloot ik een pauze te nemen weg van het wielrennen en na te denken over mijn toekomst.”

“Na een tijdje besloot ik toch door te willen gaan als wielrenner. Enerzijds omdat de Olympische Spelen in Tokio mij trokken, maar zeker ook vanwege mijn liefde voor de fiets en de passie voor deze bijzondere wielerwereld waarin ik mij vaak verbaas, maar even vaak enorm thuis voel. Sinds dat najaar van 2020 heb ik af en toe nog heel mooie dingen laten zien op de fiets. De zilveren medaille van vorig jaar in Tokio als absolute hoogtepunt. Daar ben ik ongelooflijk trots op.”

“Maar hoe mooi het af en toe ook nog was: heel vaak en zeker dit jaar is het ook een frustrerend pad geweest, waarbij mijn lichaam moe aanvoelde en nog steeds aanvoelt. Zodra de belasting in training of wedstrijden hoger wordt, krijg ik last van vermoeidheid, pijntjes en blessure in plaats van dat ik beter word. Het rendement van de trainingen leidde de afgelopen periode te vaak niet tot de gewenste prestaties.”

“De honderd procent toewijding, alles wat ik voor mijn sport doe en laat, en wat ik er vervolgens voor terugkrijg, is daarom voor mijn gevoel al een tijd in disbalans.”

“Met het nodige geduld en een heel voorzichtige (trainings)aanpak ben ik ervan overtuigd dat ik er op termijn weer bovenop kan komen en volledige potentieel zou kunnen laten spreken op de fiets. Maar dat wordt een lange, geduldige weg zonder garanties op succes. Ik kies ervoor om deze weg niet te nemen, maar in plaats daarvan te stoppen met mijn actieve carrière en een nieuw, onbekend pad in te slaan.”

“De ploeg en ik gaan nu samen een plan maken om er nog een paar heel mooie, leuke en hopelijk heel succesvolle laatste maanden van te maken. Ik kijk vooral enorm uit naar het WK in Australië, waar ik hoop nog een laatste keer uit te kunnen halen in de tijdrit. Wat ik na mijn carrière ga doen, weet ik nog niet, en wil ik nu eigenlijk ook nog niet weten. Maar ik weet wel dat de liefde voor de fiets mij altijd wel op een of andere manier betrokken zal laten zijn bij het wielrennen. Ik ben enorm benieuwd wat de toekomst mij zal brengen. Ik ben een gelukkig mens en kijk nu al met heel veel trots terug op mijn wielercarrière.”

“Ik dank iedereen die dit fantastische avontuur de afgelopen 11 jaar met mij heeft meegemaakt, meegeleefd en mij hierbij heeft geholpen. Dank aan alle ploeggenoten, ploegleiders, verzorgers, mecaniciens, overige staf en sponsoren die er de afgelopen jaren altijd voor me zijn geweest. Dank ook aan alle wielervolgers die me al die jaren zo enorm hebben gesteund! Het fietsen heeft me af en toe bloed, zweet en tranen gekost, maar wat was het mooi en bijzonder!”

“Dank, dank, dank! Tom.”