Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Koos Moerenhout baalt van fout: “Je wilt liever niet tevreden zijn, maar dat moet wel”
Interview Bondscoach Koos Moerenhout kijkt met gemengde gevoelens terug op het WK wielrennen 2024 in Zürich. Hij zag kopman Mathieu van der Poel stranden op een derde plaats, nadat hij en Bauke Mollema wel een sterke finale reden. Aan de nieuwe wereldkampioen Tadej Pogačar was simpelweg niets te beginnen. “Ons plan was om Bauke Mollema en Wilco Kelderman met Mathieu in de finale te krijgen, om daarna te anticiperen op de koerssituatie”, vertelt hij na afloop aan WielerFlits.
Moerenhout had ook aangekondigd dat Nederland niet zou helpen in een eventuele jacht op vluchters. Dat werkte, tot de finale al vroeg geopend werd door een kansrijke groep op 128 kilometer voor de finish. “Als ploeg hebben we één fout gemaakt en dat was inderdaad door niet mee te zitten bij die tien. Wat niet wil zeggen dat het resultaat dan anders was geweest. In dat stadium had iedereen mee mogen zitten, maar in principe was dat aan Frank van den Broek, Bart Lemmen en Sam Oomen. Dat was gewoon een fout van ons, een kwestie van scherpte lijkt me. Als zo’n goede groep gaat, móeten we mee zijn. Bij de eerste dertig zitten, dan gebeurt dat niet.”
‘Dacht gelijk dat het klaar was’
Op ruim honderd kilometer van de streep vertrekt dan Pogačar zelf al. Moerenhout weet meteen hoe laat het is. “Iedereen weet dat als hij gaat, dat het alle hens aan dek is. Je kunt daar niet reageren van: ’oh, dat komt wel goed’. Dan moet je mee zijn en dat blijkt wel. Ik dacht gelijk al dat het toen klaar was. Toen Jan Tratnik wachtte, weet je dat hij een free ride naar de kopgroep krijgt. Dan hoop je dat het daar stilvalt en niemand met hem meewerkt, maar hij was er binnen no time vertrokken. Daarachter duurt het te lang voordat ze eendrachtig samenwerken en blijven ze te veel demarreren. Daardoor is die serieuze jacht nooit echt goed op gang gekomen”, vindt hij.
De Nederlandse ploeg op dit WK – foto: Cor Vos
België neemt het heft in handen en blaast binnen een ronde al hun manschappen op. Het peloton is nog best groot met een aantal landen die iets kunnen forceren. Maar Evenepoel besluit op ruim zeventig kilometer aan te vallen. “Of hij de koers daarmee doodknijpt? Dat durf ik niet te zeggen, daarvoor moet ik het op mijn gemak even terugkijken. Maar dan gaat het verschil geloof ik wel van een minuut en 26 seconden naar een kleine veertig tellen. Toch blijf je hopen dat het in die laatste ronde nog goed komt. Het zou ook niet gek zijn als Pogačar na zo’n poging toch zou instorten in de slotronde. Maar hij reed die klimmetjes nog zo goed omhoog, toen was het klaar.”
Sterke Mollema
Een fijne opsteker was er voor Mollema, die een dijk van een koers reed. “Op zware parcoursen is Bauke altijd een vaste waarde geweest”, legt Moerenhout uit. “In het voorjaar was hij best goed, maar hij werd niet geselecteerd voor de Tour. Daardoor was hij even onzichtbaar. Hij nam me wel mee in zijn plan. In de zomer ging hij op vakantie en daarna begon zijn opbouw. Hij zei zelf al dat hij van de Vuelta a Burgos niets verwachtte. Dat was ook zo. Na zijn hoogtestage zou hij weer in vorm komen. Al die stappen werden waarheid en daarom gaf ik hem het vertrouwen. Kijk, hij is 37 jaar en er zit geen gram te veel aan. Hij komt ook in een carrièrefase dat ze hem makkelijker afschrijven als het niet lukt. Maar zondag liet Bauke zien dat hij nog altijd bij de beteren hoort.”
-
Lees ook Bauke Mollema blij met optreden op WK: "Je wilt af en toe tonen dat je het niveau nog hebt"
Na de ongenaakbare Pogačar leek Van der Poel de beste man in koers te zijn. “Daar lijkt het toch op”, beaamt ook Moerenhout. “Maar goed, je weet op dat moment bij die situatie ook dat de rest van die groep begrijpt dat Mathieu wel de rapste van dat spel is. En dat ze hem dus gaan bestoken. Je kunt niet overal op reageren, terwijl hij dat eigenlijk best nog wel heel goed heeft gedaan. Dat het Ben O’Connor dan net wel lukt, is chapeau voor hem, want zilver was het hoogst haalbare vandaag. Je rijdt om te winnen en je weet dat die kans erin zit, ondanks dat Pogačar en Remco Evenepoel de huizenhoge topfavorieten waren. Mathieu rijdt ook een heel goede wedstrijd.”
Heel goede Van der Poel
“Met dit resultaat wil je liever niet tevreden zijn, maar dat moet wel”, concludeert Moerenhout. “We hebben een heel goede Van der Poel gezien, dat is duidelijk. Op dit parcours, dat zo lastig is. Vergeet niet dat hij ook vroeg moest gaan door die aanval van Pogačar. Mathieu is een winnaar en je rijdt om te winnen. Na mijn eerste verkenning heb ik altijd gezegd dat Van der Poel een kans had, als hij een superdag had. Maar dat het ook aan de concurrentie lag. We leefden er onwijs naartoe, maar botsten op een outstanding Tadej Pogačar. Dat was ongekend, echt ongezien. Als er iemand beter is, kun je berusten in het resultaat. Dan mag en moet je tevreden zijn met brons.”
De vraag stellen is hem tevens beantwoorden.