Kasper Asgreen heeft de 105e editie van de Ronde van Vlaanderen gewonnen. De Deen van Deceuninck-Quick-Step was na ruim 250 kilometer tussen Antwerpen en Oudenaarde als eerste aan de finish na een spannende finale. Hij klopte verrassend titelverdediger Mathieu van der Poel in een sprint-à-deux. Greg Van Avermaet werd derde.

Vroege vlucht
De kopgroep van de dag ontstond in twee instanties. Stefan Bissegger (EF Education-Nippo), Mathijs Paasschens (Bingoal Pauwels Sauces), Fabio Van den Bossche (Sport Vlaanderen-Baloise), Jelle Wallays (Cofidis) en Mathias Norsgaard (Movistar) reden na tien kilometer weg. Nico Denz (Team DSM) en Hugo Houle (Astana-Premier Tech) maakten daarna nog de oversteek. Het zevental reed in de fase die volgde een voorsprong van twaalf minuten bij elkaar.

De vroege kopgroep – foto: Cor Vos

Twee opvallende uitvallers: Otto Vergaerde en Yevgeniy Fedorov werden door de wedstrijdjury uit koers gehaald na een openlijke ruzie, waarbij geprobeerd werd elkaar van de fiets te rijden. In het peloton bepaalden Jumbo-Visma en Deceuninck-Quick-Step het tempo, al duurde het lang voor zij echt grote happen van de voorsprong af wisten te halen. Op de eerste passage van de Oude Kwaremont, ongeveer 130 kilometer voor de finish, zakte het verschil onder de tien minuten.

Deceuninck-Quick-Step laat zich zien
Slecht nieuws was er ook voor Michael Schär. De Zwitser keerde na pech terug in het peloton, maar gooide een bidon naar fans waar dat niet mocht: diskwalificatie. In de heuvelzone toonden de ploegen van de favorieten zich op de voorposten. Deceuninck-Quick-Step, voor een keer Elegant-Quick-Step genoemd, trok op de Molenberg eens flink door. Het was een eerste signaal van The Wolfpack. Op de Berendries volgde een versnelling van Kevin Geniets, die gevolgd werd door een aantal helpers van de grote namen. Lang hield die vluchtpoging niet stand.

Het peloton met Van der Poel op de voorgrond – foto: Cor Vos

Een kleine 80 kilometer van de meet zakte de voorsprong van de koplopers tot drie minuten door werk van Deceuninck-Quick-Step en Alpecin-Fenix. Søren Kragh Andersen plaatste vervolgens op de Kanarieberg een aanval, maar ook die werd snel onschadelijk gemaakt. Door de nervositeit was er een massale valpartij, waarbij onder meer Julian Alaphilippe, Kasper Asgreen, Alexander Kristoff, Michael Matthews en Oliver Naesen bij betrokken waren. Mathieu van der Poel kon er net aan ontsnappen, al werd in het peloton wel even ingehouden. De Oude Kwaremont stond immers te wachten op 54 kilometer van de finish.

Zes favorieten blijven over na Taaienberg
Bissegger trok op de Kwaremont de kopgroep uit elkaar, terwijl bij de favorieten Yves Lampaert de uitloper gebruikte om te versnellen. Het zorgde voor een reactie van Van der Poel en Asgreen, die door Van Aert teruggehaald werden. Op de Paterberg toonden MVDP en Asgreen zich opnieuw de sterksten, waarna andermaal Van Aert de situatie moest rechtzetten. Een gevaarlijke move volgde: Tom Pidcock, Marco Haller, Alaphilippe, Tim Wellens, Florian Sénéchal en Christophe Laporte sprongen weg in aanloop naar de Koppenberg.

De eenzame Bissegger begon met een voorgift van 25 seconden op de groep-Alaphilippe aan de Koppenberg, waaruit de wereldkampioen demarreerde. Op de top kwam hij bij Bissegger, maar een groepje met Van der Poel, Van Aert, Turgis, Pidcock, Laporte, Wellens en Haller wist ook het gat te dichten. De sterke Oostenrijker koos vervolgens voor de solo op de Steenbeekdries, waarna hij op de Taaienberg werd ingerekend door Van der Poel, Van Aert, Asgreen, Alaphilippe en Dylan Teuns, die elkaar vonden aan de kop.

De drie sterkste renners in een beeld – foto: Cor Vos

Asgreen met Van Aert en Van der Poel
De zes reden vijftien seconden weg van de achtervolgende groep, waar wel goed samengewerkt werd. De Kruisberg leek even het einde te zijn van Haller, maar hij vocht zich knap terug. Uit de achtergrond wist een vinnige Turgis in zijn eentje de oversteek te maken na de klim. Een demarrage van Asgreen kon op 25 kilometer van de finish alleen gevolgd worden door Van Aert en Van der Poel; daarachter verdedigde Alaphilippe de aanval van zijn Deense ploeggenoot.

De groep met geslagen favorieten, waaronder Van Avermaet, Van Baarle, Stuyven, Laporte, Benoot en Vanmarcke, wist een achterstand van 40 seconden terug te brengen tot 25 seconden. Zij sloten vlak voor de laatste keer Oude Kwaremont (19 kilometer van de meet) aan bij Alaphilippe en co. Vooraan bleef een aanval uit op de Kwaremont, waarna Van der Poel op de uitloper een ferme demarrage plaatste. Hij poefte Asgreen en Van Aert uit zijn wiel, al kon de Deense kampioen richting de Paterberg – wel op het tandvlees – nog aansluiten. Van Aert leek geslagen, maar gaf niet op.

Van der Poel vs. Asgreen – foto: Cor Vos

Finale met twee
Van der Poel en Asgreen gingen met zijn tweeën op de laatste klim van de dag af, de Paterberg op 13 kilometer van de meet. Zij aan zij reden de koplopers omhoog en naast elkaar kwamen ze ook boven op de top. Van Aert volgde daar al op 19 seconden en liet zich in de vlakke finale richting Oudenaarde uitzakken in de groep achtervolgers. Op 10 kilometer voor de finish was het verschil nog een halve minuut, maar de samenwerking was niet top.

Het verschil tussen Van der Poel en Asgreen en de achtervolgende groep (Van Avermaet, Van Baarle, Turgis, Van Aert, Laporte, Vanmarcke, Benoot, Stuyven, Vermeersch, Sénéchal) bleef schommelen tussen de 20 en 25 seconden. In de laatste vijf kilometer vielen de achtervolgers mede door stoorwerk van Vermeersch wat stil, wat voor Van Avermaet en Stuyven reden was om in de tegenaanval te gaan.

Titelverdediger Van der Poel ging vervolgens op kop de laatste kilometer in. Asgreen koos het wiel en speelde op de sprint. Van der Poel ging op ruim 200 meter aan en leek af te stevenen op de winst en titelprolongatie, maar werd in extremis geklopt door een ijzersterke Asgreen. Daarachter werd Van Avermaet derde, hij bleef Stuyven voor.

foto: Cor Vos