Julian Alaphilippe: “Ik wil volgend jaar 100% zijn in de Ronde van Vlaanderen”
Voor Julian Alaphilippe is 2022 een jaar om snel te vergeten en dus kijkt de Fransman op de website van zijn ploeg Quick Step-Alpha Vinyl (volgend jaar Soudal-Quick Step) alvast vooruit naar 2023. Hij hoopt komend jaar vooral te schitteren in de Ronde van Vlaanderen. “Dan wil ik 100% procent zijn.”
De tweevoudige wereldkampioen liet onlangs al weten dat hij volgend jaar weer aan de start zal verschijnen van enkele Vlaamse klassiekers. De 30-jarige coureur kijkt met name naar de Ronde van Vlaanderen. Alaphilippe was in de editie van 2020 nog een van de hoofdrolspelers, maar botste toen in kansrijke positie op een motard en moest de wedstrijd verlaten.
Alaphilippe hoopt volgend jaar op sportieve revanche en is al volop bezig met zijn seizoensvoorbereiding. “Ik ben sneller dan normaal aan de voorbereiding begonnen. Ik kom uit een moeilijk jaar, hopelijk ken ik komend seizoen wat minder pech”, vertelt de klassiekerspecialist. “Ik doe er nu alles aan om weer op topniveau te komen. In de Ronde van Vlaanderen wil ik 100 procent zijn. Die koers ligt me, het wordt dan ook mijn grootste doel in het voorjaar.”
Alaphilippe zal volgend jaar ook weer meedoen aan Luik-Bastenaken-Luik, maar de Waalse klassieker staat dit keer wat minder hoog op zijn verlanglijstje.
Seizoen vol tegenslag
De Fransman blikte eerder deze maand nog terug op ‘het zwaarste seizoen uit zijn carrière’. “Het woord om 2022 te beschrijven is veerkracht. Ik was namelijk nooit 100% in een koers, het hele seizoen lang heb ik moeten terugvechten. Dat was moeilijk, zeker omdat ik de regenboogtrui droeg. Het terugkomen na de valpartijen was het moeilijkste. Het was echt het moeilijkste seizoen in mijn carrière.”
“Mijn familie was cruciaal om steeds weer de tegenslagen te overwinnen.” Al die tegenslagen hebben ook andere gevolgen met zich meegebracht, zo spreekt de renner over meer angst dan vroeger. “Als het gevaarlijk wordt tijdens het afdalen, heb ik meer angst. Ik voel de gevaren meer.” Alaphilippe blijft echter strijdvaardig. “Ik heb gelukkig geen pijn meer als ik op de fiets zit. Ik ben dus niet bang om te koersen. Niets zal mij tegenhouden in 2023.”
Met de nieuwe status van Evenepoel speelt Alaphillipe niet meer eerste viool in de Ardennenklassiekers (natuurlijk afhankelijk van de programma's van beide). Dan zijn de Vlaamse klassiekers een prima alternatief. Past hem goed, en is zeker het speerpunt mits in vorm.
Dit lijkt bijna onwaar. In Nederland grijp je natuurlijk sneller naar de fiets dan in Italië. Maar ons land telt ook 35.000 kilometers fietspaden die een relatieve bescherming bieden. Ligt het misschien aan het rijgedrag van automobilisten?
Hup Flipje!
Overigens haat ik zelf auto’s niet per se. Ik beschouw ze als hersendode pitbullterriërs en met die insteek valt er redelijk mee om te gaan.
Dat vond de chiwawa van 1 vd bewoners van de Tasmanflat in Groningen niet toen haar hondje zn kop eraf werd gebeten door zo'n monster van een rothond. Eigenaar een voetballertje uit Zweden, 2,5 miljoen gekost, raakt geen knikker.
Enfin, ik denk idd ook dat we veel meer recreatieve fietsers in Nederland hebben. En een hoop asociale automobilisten
Pardon lul, u staat op mijn hond je
https://www.bobbedoes.nl/item/detail/3c54ba56-e1c6-47ba-aaa2-c75d2412a06e
Op 22 jarige (!) leeftijd al tweede in Luik. Met zijn punch ook iemand die moeilijk kon verliezen, die had je zo opgeschreven voor de klimklassiekers de komende jaren.
Ondertussen 30 en nog altijd geen Lombardije of Luik en de kansen worden alsmaar schaarser met de leeftijd, Pogacar, Evenepoel en het uitkiezen van blijkbaar andere doelen.
En dan wel Sanremo winnen, 5de plek, bollen en ritten in de Tour, waarvan je zou denken dat het hem minder ligt. En natuurlijk 2 wereldtitels om het leed te verzachten, klasbak.