Joshua Tarling wint openingstijdrit in O Gran Camiño, maar tijdsverschillen tellen niet
Joshua Tarling heeft de openingstijdrit in O Gran Camiño 2024 op zijn naam geschreven. De 20-jarige Europees kampioen in deze discipline versloeg Darren Rafferty en Pablo Castrillo, waardoor de Brit van INEOS Grenadiers ook de eerste leider is. Tijdsverschillen zijn er niet; vanwege hevige rukwinden telt alleen de uitslag van de tijdrit mee.
Vanwege de harde wind in Galicië werd – mede door een valpartij van David Gaudu in de verkenning – voor de start van de tijdrit besloten dat er na afloop geen tijdsverschillen zouden zijn in het klassement. De renners reden met andere woorden alleen voor de zege en velen van hen besloten het dan ook rustig aan te doen, met name het laatste deel van de route was verraderlijk. Ook werd besloten dat er op gewone koersfietsen gereden werd.
De renners moesten van en naar A Coruña 14,8 kilometer afleggen tegen de klok, over overwegend vlakke wegen, al zaten er ook drie kortere hellingen in. Joey Rosskopf was de eerste die serieuze werk maakte van zijn tijdrit, meet Ethan Hayter en een verrassend sterke Wilco Kelderman kwamen er snel onderdoor. De Nederlander stond daarna heel lang aan de leiding, omdat anderen zich met name in het laatste deel van de route stukbeten op zijn tijd.

Tarling krijgt wel de leiderstrui maar pakt geen tijdwinst in het algemeen klassement – foto: Cor Vos
Uiteindelijk was het de verrassende Xabier Mikel Azparren van Q36.5 Pro Cycling die onder de tijd van de Visma | Lease a Bike-renner doorging. Het was echter wachten op toptalent Tarling, die nog een enorme hap van Azparrens tijd afdeed. Uiteindelijk nestelden Rafferty – dat andere toptalent (ook 20 jaar) – en de verrassende 23-jarige Spanjaard Pablo Castrillo (Equipo Kern Pharma) zich met Will Barta tussen hen in. Kelderman werd uiteindelijk zesde.
Klassementsrenners als Egan Bernal, Carlos Rodríguez en titelverdediger Jonas Vingegaard namen geen risico’s en kwamen op geruime tijd van Tarling binnen. Vrijdag staat iedereen echter in dezelfde tijd aan de start van etappe twee.
Commercieel is een tijdritfiets een minder interessant product, en of je nu op een gewone fiets of op een tijdritfiets rijdt, zou voor de spanning eigenlijk weinig uit moeten maken.
Maar ik kan ook wel genieten van de marginal gains op materiaalvlak, en hoe mooi sommigen op zo'n fiets zitten. Evenepoel op zo'n tijdritfiets is prachtig, maar ook een Ganna in een italiaanse kampioenentrui. Het oog wil ook wat, en dan is zo'n geperfectioneerde tijdritfiets met een daarop gebeitelde renner gewoon een stuk mooier dan iemand op zijn gewone velo met zijn kromme stuurtje.
Het maakt het wel allemaal logistiek moeilijker en duurder. Op zich mooi om te zien en klinkt mooi dat zoeven van dichte wielen maar in feite overbodig.
En commercieel kunnen en willen juist een aantal fabrikanten zich hiermee onderscheiden, hun A merk en specialist zijn benadrukken. Die gebruiken de TT fiets als een marketingtool. Bij bepaalde merken moet je er één uitstallen in je showroom of kom je niet in een bepaalde staffelm(volume) korting wanneer je het niet doet. Dus geen commerciële waarde is nogal subjectief.
Het is een erg mooie aspect vd sport. Echter moet toegeven, een tijdrit kan evengoed op de standaard fiets met bijv standaard voorgeschreven stokken op het stuur.