Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Het is geen grap: Giro d’Italia overweegt Grande Partenza in Australië
De Giro d’Italia ging de voorbije jaren al van start in Ierland, Israël en Hongarije en dit jaar had Albanië de eer om de Grande Partenza te organiseren, maar RCS Sport overweegt nu ook een Giro-start in… Australië. Dat meldt journalist Michael Tomalaris en is nu ook bevestigd door Sporza.
De tijd dat de Giro een volledig Italiaanse aangelegenheid was, ligt inmiddels wel achter ons. De voorbije decennia waren er al bezoekjes aan Belfast (2014), Jeruzalem (2018) en Boedapest (2022) en dit jaar was Albanië aan de beurt. Organisator RCS Sport gaat echter nog een stap verder en kijkt ook naar meer exotische bestemmingen.
Saudi-Arabië en Abu Dhabi zouden concrete interesse tonen in het organiseren van de Grande Partenza, maar er lijkt nu een nieuwe kandidaat te zijn opgestaan. “Er lopen gesprekken om de eerste drie etappes van de Giro 2027 naar Australië te halen. Dat is geen grap of gerucht. Het is echt”, bracht de Australische journalist Michael Tomalaris enkele dagen geleden wel zeer opvallend nieuws naar buiten.
Perth, Melbourne en Sydney?
“Ik weet uit betrouwbare bron dat Giro-organisator RCS aan het zoeken is naar mogelijkheden om de Giro naar Australië te brengen”, verduidelijkt Tomalaris aan de redactie van Sporza. “Ik weet dat dit voor veel mensen onmogelijk lijkt, maar het wordt echt overwogen. Ik denk dat de meest logische plek Perth is, want dat ligt het dichtst bij Europa. Maar ook Melbourne en Sydney zouden geïnteresseerd zijn. Die regio’s zijn altijd op zoek naar grote events.”
Dit brengt wel wat praktische bezwaren met zich mee. “Na de derde etappe wacht de renners dan een vlucht van zestien uur naar Italië. Dat zou betekenen dat er dan waarschijnlijk twee rustdagen zullen zijn na het Australische drieluik. Maar, als de renners ervoor vergoed worden, zullen ze misschien twee keer nadenken. Iedereen zal uiteindelijk ook in hetzelfde schuitje zitten, want iedereen moet die vluchten doen. Iedereen heeft dus dezelfde nadelen.”
RCS Sport ‘sluit niets uit’: “Er is zeker interesse”
Giro-baas Mauro Vegni heeft inmiddels ook gereageerd op de verhalen. “We sluiten niets uit. Praktisch en logistiek is het moeilijk, maar we zeggen tegen niemand op voorhand nee. Alles is mogelijk, maar je moet de interesse goed bestuderen en je moet ook nagaan wat het standpunt van de UCI is. Bovendien weten we nog niet hoe de kalender binnenkort hervormd zal worden en wat de regels zullen zijn.”
“Pas dan kun je nagaan wat er mogelijk is”, aldus Vegni. “We hebben zoveel verzoeken vanuit het buitenland en die beoordelen we allemaal. We zijn bereid om met iedereen te praten. Dat is duidelijk. Daarna kan een heel traject beginnen dat eventueel tot zo’n Grande Partenza kan leiden. Er is zeker interesse. Maar zoals ik al zei: er zijn veel zaken waarvoor je dan eventueel een oplossing moet vinden.”
Nog een tip voor RCS: ze kunnen de allereerste worden met een wielerwedstrijd op Antarctica.
Dan ga je ook factoren als hoe gaat je lichaam op een jet lag reageren inbrengen en dat heeft niks meer met sport te maken.
Laat Vegni en consorten zich maar eens gaan concentreren op het neerleggen van leuke parcoursen op Italiaanse bodem. Dat lukt ze al jaren voor geen meter.
Nu is het bijna altijd net niet. De etappes deze eerste week zijn daar ook allemaal voorbeelden van.
Als je een berg neerlegt in etappe 3 en daarna veertig kilometer niks dan kan je wel invullen dat er geen klassementsactie gaat komen. Veel te veel inspanning voor de kans op weinig winst.
Idem dito voor die etappe van gisteren. De enige echt klim is te ver van de finish, en de inspanning die je daarna met de ploeg moet doen om een eventuele voorsprong te behouden te fors om in de eerste week van een GT het risico te nemen.
Dan kan je uiteraard zeggen dat het aan de renners ligt en dat de mogelijkheden er wel zijn. Maar je kunt gewoon uittekenen dat in een eerste week van een grote ronde een peloton die etappes niet gaat rijden alsof het eendagsklassiekers zijn.
Iedereen vliegt naar hartelust, zelfs onze klimaatdrammer naar zijn Argentijnse hockeyer. Dus dat is bij mij totaal irrelevant ten opzichte van wat je aan extremen van de sporters in kwestie vraagt.
Laat ze in Australië eerst maar eens leren zelf wat meer diversiteit in de Tour Down Under aan te brengen, want daar rijden we nu inmiddels ook al zo'n vijftien jaar de exact zelfde etappes.
En het hele idee is natuurlijk absurd... Alhoewel ik zelf wel voorstander ben van een vierde Grand Tour, die niet aan een vaste locatie wordt toegewezen.... En om zo'n ronde wat aantrekkelijker te maken kunnen ploegen bij de tussensprints dan ook een pak UCI punten winnen, wat de strijd gedurende een etappe ook wat leuker maakt...
Acht man van Astana/Cofidis en Picnic mee in de vlucht. ;)
Misschien dan een opbouw met:
- 3 weken Tour in Juli
- 2 weken Giro in Mei
- 2 weken Vuelta eind Augustus
- 2 weken GT begin oktober wisselende locatie
Deze eerste week van de giro had prima geschrapt kunnen worden, dus scheelt dan ook gelijk een aantal ritten die nauwelijks het kijken waard zijn.
Een extra wisselende GT lijkt wel leuk, maar wat is de waarde als het altijd ergens anders is. Dat is zoals de masters maar die gaan nooit echt wedijveren met het echte grand slam werk. En wie moet het organiseren want het is ook een heel logistieke nachtmerrie die ze in Italië, Spanje en Frankrijk rondkrijgen omdat het uithangborden zijn voor de betreffende landen. Dan hang je weer aan de traditielanden vast en die hebben al een volle kalender. Misschien nog wel een belangrijke factor, met wat is dat cycle one ding nu eigenlijk bezig, want dat gaat bepalend zijn wat de kalenders worden.
Tegelijkertijd zijn er in mijn ogen ook voordelen, het verhoogd de amusementswaarde van iets wat buiten de Tour om toch nog steeds een redelijke nichesport is. En daarnaast maakt het het voor renners wellicht mogelijk om 2 a 3 (als je alleen die van 2 weken pakt) grote rondes in een jaar op niveau te zijn.
De wisselende setting lijkt mij gewoon wel gaaf om te zien en kennis te maken met andere landen. Als er geld achter zit van de grotere instanties is het misschien wel mogelijk om dit goed uit te voeren in Australië, Japan, China, Colombia, VS/Canada wellicht op termijn zelfs een zuid-Afrika om er zo echt een mondiale sport van te maken.
gestoorde president als koersdirecteur.
Organisatie van Giro 2025 was al lastig qua parcours en vooral financieel.
En het ooit zo wielergekke land kent al jarenlang geen World Tourteam meer.
Hoogmoed komt voor de val......
En bij uitbreiding idem voor alle ‘buitenlandse’ uitstapjes, zal snel opgelost zijn met die megalomane fantasietjes…
Ze zitten anders toch maar te niksen en domme films te kijken