Giulio Ciccone en Tao Geoghegan Hart sprintten vrijdag naar een tweede en derde plaats in rit vijf van Tirreno-Adriatico. De renners van respectievelijk Trek-Segafredo en INEOS Grenadiers reden beiden een sterke sprint, maar konden etappewinnaar Primoz Roglic niet kloppen. “We mogen tevreden zijn”, aldus Ciccone.
De nieuwe voorjaarseditie van RIDE is nu verkrijgbaar! Dit 180 pagina's dikke wielermagazine staat vol verhalen over alles wat de wielersport zo mooi maakt. Bestel hem nu online. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang maar liefst 20% korting! “Als ik kijk naar wie mij verslagen heeft, kan ik het resultaat alleen maar accepteren. Tweede worden na Roglic, dat is een zoete nederlaag”, communiceerde de Italiaan via zijn ploeg. “Ik voel me echt goed. Mijn conditie is goed en dat heb ik nu bewezen. Alles ging vandaag zoals ik wilde. We misten net het beste resultaat, maar we mogen tevreden zijn.”
Ciccone probeerde in de absolute finale nog aan te vallen, maar dat was moeilijk met de zware wind. “De demarrage was een soort prelude voor de aanval van Enric Mas, die dan op zijn beurt Damiano Caruso inrekende. Daarna stonden er geen borden, die de afstand naar de finish markeerden, langs de weg door de wind. Op die manier had ik geen referentie tot de laatste bocht.”
Wind speelt zijn rol: ‘Nog nooit meegemaakt’
Ook Geoghegan Hart was samen met zijn ploegmaten van INEOS Grenadiers bedrijvig tijdens de vijfde rit. “Ik moet de jongens bedanken, ik genoot van het werk dat ze deden. Door het werk van Michal Kwiatkowski en Filippo Ganna konden we veel energie besparen, en dat terwijl er achteraan veel chaos was”, vertelde de Brit via de kanalen van zijn team.
“De slotklim zelf was heel raar. Ik kende de beklimming nog van 2020, maar het was totaal anders nu. Ik heb zo’n finish nog nooit meegemaakt”, aldus Geoghegan Hart, die doelt op het spel met de wind. “Het was zaak om energie te besparen, want het ging echt om die laatste kilometer gaan. Dat bleek ook, maar het werd een zeer korte sprint. Jammer genoeg kon ik het net niet afmaken.”
