Giro 2023: Paret-Peintre verslaat Leknessund in vluchtersrit, Evenepoel geeft roze weg
Aurélien Paret-Peintre heeft de vierde etappe van de Giro d’Italia, met aankomst in Lago Laceno, op zijn naam geschreven. De Fransman maakte deel uit van een vlucht en versloeg in een sprint-á-deux medevluchter Andreas Leknessund. De Noor mag zich echter ook een winnaar noemen: hij neemt namelijk de roze trui over van Remco Evenepoel.
Vandaag kregen we een eerste echte indicatie van de waardeverhoudingen tussen de klassementsrenners in deze Giro d’Italia. In de vierde etappe was het namelijk klimmen geblazen. Na de start in Venosa kregen de renners met de Passo delle Crocelle (13,5 km aan 4,3%), Muro Lucano (5,1 km aan 5,5%) en de Valico di Monte Carruozzo (8,8 km aan 4,9%) meerdere beklimmingen voor de wielen geschoven. En dat was nog niet alles: de finish lag namelijk in skioord Lago Laceno, drie kilometer na de pittige Colle Molella (9,6 km aan 6,2%). Alle ingrediënten waren kortom aanwezig voor een spetterende finale.
Razendsnelle openingsfase
Waar we in de eerste ritten renners nog op hun dooie gemak zagen wegrijden uit het peloton, voltrok zich van bij de start een hevig gevecht om in de vlucht van de dag te komen. Heel wat renners probeerden er vanonder te muizen, maar deze aanvallen werden al even snel weer in de kiem gesmoord. Heel even leek een groep met onder meer Filippo Zana (Jayco AlUla), Ben Healy (EF Education-Easypost), Stefan Küng (Groupama-FDJ), Andreas Leknessund, Harm Vanhoucke (Team DSM) en Einer Rubio (Movistar) weg te rijden, maar Soudal Quick-Step – de ploeg van Evenepoel – had andere plannen.
De knechten van de rozetruidrager wisten de boel weer bijeen te brengen, maar het bleef bijzonder onrustig in het peloton. Het tempo lag nog altijd onverminderd hoog en dit kostte de meeste sprinters de kop, terwijl ook Soudal Quick-Step een prijs betaalde voor het achtervolgingswerk. De Belgische formatie zag Davide Ballerini en niet veel later ook Josef Cerný lossen uit de eerste groep. In de afdaling naar de Passo delle Crocelle ging het zo hard, dat het peloton in verschillende stukken uiteen brak. Evenepoel en de twee kopmannen van UAE Emirates – João Almeida en Jay Vine – lieten zich even verrassen, maar het liep met een sisser af.
Uitputtingsslag
Na goed vijftig kilometer koers was het nog altijd wachten op de juiste ontsnapping, en dat na een eerste wedstrijduur waarin de gemiddelde snelheid – ondanks een heuvelachtige openingsfase – rond de 47 km/u lag. Door het krankzinnig hoge tempo dunde de eerste groep steeds verder uit: zo ging het ook te snel voor Rudy Molard, een verrassend sterke Pascal Ackermann en – jawel – Bauke Mollema. Nog minder verging het Paul Lapeira. De allereerste bergkoning van deze Giro kwam al zeer snel in de problemen en gaf er zelfs de brui aan. Lapeira kreeg zo de twijfelachtige eer om de eerste uitvaller van de Giro d’Italia 2023 te zijn.
De renners die nog wél in de eerste groep bivakkeerden, waren inmiddels begonnen aan de Passo delle Crocelle (13,5 km aan 4,3%), een beklimming van de tweede categorie. Dit bleek voor Warren Barguil het sein om zijn neus aan het venster te steken, maar het was een andere Fransman – Thibaut Pinot – die er op de top met de volle buit vandoor ging. De renner van Groupama-FDJ sprintte met Santiago Buitrago in zijn kielzog naar achttien bergpunten en wist zo zijn leidende positie in het bergklassement te verstevigen. Met Pinot op kop werd – in zeer mistige omstandigheden – de afdaling van de Passo delle Crocelle aangesneden.
De aanhouder wint
In deze verraderlijke afdaling kreeg een vlucht van zeven renners dan eindelijk een vrijgeleide. Vincenzo Albanese (EOLO-Kometa), Aurélien Paret-Peintre (AG2R Citroën), Nicola Conci (Alpecin-Deceuninck), Warren Barguil (Arkéa-Samic), Amanuel Ghebreigzabhier (Trek-Segafredo), Toms Skujins (Trek-Segafredo) en Andreas Leknessund (Team DSM) sloegen de handen ineen en wisten al snel een voorsprong van goed vier minuten bijeen te fietsen. Bruno Armirail probeerde nog de oversteek te maken, maar de Franse hardrijder van Groupama-FDJ kwam er niet bij en werd na een chasse patate weer ingelopen.
In de groep daarachter ging het blok erop: Soudal Quick-Step vond het welletjes en liet het tempo bewust zakken, waardoor het verschil snel opliep. Dit gaf veel geloste renners de gelegenheid om weer aan te sluiten. Het flink uitgedunde peloton werd in de afdaling overigens nog opgeschrikt door een valpartij van onder meer Diego Ulissi en Stephen Williams. De Italiaan kon zijn weg wel weer vervolgen. Voor Williams zag het er aanvankelijk minder goed uit, maar de Britse klimmer van Israel-Premier Tech kwam eveneens met de schrik vrij.
Leknessund virtueel aan de leiding
De renners konden in de daaropvolgende kilometers even op adem komen, nadat de koers in een eerste plooi was gevallen. Soudal Quick-Step besloot op een gegeven moment weer zijn verantwoordelijkheid te nemen in de achtervolging op de kopgroep en hield het verschil (vier minuten) binnen de perken. Leknessund mocht zich in deze situatie echter wel de nieuwe virtuele leider noemen. De Noor begon de dag als de nummer achttien in het klassement, op 1:40 van Evenepoel, en was dus de best geplaatste renner in de kopgroep.
Leknessund, Albanese, Paret-Peintre, Conci, Barguil, Ghebreigzabhier en Skujins reden en groupe over de top van de Valico di Monte Carruozzo (8,8 km aan 4,9%), de tweede gecategoriseerde klim van de dag. Hier kwam Ghebreigzabhier als eerste boven, voor Barguil. Het peloton kwam vier minuten later over de top van deze klim. Vervolgens ging het in gestrekte draf naar de voet van de Colle Molella, waar het allemaal moest gebeuren. In aanloop naar de slotklim liep de voorsprong van Leknessund en co. weer wat op, waardoor de koplopers met een op het oog geruststellende voorsprong van vier minuten begonnen aan de klim.
Kopgroep spat uiteen op Colle Mollela
Leknessund deed in aanloop naar de slotklim nog goede zaken door de tussensprint – en dus drie bonificatieseconden – te pakken, maar op de flanken van de Colle Mollela werd er met nog meer seconden gesmeten. Het was wachten op een eerste aanval en die kwam er met nog vier kilometer te klimmen. Conci gooide de knuppel in het hoenderhok en deze versnelling bleek de doodsteek voor Barguil. De Fransman voelde zich duidelijk niet opperbest en moest al snel laten lopen. Conci kreeg intussen het gezelschap van Skujins en de Let ging niet veel later alleen verder. Was dit een beslissend moment in de koers?
Nee, want Leknessund bleek nog iets in de benen te hebben. De Noor reed op twee kilometer van de top naar de eerder ontsnapte Skujins en kreeg Paret-Peintre en Ghebreigzabhier met zich mee. Leknessund was echter niet van plan om met deze twee renners naar de streep te rijden en trok nog maar eens door. Het bleek de versnelling te veel voor Ghebreigzabhier en ook Paret-Peintre moest zich volledig uit elkaar trekken om bij te blijven. De Fransman was taai, bijzonder taai, maar leek vlak voor de top toch te kraken. Leknessund sloeg een mooie bres, maar Paret-Peintre kwam op karakter toch weer terug.
Leknessund en Paret-Peintre reden uiteindelijk zij aan zij over de top van de Colle Mollela en dus konden we ons opmaken voor een sprint met twee voor de overwinning. Paret-Peintre was op papier de snelste en de Fransman maakte zijn favorietenstatus waar, ook al omdat Leknessund in de laatste kilometer vooral bezig was met de roze trui. De Noor won dan wel niet de etappe, maar nam wel de roze trui over van Evenepoel. De sprint voor de derde plaats werd niet veel later gewonnen door Skujins, voor Albanese. Conci vervolledigde de top-5.
Favorieten voor eindzege houden kruit droog
In de achtergrond baarde de strijd om de roze trui een muis. Geen enkele klassementsrenner bleek bereid, of bij machte, om aan te vallen. INEOS Grenadiers reed nog wel een strak tempo en wist zo de groep der favorieten ook stevig uit te dunnen, maar daar bleef het ook bij. Evenepoel, Roglic, Almeida en Thomas finishten uiteindelijk in dezelfde tijd, denkend aan de tweede en vooral derde week.
Want je laat je kopman niet bewust alleen op de laatste klim, toch?
b)Nog minder begrijp ik dat samenwerken van Ineos, UAE en Jumbo om Evenpoel en zijn ploeg te slopen. Geen enkele van die ploegen heeft dat al gedaan in een vorige grote ronde, waarom zouden ze het nu ineens wel doen als ze het eerder niet deden? En wat gaan we daarna krijgen als ploegen openlijk gaan beginnen samenwerken om een renner uit de leiderstrui te krijgen, zes Franse ploegen die collectief Jumbo kapotrijden komende tour?
Als je een geisoleerde kopman zenuwachtig wilt maken (en pijn wilt doen) dan zal je eerder moeten aanvallen. En niet wachten tot de laatste klim, want dan is het man tegen man.
Voor QS is het te hopen dat het een incident was, en niet iets wat rond gaat in de ploeg. Maar ik neem aan dat alle ploegleiders vandaag gezien hebben wat ze gezien hebben....
Edit: ik had eerst willen schrijven: er zal ongetwijfeld aan paniekzaaierij gedaan worden hier, maar men was er al als de kippen bij. Sidderen en beven is nergens voor nodig.
Er is natuurlijk het feit dat men bij SQS werkedag had, de achterstand consolideerde tot een drietal/viertal minuten en daarbij een uitnodiging sturende naar andere ploegen die een eventuele ritzege beoogden om mee te controleren. Toen het niet kwam, liet SQS het lopen. Dat mannen als Hirt, Van Wilder en Vervaeke er snel afliggen bij de eerste de beste klim van tweede categorie, wil niet zeggen dat het voorbereidingswerk van 1/3 seizoen niet gaat renderen. Het was niet bepaald een monsterklim waar men bij SQS moest vrezen. Enkel Ineos kan zich vragen stellen achteraf, Jumbo mist een duidelijke tweede kopman om druk te kunnen zetten.
Een coup waarmee men Evenepoel/SQS afmaakt moet er eentje zijn waar UAE én Jumbo én Bora én Ineos mee zijn en allemaal met de juiste renner. Kan altijd, maar die kans is en blijft heel klein.
Laat ons zeggen dat de bonus op Roglic mooi meegenomen is en dat de afwezigheid van ploegmaats vandaag een aandachtspuntje is. Maar alleen die renners zelf weten of ze bewust lieten lopen of niet (en afhankelijk van hun antwoord zal Remco zich een klein beetje zorgen maken of net helemaal niet).
Jumbo-Visma zoals vorig jaar met Vingegaard, Roglic, Van Aert & co zou hen met haar en huid verslinden, vermoed ik zo. Maar die zijn hier uiteraard ook niet met hun topteam aanwezig. Ineos wellicht het meeste op oorlogssterkte, gezien die toch beseffen dat ze in de Tour op dit moment geen kopman hebben voor eindwinst.
Geen schande uiteraard voor Soudal-QS, maar voor volgend jaar moet er gewoon kwaliteit bij als Evenepoel een gooi wil doen naar eindwinst in Frankrijk. Of je moet Alaphilippe in zijn laatste contractjaar zo ver krijgen om de rol van meesterknecht op te nemen en daar zijn seizoen op af te stemmen.
Hangt ook allemaal af van deze Giro uiteraard. Als Evenepoel uiteindelijk niet meespeelt voor eindwinst, is er ook niet meteen reden om een ploeg te hebben die volgend jaar in de Tour de koers moet kunnen dragen.
Rijden voor plaats 2 is ook mooi voor Roglic en Vingegaard. Juist hé Marik, maat?
Je moet echt heel sterk zijn om het dan toch te flikken, die oberhand had hij duidelijk niet ten opzichte van zijn tegenstander.
Er zijn behoorlijk wat renners die hier meer als één jasje hebben moeten uitdoen vandaag. Allemaal extra vermoeidheid die later deze ronde zal gaan doorwegen.
De wetenschap dat dit slechte weer ook voor de ganse aankomende week voorspelt is gaat slachtoffers maken.
We gaan nog een prachtige Giro tegemoet.
VV Il Giro !! ♥
Ik denk dat het halve peloton een flinke jas heeft uitgedaan vandaag.
Waarom ze de vlucht niet verder hebben laten uitlopen? Zodat Remco kort in het klassement blijft misschien? Nogal slechte reden, want had Ineos wat meer doorgejast, had Remco toch weer moeten op het podium gaan enz.
Beide zijn moeilijk uit te leggen, dus het moet nogal chaos geweest zijn in de ploegauto lijkt me.
En de bijtjes zijn bang van de hoornaar
Het zou vermakelijk zijn als niemand iets doet de eerste twee weken en vervolgens de beklimmingen boven 2000 meter in de derde week worden afgelast wegens te slecht weer. Dat verdienen de ontwerpers van deze Giro wel.
Geef me mij de Vuelta van vorig jaar dan maar. Een spetterende eerste week, een enerverende tweede week en ondanks alle uitvallers een spannende derde week.
Of zou ook dit tactiek zijn van Klaas?