Gilbert over lekke band Van Aert: “Te veel risico en te groot verlangen om te winnen”
Door een leegloper op Carrefour de l’Arbre zag Wout van Aert zondag zijn kansen op de zege in Parijs-Roubaix in rook opgaan. Volgens zijn ploeg Jumbo-Visma was er sprake van brute pech, maar Philippe Gilbert is het daar niet mee eens.
De oud-renner, die in 2019 de beste was in de Hel van het Noorden, legt de ‘schuld’ toch voornamelijk bij Van Aert. “Hij leek zijn wedstrijd goed onder controle te hebben, hij spaarde zichzelf zoals hij deed in de E3 Saxo Classic”, laat Gilbert weten in gesprek met de Franse sportkrant L’Équipe. “Tot hij demarreerde en een lekke band kreeg. Ik denk dat dit eerder bij het materiaalbeheer hoort en niet bij pech.”
De wereldkampioen van Valkenburg graaft vervolgens in zijn wielergeheugen. “Ik herinner me mijn eigen ervaringen in deze wedstrijden en ook in een kasseirit in de Tour de France. Ik ging in de aanval, maar doordat ik te opgewonden was, maakte ik een stuurfout en raakte ik een verkeerd geplaatste kassei waarna mijn voorkant lek kwam te staan. Bij Van Aert zie ik hetzelfde.”
“Hij nam een maximum aan risico’s en had een te groot verlangen om te winnen. Een verlangen dat niet goed gecontroleerd werd. Mathieu van der Poel maakte deze fout niet omdat hij alle hindernissen wist te ontwijken”, is Gilbert, die namens Eurosport de koers vanop de motor volgde, van mening.
Volgens Maarten Wynants, een van de ploegleiders van Jumbo-Visma, lag het niet aan Wout van Aert of het materiaal. “We hebben in totaal vier lekke banden gehad. Dat zijn er véél minder dan vorig jaar. Alleen hadden we er nu twee op een cruciaal moment … Brute pech dus. Dit viel simpelweg niet te voorkomen.”
Het is niet zomaar nonchalant over die keitjes knallen, je moet er gewoon je kop ook bij houden.
Eerlijk? Dankjewel voor dit ontbolsterend inzicht. Ik hoop dat de ploegleiding van Jumbo - Visma mee leest, want jouw rijke en positieve bijdrage kan met het oog op 2024 net het verschil maken.
@Panache: Ik denk dat ik je niet helemaal goed begrijp. Gilbert zegt toch juist wat ik ook denk? Die lekke banden komen niet vanuit het materiaal of vanuit pech maar vanuit het verminderde vermogen om over kasseien te rijden van bijvoorbeeld een Van Aert of Laporte, het zijn steengoede (haha) renners, maar kasseirijden is niet alleen hard fietsen, wat beide heren vanzelfsprekend goed kunnen.
Hij nam een maximum aan risico’s en had een te groot verlangen om te winnen. Een verlangen dat niet goed gecontroleerd werd
enige waarmee ik het eens ben, is dat hij een te groot verlangen had om te winnen, maar dan enkel omdat hij op 40 kilometer niet wilde verder rijden met mathieu. technisch gezien nam hij eigenlijk nauwelijks risico's en reed hij heel gecontroleerd en koelbloedig, zijn enige fouten waren tactisch
ronduit bizar dat gilbert stelt dat van der poel, die op de helft van de kasseistroken de graskantjes heeft gemaaid, degene zou zijn die zijn gedrevenheid onder controle had. het zijn die bruuske uitwijkmanoeuvres die iemand lekke banden bezorgen
heeft gilbert eigenlijk de koers wel gezien of is dit gebaseerd op wat hij gehoord heeft vanop zijn motor? zou bijna denken dat hij deze evaluatie had gemaakt in de verwachting dat van aert ging winnen en van der poel verloor (na pech door zijn zoveelste uitstap naast het parcours) en dat hij gewoon de namen heeft omgewisseld en er vanuit ging dat ie wel zou blijven kloppen
gilbert zegt dat mathieu alle hindernissen wist te ontwijken, terwijl die eigenlijk meer hindernissen nam dan er eigenlijk in het parcours lagen, door uit te wijken naar plekken waar je niet weet welke stenen of putten er onder het gras zitten
Als dat een argument was, dan zou Roger De Vlaeminck alleen maar onweerlegbare wijsheden spuien.
En toch was het zeer waarschijnlijk pech cq gebrek aan geluk.
Tenzij Gilbert een exact moment aan wijst op de beelden in dit slomo. Maar dat doet cq kan hij niet.
Bij jouw zin vroeg ik me dan weer af of deze aanzet over Gilbert, Raas of Camenzind of Marcel Kint zou gaan.