In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2022? Elke werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staat centraal: de beste sprinter van 2022.
Ook dit jaar maken we met RIDE weer een lekker dikke zomereditie. Een 212 pagina's dik wielermagazine waar je deze zomer uren van kunt genieten en die de sportzomer nog nét iets leuker maakt. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang maar liefst 20% korting! 
Wout van Aert
We doen Wout van Aert natuurlijk tekort om hem (‘slechts’) als een sprinter te bestempelen, maar de Belgische alleskunner kan nu eenmaal ook ontzettend snel aankomen, zeker na een zware koers. Dat demonstreerde hij ook in 2022 weer met enige regelmaat, maar ook in de écht vlakke sprintetappes liet hij zich van zijn beste kant zien. Op zijn eerste sprintzege moest hij nog wel even wachten, die kwam er pas in het Critérium du Dauphiné. De (toen nog) Belgische kampioen kwam in de Franse ronde tot twee keer toe als sprintwinnaar uit de bus. Nee, hij versloeg er niet meteen de allersnelste mannen, maar je moet het toch maar even doen.
Vervolgens smeet hij zich ook in de Tour de France met volle overgave in het sprintgeweld. In de eerste etappes op Deense bodem kwam hij twee keer verduiveld dicht bij de overwinning, maar moest hij in millimetersprints zijn meerdere erkennen in eerst Fabio Jakobsen en vervolgens Dylan Groenewegen. Toch hield Van Aert wel iets over aan de Tourtrip door Denemarken: de gele trui. Door zijn jaloersmakende regelmaat en veelzijdigheid won hij drie weken later met groot machtsvertoon – en voor het eerst in zijn carrière – de groene puntentrui. Van Aert was misschien niet de snelste sprinter in de Tour, maar wel de meest veelzijdige.
Na een uitermate succesvolle Ronde van Frankrijk boekte Van Aert in de resterende koersmaanden nog één sprintzege. In de Bretagne Classic-Ouest France denderde de kopman van Jumbo-Visma met een uitgedunde groep naar de streep en versloeg hij op knappe wijze Axel Laurance, Alexander Kamp en opkomend sprinttalent Arnaud De Lie. Het tekent nog maar eens de veelzijdigheid van de man, die eerder in het jaar ook Omloop Het Nieuwsblad en de E3 Saxo Bank Classic wist te winnen en in het hooggebergte ploegmaat Jonas Vingegaard aan een eerste Tourzege wist te helpen.
Belangrijkste sprintresultaten in 2022
foto: Cor Vos
Eerste etappe Critérum du Dauphiné – 
Vijfde etappe Critérium du Dauphiné –
Achtste etappe Tour de France –
Puntenklassement Tour de France –
Bretagne Classic-Ouest France –
Arnaud Démare
Arnaud Démare is een renner die je makkelijk over het hoofd ziet, als het gaat om een verkiezing als ‘de beste sprinter van 2022’. En dat is eigenlijk wel onterecht, want de rappe Fransman kan terugkijken op een uitstekend seizoen. Er zijn maar weinig renners die kunnen zeggen dat ze dit jaar drie etappes in een grote ronde hebben gewonnen. Arnaud Démare wél. Het wielerjaar 2022 begon niet al te denderend voor de sprinttroef van Groupama-FDJ. Er waren wel de nodige ereplaatsen, maar Démare slaagde er maar niet in om een koers te winnen. En dat begon toch te knagen bij een pure winnaar als Démare.
In de Giro d’Italia kwam dan eindelijk die verlossende zege. In de derde etappe, met aankomst in het Hongaarse Balatonfüred, moest hij nog zijn meerdere erkennen in Mark Cavendish, maar twee dagen later was het wél raak voor Démare. In Messina rekende hij af met Fernando Gaviria en Giacomo Nizzolo, en bleek hij meteen vertrokken voor een buitengewoon succesvolle Ronde van Italië. Het bleef namelijk niet bij één overwinning voor de Fransman. Ook in de zesde etappe naar Scalea (voor Caleb Ewan en Cavendish) en de dertiende rit naar Cuneo (ten koste van Phil Bauhaus en opnieuw Cavendish) was het prijs.
En dat was nog niet alles, want Démare mocht na drie weken koers ook La Maglia Ciclamino, de paarse puntentrui, afhalen. Démare ging ook na de Giro verder met zijn favoriete hobby, het winnen van wielerkoersen, door in La Route d’Occitanie, de Ronde van Polen en de Grand Prix d’Isbergues naar de zege te snellen. Tel daarbij de talloze ereplaatsen op in kleinere rittenkoersen en eendagswedstrijden en je mag concluderen dat Démare een uitstekend najaar heeft afgewerkt. De kers op de taart kwam er in Parijs-Tours. In deze vermaarde najaarsklassieker kwam Démare, na een sprint, als winnaar uit de sportieve strijd.
Belangrijkste sprintresultaten in 2022
foto: Cor Vos
Vijfde etappe Giro d’Italia –
Zesde etappe Giro d’Italia –
Dertiende etappe Giro d’Italia –
Zevende etappe Ronde van Polen –
Parijs-Tours –
Dylan Groenewegen
Het jaar 2022 stond voor Dylan Groenewegen in het teken van de sportieve wedergeboorte als topsprinter, als veelwinnaar, als een van de vaandeldragers van het Nederlandse sprintersgilde. De Amsterdammer kon in het tenue van zijn nieuwe werkgever BikeExchange-Jayco met een schone lei beginnen, en dit wierp al snel zijn vruchten af. Ondanks de nodige opstartproblemen met zijn nog verre van geoliede sprinttrein boekte hij in zijn eerste wedstrijd van het seizoen, de Saudi Tour, al twee sprintzeges. Groenewegen rekende onder meer af met Caleb Ewan, Alberto Dainese en Fernando Gaviria. Toch niet de minste namen.
Groenewegen moest vervolgens een tijdje wachten op een nieuwe overwinning. In de UAE Tour en Parijs-Nice liep het niet naar wens, terwijl hij in de Minerva Classic Brugge-De Panne nipt werd verslagen door Tim Merlier. In de Ronde van Hongarije was het dan wél weer raak: in de voorlaatste rit rekende hij ogenschijnlijk eenvoudig af met landgenoot Fabio Jakobsen. Groenewegen had de smaak weer te pakken en ging ook in de Veenendaal-Veenendaal Classic en de Ronde van Slovenië met winst aan de haal. Maar nog belangrijker: de rappe man kende een uitstekende aanloop naar de Tour de France.
In de Ronde van Frankrijk zagen we dan echt de terugkeer van Groenewegen aan de absolute sprinttop. In de derde etappe naar het Deense Sønderborg leek hij net te laat te komen voor de winst, maar met een ultieme jump wist hij geletruidrager Wout van Aert nog net de loef af te steken. Al snel neemt de emotie het over van het verstand. “Fysiek was het geen strijd om terug te komen, maar mentaal was het een moeilijke periode (doelt onder meer op de crash met Fabio Jakobsen in de Ronde van Polen, red.) natuurlijk. Na alles wat er is gebeurd, ook met mijn familie. Dit is voor mijn vrouw en zoon. Het betekent heel veel voor me.”
Belangrijkste sprintresultaten in 2022
foto: Cor Vos
Derde etappe Saudi Tour –
Vijfde etappe Saudi Tour –
Veenendaal-Veenendaal Classic –
Derde etappe Tour de France –
Tweede etappe Arctic Race of Norway –
Fabio Jakobsen
Het jaar 2021 stond voor Fabio Jakobsen in het teken van weer op niveau komen na zijn verschrikkelijke crash in de Ronde van Polen, 2022 was het jaar van de bevestiging. En of dat is gelukt! Met dertien overwinningen ontpopte Jakobsen zich tot een van de veelwinnaars van het peloton. Het begon allemaal al zeer vroeg. In zijn eerste koers van het seizoen, de Ronde van Valencia, trok hij twee keer aan het langste sprinteind. Dat was ook de buit in de Volta ao Algarve. En Jakobsen bleef maar winnen in de eerste koersmaanden van 2022. In Kuurne-Brussel-Kuurne klopte hij met machtige pedaalslagen Caleb Ewan.
De renner van (toen nog) Quick-Step-Alpha Vinyl had de smaak te pakken en dus was het niet lang wachten op een nieuwe oppergaai. Seizoenszege nummer zes kwam er in Parijs-Nice, maar dat bleek ook meteen een kantelpunt in het seizoen van Jakobsen. De pijlsnelle Nederlander stond vervolgens ruim twee maanden droog, al reed hij na Parijs-Nice ook niet zoveel wedstrijden meer. Zijn vizier stond al gericht op de Tour de France. In aanloop naar de Franse ronde wist hij in de Ronde van Hongarije (twee ritoverwinningen) en de Baloise Belgium Tour (één etappezege) weer het nodige vertrouwen te tanken.
In zijn allereerste Ronde van Frankrijk hoefde Jakobsen niet lang te wachten op zijn eerste overwinning. Wat heet, in de eerste de beste sprinterskans was het meteen raak voor de Tourdebutant. In Nyborg bleek er geen kruid gewassen tegen de pure sprintsnelheid van Jakobsen. De cirkel was rond, goed twee jaar na zijn verschrikkelijke val in de Ronde van Polen stond Jakobsen (weer) op de top van de sprintersrots. In het najaar kwam er nog één zeer prestigieuze overwinning bij voor de man uit Heukelum: in het Duitse München spurtte hij op overtuigende wijze, na een perfecte lead-out van Danny van Poppel, naar de Europese titel.
Belangrijkste sprintresultaten in 2022
foto: Cor Vos
Tweede etappe Ronde van Valencia –
Vijfde etappe Ronde van Valencia –
Eerste etappe Volta ao Algarve –
Derde etappe Volta ao Algarve –
Kuurne-Brussel-Kuurne –
Tweede etappe Parijs-Nice –
Elfstedenronde Brugge –
Vijfde etappe Baloise Belgium Tour –
Tweede etappe Tour de France –
Europees wegkampioenschap –
Kampioenschap van Vlaanderen –
Olav Kooij
Elia Viviani weet het zeker: de Italiaan – zelf toch ook geen onaardige sprinter – voorspelt een grote toekomst voor Olav Kooij. “Voor de toekomst is hij de meest complete sprinter. Hij is zeer consistent en heeft nog ruimte om progressie te boeken.” Mooie woorden van de man die inmiddels 87 professionele zeges achter zijn naam heeft staan. Olav Kooij is nog maar één jaar beroepswielrenner, maar heeft toch ook al vijftien overwinningen op zijn erelijst prijken. Het geeft aan dat we hier te maken hebben met een absoluut toptalent, een veelwinnaar die het nu al gewoon is om als eerste over de streep te komen.
De nog altijd maar 21-jarige Nederlander van Jumbo-Visma wist in zijn eerste volledige seizoen bij de profs maar liefst twaalf wedstrijden te winnen. Nee, het waren misschien niet de meest tot de verbeelding sprekende koersen, maar indrukwekkend is het zeker. Vergeet ook niet dat Kooij in zijn eerste wedstrijden van het seizoen, tegen de absolute sprinttop, ook al heel wat ereplaatsen wist te verzamelen. Na een succesvolle vuurdoop tegen de grote sprintkanonnen in de UAE Tour en Tirreno-Adriatico kwamen de eerste triomfen in het Circuit de la Sarthe, gevolgd door ritwinst in de Ronde van Hongarije.
Kooij bleef in de daaropvolgende weken en maanden maar doorgaan met winnen. In de ZLM Tour won hij maar liefst drie etappes en kroonde hij zich tevens tot eindwinnaar. En ook op een hoger niveau was het raak: in de Ronde van Polen versloeg hij niemand minder dan Phil Bauhaus, Mark Cavendish en Arnaud Démare. Wat opvalt, is dat Kooij dit jaar bijna elke topsprinter wel een keer op een nederlaag heeft getrakteerd. Zo was hij in de Ronde van Denemarken twee keer te snel voor Jasper Philipsen en in de Sparkassen Münsterland Giro – tevens zijn laatste overwinning van 2022 – spurtte hij Philipsen, Sam Bennett, Fabio Jakobsen én Dylan Groenewegen genadeloos uit het wiel.
Belangrijkste sprintresultaten in 2022
foto: Cor Vos
Tweede etappe Circuit de la Sarthe –
Vierde etappe Circuit de la Sarthe –
Eerste etappe ZLM Tour –
Tweede etappe ZLM Tour –
Vijfde etappe ZLM Tour –
Eerste etappe Ronde van Polen –
Eerste etappe Ronde van Denemarken –
Derde etappe Ronde van Denemarken –
Sparkassen Münsterland Giro –
Arnaud De Lie
Als we puur kijken naar de overwinningen van Arnaud De Lie, dan komt de Belgische neoprof wellicht niet in aanmerking voor de titel ‘beste sprinter van 2022’. Het piepjonge goudhaantje van Lotto Dstny won zijn wedstrijden op een wat lager niveau, maar deed dit dan wel weer op een indrukwekkende manier. En wie had voor het seizoen nu gedacht, dat Arnaud De Lie in 2022 zou uitgroeien tot een van de veelwinnaars in het peloton? Kortom, de razendsnelle Waal hoort absoluut in dit rijtje thuis. En we zijn er zeker van dat hij in de toekomst nog vaker zal terugkeren in dit soort rubrieken.
Het wonderseizoen van Arnaud De Lie begon op het Spaanse eiland Mallorca. In de Challenge Mallorca was het al een eerste keer raak voor de rappe De Lie. In de Trofeo Playa de Palma won hij met royaal verschil de sprint van onder meer Juan Sebastián Molano, Michael Matthews en Giacomo Nizzolo. Dit bleek absoluut geen eenmalige uitschieter, want een maand na zijn eerste profzege was het ook raak in de Grote Prijs Jean-Pierre Monseré. De Lie bleek vertrokken voor een zeer succesvolle periode. In de Volta Limburg Classic bleek er opnieuw geen kruid gewassen tegen de Waal, die bovendien liet zien veel meer te kunnen dan alleen sprinten.
De Lie bleek in 2022 de ongekroonde koning van de (Belgische) 1.1-koersen, want ook na afloop van de Marcel Kint Classic, Heistse Pijl, Ronde van Limburg, Schaal Sels en de Egmont Cycling Race stond hij op het hoogste schavotje. De Lie versloeg er bovendien bewezen topsprinters. Zo rekende hij in de Heistse Pijl af met Mark Cavendish en Nizzolo, in de Ronde van Limburg was hij te snel voor Sam Bennett en in de Egmont Cycling Race moest Arnaud Démare zijn meerdere erkennen in de toekomst van Lotto Dstny. Met negen overwinningen én een verbeterd contract, kon De Lie met een zeer tevreden gevoel de wintermaanden in.
Belangrijkste sprintresultaten in 2022
foto: Cor Vos
Trofeo Playa de Palma –
Grote Prijs Jean-Pierre Monseré –
Volta Limburg Classic –
Marcel Kint Classic –
Heistse Pijl –
Ronde van Limburg –
Schaal Sels –
Egmond Cycling Race –
Mads Pedersen
Als we denken aan Mads Pedersen, denken we toch vooral aan het dokkeren over kasseien. Het afzien in helse weersomstandigheden of zijn nimmer aflatende aanvalslust. Maar toch niet meteen aan pure massasprints. Toch was de Deense ex-wereldkampioen in 2022 ook erg succesvol op sprintgebied. De renner van Trek-Segafredo moet het zeker niet hebben van zijn pure snelheid, in vergelijking met jongens als Fabio Jakobsen en Dylan Groenewegen, maar kan zich zeker wel plaatsen. En mochten de pure sprinters onderweg niet in staat zijn om te volgen, is het aan Mads Pedersen om te profiteren.
Pedersen kende in 2022 een uitstekend seizoen, ook op sprintgebied. Zo was hij in Parijs-Nice één keer de snelste van het pak. In de derde etappe naar Dun-le-Palestel bleek hij op een hellende aankomstrook te sterk voor Bryan Coquard en Wout van Aert. Zijn tweede sprintsucces volgde eveneens op Franse bodem, in het Circuit de la Sarthe, ten koste van niemand minder dan Mark Cavendish. Pedersen en Franse wielerkoersen bleek dit jaar een goede combinatie, want ook in de Tour de France was er dagsucces, al was dat niet na een massaspurt. Pedersen wist zich in de eerste sprintritten echter ook goed te plaatsen: zo werd hij derde in Nyborg.
Zijn meest succesvolle wielerweken moesten echter nog komen. In de Vuelta a España ontpopte de oersterke Deen zich tot een van de smaakmakers. Pedersen bleef aanvankelijk nog steken op enkele ereplaatsen, maar in de dertiende etappe was het dan eindelijk raak. In Montilla versloeg hij na een lastige finale Bryan Coquard en Pascal Ackermann in een oplopende sprint. In zijn enige tweede ronde van 2022 pakte de Deen niet een, niet twee, maar wel liefst drie zeges. In de zestiende en negentiende etappe bleek hij eveneens over de snelste benen te beschikken, waarmee hij ook de groene puntentrui wist veilig te stellen.
Belangrijkste sprintresultaten in 2022
foto: Cor Vos
Derde etappe Parijs-Nice –
Derde etappe Circuit de la Sarthe –
Dertiende etappe Vuelta a España –
Zestiende etappe Vuelta a España –
Negentiende etappe Vuelta a España –
Jasper Philipsen
De laatste renner die in aanmerking komt voor het predicaat ‘beste sprinter van het voorbije wielerseizoen’, is Jasper Philipsen. De Belg van Alpecin-Deceuninck kwam in 2022 uit op negen seizoensoverwinningen. Philipsen schoot al meteen raak op zijn eerste koersdag: in de openingsetappe van de UAE versloeg hij de complete wereldtop in het sprinten. Ook in de vijfde etappe van de meerdaagse wielerronde was er succes voor Philipsen. De sterren leek goed te staan voor een straffe zegereeks, maar in de daaropvolgende koersmaanden was het toch wel stilletjes rond de snelle man van de gebroeders Roodhooft.
Philipsen moest toch een maand of twee wachten op zijn derde zege van het seizoen, maar die kwam er uiteindelijk wel in de Ronde van Turkije. Zijn vierde overwinning volgde in de Baloise Belgium Tour, waarmee Philipsen een goede generale kende richting de Tour de France. In de Franse ronde werd het geduld van Philipsen behoorlijk op de proef gesteld, maar na heel wat ereplaatsen kwam de verlossing in de vijftiende etappe naar Carcassonne. In de Zuid-Franse plaats verwees hij zijn landgenoot Wout van Aert naar de meest ondankbare ereplaats: de eerste Tourzege van Philipsen was daarmee een feit.
De Limburger leek bevrijd en een week na zijn eerste zege in Carcassonne volgde een tweede Tourtriomf, en dat op de Avenue des Champs-Élysées in Parijs. Philipsen snelde in de meest iconische sprint van het jaar op indrukwekkende wijze naar de zege. Na een zeer succesvolle Tour trok de rappe man van Alpecin-Deceuninck de goede lijn moeiteloos door en waren er nog overwinningen in de Ronde van Denemarken, Omloop van het Houtland en Parijs-Bourges. Philipsen wil echter meer. Volgend jaar wil de Belg nog vaker zegevieren. “Als ik mijn tweede plaatsen om kan zetten in overwinningen, scheelt dat een hoop.” De concurrentie is gewaarschuwd.
Belangrijkste sprintresultaten in 2022
foto: Cor Vos
Eerste etappe UAE Tour –
Vijfde etappe UAE Tour –
Derde etappe Ronde van Turkije –
Tweede etappe Baloise Belgium Tour –
Vijftiende etappe Tour de France –
Eenentwintigste etappe Tour de France –
Vierde etappe Ronde van Denemarken –
Parijs-Bourges –
Opvallende afwezigen
Heel wat sprinters wisten zich in 2022 weer te onderscheiden, maar toch zijn er een paar buiten de boot gevallen. En dat zijn toch niet de minste namen met Caleb Ewan, Sam Bennett, Mark Cavendish en Fernando Gaviria. Ewan en Cavendish wisten dit jaar wel een aantal zeges te boeken, maar kenden toch zeker niet het beste seizoen uit hun carrière.
Ewan kwam nog uit op zeven overwinningen in 2022, maar die werden toch voornamelijk behaald op een wat lager niveau. In de grote rondes was het, mede door pech en/of fysieke malheur, kommer en kwel voor de sprintkopman van Lotto Dstny. Cavendish won dit jaar wél een etappe in een grote ronde: in de Giro d’Italia was hij de snelste in de eerste sprintconfronatie. Ook won de ervaren Brit Milaan-Turijn en een rit in de Tour of Oman en UAE Tour, maar bleef hij over een heel seizoen steken op ‘slechts’ vijf overwinningen.
Mark Cavendish was dit jaar nog de snelste in een Giro-rit – foto: Cor Vos
Sam Bennett deed het met drie zeges zelfs nog slechter, al won hij wel Eschborn-Frankurt en twee etappes in de Vuelta a España. Toch verwachten we (veel) meer van intrinsiek toch een van de beste sprinters in het peloton. Dit gaat ook op voor Tim Merlier en Fernando Gaviria. Die laatste moest het dit jaar doen met twee ritten in de Tour of Oman. De ooit zo succesvolle Colombiaan hoopt nu bij Movistar zijn carrière nieuw leven in te blazen.
ONTVANG €50 AAN GRATIS WEDDENSCHAPPEN, ALS JIJ €10 INZET OP WIELRENNEN
48 Reacties
Dit was eigenlijk best een interessant jaar qua sprinters. Omdat geen enkele sprinter over het gehele pakket beschikt waren de vorm van de dag en het parcours van die dag bepalend voor de kansen. Laat ik er vier coureurs uit pikken.
1. Jakobsen. Na alle tegenslag een niveau gehaald dat ik na Polen ’20 niet meer voor mogelijk had gehouden. De gunfactor heeft hij inmiddels niet meer nodig want de benen spreken elke vlakke sprint boekdelen. De snelste van het jaar.
2. Pedersen. Er werd wat lacherig gedaan over zijn wk-titel, maar dit seizoen bevestigde de nog steeds pas 26 jarige Deen en vond hij in combinatie Tour-Vuelta dan eindelijk aansluiting bij de echte wereldtop. Was het niet Jakobsen die respectvol zei dat de complete atleten (zoals Van Aert, Pedersen) de toekomst van het sprinten zijn?
3. Philipsen. Ook hij maakte een stap. Hij zit gevoelsmatig tussen Jakobsen en Pedersen in. Kan een wat heuvelachtiger parcours aan, heeft een goede motor en is geweldig qua positionering. Niet die absolute snelheid, wel een allrounder en via de Touretappes ook die stap gezet naar de absolute top.
4. De Lie of Kooij? Ik ga voor de jongste, dus De Lie. Nee, ze schelen maar een paar maanden dus ik verander naar Kooij. Daar waar De Lie schitterde (en verbaasde) in 1.1 koersen en een kwakkelend Lotto Soudal als debutant droeg was het toch Kooij die al wist te winnen op Worldtour niveau. Omdat Nederland van baan tot weg vele sprinters heeft die tot de wereldtop behoren krijgt Kooij momenteel nog niet de aandacht en waardering die hij eigenlijk verdient.
Mooie uiteenzetting. Bij puntje 2 was het Viviani die denkt dat de pure sprinter gaat verdwijnen.
Jakobsen heeft ook aangegeven dat hij respect had voor Van Aert en Pedersen. Wellicht was dat zelfs bij de avondetappe.
Dit kan, op basis van dit seizoen, alleen maar Fabio Jakobsen zijn. Die laat de rest, ondanks een mindere tour, een eindje achter zich.
Naar volgend seizoen ben ik vooral benieuwd of Caleb zich kan herpakken na zijn pechjaar. Die was slechts enkele jaren terug, in mijn ogen, steevast de intrinsiek beste sprinter.
Best opvallend ook de weelde aan sprinters in BE-NL, met naast de winnaar van deze poll ook nog de opgang van Kooij en De Lie, en de langverwachte ontbolstering van Philipsen. En dan heb je nog WVA, Merlier en Groenewegen.
Je kan beter zeggen dat er het afgelopen jaar geen beste sprinter was. Want niemand stak er dit jaar bovenuit. Dat zou het beter kunnen samenvatten. Want iedereen kon van iedereen winnen en wie op dat moment de beste lead out had won de koers.
Jakobsen, kort gevolgd door Philipsen.
Jakobsen, op een degelijke afstand gevolgd door Philipsen
Philipsen, gevolgd door Jakobsen. De Tour is maatgevend, tenzij een topper er niet bij is.
Waar is Merlier gebleven??
Voor mij ook Jakobsen en daarna Philipsen. Qua jonge garde ben ik het meest nieuwsgierig het Jachtluipaard uit Numansdorp, en naar de ontwikkeling van De Lie. Want Kooij en De Lie hebben dit jaar echt nadrukkelijk hun neus aan het venster gestoken, en ze ljiken ook iets lastiger koersen aan te kunnen.
En ik kijk reikhalzend uit naar het interne duel Merlier-Jakobsen bij QS. Twee dezelfde types, in een ploeg die steeds meer wordt omgebouwd richting klassementsploeg. Persoonlijk verwacht ik daar nog wel wat “gedoe”.
Merlier is naar QS overgestapt en dat is meteen ook de reden waarom je hem hier meteen ostentatief komt vermelden. Logischer zou zijn dat je het eerst over de beste sprinters van 2022 zou hebben: Jakobsen, Philipssen, Groenewegen, Kooij, De Lie… De eerste 3 de top 3 van het seizoen voor mij; de volgende 2 de sexy newcomers.
Als je het dan toch over sprinters wil hebben die een minder seizoen draaiden; zijn Bennett (weg bij QS!), Gaviria (weg bij QS!), Cavendish (weg bij QS!) en Ewan dan geen logischere keuzes? Niet als je enige doel is om negatief te doen over QS natuurlijk. Je verwacht dan ook niet wat ‘gedoe’, je hoopt er op; Michel..
Ik zie een reactie waarbij een forumlid echt spoken ziet. Beer, je reactie zit vol met aannames en veronderstellingen waarbij je door je eigen wantrouwen geïrriteerd raakt. Je beschuldigt Marcel ervan negatief over Quick Step te spreken. Echter noemt hij QS slechts 1x en in jouw reactie staat hetzelfde woord…….juist….5x.
Nuff said.
Edit redactie: Tot ziens.
Ik verwacht komende jaar dat wellicht Merlier zich goed zal tonen al vroeg in seizoen, dat zal gebruikt worden om via de media Jakobsen wat onder druk te zetten.
Edit redactie: Tot ziens.
Hear hear Marcel!
Nou Beer, Marcel is juist positief over Merlier, dus hoezo bashen? Niet zo doordraven kerel, er is niets aan de hand
In het beste geval worden ze er beiden beter van, wordt inderdaad interessant om te volgen, de interne battle tussen de twee sprinters en het klassementsmanneke.
Beer heeft gewoon gelijk. Elk, maar dan ook élk discours van Marcel/Elena/Michelangelo gaat al jarenlang richting negativiteit richting QF/Lefevere/Evenepoel. Zoals Beer schrijft: Merlier wordt zelfs niet genoemd in het artikel, en toch slaagt hij erin om zijn verhaal te duwen naar Jakobsen vs Merlier en de mogelijke spanningen die dat zou kunnen geven.
Ik begin echter meer en meer te geloven dat Marcel dat zelf niet door heeft, hoe vaak we er ook op wijzen. En dat zou dan wel weer goed passen in het profiel natuurlijk.
Dave, ik denk niet dat jullie in de positie zitten om van andere flitsers te eisen dat ze bepaalde onderwerpen niet meer mogen benoemen/posten. Waar is de vvvmu gebleven? Als ik iets woke bespeur heb ik de neiging dat te benoemen ook al haten sommigen dat. I don't care. Ik en vele anderen ergeren zich totaal niet aan Marcel. Ik erger me soms wel aan anderen maar nou en, je hoeft niet met iedereen te tongzoenen in t fietsenhok. Als iemand over een grens gaat grijpt de moderator wel in. Ook daar valt wel weer wat over te zeggen, maar dat lijkt me het proces
@Michiel constructieve bijdrages. Well done.
Ik heb mn decembermomenten Lalsacien. I'm a lover not a fighter
Michiel, we're not going to fight about this, okay
Paul, I think I told you, I'm a lover not a fighter
I've heard it all before, Michiel, she told me that I'm her forever lover
You know, don't you remember?
Well, after loving me, she said she couldn't love another
Is that what she said?
Yes, she said it, you keep dreaming
I don't believe it
The girl is mine (mine, mine, mine)
Ik erger me alvast een stuk meer aan de hypocriete en schijnheilige 'huhuhu het is écht niet zo' Marcel dan de natuurlijke, ontspoorde variant die binnen no time hier zijn bevooroordeelde braaksels plaatsen gaat. Waarom stappen overslaan?
En op welk moment dacht jij dat jouw bijdrage nog iets van toegevoegde waarde had in dit draadje Romans?
Wow Beer is eindelijk weggeflitst… Prima begin van de avond, dank redactie
@Michiel, point taken; ik gaf je een duimpje
Ik heb gewoon een zeer sensitieve gestoordheidsradar, can’t help it
It’s all good Dave. Alleen is het leed al geschied
Opvallend dat Jakobsen zoveel stemmen krijgt, aangezien hij op World Tour niveau niet veel heeft laten zien: 1 etappe in Parijs-Nice en 1 etappe in de Tour.
Zegt denk ik alles over dit sprintjaar, waarbij er niemand echt bovenuit steekt zoals in de goede jaren van Cipollini, Kittel, Cav, etc. Er is geen enkele sprinter die alle dikke vissen zomaar uit het water haalt.
Ik heb ook getwijfeld tussen Jakobsen of Philipsen. Waarbij Jakobsen gevoelsmatig sneller is in de pure sprints. En ik daarom uiteindelijk toch voor Jakobsen heb gekozen, terwijl de erelijst van Philipsen op z’n minst gelijkwaardig is dit jaar.
Gezien de gunfactor die Fabio heeft vind ik het niet zo opvallend. Philipsen was ook zeker goed maar verder vind ik dat geen enkele sprinter er echt met kop en schouders bovenuit stak dit jaar.
Wat een leuk seizoen weer, ook bij de sprinters, waar geen enkele sprinter er echt boven uit stak en waar het door het seizoen heen toch meerdere renners als beste konden worden bestippeld. Ik zou op zeggen dat Jakobsen de snelste was, maar niet de beste, die titel zou ik aan Philipsen geven. Hij is toch wat completer, en nu de sprintetappes gemiddeld lastiger worden is dat wel een vereiste.
Edit: Scherp, is aangepast. Het was die van Ecuador, btw
Moeilijke, want geen enkele sprinter die er echt bovenuit steekt.
Gevoelsmatig zeg ik ook Jakobsen, want zeker in de eerste helft v/h jaar de snelste sprinter. Tour was dan net ietsje minder. Maar uiteindelijk rijdt hij idd best weinig WT-races. Uiteindelijk is de concurrentie bij de ‘kleinere’ wedstrijden niet minder, maar toch.
Philipsen heeft ook grote stap gezet, met veel overwinningen en natuurlijk goeie Tour. Maar ook met vele ereplaatsen, waardoor je toch denkt dat er betere zijn. Maar met zijn consistentie en overwinningen kun je er niet meer naast kijken.
Groenewegen ook net iets te weinig gewonnen (en zeker tegen alle wereldtop) om als best sprinter te worden beschouwd. Maar heeft dit jaar toch weer bewezen om bij die wereldtop te behoren.
Inderdaad een lastige keuze. Pedersen en Van Aert vallen voor mij af om hun veelzijdigheid. Toch voor Jakobsen gegaan maar er is een grote verscheidenheid aan sprinters waarbij vooral de Lie en Kooij mijn aandacht trekken. Maar kan David Dekker nog een doorstart maken. Wordt een leuk 2023.
Jakobsen zijn algemeen niveau lijkt wat omhoog te moeten wil hij meer kwaliteit in zijn zeges krijgen. In de Tour leek het vat al na een paar dagen af, en was het ondanks een heel team in steun skarten om Parijs te halen. Lijkt wel de snelheid te hebben, maar niet de inhoud momenteel. Komt natuurlijk van heel ver terug.
Voor mij is er niet 1 beste sprinter dit jaar. Heel veel sprinters die aan elkaar gewaagd zijn en een paar completere renners die ook snel zijn. Maar een sprintfenomeen als Cav of Kittel rijdt er momenteel niet rond. Hoeft ook niet, want dat gaat vaak ten koste van de spanning.
Verder vind ik persoonlijk dat het aantal sprintkoersen nog meer mag worden afgebouwd. Weegt een kilometertje of 3 spanning op tegen al het gevaar en gedoe, en vaak uren aan nikszeggende koers? Voor mij niet.
Duimpje omhoog voor Sjors, voor alle 3 zijn alinea’s.
Is natuurlijk niet altijd evident.
Enerzijds zit je met de commerciële belangen, sommige steden willen geld geven voor een start/aankomst, dan kan je niet zomaar hellingen beginnen verzinnen. Zeker in de nederland/vlaanderen is dit niet altijd evident
Tevens mag er gerust wel wat etappes in zitten voor de snelle mannen. Is een specialiteit binnen het wielrennen, net zoals tijdrijden en klimmen.
Anderzijds zijn het nog altijd de renners die de koers maken. Er zijn voldoende etappes waar er gewoon wordt gereden voor hun (sterke) sprinter en er weinig initiatief is om er een hardere koers van te maken.
Tegenwoordig rij je een Pedersen, Van Aert en Philipsen er niet zomaar af bergop.
Jakobsen zijn algemeen niveau lijkt wat omhoog te moeten wil hij meer kwaliteit in zijn zeges krijgen.
Kortom wat al jaren werd gezegd over heel Quickstep toen zij de zegestand aanvoerden. Maar die haalden het dan ook zelden in dergelijke polls, daar waar Jakobsen meer stemmen heeft dan alle andere opties samengeteld.
Jakobsen de rapste, maar het moet wel vlotjes lopen met de trein.
Philipsen de betere opportunist.
En zet die jongens in pakweg de Giro op een fijne vlakke aankomst aan de Adriatische kust (dat noem ik sprinten), dan maken ze gehakt van complete atleten als Pedersen en vAert.
Mja, zet Philipsen achter Morkov en co en Jakobsen een seizoen in een Rickaertloos Alpecin en het draait ook heel anders uit.
Beste sprinter: Jakobsen, grootste verrassing: Arnaud de Lie, wat een debuutjaar!
Jakobsen. Want Kuurne, het onofficiële sprinterskampioenschap van het voorjaar. Verder weinig verheffends dit jaar op sprintersgebied, de taart is behoorlijk evenredig verdeeld en niemand steekt er echt met kop en schouders bovenuit. De gestage opmars van Kooij is natuurlijk wel heel leuk om te zien.
Goh dit is toch wel een lastige. Op voorhand dacht ik: Oh eitje, dat is Philipsen, maar nu ik zo alles naast elkaar zie staan denk ik eigenlijk alleen maar: Wat gaaf dat het zo verdeeld is. Ze zijn met zijn allen behoorlijk gelijkwaardig aan elkaar (als je voor het gemak even voorbij gaat aan het feit dat ze allemaal op net ander terrein excelleren)
Dat had ik ook, maar mijn keuze voor Jakobsen gemaakt obv z’n Europese titel. Ploeg vol in dienst voor hem, afgemaakt op schitterende wijze.
Zonder twijfel Faab.
Het is wel tijd voor wat schudden en shaken in deze niche: misschien een leuke taak voor beestmens Gleb Syritsa om aankomend jaar de rest af te laten bleken als zongedroogde naaktslakken met rugpijn.
Sprinten een niche? Gravelbiken misschien, of een dropper-post op je wegfiets, maar sprinten is toch al zo oud als de wielersport zelf?
De lastigheid van de keuze maakt hem juist makkelijk voor mij. : geen keuze, eigenlijk is deze verkiezing een massaspurt met onopgeslagen fotofinish. Niet frustrerend maar juist rustgevend.
Dat is wel een beetje de Erica Terpstra benadering
"Het zijn allemaal kanjers"