Tussen al het geweld van de klassiekers en de grote rondes in, staan er ook een aantal iets minder bekende koersen op het programma. Een van die nog – min of meer – onontdekte parels is Tro-Bro Léon. Een wedstrijd met een schitterend parcours en een vaak spectaculair koersverloop. WielerFlits neemt je mee in de geschiedenis van deze koers, liefkozend de Hel van het Westen genoemd.

Het idee om een peloton waaghalzen vanaf 1984 over ontelbare boerenlandweggetjes te sturen in een wedstrijd genaamd Tro-Bro Léon – een verwijzing naar Bretagne, de regio waar deze wedstrijd plaatsvindt – komt van organisator Jean-Paul Mellouët. De Fransman begon op dit plan te broeden nadat hij in 1983, tijdens de finale van Parijs-Roubaix, als toeschouwer langs de kant van de weg stond.

De totale ontreddering in de blik van koploper Hennie Kuiper na het lek rijden op zes kilometer van de streep. De rood doorlopen ogen die angstvallig op zoek waren naar een reservefiets. Het beeld van een oppergod die plots in elkaar kromp tot een uitgemergeld hoopje mens. Het maakte een diepe indruk op de Fransman. Mellouët wilde ‘zijn’ Bretagne vanaf dat moment laten oplichten met een eigen Paris-Roubaix.

De totale ontreddering bij Hennie Kuiper bleek het zaadje voor Tro-Bro Léon – foto: Cor Vos

“Omdat ik vond dat alle wedstrijden op elkaar leken, wilde ik de koers laten kennismaken met de Bretoense landweggetjes”, gaf hij in 2011 aan in gesprek met Le Télégramme. Mellouët verdiende onder meer de kost met het maken van wielerposters, maar wilde met de Tro-Bro Léon ook sponsors werven voor de taalschool van Diwan in Lannilis, dat al decennia instaat voor het behoud en uitbreiding van het Bretoens.

Wat in 1984 begon als een sprong in het diepe, kunnen we inmiddels wel beschouwen als een succes. De lijst met winnaars oogt (uiteraard) niet zo indrukwekkend als die van grote broer Parijs-Roubaix, maar door de jaren heen zaaiden wel enkele mooie namen succes op Bretoense bodem. Waar de aandacht voor een vergelijkbare koers als Strade Bianche ontzettend groot is, is dat bij Tro-Bro Léon een pak minder. Niet veel mensen zijn bekend met de prachtige onverharde stroken die deze koers rijk is.

Ergens jammer en ook wel onterecht, want de Tro-Bro Léon is in velerlei opzichten een unieke wedstrijd, met een vaak bijzonder aantrekkelijk koersverloop. De onbekende Bruno Chemin won de eerste twee uitgaven in 1984 en 1985. In zijn eerste jaren was de koers een wedstrijd voor amateurs. Philippe Dalibard wist tussen 1986 en 1989 drie keer te winnen en is daarmee tot op de dag van vandaag recordhouder.

Jacky Durand staat op de erelijst van Tro-Bro Léon – foto: Cor Vos

De eerste topper op de erelijst volgde in 1992. Het was een toen nog bleue Jaan Kirsipuu die zegevierde. De Estse machtssprinter, die het grootste deel van zijn carrière in Franse dienst reed en vier etappes in de Tour de France won, was de beste in het jaar voordat hij beroepsrenner werd. Andere mooie winnaars luisteren naar de namen Jo Planckaert (2000), Jacky Durand (2001), Australiërs Baden Cooke (2002) en Mark Renshaw (2006) en stofvreter Frédéric Guesdon (2008).

De laatste jaren waren er met Christophe Laporte, Andrea Vendrame, Hugo Hofstetter, Giacomo Nizzolo en Arnaud De Lie ook mooie namen aan het feest. De Fransen zijn – met dertig overwinningen op veertig edities – met voorsprong de grootste slokoppen. Met de eerder genoemde Jo Planckaert zien we ook één Belg op de erelijst, terwijl de Nederlanders tot op heden nog niet wisten te zegevieren op de onverharde Bretoense wegen.

Laatste winnaars Tro-Bro Léon
2024: Arnaud De Lie
2023: Giacomo Nizzolo
2022: Hugo Hofstetter
2021:  Connor Swift
2020: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019:  Andrea Vendrame
2018:  Christophe Laporte
2017:  Damien Gaudin
2016:  Martin Mortensen
2015:  Alexandre Geniez
2014:  Adrien Petit

De 42ste editie van Tro-Bro Léon wordt verreden op zondag 11 mei 2025