Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Danny van Poppel snelt naar Nederlandse titel na beklijvend sprintduel met Olav Kooij
Danny van Poppel gaat als Nederlands kampioen naar de Tour de France. De renner van Red Bull-BORA-hansgrohe wist in Ede Olav Kooij in extremis nog te remonteren in de sprint en grijpt zo zijn eerste rood-wit-blauwe trui. Kooij moest zo andermaal genoegen nemen met een zilveren medaille, Dylan Groenewegen kwam als derde over de streep.
Begin dit jaar zag het er even somber uit, maar de Nederlandse profs konden zaterdag ‘gewoon’ hun NK op de weg betwisten. Met dank aan Ede, dat de organisatie op zich nam nadat Nijmegen en Berg en Dal zich noodgedwongen hadden teruggetrokken vanwege de NAVO-top en alle gevolgen van dien. In en rondom de Gelderse stad was een vlak parcours uitgetekend. De mannen reden vier over een lokale ronde van 41 kilometer, goed voor een totale afstand van 164 kilometer.
Met het vlakke NK-parcours in het achterhoofd, leek een (massa)sprint een meer dan aannemelijk scenario en dus waren de meeste ogen gericht op titelverdediger Dylan Groenewegen, Olav Kooij, Casper van Uden en Danny van Poppel. Maar: het NK kent nog al eens een raar koersverloop. De normale wielerwetten gelden hier niet. Dat komt vooral door de geringe omvang van veel teams en het feit dat veel formaties helemaal geen spurter hebben. De sprinters waren kortom gewaarschuwd.
Laatste winnaars National Road Championships - Netherlands
Kopgroep met Van der Hoorn en Bouwman
In een onrustige openingsfase werd er slag om slinger gedemarreerd. Een eerste vluchtpoging van Ide Schelling, Pim Ronhaar, kersvers U23-tijdritkampioen Rik van der Wal, Yanne Dorenbos en Max Kroonen werd nog redelijk snel in de kiem gesmoord, maar acht andere renners wisten niet veel later wél weg te rijden. De namen? Taco van der Hoorn, Koen Bouwman, Lars Loohuis, Ryan Gal, Jordan Habets, Philip Heijnen, Stijn Daemen en Ed Uptegrove.
De kopgroep met Taco van der Hoorn als drijvende kracht – foto: Cor Vos
Deze acht avonturiers werkten goed samen, maar het peloton was niet van plan om de kopgroep te veel ruimte te geven. Onder aanvoering van Visma | Lease a Bike en Picnic PostNL – in dienst van sprinters Kooij en Van Uden – bleef het verschil lange tijd schommelen rond de minuut. De koplopers leken met andere woorden een vogel voor de spreekwoordelijke kat. Bij het ingaan van de laatste ronde, op veertig kilometer van de streep, bedroeg de voorsprong nog maar een halve minuut.
Koplopers ingerekend, andere aanvallers ruiken hun kans
Dit bleek voor meerdere renners het sein om in de tegenaanval te gaan. Daan Hoole en Dylan van Baarle – de nummers een en twee van het voorbije NK tijdrijden – probeerden de sprong te maken. Door deze versnellingen viel het peloton even uiteen in twee grote groepen, maar alles kwam al vrij snel weer samen. Dit bleek echter wel de doodsteek voor de kopgroep. Van der Hoorn stribbelde nog het langst tegen, maar ook de hardrijder van Intermarché-Wanty ging voor de bijl.
Het bleef echter onrustig, want Hoole, Tim van Dijke en Teunissen weigerden zich bij het geijkte koersscenario neer te leggen. In een poging een massasprint te ontlopen, trokken zij meerdere malen ten strijde. Teunissen en Van Dijke reden ook daadwerkelijk weg uit het peloton, maar de verschillen bleven speelbaar op weg naar de finish in Ede. De sprintersploegen moesten wel alle zeilen bijzetten in de laatste twintig kilometer, want de twee koplopers verkochten hun huid zeer duur.
Teunissen en Van Dijke proberen een sprint te ontlopen – foto: Cor Vos
Teunissen en Van Dijke kregen in de laatste vijftien kilometer nog het gezelschap van Axel van der Tuuk (Metec-Solarwatt p/b Mantel), maar dit bleek niet genoeg om uit de greep te blijven. Dit drietal werd namelijk opgeslokt door een groepje met tegenaanvallers en niet veel later kwam het door Visma | Lease a Bike aangevoerde peloton ook weer aansluiten, al ging dit niet van harte. De Nederlandse formatie stond op piepen en kraken en had moeite om het commando echt over te nemen.
Niemand minder dan Bauke Mollema maakte hier dankbaar gebruik van. De routinier van Lidl-Trek koos op goed vijf kilometer het ruime sop en sloeg een gaatje, maar bleek als eenling toch niet opgewassen tegen het peloton. Met het inrekenen van Mollema leek het vluchtgevaar geweken, al had Martijn Rasenberg nog een verrasingsaanval in petto. De 23-jarige hardrijder van Parkhotel Valkenburg hield vervolgens vrij lang stand, maar werd voor de laatste kilometer weer bij de lurven gegrepen.
Van Poppel verslaat Kooij met ultieme jump
En zo werd het toch ‘gewoon’ een sprint tussen de snelle mannen. In een zeer nerveuze aanloop wist Kooij zich uitstekend te positioneren. De topfavoriet begon zo in een goede positie aan de sprint, ging als eerste aan en leek even op weg naar de titel. Kooij werd in de laatste meters echter nog geremonteerd door Van Poppel. Die laatste wist met een ultieme jump de Nederlandse titel voor zich op te eisen, voor Kooij, die net als in 2023 en 2024 net tekort komt.
Pure blijdschap bij winnaar Van Poppel – foto: Cor Vos
Titelverdediger Groenewegen moest in de sprint even inhouden en strandde op een derde plaats. Rick Pluimes en Nils Eekhoff maakten de top-5 vol. Mede-favoriet Van Uden kwam er niet aan te pas en werd slechts negende.
EENDAG 
Hoge gunfactor, leuke kampioen.
Hopelijk nog meer voor eigen kans mogen rijden in die trui.
Hij hindert hem wel degelijk.
Groenewegen geeft zelf aan dat hij in de remmen moest. Dat kwam door het oversteken van Kooij
En als het argument is dat zijn sprinters gewoon iets te middelmatig zijn, dan is het net de beste lead-out die ervoor zorgt dat ze plots bovengemiddeld presteren, wat niet gebeurt.
Hij is gewoon goed, van hetzelfde niveau als een half dozijn anderen.
Kooij mag hier kritisch naar zichzelf kijken... waarom na die laatste bocht gelijk om die tudor man aangaan... waarom niet even die slipstream meepakken... nu geef je v Poppel, die er maar net overheen komt, een leadout van 250 meter.
Verder vermakelijke koers. Snelheid laag hoog. Jammer dat er geen moment was waar een groepje met namen als Teunissen, van de Hoorn, Artz, del Grosso en Hoole samen los waren. Dan had ik het nog willen zien tegen een sterke van Baarle. Hij reedt alles dicht.
Verder leuke (eind van de) koers gezien. Gefeliciteerd Danny.
Moge het naar meer smaken voor de Tour met Meeus, Roglic en Lipo.