Adrie van der Poel: “Als je naar resultaten kijkt, zijn Pogacar en Van Aert mannen van het voorjaar”
Adrie van der Poel noemt niet zijn zoon Mathieu van der Poel als grote man van het voorjaar. In gesprek met Sporza schuift hij twee andere renners naar voren. “Als je puur naar de resultaten kijkt, dan zijn er volgens mij twee grote mannen dit voorjaar: Tadej Pogačar en Wout van Aert”, aldus Van der Poel senior.
Ook een derde naam noemt hij in dat rijtje. “Voor mij is dat Tom Pidcock. Niet zozeer door zijn resultaten, maar tijdens zijn eerste voorjaar heeft Pidcock de grote wedstrijden mee gedomineerd en viel hij aan”, aldus Van der Poel, die Kasper Asgreen (winnaar van de Ronde van Vlaanderen en de E3 Saxo Bank Classic) niet meetelt. “Asgreen heeft uiteindelijk maar drie koersen goed gereden.”
‘De druk waarmee de toppers rondrijden is gigantisch’
Ook haalt de inmiddels 61-jarige Adrie de druk aan die ligt op de toppers, waaronder zijn zoon. “Roglič en Pogačar hebben het meest gekoerst dit voorjaar, maar dat gaat dan om twintig koersjes. Wout van Aert en Mathieu hebben er maar veertien gereden. Daarna volgt dan een rustperiode. Fysiek kan je van veertien koersjes nochtans niet op zijn, maar de druk waarmee dat type renners rondrijdt is wel gigantisch.”
“Daags na een goede prestatie worden die toprenners al als topfvavoriet gebombardeerd voor de volgende koers, terwijl dat vaak een wedstrijd is met andere renners en een ander parcours”, legt Van der Poel uit. Hij waarschuwt de huidige renners dan ook. “Met het mentale moet deze lichting heel voorzichtig omgaan. Rustperiodes zijn noodzakelijk voor die renners als ze een lange carrière willen uitbouwen.”
Verder
Roglic : oerdegelijk maar niet verpletterend
Flip : net niet dat overwicht en de spotlightvorm van vorig jaar
MvdP : all over the place, wel genoten van zijn soms panische inbreng steeds
Pidcock : beste nieuwkomer
Van Aert : oerdegelijk maar niet sprankelend
Om daaraan toe te voegen dat ik wel helemaal mee kan met je analyse. Behalve dat Asgreen stuk, daar zit ik iets meer op de lijn van de ouwe VDP.
Overigens is ook MvdP en WvA, net zoals Asgreen natuurlijk een heel grote kans op voorjaarsmanschap ontnomen met PR schrappen. Hoewel ik bijna begin te geloven dat Pogacar die ook wel had kunnen winnen als het hem even interesseren zou?
Je bent zoals die fietsmakker die zegt die sprintjes bij de plaatsnaamborden maar kinderachtig vindt, maar stiekem toch even net zijn wieltje naar voren duwt...
EDIT ik had er een knipoog bij moeten zetten ;-)
Daar zit vlg mij ook de crux.
Maar over de hele dan toch Pogacar. Roglic staat wat mij betreft ongeveer ex equo met Mathieu. En als Mathieu wat slimmer had gekoerst en geen materiaal pech, dan eindigt hij op 1, zeker in beschouwing genomen dat hij in een Pro Team koerst. Moet overigens niet vergeten dat hij zijn waanzinnige cross seizoen min of meer direct voort zet op de weg. Wat dat aan betreft doet hij mi zijn zoon toch te kort.
Zeker als we de AGR even wegdenken uit het rijtje..
Mijn nummer 1 is ook Pogacar omdat het winnen van een monument naast 2 rittenkoersen voor mij de doorslag geeft.
Op 2 van Aert omdat hij in verhouding tot zijn aantal koersdagen een bizar sterke balans laat zien in zijn uitslagen 4 overwinningen maar ook 9 van de 14 dagen op het podium. Verder niet alleen 2 klassiekers maar ook nog een massasprint en een ITT, hoe veelzijdig kan een mens zijn.
Plaats 3 voor Roglic omdat hiJ de nummer 1 kon verslaan en dat tot twee keer toe in Baskenland en omdat hij in Parijs-Nice excelleerde ondanks die slotetappe. Verder een prima optreden in de Waalse Pijl. Ook hier veelzijdigheid als pluspunt.
Nummer 4 zijn voor mij Asgreen en Matthieu, Kasper wint twee klassiekers waaronder een monument op geweldige wijze maar in zijn andere optredens niet zo aanwezig als de andere drie. Matthieu pakt op magistrale wijze de Strade en rijdt de race van het jaar in de Tirreno regenetappe en doet er daar nog 1 bij. Verder stond hij er gelijk in de UAE met de winst in zijn eerste optreden en was hij de smaakmaker in Kuurne en een geniale wegbereider voor Merlier in Le samyn. Tenslotte rijdt hij in RVV en E3 naar het podium.
Overigens zijn lijstjes altijd subjectief maar doe ik er graag aan mee, zorgt soms voor reuring maar altijd leuk om elkaars inzichten te lezen.
1. mocht wegrijden omdat hij geen gevaar betekende voor de klassementsmannen
2. de dag voordien een dag recup opnam en 20 minuten verloor ipv de slotklim op te knallen zoals Pogi en Wout
3. In eerste instantie enkel Formolo achter zich aan kreeg en zo minuten kon weglopen
4. Pogacar alsnog die minuten dichtrijdt en de laatste kilometers in de remmen knijpt.
De race van het jaar was dit dus zeker niet.
Voor iemand die zo vaak klaagt over in jouw ogen provocerende posts van anderen (Michelangelo en Marik noem je vaak als voorbeeld.) is deze post precies het type wat je anderen verwijt en bij deze constatering laat ik het voor vanavond.
In de Tirreno-etappe was de sterkste man van de dag Pogacar die met lange halen minuut na minuut van de achterstand wegvrat. Dat was La Planche revisited, in onvervalste mijnwerkersstijl op het groot mes, de pootjes naar buiten, dubbele meters maken tov de tegenstand.
Tenslotte eindigde ik mijn betoog al met de subjectiviteit van het inschatten van resultaten maar dan nog laat ik een betoog waarin zonder bewijs wordt beweerd dat Pogacar van der Poel liet winnen niet passeren.
Dat Pogacar de dag daarvoor heel diep was gegaan en vpd niet klopt, maar dat weegt echt niet op tegen het rijden in een groep vs solo.
Zoveel recreanten ken ik nu ook weer niet die een ftp halen van 300watt.
Voor degenen zonder powermeter; op of onder je omslagpunt trainingsritjes rijden a 40 km/h = 300watt
Dat van de remmen dichtknijpen dat geloof ik niet. Was dit echter een beslissende rit voor het AK geweest, ... maar goed, voldoende hypotheses hierzo.
Dat formolo vs VDP verhaal, helemaal mee eens.
Met het parcours en de omstandigheden van die dag durf ik gerust te stellen dat die rit zwaarder was dan pakweg de E3....
Mijn punt is verder hoofdzakelijk dat die rit allesbehalve de race van het jaar was, zoals jij stelt. Daarvoor kwamen de toppers net iets te veel in andere omstandigheden aan de start. Pogacar & van Aert knallen de dag voordien een berg op; VDP komt 20 minuten later fluitend met een wheely boven (bij wijze van spreken, ik heb er geen bewijs van). VDP mag wegrijden omdat hij in het klassement niet meedoet. Of denk je dat ze op dat punt in de wedstrijd Pogacar of van Aert zouden laten wegrijden?
Als je dan toch VDP wil ophemelen, neem dan gewoon de Strade, zoals Romans al stelde. Daar is het man tegen man tussen de toppers en komen ze met gelijke kansen en wapens aan de start. En het is VDP die verbluffend sterk iedereen de baas is.
Michelangelo, doe me een lol en kijk hoeveel tijd Pogacar & van Aert goedmaken op VDP. Respectievelijk 3 minuten en 2min15 knallen de mannen van het voorjaar in een mum van tijd nog dicht.
je draait het zoals het je uitkomt. Het ene moment gaat het er bij jou om wie er als eerste over de finish komt. Maar het volgende moment is het toch knapper hoeveel tijd Van Aert (en Pogacar) ineens goed weten te maken. Misschien moeten we dan speciaal voor Beertje in plaats van een finishlijn gewoon de tijd opnemen van de laatste 3 kilometer, en wie het snelst de laatste 3 km rijdt is de beste renner...
Sowieso was die hele Tirreno het hoogtepunt van het voorjaar zowat. Waar (niet geheel toevallig) Pogacar, Van Aert, en Mathieu de grote uitschieters waren. Hun prestaties daar zal ik waarschijnlijk langer onthouden dan bv. de winst van Van Aert in G-W/AGR of Pogacar in Baskenland/LBL.
Het hele verdere voorjaar was ok met 3 leuke monumenten, geen waanzinnige maar alle 3 dik in orde.
MvdP heeft het ook gewoon zelf afgedwongen van daar te (mogen) winnen. Ferm nummer, maar voor mij niet van het niveau van de Strade. Daar was hij duidelijk de sterkste man in koers in een zware wedstrijd. Met de kanttekening dat er daar velen zo vroeg op het seizoen nog niet hun topvorm hadden, maar zo kan je bij elke wedstrijd kanttekeningen plaatsen. Hangt er hier op de site maar van af wie je favorietje is blijkbaar, waar de kanttekeningetjes bij moeten.
v d.Poel is gewoon de beste, maar niet de slimste.
Anderzijds wel eraf gereden door Van der Poel en anderen in 1) Strade Bianche (Tolfe) 2) de E3-prijs (Tiegemberg) en 3) de Ronde van Vlaanderen (Kwaremont).
De meest verpletterende indruk gaf Asgreen voor mij.
Hoe jij Asgreen boven Pogacar kan plaatsen is ook een raadsel. Luik = RVV, Tirreno ( mooiste ronde van een week van de laatste jaren) en UAE > E3. Plus Pogacar is ook nog veel consistenter en veel meer compleet want kan op bijna alle domeinen meedoen.
Niettemin Pogi op 1, gewoon omdat hij het allebei kan. Dat is eigenlijk enkel weggelegd voor de allergrootsten, en hij doet het al als snotjong.
Verder hoeft er wat mij betreft maar 1 keer per jaar een balans worden opgemaakt en niet na elk seizoensdeel of, godbetert, elke maand. Hoezeer ik ook fan ben van lijstjes.
Vooral benieuwd naar de rest van het seizoen, waar de grootste doelen van het jaar voor de meeste toppers nog moeten komen. Wie doet het in de Giro? Hoe zullen Po en Ro zich straks tot elkaar verhouden in de Tour? Wie pakt er goud in Tokio? En hoe liggen de waardeverhoudingen aan het eind van een lang seizoen op het WK en diep in het najaar op de piste van Roubaix?
Binnen de beperkte tijdsvork van een voorjaar zie je dat de vorm wel nog een beetje maar vaak niet zo erg veel meer kan evolueren. Straks in de zomer en het najaar kunnen de waardeverhoudingen evenwel weer helemaal anders liggen.
2 renners waar ik in ieder geval zeer benieuwd naar ben, zijn Hirschi en Evenepoel. Wat later op gang gekomen, maar nog genoeg moois in het verschiet om in de volgende lijstjes wel terug te komen.
Daarnaast vind ik de vergelijking tussen de E3 en het Baskenland erg krom. Voor elke kassierenner is de E3 verplichte kost, een enkeling slaat hem over. Baskenland is gewoon een van die vele voorbereidingskoersen, je kunt net zo goed voor een Romandië of TdeAlps kiezen.
Mijn keuze voor Asgreen op 1 komt voort uit dat ik de Ronde hoger in schat dan LBL, heel subjectief dus.
Baskenland had ook het beste deelnemersveld van elke rittenkoers van een week met Roglic, Yates, Gaudu, pogacar, Valverde, Hirschi, schachmann en co. Niet voor niets renners die mee domineren in de Ardennen. Met dit ‘veredelde rondje’ kan jij trouwens meer pcs en WT punten verdienen dan de E3.
De reden dat ik PN benoemde was omdat jij jij afvroeg waarom mensen Roglic zo hoog inschatte. Dit komt omdat hij ondanks zijn val daar een geweldige indruk gaf. Sprint bergop tegen Matthews, solo bergop, bergrit gewonnen en geweldige tijdrit.
WvA overal goed, en dus regelmatig, maar niet subliem en daarom zeker niet de man van het voorjaar.
MvdP in te weinig wedstrijden super geweest.
Asgreen hetzelfde als MvdP.
Roglic heel goed ja, maar Pogacar was echt super.
Voor mij de perfecte (beknopte) samenvatting.
Pogacar natuurlijk ook super sterk. Met z'n 2'en steken ze er toch mooi bovenuit.
"volledig buiten zijn comfortzone blablabla". Volgens mij was jij diegene die juist al heel vaak heeft lopen te verkondingen dat Wout een uitstekende klimmer is. Dat ie voor geel en voor groen zou moeten gaan. En nou moet ie een keer klimmen voor het klassement, en dan is het ineens buiten zijn comfortzone.
Tja, als je nu zou praten over Sam Bennett, dan kon ik mee in je onzin over de comfortzone. Maar bij Wout? Laat me niet lachen, beer...
Ach ja, alles om je held op te hemelen....
Dat naamsverbasteren om een ander wat belachelijk te maken, mag je trouwens ook laten.
2. Asgreen
3. Van Aert
4. van der Poel
5. Roglic
6. Stuyven
7. Alaphilippe
Prachtige koersen gezien, waarbij soms de ene en soms een andere wat beter was. Precies zoals het hoort.
Wat boeit het nou wie dè man was, net als dat gezeik altijd over een patron. Hoe meer baasjes en concurrentie, des te beter voor de koerswaarde. Lang leve de anarchie en aanvalslust heden ten dage!