De Belg overleed gisteren onverwacht op zijn negentiende verjaardag. “Met zeer grote verslagenheid heeft de club het plotse overlijden van Tuur Hancke vernomen”, klinkt het op sociale media. “Tuur reeds sinds 2022 bij onze junioren en afgelopen seizoen bij de beloften.”

“Renners en medewerkers bewaren de beste herinneringen aan Tuur. Altijd respectvol, altijd goedlachs, graag gezien door iedereen. Helaas rest er geen tijd meer samen om nieuwe herinneringen te maken. We wensen iedereen die Tuur kende heel veel sterkte toe. In de eerste plaats de familie van Tuur, zijn ploegmaats en vrienden binnen en buiten de club.”

De belofterenner uit het West-Vlaamse Lo-Reninge, die aan het einde van het seizoen besloot om afscheid te nemen van de wielersport, reed dit jaar nog de nodige nationale wielerwedstrijden. Hij wist geen opvallende uitslagen te noteren.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door The Lead Out Cycling Academy (@the_lead_out_cycling_academy)

“Tuur was gelukkig, opgewekt en vooral kerngezond”
De jonge Belg werd in de nacht van maandag op dinsdag in enkele uren tijd heel erg ziek, waarna hij bezweek aan een zware infectie, wellicht een hersenvliesontsteking. “Tuur was zondagmiddag nog gaan mountainbiken en reed uiteraard iedereen op een hoopje”, vertelt vader Regis in gesprek met Het Nieuwsblad. “Hij vertrok dan ook met een grote smile naar zijn kot (studentenhuis, red.) in Gent, waar hij een bacheloropleiding elektromechanica volgt.”

“Maandag vierde hij zijn 19de verjaardag en dat ging hij nog even vieren met zijn kotvrienden. Alles leek normaal. Tuur was gelukkig, opgewekt en vooral kerngezond. Maar maandag werd hij plots ziek. Omdat het maar niet beterde zocht hij een huisarts op. Wellicht een griepje, was het verdict, want er kon niet echt iets gevonden worden. Hij nam een Dafalgan, maar eenmaal op kot bleef hij maar achteruitgaan.”

Zienderogen achteruit
“Mijn vrouw Kristien is om 19.45 uur dan naar Gent gereden om hem op te halen. Ze schrok enorm: De toestand van Tuur was zienderogen achteruit gegaan. Hij was enorm zwak en kon amper op zijn benen staan. De ziekenwagen is hem komen halen en in het UZ Gent kreeg hij meteen antibiotica en de beste zorgen. Het leek even te beteren.”

Dit was echter van zeer korte duur. “Plots belde mijn vrouw me terug op. Tuur was in shock gegaan en we moesten snel naar het ziekenhuis gaan, want zijn organen vielen een voor een uit. De reanimatie werd opgestart terwijl ik samen met Tuurs broer en zus naar het ziekenhuis reed. Daar is hij om 2 uur overleden. De enige troost is dat mijn vrouw altijd bij hem gebleven is en wij kort nadien nog afscheid konden nemen. Dit voelt aan als een grote machteloosheid: iedereen deed wat kon, maar het mocht niet baten.”