Zesdaagse van Gent presenteert sterk deelnemersveld
De organisatie van de Lotto Zesdaagse Vlaanderen-Gent heeft het volledige deelnemersveld gepresenteerd voor de eerstvolgende editie van het baanevenement. De Zesdaagse van Gent, die dit jaar zijn honderdste verjaardag viert, zal plaatsvinden van 15 tot en met 20 november en staat vooral in het teken van het afscheid van zevenvoudig winnaar Iljo Keisse.
De 39-jarige Keisse rijdt van 15 tot 20 november zijn laatste Lotto Zesdaagse Vlaanderen-Gent aan de zijde van Jasper De Buyst. In totaal komen er twaalf Belgen en nog heel wat internationale baantoppers aan de start in ’t Kuipke. Zo rekent de organisatie ook op de aanwezigheid van Fabio Van den Bossche, Yoeri Havik, Jan-Willem van Schip, Gerben Thijsen, Silvan Dillier, Jules Hesters, Roger Kluge, Fred Wright en Ethan Hayter.
Bradley Wiggins geeft starschot eeuwfeesteditie
Een andere opvallende naam zal het startschot laten klinken. De in Gent geboren Bradley Wiggins, die in 2003 en 2016 de Zesdaagse op zijn naam schreef, zal op dinsdag 15 november het officiële startschot van de eeuwfeesteditie van de Lotto Zesdaagse Vlaanderen-Gent geven. De winnaar van de Ronde van Frankrijk 2012 komt in het Kuipke ook zijn 17-jarige zoon Ben aanmoedigen, die met zijn koppelgenoot Harry Codd zal meedoen aan de AVS Cup, de Toekomstzesdaagse voor U23-renners.
Lotte Kopecky en Shari Bossuyt zijn op vrijdag 18 en zaterdag 19 november dan weer de blikvangers in de Fiberklaar Ladies Cup. De vrouwen krijgen tijdens de Lotto Zesdaagse van Gent ruimschoots hun momenten om uit te blinken. De Fiberklaar Ladies Cup bestaat op vrijdag uit een puntenkoers, op zaterdag wacht er een scratch, een afvallingskoers en opnieuw een puntenkoers.
Bij een jubileumeditie horen ook de nodige eregasten. In de tribunes van het Kuipke zullen volgende week dan ook heel wat ex-winnaars van de Gentse zesdaagse te zien zijn. Zo hebben onder anderen Eddy Merckx, Etienne De Wilde, Moreno De Pauw, Stan Tourné, Julien Stevens, Silvio Martinello, Roger De Vlaeminck en Kenny De Ketele hun komst al bevestigd.
Deelnemende koppels Zesdaagse van Gent 2022 (15-20 november)
/ Iljo Keisse-Jasper De Buytst
/ Robbe Ghys-Lindsay De Vylder
/ Gianluca Pollefliet-Noah Van Den Branden
/ Fabio Van Den Bossche-Yoeri Havik
/ Tuur Dens-Jan-Willem van Schip
/ Gerben Thijssen-Julius Johansen
/ Brent Van Mulders-Matias Malmberg
/ Stijn Steels-Silvan Dillier
/ Jules Hesters-Tim Torn Teutenberg
/ Vincent Hoppezak-Philip Heijnen
/ Roger Kluge-Theo Reinhardt
/ Ethan Hayter-Fred Wright
Het klopt enkel in zoverre dat, bv. in Gent, te vaak de dernyreeksen met de rem erop worden gereden.
Er is nog steeds het gebruik dat de finalekoppelkoers verreden wordt onder de afspraak (gemaakt door de renners onderling) dat enkel nog de sterkste koppels tegen elkaar strijden om de overwinning, waardoor de andere koppels buiten die strijd blijven (of er moet wellicht nog buiten die afspraak om een combine met een paar van die overgebleven koppels gemaakt zijn). Maar dat gebruik is ontstaan in de tijd van Van Steenbergen en Post om een aantrekkelijke finale te maken waar ruimte is voor een duel tussen de sterkste koppels en er niet het hele uur aan 60 per uur rondgereden wordt zonder dat er nog gedemarreerd wordt (wat bv.in Londen in de eerste jaren dat die zesdaagse terug was het geval was).
Er is ook nog steeds het gebruik dat het koppel dat de zesdaagse wint ook de laatste sprint wint. Dat is een stuk mooier voor het publiek en fijner voor de aanwezige fotografen dan als je dat anders doet.
Het is waar dat koppels vaak de zesdaagse in het 'eigen' land winnen.
Maar, er is geen afspraak vooraf over wie gaat winnen, en al helemaal geen scenario.
Dat, bv., het 'nationale koppel' de zesdaagse wint, is omdat er bijna geen zesdaagsen meer zijn, er praktisch geen specialisten meer zijn, en er dus geen enkele prikkel meer is voor de verschillende koppels om buiten de 'eigen' zesdaagse meer zesdaagses te winnen of zelfs maar te rijden. De renners die goed genoeg zijn om zesdaagses te winnen zijn voor een heel groot deel wegrenners die een uitstapje doen in het zesdaagsecircuit en voor het eigen publiek (waaronder de fanclub) willen winnen, en hun winter afstemmen op die ene zesdaagse, en voor de rest van de winter terug in het gareel van hun wegploeg gaan. De specialisten die goed genoeg zijn om zesdaagses te winnen zijn op 1 hand te tellen, en die weten dat er maar 1 zesdaagse echt belangrijk is voor ze: de eigen, nationale. Ze rijden daarnaast ook vaak voor een nationaal georiënteerde sponsor. Winnen levert geen extra of grotere contracten op en zelfs soms geen extra verdiensten omdat in sommige zesdaagsen er een vast contract is, zonder bijkomstige premies. Begin jaren '00 had Sercu grote moeite om voldóende renners te contracteren voor de zesdaagses waarin hij wedstrijdleider was, waardoor dat gebruik van vaste contracten ontstond. De contracten zelf zijn, m.u.v. een enkele specialist en de gebruikelijke (internationaal of nationaal) bekende wegrenner die gecontracteerd wordt, ook "zakgeld".
En zo kan ik nog wel even doorgaan met het uitleggen van het een en ander.
En ja, de Bremer zaterdagmiddagjacht tijdens de kidsday is een patattenjacht, en er zijn in het verleden combines gesponsord door een sponsor die per se wilde dat het koppel in zijn shirt won, en er is in het verleden tegen jonge renners gezegd door de directie dat ze zich moesten inhouden wilde ze nog hoop houden op een contract voor het volgende winterseizoen voor die zesdaagse. Maar dat soort chicaneus handelen vind je ook in het wegwielrennen.
Maar, er is dus niet een directie die tegen de renners zegt: Die-en-die gaan winnen.
Mijn vraag is dan ook waar je die wetenschap op baseert of vandaan haalt, Polleke?
Want, als je nog dichter bij het vuur zit dan ik, dan zal je toch regelmatig met blaren rondlopen. Ik geloof eerlijk gezegd niet dat je wéét wat je beweert.
Wel mooi dat je het gebeuren zo passsioneel verdedigt, als het goed gebracht is, zoals jij het mooi beschrijft, is het ook wel een spectaculair evenement, maar… er is een draaiboek.
Even goeie vrienden…
M.b.t. het deelnemersveld : ik mis toch wel wat six-days specialisten zoals b.v.
Duval ( WK ploegkoers 2022 n.b. - waarom geen duo met zijn Cofidis maatje Cocquard b.v. ? ) , Morkov ( waarom vormt die geen 100 % Quick-Step duo met Keisse ? ) , Mora , Torres ..... Ook een gemiste kans voor Maaikel Zijlaard om zich reeds gedurende zes dagen in Gent degelijk voor te bereiden op "zijn" Rotterdamse six-days begin december . De kleine piste van Gent moet hem alleszins beter liggen dan van Schip .
“Het standpunt van zijn trainer bij ons in de ploeg was: ‘als je na dit seizoen wilt stoppen, pak dan zeker alles mee wat je kan.’ Maar als je wil doorgaan – wat Michael nog twee jaar wil doen – dan is het goed om nu even rust te pakken en te resetten. Hij heeft dat advies gevolgd, wat ik uiteraard begrijp. Al vind ik het ook heel jammer.”