Wout van Aert past voor EK en WK op de weg: “Waken om niet te veel hooi op de vork te nemen”
Wout van Aert zien we dit jaar niet in actie op het EK en WK op de weg in de Ardèche en Rwanda. De Belg heeft ervoor gekozen te kampioenschappen over te slaan om ’te waken niet te veel hooi op de vorm te nemen.’
“Het is een druk seizoen geweest”, vertelt Van Aert bij Sporza. “Daarom hebben we ervoor gekozen om mijn seizoen na de Super 8 Classic te beëindigen en te passen voor het WK en het EK. Maar in het najaar zitten zeker nog een paar mooie doelen. Dat is gelukt met deze kalender, denk ik.”
Het was al bekend dat de Van Aert binnenkort zijn opwachting maakt in de Deutschland Tour. Dat hij het Canadese tweeluik zou rijden, was ook al bekend. Nu blijkt dat de Belg ook zijn opwachting maakt in de Bretagne Classic en de Super 8 Classic. Of dit een van de ‘hoofddoelen’ is waar Victor Campenaerts het laatst over had, wordt niet duidelijk.
Van Aert kijkt tot slot tevreden terug op zijn seizoen. Hij won een rit in de Giro d’Italia en de Tour de France, maar echt voorjaarssucces bleefuit. “Het is een mooi jaar geweest, waarin de belangrijke doelen elkaar snel opvolgden”, eindigt hij. “Zoals eigenlijk ieder jaar waren het voorjaar en de Tour de France mijn hoofddoelen. Daarnaast ben ik blij dat ik eindelijk eens van de Giro d’Italia heb kunnen proeven.”
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Qua zeges was het geen grand-cru seizoen. 2 stuks, dat is voor een wereldtopper te mager. Die van de Giro mocht er ook wel zijn natuurlijk, op die iconische aankomstplaats in Siena. Hij zag de Giro blijkbaar niet als hoofddoel, maar misschien was dat wel zijn beste periode dit seizoen. Zeker ook belangrijk geweest voor de eindzege van Yates.
Revaliderend de winter ingaan, was natuurlijk niet ideaal. In die zin niet slecht om nu eens volledig te kunnen resetten. Volgend jaar maar weer eens vol inzetten op de klassiekers, al heb ik het gevoel dat de beste periode van Van Aert achter ons ligt. Maar wie weet, in Roubaix kan alles misschien eens in de juiste plooi vallen. En in Vlaanderen sprint hij uiteindelijk toch ook voor plek 2 dit jaar. Zou mooi zijn voor hem als hij volgend jaar nog eens een mooie klassieker kan winnen.
Hij begon het jaar met valangst en een pijnlijk gebrek aan explosief vermogen. Stapelde daardoor fiasco na fiasco. Begon vervolgens ziek aan beide grote rondes.
Toch zonk de moed hem niet in de schoenen. Hij is blijven knokken, en werd daarvoor in de Giro én de Tour op de laatste dag beloond. Echt knap gedaan. Zo veel veerkracht tonen, dat doen weinigen hem na.
Tegelijkertijd moeten we reëel blijven. Zijn grootste kwaliteit is nou eenmaal zijn fysieke en mentale herstelvermogen tijdens de grote rondes. Dat maakt hem niet opeens beter dan MvdP in MSR, E3, Roubaix en Vlaanderen.
De volgende stap voor volgend seizoen moet zijn om de toppers ook te kunnen verslaan wanneer zij ook 100% zijn en voor de overwinning gaan.
Het feit dat generatiegenoten Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar er in eendagskoersen zo ver bovenuit steken maakt het lastig voor Wout om consequent monumenten te winnen, dat is de realiteit en daarom zou het ontbreken daarvan niet per se moeten betekenen dat een seizoen niet geslaagd is. Ik heb soms echter het gevoel dat Wout zijn absolute piekjaren (2020-2022) ervoor zorgen dat mensen verwachten dat hij minimaal een monument of WK + meerdere ritzeges in een GT moet winnen om zijn seizoen geslaagd te noemen.
Mede door pech en door het (talent) niveau van de eerder genoemde twee concurrenten is dat anno 2025 niet realistisch als je het mij vraagt. Hij en Pedersen zijn net een niveau minder goed dan die andere twee, om welke redenen dan ook, maar nog steeds absolute wereldtop vergeleken met de rest van het peloton. Dat maakt Wout geen minder complete en geweldige renner - maar zo zien veel mensen het helaas wel.
Doordat Pedersen niet een periode a la 2020-20222 heeft gehad heeft hij hier geen last van, iets wat ik Wout ook zou gunnen going forward: koersen als de superster die hij is, vrij van onrealistische verwachtingspatronen.
Denk het ook inderdaad, erg vervelend voor Wout zelf want ik heb het idee dat zijn haters hem inderdaad soms op dat voetstuk zetten om hem te kunnen afbreken - maar ook dat zijn eigen die-hard fans dit doen en daarmee onbewust te veeleisend zijn en onmogelijke verwachtingspatronen scheppen.
met zijn argument van "geen hooi teveel op zijn vork te willen nemen".
Dit is een drogreden waar hij zich achter verschuilt, omdat hij enerzijds
maar liefst 9 koersdagen toevoegt, waaronder zelfs in Canada......
terwijl hij ook de optie had om deze niet te rijden en enkel 2 koersdagen
voor het EK en WK Kigali toe te voegen.
Los daarvan is het best jammer dat hij het EK niet rijdt, lijkt me een parcours dat hij moet aankunnen.
Racedagen
Van Aert 56
Van der Poel 36
Van Aert krijgt er nog 9 erbij en ik betwijfel of MvdP dat gaat lukken.
Het is natuurlijk wel makkelijker om 'er in te vliegen' als je maar een paar wedstrijdjes per jaar rijdt. En natuurlijk rijdt MVDP een paar wedstrijdjes in de modder meer dan van Aert. Maar ik vind een wedstrijd van 170 km wel anders dan een uurtje bij de buren in het modder spelen.
Maar vd Poel maakt zeker betere keuzes dan van Aert als je het mij vraagt.
Overigens viel hij een maand later bij wat de geschiedenisboeken in is gegaan als De ramp van de Kanarieberg waardoor dat hele voorjaar er überhaupt nooit van gekomen is, maar dat geheel terzijde.
De angst regeert te allen tijde.
Ik denk dat je even voorbij gaat aan het feit dat Van Aert 100% top moet zijn om grote koersen te winnen. Die heeft simpelweg niet het talent van een Van Der Poel, laat staan een Pogacar om op halve kracht of met verstoorde voorbereiding eventjes wat monumenten en kampioenschappen te winnen.
Als je dan toch een parallel wil trekken met MvdP zal ik je de volgende voorleggen: had MvdP de professionele ingesteldheid van iemand als WVA dan zou zijn erelijst er veel en veel mooier uitzien.
Aan het begin van hun carrières leek Wout de serieuze sporter die heel bewust keuzes maakt en heel gericht traint en Mathieu leek de flierefluiter waarbij alles toevallig aan komt waaien, vooral doet wat hij leuk vindt en zin in heeft en verder maar een beetje aanmoddert. Dit is natuurlijk extreem gechargeerd, maar ik denk dat dit hier tussen beide renners toch wel iets van een verschil zat.
Inmiddels lijkt ook Mathieu (nog) serieuzer voor zijn sport te zijn gaan leven en bewustere keuzes te maken. Ik denk dat dit voor een deel ook Mathieu zijn succes verklaart van de afgelopen jaren. Door hierin in te verbeteren heeft hij nog een extra stap weten te maken.
de aanschaf van een woning in Spanje om daar heel veel te trainen, hij flink wat extra stappen heeft gemaakt. Hij was toen 28 en heeft sindsdien in 3 seizoenen 6 monumenten, een WK weg, 3 WK’s veldrijden en WK gravel gewonnen als grootste zeges. Ik weet niet of LeoR16 de periode hiervoor bedoelt qua beroepsernst want ik denk niet dat daar iets op aan te merken is sinds 2023.
Hopelijk voor Wout zorgen de zware koersen van dit jaar ervoor dat hij
met een goede conditie de winter ingaat ipv de revalidatie die hij vorig jaar moest doen. Dat hij niet noemenswaardig is gevallen dit jaar is misschien nog wel de grootste winst richting volgend seizoen.
Ben wel nieuwsgierig of Wout volgend jaar ook Milaan-SanRemo overslaat richting Vlaanderen en Roubaix. Ik denk gewoon Parijs-Nice of Tirreno rijden als voorbereiding om koershardheid op te doen en dan Milaan-SanRemo rijden. Heb je toch al een koers van 300 km in de benen richting Vlaanderen ongeacht het resultaat.
Ook het zgn beeld dat de ploeg constant het wiel opnieuw probeert uit te vinden heeft Wout niet veel opgeleverd. Bandendruksysteem was een mislukking waar Van der Poel wel raad mee wist. Niet meer gebruiken dus.
Ik ben geen groots voorspeller, maar het zou zomaar kunnen zijn dat Wout gaat deelnemen aan het WK gravel in Maastricht, Beek en Beekdaelen. (11 en 12 oktober)
En ik verwacht ook Mathieu daar aan de start. Wat ik hoop, want ik ga daar kijken.
Maar nogmaals mijn voorspellingen komen zelden uit.