Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2025: Voorbeschouwing favorieten bergklassement – Wat valt er te doen tegen Giulio Ciccone?
De strijd om de bolletjestrui in een grote ronde is vaak het moeilijkst te voorspellen klassement. Op voorhand spreken renners zich zelden uit over hun ambities voor deze trui, terwijl de laatste twee decennia juist uitwijzen dat er voor aanvallers in de Vuelta a España echt wel wat te halen valt. Dat is in 2025 ook zo, al lijkt er nu wel een échte topfavoriet te zijn. WielerFlits blikt vooruit!
Historie
Vorig jaar
Niet minder dan acht dragers van de blauwe bolletjestrui in de editie van 2024. Het was de Zwitserse hardrijder Stefan Küng die in de tweede etappe de eerste bergpunten van de Spaanse rittenkoers pakte. Slechts één dag reed hij erin, voordat ouderdomsdeken Luis Ángel Maté de bergtrui overnam. Vervolgens was het de beurt aan Sylvain Moniquet, één dag tussendoor Primož Roglič, daarna tot zijn val Wout van Aert en de slotweek wisselden ploegmaten Jay Vine en Marc Soler elkaar af. De Australiër zou uiteindelijk revanche nemen voor 2022. Vine reed toen namens Alpecin-Fenix soeverein in de bolletjestrui, maar een val noopte hem tot een opgave.
BERG Puntentelling
De regels voor het bergklassement in de Vuelta a España zijn een stuk vriendelijker dan bijvoorbeeld in de Tour. Daar winnen de laatste jaren vaak renners die ook meedoen voor de gele trui. In de Ronde van Spanje is dat veel minder het geval, omdat er juist heel veel punten te verdienen zijn op minder zwaar gecategoriseerde beklimmingen. Bij een gelijke stand in Madrid, wint de renner die de meeste punten pakte op de Cima Alberto Fernández, de hoogste bergtop van deze Vuelta. Dat is de Angliru. Het is overigens de enige klim waar het maximum van twintig punten is te pakken voor de renner die het eerst boven is. Ook de Bola del Mundo telt zwaarder mee.
Alto de L’Angliru (Cima Alberto Fernández)
20 – 15 – 10 – 6 – 4 – 2 punten
Bola del Mundo (enige andere klim van de buitencategorie)
15 – 10 – 6 – 4 – 2 – 1 punten
Eerste categorie (vijftien beklimmingen)
10 – 6 – 4 – 2 – 1 punten
Tweede categorie (veertien beklimmingen)
5 – 3 – 1 punten
Derde categorie (veertien beklimmingen)
3 – 2 – 1 punten
Vierde categorie (één beklimming)
2 – 1 punten
Favorieten
In het verleden is er ooit één Nederlander geweest die het klassement naar zich toetrok. Dat was Joop Zoetemelk in 1971. En sinds 1935 slaagden ook maar twee Belgen erin om het Spaanse bergklassement te winnen. De eerste was… Thomas De Gendt, zeven jaar geleden. Twee jaar terug voegde Remco Evenepoel zich bij hem. Als gezegd biedt het bergklassement met deze puntentelling kansen aan veel aanvallers. Evenepoel is namelijk slechts een van de weinige uitzonderingen die sinds 2000 als gevallen klassementsrenner een troostprijs binnenhaalde.
foto: Cor Vos
Zo ziet Giulio Ciccone de bolletjestrui in ieder geval niet. De 30-jarige Italiaan van Lidl-Trek is in de vorm van zijn leven. Afgelopen maand nog won het Clásica San Sebastián en de slotrit op Lagunas de Neila in de Vuelta a Burgos. Cicco heeft uitgesproken om voor de bolletjestrui te gaan. Gek is dat ook niet, want in de Giro d’Italia (2019) en de Tour de France (2023) won hij het bergklassement al eens. In Spanje wil hij zijn trilogie vol maken. Met zijn huidige vorm zou hij ook een goed algemeen klassement kunnen najagen, maar verder dan een elfde plek kwam hij nooit.
foto: Cor Vos
Ook Lorenzo Fortunato liet in de ronde van Burgos zien dat zijn vorm stijgende is. De 29-jarige Italiaan van XDS Astana werd tweede in het eindklassement achter Isaac Del Toro en dat wil wel wat zeggen over je klimcapaciteiten. Dat bewees hij overigens eerder dit seizoen al, want Fortunato was gelukkige winnaar van het bergklassement in de Giro. Hij bezorgde zijn werkgever daar ook nog eens broodnodige UCI-punten mee. Dat de Italiaan kan klimmen, bewees hij in de eerdere grote rondes die hij reed. Hij finishte ze alle zes, waarvan vier keer bij de eerste zestien.
foto: Cor Vos
Movistar trekt zonder klassementskopman naar de Ronde van Spanje. Opvallend, want het is misschien wel de allerbelangrijkste koers van het jaar voor de troepen van Eusebio Unzué. De voornaamste klimmer in hun selectie is Pablo Castrillo, die vorig jaar bij Equipe Kern Pharma nog een van dé revelaties van de Vuelta was. De 24-jarige Spanjaard won toen twee bergetappes. Dit jaar bevestigt hij zijn talent op WorldTour-niveau. Een top-5 in het algemeen klassement zit er hier echter (nog) niet in en dus is de bolletjestrui – zeker na een onzichtbare Tour – een hoofdprijs.
foto: Cor Vos
Bij XDS Astana kun je hetzelfde zeggen als bij Movistar: ook daar hebben ze geen renner die normaal gesproken meedoet voor de prijzen in het algemeen klassement. Wel lieten ze in de Giro dus zien dat ze een bergklassement kunnen winnen. Naast Fortunato werd Simone Velasco ook nog eens tweede. In de Vuelta kan die tweede troefkaart weleens Wout Poels heten (of Harold Tejada, Harold Martín López of Sergio Higuita). De 37-jarige Nederlander zal vooral jagen op dagsucces. Maar als je dat een paar keer in de bergen doet, klim je vanzelf in dit klassement.
foto: Cor Vos
In vorm is David Gaudu een renner die een top 10-notering in een grote ronde mag ambiëren. Maar daar zit wel het probleem van de 28-jarige Fransman: de kopman van Groupama-FDJ is al heel 2025 hopeloos uit vorm. Dat was hij in 2020 echter ook, maar toen maakte hij zijn gehele seizoen goed in de Spaanse Rittenkoers. Gaudu won twee etappes en werd achtste in het eindklassement. Ook vorig jaar reed hij sterk in deze periode en vocht de Fransman zich naar een zesde plek in het klassement. Met de kwaliteiten die hij heeft kan hij voor de bolletjestrui gaan.
foto: Cor Vos
Er zijn maar weinig klassementsrenners in grote rondes zo stabiel als Guillaume Martin. De 32-jarige Fransman begint in de Vuelta aan grote ronde nummer veertien. Op een opgave in de Tour van 2022 na, eindigde hij al zijn grote rondes bij de eerste 23 in het klassement. Zeven keer was dat een plek tussen rangschikking elf en zestien, drie keer was dat achterin de top-10. Hoewel de fietsende professor minder explosief is dan Gaudu, weet diens ploeggenoot wel wat de strijd om de bolletjestrui van een renner vraagt. Martin won immers de bolletjestrui in de editie van 2020.
foto: Cor Vos
In deze Vuelta staan een paar sterke blokken voor in de bergen aan de start. Jayco AlUla is er daar een van. Ze gaan met Ben O’Connor voor een goed klassement, maar het is even afwachten hoe de Australiër ervoor staat na een zware Tour. Het zou zo maar kunnen zijn dat hij halverwege deze Vuelta moet omschakelen naar andere doelen. Dat kan gunstig werken voor Chris Harper en Eddie Dunbar. Zij zullen dan ook sneller een eigen kans mogen kan. De kleine Ierse klimmer bewees met zijn twee ritzeges van vorig jaar al waartoe hij dan in staat is. Eddie raises Dunbar.
foto: Cor Vos
Naast Martin staat er nog een oud-winnaar van dit klassement aan de start. Wat heet: Jay Vine is zelfs de titelverdediger. En als de 29-jarige Australiër in 2021 niet was uitgevallen in rit achttien, hadden we nu zelfs al over een tweevoudig winnaar gesproken. Maar waarom staat de renner van UAE Emirates XRG dan zo laat? Eenvoudig: vorig jaar (en ook in 2021) had hij de vrijheid om voor de bolletjestrui te gaan. Nu moet hij vooral João Almeida en Juan Ayuso helpen in hun strijd tegen Jonas Vingegaard. Of daarbinnen strijd om de bollen past, zal later deze Vuelta blijken.
foto: Cor Vos
Met de Portugees, de jonge Spanjaard en de Deen komen we ook meteen bij de belangrijkste drie gegadigden die door hun kwaliteiten ook bovenaan te vinden zullen zijn in het bergklassement. Vingegaard won al eens het bergklassement in de Tour en stond daar ook nog eens vier keer op het podium. In de Vuelta werd hij in 2023 nog tweede in de strijd om het bergklassement. Ayuso krijgt dan weer de laatste ster, omdat hij explosiever is dan Almeida. Andere klassementsrenners die in aanmerking kunnen komen zijn Felix Gall, O’Connor, Max Poole, Mikel Landa, Derek Gee, Santiago Buitrago en Jai Hindley. Voor hen geldt dat een algemeen klassement dan al mislukt is.
Juan Ayuso – foto: Cor Vos
Naast de reeds genoemde namen in deze voorbeschouwing is er – zeker door de gunstige puntentelling – ook een heel batterij met outsiders voor winst in het bergklassement. Denk bijvoorbeeld aan Valentin Paret-Peintre, die in de Tour nog won bovenop de Mont Ventoux. We zetten daar toch ook Marc Soler bij, met tevens Eduardo Sepúlveda, Junior Lecerf, Marco Frigo, Louis Meintjes, Sergio Chumil, Fernando Barcelo en good old Esteban Chaves. Kortom: Ciccone is de huizenhoge topfavoriet (goede info voor de spelletjes), maar er zijn kapers voor de kust.
foto: Cor Vos
Reacties zijn gesloten.