Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2025: Ben Turner vloert topfavorieten Philipsen en Pedersen in Voiron, Gaudu nieuwe leider
Niet Jasper Philipsen of Mads Pedersen, maar Ben Turner is de winnaar van de vierde etappe van de Vuelta a España 2025. De Brit trok met een lange en bovenal sterke sprint aan het langste eind in Voiron. Philipsen werd tweede, diens lead-out Edward Planckaert derde. David Gaudu is dan weer de nieuwe leider in het algemeen klassement.
Na een start in het buitenland volgt meestal al snel een rustdag voor een verplaatsing, maar niet in deze Vuelta a España. Vandaag trokken de renners namelijk over Frans grondgebied. De vierde etappe ging van Susa in Italië naar Voiron in Frankrijk en telde in totaal 206 kilometer.
De eerste tachtig kilometer van de rit waren bijzonder lastig. De renners koersten aanvankelijk door de Alpen, met passages over de Puerto Exiles (5,8 km à 6,2%), Col de Montgenevre (9 km à 5,6%) en de Col du Lautaret (9,2 km à 5,2%). Het was echter een rit met twee gezichten, want de laatste 120 kilometer richting de finish waren dan weer zo goed als vlak.
- Start:
- 11:25 ( Susa)
- Finish:
- 16:31 ( Voiron)
Twee Belgen in de kopgroep
De eerste aanval liet niet lang op zich wachten, maar Simone Petilli (Intermarché-Wanty), Joel Nicolau (Caja Rural-Seguros RGA), Kelland O’Brien (Jayco AlUla), Jonas Gregaard (Lotto) en Lukas Nerurkar (EF Education-EasyPost) kregen nauwelijks ruimte van het peloton. Nicolau liet zich er echter niet door ontmoedigen en trok niet veel later nogmaals in de aanval. Dit keer wist hij met vier andere metgezellen wél een vroege vlucht op poten te zetten.
De vijf koplopers, met de Alpen als adembenemend decor – foto: Cor Vos
De Spanjaard kreeg het gezelschap van Mario Aparicio (Burgos-Burpellet-BH), Louis Vervaeke (Soudal Quick-Step), Kamiel Bonneu (Intermarché-Wanty) en Sean Quinn (EF Education-EasyPost). Deze vijf aanvallers kwamen met voorsprong boven op de Puerto Exilles en wisten het verschil met het peloton in aanloop naar de Col de Montgenèvre nog wat verder uit te diepen. Waar Nicolau als eerste de top van de Puerto Exiles rondde, greep Vervaeke op de Col de Montgenèvre de volle buit aan bergpunten.
Lidl-Trek controleert voor Pedersen
In het peloton werd het vuile kopwerk – niet voor het eerst in deze Vuelta – opgeknapt door de mannen van Lidl-Trek. Mads Pedersen was na zijn tweede plaats in Ceres uit op sportieve revanche en dus was de Amerikaanse formatie er veel aan gelegen om de kopgroep op tijd in rekenen voor de (eventuele) sprint. De maximale voorsprong bedroeg zo nooit meer dan drie minuten, al mocht Aparicio zich met deze voorgift wel even de virtuele leider noemen.
foto: Cor Vos
Aparicio en zijn medekompanen bleken echter een vogel voor de spreekwoordelijke kat. Eenmaal over de top van de Col du Lautaret (waar Quinn de vijf bergpunten wist mee te graaien) werd de kopgroep weer in de kraag gevat. Aparicio stribbelde nog wel iets langer tegen, maar op iets minder dan negentig kilometer van de finish was ook zijn liedje uitgezongen. Dit was voor zijn ploeggenoot Sinuhé Fernández dan weer het sein om het over een aanvallende boeg te gooien.
Pedersen sprokkelt bij tussensprint, Armirail in de aanval
De 25-jarige Spanjaard van Burgos-Burpellet-BH krijgt echter weinig ruimte van de sprintersploegen en leek dan ook bezig aan een onmogelijke opgave. Na een eenzame solo van twintig kilometer werd hij weer uit zijn ‘lijden’ verlost. Vervolgens ging het in gestrekte draf naar de sprint, al volgde er eerst nog een tussensprint in Noyarey. Pedersen deed er de beste zaken, terwijl David Gaudu tevergeefs probeerde om – via het sprokkelen van bonificatieseconden – de leiding in het klassement over te nemen.
Na deze tussensprint keerde de rust weer terug in het peloton, maar niet voor lang. Bruno Armirail zag namelijk zijn moment gekomen om er vanonder te muizen. De renner van Decathlon AG2R kreeg echter niemand mee in steun en zo werd het zelfs voor de regerend Frans kampioen tegen de klok een heilloze missie. Hij liet zich dan ook weer opslokken, waarna het aftellen was naar de sprint. In de kilometers voor deze spurt nam de nervositeit in het peloton zienderogen toe, wat helaas gepaard ging met een valpartij.
foto: Cor Vos
Chaos richting de sprint
Op zo’n tien kilometer gingen meerdere renners tegen de vlakte, maar de gevallen coureurs – waaronder de gehavende George Bennett – konden hun weg wel vervolgen. Intussen hadden de sprintploegen hun treintjes op de rails gezet, maar geen enkele formatie wist echt de bovenhand te nemen. Dit resulteerde in een chaotische spurtvoorbereiding, maar Alpecin-Deceuninck kwam in de laatste kilometer – op het goede moment – piepen.
Philipsen werd zo in een zetel naar de laatste honderden meters gebracht en leek na een royale lead-out van Edward Planckaert niet meer kunnen verliezen. De ritwinnaar in Novara wachtte alleen net iets te lang om zijn sprint in te zetten, terwijl Turner met snelheid kwam opzetten. De Brit wist zo Philipsen op overtuigende wijze te remonteren en boekte zo zijn eerste ritzege in een grote ronde. Philipsen moest zo genoegen nemen met de tweede plaats, Planckaert werd na zijn lead-out nog derde. Een tegenvallende Pedersen kwam er niet aan te pas en werd slechts zesde.
David Gaudu is de nieuwe eigenaar van de rode trui – foto: Cor Vos
Wat verder in het peloton viel er ook nog iets belangrijks te noteren. Gaudu kwam immers als 25ste binnen, terwijl Vingegaard slechts als 42ste de finish overschreed. Dit is voor Gaudu genoeg om de leiderstrui over te nemen. Zijn optelsom van uitslagen is namelijk lager dan die van de Deen, waardoor de rode trui van eigenaar zal wisselen.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT Heb jij RIDE Magazine al besteld?
In de RIDE Magazine Najaarsgids 2025 lees je een uitgebreid interview met Jonathan Milan! De sprinter van Lidl-Trek veroverde niet alleen de groene trui in de Tour de France, ook veroverde hij de harten van Italië. Wie is de 'Reus van de Sprint' die dit jaar zijn status als topsprinter bevestigde? Lees het verhaal nu in de nieuwe RIDE!
Of hij daar echt blij mee is, blijft de grote vraag.....
Je kan zeggen dat Philipsen rapper moest aangaan of dat Planckaert ruimte moest laten langs de afsluiting maar dat is ook niet evident met zo'n bochtige aankomstlijn, maar je kan ze beide weinig verwijten ook al ziet het er lullig uit.
Mooi voor Gaudu ook dit.
Wel benieuwd om het verhaal uit de mond van Philipsen te horen.