Vrouw in vorm Nina Buijsman: “Top-15 in de Tour dit jaar zou mooi zijn”
foto: Cor Vos
Tim de Vries
donderdag 9 februari 2023 om 19:00

Vrouw in vorm Nina Buijsman: “Top-15 in de Tour dit jaar zou mooi zijn”

Interview In de Lage Landen barst het van het vrouwelijk wielertalent. Zo rijden er in 2023 tien Belgische rensters bij een WorldTour-ploeg en Nederland doet er met vijftig WorldTour-klanten nog een paar flinke scheppen bovenop. Voor een hoop rensters geldt echter dat ze zelfs op het grootste wielerplatform van Nederland een beetje onderbelicht blijven. Zo ook Nina Buijsman, ondanks dat ze met podiumplaatsen in WorldTour-koersen erg sterk aan het seizoen is begonnen. Hoog tijd voor een nadere kennismaking…

In de Tour Down Under was de 25-jarige renster uit Bovenkarspel in de tweede etappe verantwoordelijk voor het eerste Nederlandse WorldTour-podium van het jaar. Vervolgens snelde ze in de Cadel Evans Great Ocean Road Race opnieuw naar een derde plaats. Achter de winnende Loes Adegeest won ze knap de sprint van de achtervolgende groep. In de UAE Tour hoopt ze deze lijn door te trekken.

“Het koersen zit niet echt in de familie, dus het was niet heel logisch dat ik het zou gaan doen. Toen ik vier was, fietste ik al over de dijk van Bovenkarspel naar Andijk, naar opa en oma. Dus ik denk dat er toen al wel een zaadje is geplant. Voor ik ben gaan wielrennen, heb ik aan turnen, dansen en schaatsen gedaan, maar dat waren niet echt sporten voor mij. Toen ik in de gemeentegids de Wielervereniging West-Frisia tegenkwam, wilde ik dat proberen.”

Het blijkt een schot in de roos.

In de eerste jaren draait het vooral om het plezier. “Pas bij de nieuwelingen ben ik serieuzer gaan trainen. Maar nog steeds gaat het vooral ook om het plezier. Ik ga regelmatig in Limburg of in de Ardennen trainen. Die afwisseling tussen heuvels en de vlakke wegen in Noord-Holland houdt het leuk.”

Wanneer dacht je: dat fietsen kan best eens wat gaan worden?
“In 2016, mijn eerste jaar bij de elites, kwam ik echt op de radar te staan. Ik kreeg de kans om de Holland Ladies Tour te rijden met Restore (onder anderen samen met ene Demi Vollering, red.). In de Limburg-rit reed ik vervolgens, samen met Esther van Veen, als enige clubrenster lang mee vooraan. Kijk je om je heen, zie je ineens Marianne Vos, Ellen van Dijk en Anna van der Breggen in dezelfde groep rijden. Ja, dat was best een speciaal moment. Het jaar daarna kon ik bij Parkhotel Valkenburg gaan rijden.”

En daar heb je het aardig volgehouden.
“Vijf seizoenen inderdaad. Een mooie tijd. Ik ben qua niveau eigenlijk met de ploeg meegegroeid. Toen Demi Vollering en Lorena Wiebes er kwamen rijden en het heel goed gingen doen, gingen we ineens als ploeg ook anders rijden. Daar heb ik ook heel veel van geleerd. En je trekt je toch automatisch op aan die meiden.”

Wat is je hoogtepunt in het shirt van Parkhotel?
“Mijn overwinning in de Omloop van de IJsseldelta. Dat was in mijn eerste jaar in de ploeg en die zege kwam best wel onverwachts. Vanaf toen ging het ook steeds beter lopen met de hele ploeg. Natuurlijk heeft het ook wel eens tegen gezeten, maar verder zijn eigenlijk al die jaren heel mooi geweest. Met de meiden heb ik het altijd erg naar m’n zin gehad.”

Haar winst in de Omloop van de IJsseldelta was een fraaie binnenkomer – foto: Cor Vos

Hoe ben je uiteindelijk bij je huidige ploeg terecht gekomen?
“Nadat ik de bergtrui had gewonnen in de Ladies Tour of Norway, werd ik benaderd door oud-renner Robbie Hunter. Of ik al een manager had. Ik wist natuurlijk wel dat meiden als Vleuten en Wiebes een manager hadden, maar ik had nog nooit bedacht dat zoiets voor mij mogelijk zou zijn. Voor mij ook een stap om mezelf nog serieuzer te nemen. Het kwam mooi uit, want na vijf mooie jaren bij Parkhotel voelde ik wel dat ik toe was aan iets anders. Ik wilde eigenlijk wel een stap hogerop zetten. Uiteindelijk kwam hij met het contract bij Human Powered Health aanzetten.”

En zo is Nina ineens WorldTour-renster…
“Ja, heel mooi. Al was het in het begin wel even wennen. Het is toch een Amerikaanse ploeg, met andere structuren en net even een andere denkwijze; maar ik heb het er wel heel erg naar mijn zin en ik zit denk ik wel op mijn plek hier. We hebben een heel internationale groep met veel verschillende culturen, ook dat is mooi om mee te maken.”

En dan breng jij wat broodnodige West-Friese nuchterheid?
“Precies, haha.”

Hoe verliep je eerste jaar in de WorldTour?
“Ik heb mezelf weer een stuk kunnen verbeteren, maar vooral in het voorjaar had ik het liever anders gezien. In mijn eerste wedstrijd, de Setmana Valencia, viel ik direct en daar hield ik een hersenschudding aan over. Eerst was ik vooral bezig met mijn knie, maar later merkte ik dat m’n hoofd ook raar begon te doen. Ik had veel hoofdpijn, was erg moe en kon niet goed tegen prikkels. Tijd voor de donkere kamer dus. Ik werd heel goed begeleid vanuit de ploeg, maar ben misschien een paar keer toch weer net iets te snel begonnen, waardoor ik steeds weer een stap terug deed.”

“In Drenthe reed ik tot diep in de finale vooraan. Met een beetje meer geluk had ik zelfs voor de overwinning kunnen sprinten. Dan denk je eigenlijk dat je er wel weer bent, maar toen ik een dag later met de mannen van West-Frisia ging meetrainen in de Ardennen viel dat best wel tegen. In Gent-Wevelgem ging het ook niet geweldig, dus hebben we de Ronde van Vlaanderen geschrapt. In het Ardennendrieluik was ik dan ook niet zo goed als gehoopt, al ging het vanaf dan wel steeds weer beter.”

Sterker nog, een maand later boekte je in de Ronde van Burgos bijna je eerste WorldTour-zege…
“Dat is nog altijd wel een beetje zuur. Toen ik over de finish kwam, dacht ik echt dat ik gewonnen had. Ik hoorde de ploegleiding ook al juichen, dus het was heel erg balen dat ik toen net tweede was geworden. Het was voor mij wel een bevestiging en vanaf dat moment ging het ook echt lopen. Maar als je er dan toch zo dicht bij zit, wil je winnen ook.”

De terugkeer van Tour de France was misschien wel het belangrijkste thema in het vrouwenpeloton. Was die wedstrijd alles wat je ervan gehoopt had?
“Ja, het was echt een waanzinnig mooie week. Alle verhalen die we erover hadden gehoord, klopten gewoon. Alleen al die eerste dag op de Champs-Élysées was geweldig, al dat publiek! De laatste twee dagen in de bergen gingen prima, maar in de ritten daarvoor heb ik wel wat tijd verloren. Helemaal in de gravelrit toen ik op de laatste strook een lekke band had. Een heel slecht moment. Daardoor werd ik uiteindelijk 25e, maar ik denk dat ik nog wel een plek of tien hoger had kunnen eindigen.”

De beruchte gravelrit was Buijsman niet gunstig gezind – foto: Cor Vos

Is dat ook je belangrijkste doel voor 2023?
“Ik hoop eerst vooral geen blessures op te lopen, want zo’n hersenschudding bijvoorbeeld gun je niemand. Als ik heel blijf, weet ik zeker dat er nog meer in het vat zit, want deze winter merkte ik dat mijn niveau weer gestegen is. Mijn basis is breder en mijn waardes zijn ook beter geworden. Daarnaast weet ik dat ik goed kan herstellen, best handig in een etappekoers. Top vijftien in het algemeen klassement van de Tour zou dan ook mooi zijn, zeker. Elke plek hoger is mooi meegenomen, maar dat kan ook altijd in de toekomst nog. Mijn beste jaren moeten nog komen…”

“Daarnaast rijd ik de Giro. Misschien dat ik daar echt voor een etappezege wil rijden, maar dat is nog een beetje onzeker. Verder wil ik me zeker tonen in het Ardennendrieluik. Het zou ook echt geweldig zijn om weer een of meerdere wedstrijden te kunnen winnen. In wedstrijden met een wat lager niveau zit dat er zeker in, maar hopelijk ook op WorldTour-niveau.”

Je eerste podiumplaatsen heb je al binnen, dus dat moet je een goed gevoel geven?
“Jazeker. Daar had ik niet meteen op gerekend, want ik had niet echt heel specifiek naar de wedstrijden in Australië toegewerkt. Ik weet dat ik best snel ben na een lastige wedstrijd, maar alsnog had ik dit niet direct aan zien komen. Mooi om zo vroeg in het seizoen al op het podium te mogen staan. En mooi om tijdens wedstrijden ook al bevestiging te krijgen dat mijn niveau gestegen is.”

“Het is ook heerlijk dat we met de ploeg al hebben kunnen winnen. Vorig jaar hadden we geen overwinningen in de WorldTour, dus het is fijn dat we nu gelijk al van de nul af zijn. Dat geeft de hele ploeg moraal en vertrouwen. En mij ook. Ik hoop dat we dit in de UAE Tour een vervolg kunnen geven.”


Profiel Nina Buijsman

foto: Cor Vos

Land: flag-nl Nederland
Geboortedatum:
16 november 1997 (25)
Categorie:
Elite vrouwen
Studie: Sportpsychologie
Specialiteit: Zware wedstrijden, het liefst met hellingen
Nog nooit zo kapot gegaan als hier:
Wel meerdere keren, één daarvan was de laatste etappe van de Tour
Favoriete wedstrijd: Giro en de Amstel Gold Race
Geen wielrenster, dan:
Geen idee, maar wel een actieve baan.

RIDE Magazine