Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Voorlopig nog geen nieuwe cao voor wielrenners, onderhandelingen duren al 7 (!) jaar
Nederlandse profwielrenners krijgen voorlopig nog geen nieuwe cao. De onderhandelingen tussen rennersvakbond VVBW en de profploegen verlopen stroef. Hoewel er op hoofdlijnen een akkoord lijkt, laat het uitwerken van de laatste details lang op zich wachten, zegt VVBW-voorzitter Bobbie Traksel tegen WielerFlits. “Onze grens is bereikt. Als er niets verandert in de opstelling van alle stakeholders hoeft het van mij niet meer.”
In de cao (collectieve arbeidsovereenkomst) staan alle rechten en plichten van werknemers en werkgevers. In de cao voor beroepswielrenners, die voor het eerst in 2010 werd afgesloten, staan zaken beschreven die alleen voor deze beroepsgroep relevant zijn, zoals doorbetaling bij langdurige blessures, arbeidsongeschiktheid en een transitievergoeding waarmee renners het gat kunnen overbruggen na het beëindigen van hun profloopbaan en de start van een maatschappelijke carrière.
Bobbie Traksel heroverweegt functie
De looptijd van de vorige cao liep af in 2016. “Een aantal belangrijke zaken is nu niet geregeld, maar zowel de wielrenners als de teams lijken de noodzaak van goede afspraken onvoldoende in te zien”, zegt Traksel. “Het is belachelijk dat we in deze bedrijfstak, waar vele miljoenen in omgaan, deze zaken niet goed kunnen regelen.”
Bobbie Traksel tijdens de Ride with the Pro’s 2015
Hij rekent het zichzelf aan dat hij geen doorbraak in de onderhandelingen heeft weten te forceren. “Na zeven jaar onderhandelen moet ik concluderen dat het niet is gelukt. Als voorzitter neem ik dat mezelf kwalijk. Wat ons betreft zijn we terug bij af. Niets is getekend en er ligt niets meer op tafel. De bal ligt nu bij de stakeholders; de renners en de ploegen. Zij moeten eerst aangeven dat ze het wél willen.”
Een andere factor die het proces heeft vertraagd is de lage interesse van profs in de VVBW. Traksel bestempeld de betrokkenheid als “mager”. “Mannen als Tom Dumoulin en Jos van Emden zijn inmiddels gestopt. Zij hebben altijd het belang ingezien. Niet alleen voor zichzelf, maar voor heel de beroepsgroep in Nederland.”
“Dit is dus ook een oproep aan de profs van dit moment. Ga ook naar je werkgever toe en zeg dat je een nieuwe cao wil. Juist in deze tijd, waarin veiligheid en goed werkgeverschap grote thema’s zijn, is een goede cao belangrijk. Als die wil er niet is, is dat ook prima.”
“Zonder draagvlak heeft de VVBW geen bestaansrecht. Ik zet mij al zo’n vijftien jaar in voor de belangen van profwielrenners. Dat doe ik omdat ik alles in mijn carrière heb meegemaakt. Van wanbetaling tot het tekenen van een contract bij een ploeg die uiteindelijk nooit heeft bestaan. De huidige en toekomstige generaties profwielrenners wil ik behoeden voor zulke problemen, maar dan moeten ze het wel willen.”
De ploegen en renners doen er goed aan zich te realiseren dat ze feitelijk altijd werkgever en werknemer zullen zijn voor de Nederlandse wet. Daaruit vloeien rechten en plichten voort op grond van titel 10 van boek 7 van het burgerlijk wetboek. Sommige daarvan zijn plichten die ploegen niet wenselijk achten. Sommige van die niet-wenselijke verplichtingen kunnen middels een cao worden beperkt, wanneer er andere afspraken in de plaats voor komen. Ook kunnen renners die onder een cao vallen meer zekerheid krijgen over hun toekomst.
Naar mijn bescheiden mening moeten de betrokken partijen zo snel mogelijk weer met elkaar om tafel om er zorg voor te dragen dat beroepswielrennend Nederland een passende cao heeft voor de komende jaren.